Transakcje wewnątrz struktury organizacyjnej: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
Nie podano opisu zmian
m (cleanup bibliografii i rotten links)
Linia 14: Linia 14:
}}
}}


'''[[Transakcje]] wewnątrz organizacji''' wykorzystują koncepcję organizacji jako formy rynku wewnętrznego, na którym obowiązują, z pewnymi ograniczeniami, reguły rynkowe. W obrębie [[Przedsiębiorstwo|przedsiębiorstwa]] złożoną strukturę rynku z charakterystycznymi [[transakcja]]mi wymiany zastępuje [[przedsiębiorca]] - [[koordynator]] działań.  
'''[[Transakcje]] wewnątrz organizacji''' wykorzystują koncepcję organizacji jako formy rynku wewnętrznego, na którym obowiązują, z pewnymi ograniczeniami, reguły rynkowe. W obrębie [[Przedsiębiorstwo|przedsiębiorstwa]] złożoną strukturę rynku z charakterystycznymi [[transakcja]]mi wymiany zastępuje [[przedsiębiorca]] - [[koordynator]] działań.


==Warunki stosowania transakcji wewnątrz organizacji==
==Warunki stosowania transakcji wewnątrz organizacji==
Podstawowe znaczenie mają w tym przypadku [[pozycja]] przedsiębiorcy jako przełożonego i jego wpływ na wykonywanie zadań przez podwładnych, oraz niskie [[koszty]] ewentualnych renegocjacji warunków współpracy. [[Zakres]]y uzgodnień w przypadku [[Umowa|umów]] wewnątrz jednostki są tym samym znacznie zredukowane w porównaniu z [[umowa]]mi pomiędzy przedsiębiorstwami.  
Podstawowe znaczenie mają w tym przypadku [[pozycja]] przedsiębiorcy jako przełożonego i jego wpływ na wykonywanie zadań przez podwładnych, oraz niskie [[koszty]] ewentualnych renegocjacji warunków współpracy. [[Zakres]]y uzgodnień w przypadku [[Umowa|umów]] wewnątrz jednostki są tym samym znacznie zredukowane w porównaniu z [[umowa]]mi pomiędzy przedsiębiorstwami.


Warto uzupełnić, że wśród istotnych cech [[Transakcja|transakcji]] wewnątrz jednostki wyróżnić należy także zazwyczaj stałe [[przychody]] dla zatrudnionych zapewnione przez przedsiębiorcę uzyskującego rezydualne (pozostające po uregulowaniu zobowiązań) przychody o zmiennej wysokości oraz odmienny sposób traktowania takich transakcji przez organy regulacyjne państwa w porównaniu z transakcjami realizowanymi na rynku. Przykładem może być zastąpienie odrębnego [[Podatek|podatku ]]od każdej transakcji (w przypadku współpracy niezależnych przedsiębiorstw) jednym podatkiem, którego wysokość uzależniona jest od [[wynik]]ów działania przedsiębiorstwa [R. Coase, 1988, s. 41].
Warto uzupełnić, że wśród istotnych cech [[Transakcja|transakcji]] wewnątrz jednostki wyróżnić należy także zazwyczaj stałe [[przychody]] dla zatrudnionych zapewnione przez przedsiębiorcę uzyskującego rezydualne (pozostające po uregulowaniu zobowiązań) przychody o zmiennej wysokości oraz odmienny sposób traktowania takich transakcji przez organy regulacyjne państwa w porównaniu z transakcjami realizowanymi na rynku. Przykładem może być zastąpienie odrębnego [[Podatek|podatku ]]od każdej transakcji (w przypadku współpracy niezależnych przedsiębiorstw) jednym podatkiem, którego wysokość uzależniona jest od [[wynik]]ów działania przedsiębiorstwa [R. Coase, 1988, s. 41].
Linia 43: Linia 43:


Nieprawidłowe zarządzanie transakcjami wewnątrz firmy może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak opóźnienia w [[dostawa]]ch, utrata [[klient]]ów czy negatywny wpływ na [[wizerunek]] firmy. Aby minimalizować te ryzyka, konieczne jest zdefiniowanie klarownych procedur i polityk wewnętrznych, a także regularne monitorowanie i [[analiza procesów]] transakcyjnych w celu identyfikacji obszarów do usprawnienia.
Nieprawidłowe zarządzanie transakcjami wewnątrz firmy może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak opóźnienia w [[dostawa]]ch, utrata [[klient]]ów czy negatywny wpływ na [[wizerunek]] firmy. Aby minimalizować te ryzyka, konieczne jest zdefiniowanie klarownych procedur i polityk wewnętrznych, a także regularne monitorowanie i [[analiza procesów]] transakcyjnych w celu identyfikacji obszarów do usprawnienia.


==Bibliografia==
==Bibliografia==
<noautolinks>
* Arrow K., Granice organizacji, PWN, Warszawa 1985
* Coase R., The Firm, the Market and the Law, The University of Chicago Press, Chicago and London 1988
* Coase R., The Firm, the Market and the Law, The University of Chicago Press, Chicago and London 1988
* Arrow K., Granice organizacji, PWN, Warszawa 1985
</noautolinks>


{{aa|Tomasz Małkus}}
{{aa|Tomasz Małkus}}

Wersja z 15:22, 26 paź 2023

Transakcje wewnątrz struktury organizacyjnej
Polecane artykuły

Transakcje wewnątrz organizacji wykorzystują koncepcję organizacji jako formy rynku wewnętrznego, na którym obowiązują, z pewnymi ograniczeniami, reguły rynkowe. W obrębie przedsiębiorstwa złożoną strukturę rynku z charakterystycznymi transakcjami wymiany zastępuje przedsiębiorca - koordynator działań.

Warunki stosowania transakcji wewnątrz organizacji

Podstawowe znaczenie mają w tym przypadku pozycja przedsiębiorcy jako przełożonego i jego wpływ na wykonywanie zadań przez podwładnych, oraz niskie koszty ewentualnych renegocjacji warunków współpracy. Zakresy uzgodnień w przypadku umów wewnątrz jednostki są tym samym znacznie zredukowane w porównaniu z umowami pomiędzy przedsiębiorstwami.

Warto uzupełnić, że wśród istotnych cech transakcji wewnątrz jednostki wyróżnić należy także zazwyczaj stałe przychody dla zatrudnionych zapewnione przez przedsiębiorcę uzyskującego rezydualne (pozostające po uregulowaniu zobowiązań) przychody o zmiennej wysokości oraz odmienny sposób traktowania takich transakcji przez organy regulacyjne państwa w porównaniu z transakcjami realizowanymi na rynku. Przykładem może być zastąpienie odrębnego podatku od każdej transakcji (w przypadku współpracy niezależnych przedsiębiorstw) jednym podatkiem, którego wysokość uzależniona jest od wyników działania przedsiębiorstwa [R. Coase, 1988, s. 41].

Ograniczenia i wady stosowania transakcji wewnątrz organizacji

Prezentując atuty koordynowania działań w obrębie przedsiębiorstwa należy jednak zwrócić także uwagę na ograniczenia związane ze zwiększaniem zakresów zadań realizowanych samodzielnie, które można potraktować jako argumenty podejmowania współpracy z innymi jednostkami na rynku:

  • możliwość osłabienia funkcji przedsiębiorcy jako koordynatora działań związane ze wzrostem złożoności zadań realizowanych samodzielnie (konieczność rozbudowania funkcji nadzoru i kontroli, wzrost skali strat proporcjonalnie do zwiększania skali zasobów koordynowanych w przedsiębiorstwie na skutek niewłaściwych decyzji),
  • zmniejszanie korzyści uzyskiwanych przez przedsiębiorcę poprzez wzrost kosztów organizowania kolejnych transakcji w przedsiębiorstwie (po przekroczeniu punktu, w którym zrównane zostaną nakłady poniesione na samodzielną organizacją działań z kosztami transakcyjnymi podejmowania i realizacji współpracy na rynku,
  • spadek efektywności alokowania zasobów (po przekroczeniu punktu, w którym straty związane z tym spadkiem równoważy poziom kosztów transakcyjnych współpracy z jednostką zewnętrzną),
  • utrudniony rozwój w zakresie podstawowej działalności jednostki związany z zagrożeniem wymienionym powyżej,
  • wzrost ceny za wykorzystywanie określonego czynnika produkcji w obrębie przedsiębiorstwa będące wyrazem indywidualistycznego podejścia właściciela tego czynnika i formą rekompensaty za utratę niezależności.

Wymienione potencjalne zagrożenia związane ze zwiększaniem zakresów zadań realizowanych samodzielnie były już w większości sygnalizowane przez R. Coase w artykule The Nature of the Firm (opublikowany w: "Economica", nr 4 z 1937 roku był w późniejszym okresie przedrukowany min. w pracy R. Coase: The Firm, the Market and the Law z 1988 roku). Zaprezentowane przez autora twierdzenie stanowi jedną z podstawowych wytycznych w rozwiązywaniu aktualnego zwłaszcza obecnie problemu wyznaczania granic przedsiębiorstwa. Zagadnienie to rozwijał także w późniejszym okresie m.in. K. Arrow [1985] wykorzystując podejście R. Coase m.in. w wyznaczaniu zakresu integracji pionowej przedsiębiorstwa działającego dotychczas w oparciu o dostawy materiałów i półfabrykatów od jednostek realizujących wcześniejsze etapy procesu produkcji. Warto uzupełnić, że w rozważaniach K. Arrowa charakterystycznym jest ujęcie organizacji jako sposobu osiągania korzyści z działania zbiorowego w sytuacjach, kiedy zawodzi system cen [K. Arrow, 1985, s. 7 - 24].

Wpływ technologii na transakcje wewnątrz struktury organizacyjnej

Technologie mają coraz większy wpływ na procesy transakcyjne wewnątrz organizacji. Wprowadzenie nowoczesnych narzędzi i systemów informatycznych może przynieść wiele korzyści. Po pierwsze, umożliwiają usprawnienie i automatyzację procesów transakcyjnych, co prowadzi do oszczędności czasu i zasobów. Po drugie, technologie mogą wspierać koordynację działań wewnątrz firmy poprzez ułatwienie komunikacji i współpracy między różnymi jednostkami organizacyjnymi. Przykłady konkretnych rozwiązań technologicznych to m.in. systemy ERP (Enterprise Resource Planning), CRM (Customer Relationship Management) czy platformy współpracy online.

Najlepsze praktyki wykorzystywania technologii w zarządzaniu transakcjami wewnątrz struktury organizacyjnej obejmują m.in. systematyczne monitorowanie i aktualizację technologicznej infrastruktury, szkolenie pracowników w zakresie obsługi nowych narzędzi oraz prowadzenie regularnych audytów w celu identyfikacji obszarów do usprawnienia.

Wyzwania związane z zarządzaniem transakcjami wewnątrz struktury organizacyjnej

Menedżerowie muszą stawić czoła wielu wyzwaniom związanym z zarządzaniem transakcjami wewnątrz organizacji. Wśród głównych trudności znajdują się m.in. konieczność koordynacji działań między różnymi działami czy jednostkami organizacyjnymi, zarządzanie złożonymi procesami transakcyjnymi, a także minimalizacja ryzyka błędów i opóźnień.

W efektywnym zarządzaniu transakcjami wewnątrz struktury organizacyjnej mogą pomóc różne strategie i narzędzia. Przykłady to m.in. zastosowanie systemów workflow, które umożliwiają śledzenie i kontrolę procesu transakcyjnego, wykorzystanie metodyki Lean Management w celu eliminacji marnotrawstwa oraz stałe doskonalenie procedur i polityk wewnętrznych.

Nieprawidłowe zarządzanie transakcjami wewnątrz firmy może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak opóźnienia w dostawach, utrata klientów czy negatywny wpływ na wizerunek firmy. Aby minimalizować te ryzyka, konieczne jest zdefiniowanie klarownych procedur i polityk wewnętrznych, a także regularne monitorowanie i analiza procesów transakcyjnych w celu identyfikacji obszarów do usprawnienia.

Bibliografia

  • Arrow K., Granice organizacji, PWN, Warszawa 1985
  • Coase R., The Firm, the Market and the Law, The University of Chicago Press, Chicago and London 1988


Autor: Tomasz Małkus