Towaroznawstwo przemysłowe: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
(LinkTitles.) |
||
Linia 15: | Linia 15: | ||
'''Towaroznawstwo przemysłowe''' (towaroznawstwo nieżywnościowe) – jest to dział towaroznawstwa, jednej z czterech dyscyplin nauk ekonomicznych (obok ekonomii, finansów oraz nauk o zarządzaniu), nauki o właściwym ukształtowaniu jakości wyrobów w sferach: przedprodukcyjnej, produkcyjnej i poprodukcyjnej. Towaroznawstwo przemysłowe zostało wyodrębnione w ramach szczegółowej problematyki towaroznawczej, dotyczącej pogłębionej wiedzy o poszczególnych grupach towarów i o konkretnych towarach [M. Skrzypek, 1986 s. 11]. Przedmiotem poznania są towary nieżywnościowe, ze szczególnym uwzględnieniem towarów powszechnego użytku oraz środków produkcji ogólnej dostępnych w sprzedaży. Należą tu takie towary jak: odzież, obuwie, wyposażenie mieszkań i gospodarstw domowych, nawozy mineralne, środki do uprawy i ochrony roślin, paliwa, środki smarujące, środki piorące i czyszczące, artykuły kosmetyczne i perfumeryjne, materiały budowlane, wyroby z gumy i z tworzyw sztucznych, wyroby z drewna, wyroby papiernicze, towary szklane i ceramiczne, artykuły służące zaspokajaniu potrzeb związanych z kulturą, sportem, turystyką, wypoczynkiem itp. [I. Duda 1994, s. 7]. Towaroznawstwo nieżywnościowe można podzielić na branżowe np. towaroznawstwo: włókiennicze, papierowe, skórzane, obuwnicze, drzewne, meblarskie [D. Kołożyn-Krajewska i in. 1999, s. 9]. | '''Towaroznawstwo przemysłowe''' (towaroznawstwo nieżywnościowe) – jest to dział towaroznawstwa, jednej z czterech dyscyplin nauk ekonomicznych (obok ekonomii, finansów oraz nauk o zarządzaniu), nauki o właściwym ukształtowaniu jakości wyrobów w sferach: przedprodukcyjnej, produkcyjnej i poprodukcyjnej. Towaroznawstwo przemysłowe zostało wyodrębnione w ramach szczegółowej problematyki towaroznawczej, dotyczącej pogłębionej wiedzy o poszczególnych grupach [[towarów]] i o konkretnych towarach [M. Skrzypek, 1986 s. 11]. Przedmiotem poznania są [[towary]] nieżywnościowe, ze szczególnym uwzględnieniem towarów powszechnego użytku oraz środków produkcji ogólnej dostępnych w sprzedaży. Należą tu takie towary jak: odzież, obuwie, [[wyposażenie]] mieszkań i gospodarstw domowych, nawozy mineralne, środki do uprawy i ochrony roślin, paliwa, środki smarujące, środki piorące i czyszczące, artykuły kosmetyczne i perfumeryjne, [[materiały]] budowlane, [[wyroby]] z gumy i z tworzyw sztucznych, wyroby z drewna, wyroby papiernicze, towary szklane i ceramiczne, artykuły służące zaspokajaniu potrzeb związanych z kulturą, sportem, turystyką, wypoczynkiem itp. [I. Duda 1994, s. 7]. Towaroznawstwo nieżywnościowe można podzielić na branżowe np. towaroznawstwo: włókiennicze, papierowe, skórzane, obuwnicze, drzewne, meblarskie [D. Kołożyn-Krajewska i in. 1999, s. 9]. | ||
Na podstawie określonych metod badań i ocen przeprowadzonych na towarach nieżywnościowych: w próbnym użytkowaniu oraz metod sensorycznych czy organoleptycznych, spełniających odpowiednie wymogi np. normy PN-EN ISO, możemy określić ich: | Na podstawie określonych metod badań i ocen przeprowadzonych na towarach nieżywnościowych: w próbnym użytkowaniu oraz metod sensorycznych czy organoleptycznych, spełniających odpowiednie wymogi np. [[normy]] PN-EN ISO, możemy określić ich: | ||
* jakość – jest to stopień, w jakim zbiór inherentnych właściwości spełnia wymagania. Termin "jakość” można stosować z przymiotnikami takimi jak: niska, dobra, doskonała. Inherentny, jako przeciwny do "przypisany”, oznacza tkwiący w istocie czegoś, szczególnie jako stała właściwość [EN 9000:2005, 2006, s. 25]. | * [[jakość]] – jest to stopień, w jakim zbiór inherentnych właściwości spełnia wymagania. Termin "jakość” można stosować z przymiotnikami takimi jak: niska, dobra, doskonała. Inherentny, jako przeciwny do "przypisany”, oznacza tkwiący w istocie czegoś, szczególnie jako stała właściwość [EN 9000:2005, 2006, s. 25]. | ||
* wartość użytkową - jest to zdolność towarów do zaspokajania potrzeb ludzkich. Potrzeby te wynikają z cech jakościowych towarów, które kształtują się w procesie wytwarzania. Na wartość użytkową towaru składa się wiele odrębnych cech użytkowych, które mogą występować w towarze w różnym natężeniu. Cechy te są zazwyczaj łatwo zrozumiałe dla odbiorcy. | * [[wartość]] użytkową - jest to [[zdolność]] towarów do zaspokajania potrzeb ludzkich. [[Potrzeby]] te wynikają z cech jakościowych towarów, które kształtują się w procesie wytwarzania. Na wartość użytkową towaru składa się wiele odrębnych cech użytkowych, które mogą występować w towarze w różnym natężeniu. Cechy te są zazwyczaj łatwo zrozumiałe dla odbiorcy. | ||
Rozróżnia się najczęściej następujące cechy użytkowe: | Rozróżnia się najczęściej następujące cechy użytkowe: | ||
Linia 25: | Linia 25: | ||
<google>text</google> | <google>text</google> | ||
* funkcjonalność wyrobu, | * funkcjonalność wyrobu, | ||
* niezawodność działania, | * [[niezawodność]] działania, | ||
* trwałość, | * trwałość, | ||
* sprawność, | * [[sprawność]], | ||
* żywotność, | * żywotność, | ||
* naprawialność, | * naprawialność, | ||
Linia 81: | Linia 81: | ||
* Kołożyn-Krajewska D., Towaroznawstwo, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1999. | * Kołożyn-Krajewska D., Towaroznawstwo, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1999. | ||
* Skrzypek M., Wprowadzenie do towaroznawstwa [w:] Artykuły przemysłowe, pod red. Wiesława Nalepy, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1986. | * Skrzypek M., Wprowadzenie do towaroznawstwa [w:] Artykuły przemysłowe, pod red. Wiesława Nalepy, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1986. | ||
* EN 9000:2005 [w:] PN-EN ISO 9000, System zarządzania jakością. Podstawy i terminologia, PKN, Warszawa 2006. | * EN 9000:2005 [w:] PN-EN [[ISO 9000]], [[System]] zarządzania jakością. Podstawy i terminologia, PKN, Warszawa 2006. | ||
* Ładoński W., Podstawy towaroznawstwa ogólnego, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Wrocław 1994. | * Ładoński W., Podstawy towaroznawstwa ogólnego, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Wrocław 1994. | ||
{{a|Krystyna Szczypka}} | {{a|Krystyna Szczypka}} | ||
[[Kategoria:Towaroznawstwo]] | [[Kategoria:Towaroznawstwo]] |
Wersja z 05:04, 22 maj 2020
Towaroznawstwo przemysłowe |
---|
Polecane artykuły |
Towaroznawstwo przemysłowe (towaroznawstwo nieżywnościowe) – jest to dział towaroznawstwa, jednej z czterech dyscyplin nauk ekonomicznych (obok ekonomii, finansów oraz nauk o zarządzaniu), nauki o właściwym ukształtowaniu jakości wyrobów w sferach: przedprodukcyjnej, produkcyjnej i poprodukcyjnej. Towaroznawstwo przemysłowe zostało wyodrębnione w ramach szczegółowej problematyki towaroznawczej, dotyczącej pogłębionej wiedzy o poszczególnych grupach towarów i o konkretnych towarach [M. Skrzypek, 1986 s. 11]. Przedmiotem poznania są towary nieżywnościowe, ze szczególnym uwzględnieniem towarów powszechnego użytku oraz środków produkcji ogólnej dostępnych w sprzedaży. Należą tu takie towary jak: odzież, obuwie, wyposażenie mieszkań i gospodarstw domowych, nawozy mineralne, środki do uprawy i ochrony roślin, paliwa, środki smarujące, środki piorące i czyszczące, artykuły kosmetyczne i perfumeryjne, materiały budowlane, wyroby z gumy i z tworzyw sztucznych, wyroby z drewna, wyroby papiernicze, towary szklane i ceramiczne, artykuły służące zaspokajaniu potrzeb związanych z kulturą, sportem, turystyką, wypoczynkiem itp. [I. Duda 1994, s. 7]. Towaroznawstwo nieżywnościowe można podzielić na branżowe np. towaroznawstwo: włókiennicze, papierowe, skórzane, obuwnicze, drzewne, meblarskie [D. Kołożyn-Krajewska i in. 1999, s. 9].
Na podstawie określonych metod badań i ocen przeprowadzonych na towarach nieżywnościowych: w próbnym użytkowaniu oraz metod sensorycznych czy organoleptycznych, spełniających odpowiednie wymogi np. normy PN-EN ISO, możemy określić ich:
- jakość – jest to stopień, w jakim zbiór inherentnych właściwości spełnia wymagania. Termin "jakość” można stosować z przymiotnikami takimi jak: niska, dobra, doskonała. Inherentny, jako przeciwny do "przypisany”, oznacza tkwiący w istocie czegoś, szczególnie jako stała właściwość [EN 9000:2005, 2006, s. 25].
- wartość użytkową - jest to zdolność towarów do zaspokajania potrzeb ludzkich. Potrzeby te wynikają z cech jakościowych towarów, które kształtują się w procesie wytwarzania. Na wartość użytkową towaru składa się wiele odrębnych cech użytkowych, które mogą występować w towarze w różnym natężeniu. Cechy te są zazwyczaj łatwo zrozumiałe dla odbiorcy.
Rozróżnia się najczęściej następujące cechy użytkowe:
- funkcjonalność wyrobu,
- niezawodność działania,
- trwałość,
- sprawność,
- żywotność,
- naprawialność,
- nowoczesność,
- bezpieczeństwo użytkowania wyrobu [W. Ładoński, 1994, s. 31-32].
Zagadnienia szczegółowe towaroznawstwa przemysłowego
Patrz także:
- Biokatalizatory
- Celuloid
- Deratyzacja
- Flotacja
- Fotometria
- Guma arabska
- Herbicydy
- Histereza
- Inhibitory
- Inkrustacja
- Laminaty
- Luminescencja
- Okleina
- Pilling
- Poli (metakrylan metylu)
- Plastyczność
- Polarografia
- Aminoplasty
- Antystatyki
- Areometria
- Fotochromia
- Kwalimetria
- Kwalitologia
- Lico skóry
- Odkształcenie plastyczne
- Okres indukcyjny
- Poliwęglany
- Profilografia
- Refraktometria
- Towar wybrakowany
- Towary drogeryjne
- Ładunkoznawstwo
- Polskie Towarzystwo Towaroznawcze
- Światowa Organizacja Opakowań
- Badania przyspieszone
- Defektoskopia ultradźwiękowa
- Kryteria jakości produktów
- Polarymetria
- Psychologiczne oddziaływanie kolorów
- IGWT
- Lustrowanie
Bibliografia
- Słownik pojęć towaroznawczych, pod red. Ignacego Dudy, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 1994.
- Kołożyn-Krajewska D., Towaroznawstwo, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1999.
- Skrzypek M., Wprowadzenie do towaroznawstwa [w:] Artykuły przemysłowe, pod red. Wiesława Nalepy, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1986.
- EN 9000:2005 [w:] PN-EN ISO 9000, System zarządzania jakością. Podstawy i terminologia, PKN, Warszawa 2006.
- Ładoński W., Podstawy towaroznawstwa ogólnego, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Wrocław 1994.
Autor: Krystyna Szczypka