Gospodarstwo rolne
Gospodarstwo rolne |
---|
Polecane artykuły |
Gospodarstwo rolne według Z. Kołoszko-Chomentowskiej i L.Sieczko to najstarsza i podstawowa jednostka wytwórcza występująca w rolnictwie. Z powodu różnych funkcji, jakie pełnią gospodarstwa rolne w gospodarce istnieje wiele definicji tego terminu.[1]
W. Ziętara w artykule "Miary wielkości gospodarstw i przedsiębiorstw rolniczych” przedstawił pojęcie gospodarstwa rolnego definiowanego przez T. Rychlika i M. Kosieradzkiego jako zespół ludzi, ziemi oraz pozostałych środków produkcji, które są niezbędne do procesu produkcyjnego, mający własne kierownictwo. Ten celowo zorganizowany zespół zajmuje się nie tylko produkcją roślinną, czy roślinną i zwierzęcą, ale także roślinną, zwierzęcą i przetwórstwem rolnym.[2] Z kolei R. Baum podaje, iż gospodarstwo rolne to zorganizowany zbiór elementów posiadający określone własności i relacje.[3]
Gospodarstwo rolne w źródłach prawa
Kodeks cywilny z 1964 roku definiuje gospodarstwo rolne jako "grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego".[4] Ustawa o kształtowaniu ustroju rolnego z dnia 11 kwietnia 2003 roku precyzuje definicję gospodarstwa rolnego z kodeksu cywilnego stosując kryterium obszarowe, t.j. "powierzchnia nieruchomości rolnej jest nie mniejsza niż 1 ha".[5]
Podział gospodarstw występujących w polskim rolnictwie
B. Klepacki biorąc pod uwagę funkcje jakie gospodarstwo rolne pełni dla właścicieli, siłę z jaką jest ono powiązane z rynkiem oraz jego wielkość podzielił gospodarstwa rolne funkcjonujące w polskim rolnictwie na trzy grupy:
- Gospodarstwa drobne – nie są one traktowane przez właścicieli jako "podmiot towarowej produkcji rolnej", lecz jako miejsca, w których żyją, bądź traktują je jako lokaty kapitału.
- Gospodarstwa intensywne – to takie, które m.in. dzięki inwestycjom oraz bardzo dobrej integracji z rynkiem rozwijają swoją produkcję i zwiększają obszar działalności.
- Gospodarstwa wielkoobszarowe – gospodarstwa te cechuje łatwa do zmechanizowania, uproszczona produkcja na dużą skalę.[6]
Rozwój rolnictwa ekologicznego w Polsce
Ze względu na coraz większe zainteresowanie ekologiczną żywnością przez ludność zamieszkującą w Polsce, szacuje się powolny, ale systematyczny wzrost liczby gospodarstw zajmujących się rolnictwem ekologicznym. Według T. Nowogródzkiej początki rolnictwa ekologicznego w Polsce przypadają na rok 1990, w którym to odnotowano 27 zarejestrowanych gospodarstw ekologicznych (tych posiadających certyfikat oraz tych w trakcie przestawiania).[7] Jak podaje Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi w 2004 roku było 3760 gospodarstw ekologicznych objętych kontrolą, o łącznej powierzchni 82 730 ha, a w 2015 roku liczba tych gospodarstw wzrosła do 22 991, gdzie łączna powierzchnia wynosiła 552 356,4 ha.[8]
Rolnictwo precyzyjne jako nowa perspektywa dla gospodarstw rolnych
Rolnictwo precyzyjne to podejście do produkcji rolnej, które wykorzystuje zaawansowane technologie i narzędzia w celu optymalizacji wykorzystania zasobów, minimalizacji strat oraz poprawy jakości plonów. Cechą charakterystyczną tego rodzaju rolnictwa jest precyzyjne monitorowanie i kontrolowanie różnych czynników, takich jak nawożenie, nawadnianie, ochrona roślin czy zarządzanie zwierzętami.
W rolnictwie precyzyjnym wykorzystuje się szereg nowoczesnych technologii. Jedną z najważniejszych jest GPS, który umożliwia precyzyjne określanie lokalizacji i prowadzenie map pól. Dzięki temu rolnicy mogą dokładnie określić, jakie działania są konieczne na konkretnych obszarach, co przekłada się na optymalne wykorzystanie zasobów. Innym narzędziem jest teledetekcja, czyli zdalne monitorowanie roślin za pomocą satelitów i dronów. Pozwala to na szybkie wykrywanie problemów, takich jak niedobór wody czy choroby roślin. Robotyka też odgrywa istotną rolę w rolnictwie precyzyjnym, umożliwiając automatyzację różnych prac, takich jak sadzenie, zbieranie plonów czy opryskiwanie.
Zastosowanie rolnictwa precyzyjnego przynosi wiele korzyści. Dzięki precyzyjnemu monitorowaniu i kontrolowaniu czynników produkcji, rolnicy mogą optymalnie wykorzystać zasoby, takie jak woda, nawozy czy pestycydy. To przekłada się na zwiększenie efektywności produkcji i minimalizację strat. Ponadto, rolnictwo precyzyjne pozwala na poprawę jakości plonów poprzez dokładne dostosowanie warunków wzrostu do potrzeb roślin.
Wdrożenie rolnictwa precyzyjnego wiąże się również z pewnymi wyzwaniami. Jednym z nich są koszty inwestycji, związane zarówno z zakupem odpowiednich urządzeń, jak i z koniecznością dostosowania infrastruktury gospodarstwa. Ponadto, rolnicy muszą posiadać odpowiednie umiejętności obsługi nowoczesnych technologii, dlatego konieczne jest przeprowadzenie szkoleń. Istotnym wyzwaniem jest również dostosowanie się do dynamicznych zmian w zakresie technologii, które wymagają stałego aktualizowania wiedzy i umiejętności.
Na całym świecie istnieje wiele gospodarstw rolnych, które już z powodzeniem stosują rolnictwo precyzyjne. Przykładem może być gospodarstwo rolne w Holandii, które wykorzystuje zaawansowane systemy nawadniania i monitoruje stan roślin za pomocą dronów. Dzięki temu osiąga wysoką efektywność produkcji i minimalizuje straty. Innym przykładem może być gospodarstwo w Stanach Zjednoczonych, które korzysta z automatycznych maszyn do zbioru plonów. Dzięki temu oszczędza czas i zwiększa wydajność pracy. Doświadczenia tych gospodarstw pokazują, że rolnictwo precyzyjne ma duży potencjał i może przyczynić się do poprawy efektywności produkcji rolnej.
Bezpieczeństwo żywnościowe a rola gospodarstw rolnych
Bezpieczeństwo żywnościowe oznacza dostępność, dostępność i stabilność dostaw żywności dla społeczeństwa. Jest to ważne dla zapewnienia zdrowia i dobrostanu ludzi. Gospodarstwa rolne odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa żywnościowego, ponieważ to na nich spoczywa odpowiedzialność za produkcję żywności.
Gospodarstwa rolne są kluczowymi podmiotami w zapewnieniu bezpieczeństwa żywnościowego. To na nich spoczywa odpowiedzialność za produkcję żywności, zarówno na potrzeby lokalne, jak i eksport. Ponadto, gospodarstwa rolne mają wpływ na dostępność i stabilność dostaw żywności, ponieważ to od nich zależy, czy i w jakiej ilości produkty rolne trafią na rynek.
Bezpieczeństwo żywnościowe w kontekście gospodarstw rolnych jest narażone na wiele czynników. Jednym z nich są zmiany klimatu, które mogą wpływać na plony i jakość upraw. Ponadto, dostęp do zasobów naturalnych, takich jak woda i gleba, ma istotne znaczenie dla produkcji żywności. Zagrożenia zdrowia roślin i zwierząt, takie jak choroby czy szkodniki, również mogą mieć negatywny wpływ na produkcję rolną i bezpieczeństwo żywnościowe.
W zapewnieniu bezpieczeństwa żywnościowego odgrywają istotną rolę zarówno polityka rolna, jak i inne instytucje. Polityka rolna może obejmować wsparcie finansowe dla rolników, takie jak dotacje czy kredyty preferencyjne, co pomaga w rozwijaniu działalności gospodarczej. Ponadto, regulacje dotyczące jakości i bezpieczeństwa żywności są istotne dla ochrony konsumentów i zapewnienia wysokiej jakości produktów rolnych.
Wielu rolników podejmuje różne działania w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego. Przykładem może być zróżnicowanie produkcji, czyli uprawa różnych rodzajów roślin i hodowla różnych gatunków zwierząt. Dzięki temu, w przypadku wystąpienia problemów w jednej dziedzinie, rolnik ma inne źródła dochodu. Współpraca z innymi podmiotami, takimi jak organizacje rolnicze czy producenci żywności, również może przyczynić się do zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego. Ponadto, udział w programach jakościowych, takich jak certyfikacja ekologiczna czy oznaczenia geograficzne, może pomóc w budowaniu zaufania konsumentów i zwiększeniu konkurencyjności.
Nowe wyzwania i trendy w zarządzaniu gospodarstwami rolnymi
Nowe technologie, takie jak automatyzacja, robotyka czy systemy informatyczne, mają duży wpływ na zarządzanie gospodarstwami rolnymi. Automatyzacja różnych procesów, takich jak siew, sadzenie czy zbieranie plonów, pozwala na zwiększenie efektywności pracy i oszczędność czasu. Robotyka, z kolei, umożliwia precyzyjne wykonywanie różnych czynności, co przekłada się na poprawę jakości produkcji. Systemy informatyczne wspomagają zarządzanie gospodarstwem, umożliwiając monitorowanie stanu upraw, planowanie produkcji czy kontrolę kosztów.
Zrównoważone zarządzanie gospodarstwem rolnym staje się coraz bardziej istotne. Obejmuje ono różne aspekty, takie jak ochrona środowiska, efektywność energetyczna czy minimalizacja odpadów. Rolnicy coraz częściej stosują metody uprawy przyjazne dla środowiska, takie jak rolnictwo ekologiczne czy uprawa w zgodzie z zasadami agroekologii. Ponadto, starają się minimalizować zużycie energii i wody oraz ograniczać produkcję odpadów poprzez recykling i kompostowanie.
Zmiany demograficzne mają istotny wpływ na zarządzanie gospodarstwami rolnymi. Jednym z głównych wyzwań jest starzenie się rolników i brak sukcesji, czyli brak młodych osób gotowych przejąć prowadzenie gospodarstwa. To prowadzi do konieczności poszukiwania innych rozwiązań, takich jak dzierżawa ziemi czy współpraca z innymi gospodarstwami. Ponadto, migracja ludności wiejskiej do miast może prowadzić do zmniejszenia liczby dostępnych pracowników w rolnictwie.
Globalizacja i rynek międzynarodowy mają duże znaczenie dla zarządzania gospodarstwami rolnymi. Rolnicy muszą konkurować na rynku z producentami z innych krajów, co wymaga dostosowania się do wymagań rynkowych, takich jak jakość, cena czy terminowość dostaw. Ponadto, eksport i import produktów rolnych staje się coraz ważniejszy, co wiąże się z koniecznością dostosowywania produkcji do potrzeb rynku międzynarodowego.
W zarządzaniu gospodarstwami rolnymi można zaobserwować wiele nowych trendów. Jednym z nich jest rozwój agroturystyki, czyli udostępnianie gospodarstwa dla turystów. Taki model działalności pozwala na dodatkowe źródło dochodu i promocję lokalnych produktów. Innym trendem jest dywersyfikacja działalności, czyli wprowadzanie nowych rodzajów produkcji lub usług, takich jak produkcja przetworów czy organizacja warsztatów. Ponadto, rolnicy coraz częściej korzystają z nowych kanałów sprzedaży, takich jak sprzedaż internetowa czy targi lokalne, co pozwala na dotarcie do większej liczby klientów.
Bibliografia
- Baum R. (2007) Podejście systemowe w zarządzaniu jako instrument zrównoważonego rozwoju gospodarstw rolnych, Problemy Inżynierii Rolniczej nr 2
- Barłowska J., Idec J, Wolanciuk A.(2017). Rolnictwo ekologiczne w Polsce na tle Unii Europejskiej i świata, Przegląd hodowlany, nr 2
- Beba P., Poczta W., Sadowski A., Szuba-Barańska E.(2015). Modele gospodarstw rolnych w państwach Unii Europejskiej, Wieś i rolnictwo
- Klepacki B. (2005). Tendencje zmian w ekonomicznej i społecznej strukturze wsi
- Kołoszko-Chomentowska Z., Sieczko L.(2014). Gospodarstwo rolne jako podmiot w gospodarce narodowej, Ekonomia i Zarządzanie, nr 1
- Kosieradzki M., Rychlik T., Podstawowe pojęcia w ekonomice rolnictwa, PWRiL, Warszawa 1978
- Nowogródzka T.(2018) Stan i perspektywy rozwoju rolnictwa ekologicznego w Polsce, Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
- Wilkin J. (red.). Polska wieś 2025. Wizja rozwoju, IRWiR PAN, Warszawa,
- Ziętara W.(2009). Miary wielkości gospodarstw i przedsiębiorstw rolniczych, Roczniki nauk rolniczych
- Ustawa o kształtowaniu ustroju rolnego z dnia 11 kwietnia 2003 r. (tekst jednolity), Dz. U. z 2018 r.
- Ustawa z 23 kwietnia 1964 r.(tekst jednolity), Kodeks cywilny, Dz. U. z 2018 r.
Przypisy
- ↑ Kołoszko-Chomentowska Z., Sieczko L. (2014). Gospodarstwo rolne jako podmiot w gospodarce narodowej, Ekonomia i Zarządzanie, nr 1, s. 97
- ↑ Ziętara W.(2009). Miary wielkości gospodarstw i przedsiębiorstw rolniczych, Roczniki nauk rolniczych, s. 268
- ↑ Baum R. (2007). Podejście systemowe w zarządzaniu jako instrument zrównoważonego rozwoju gospodarstw rolnych, Problemy Inżynierii Rolniczej nr 2, s. 43
- ↑ Ustawa z 23 kwietnia 1964 r.(tekst jednolity), Kodeks cywilny, Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, Art. 553
- ↑ Ustawa o kształtowaniu ustroju rolnego z dnia 11 kwietnia 2003 r. (tekst jednolity), Dz. U. z 2018 r., poz. 1405, art. 2, pkt 2
- ↑ Klepacki B.,(2005). Tendencje zmian w ekonomicznej i społecznej strukturze wsi. [w:] Polska wieś 2025. Wizja rozwoju, Wilkin J.(red.). IRWiR PAN, Warszawa, s. 85–89; podano za: Sadowski A., Poczta W., Szuba-Barańska E., Beba P.(2015). Modele gospodarstw rolnych w państwach Unii Europejskiej, Wieś i rolnictwo, nr 3, s. 44
- ↑ Nowogródzka T., Stan i perspektywy rozwoju rolnictwa ekologicznego w Polsce, Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach, s. 56
- ↑ Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, podano za: Barłowska J., Wolanciuk A., Idec J. (2017). Rolnictwo ekologiczne w Polsce na tle Unii Europejskiej i świata, Przegląd hodowlany, nr 2, s. 1
Autor: Katarzyna Kulpaczyńska