Towaroznawstwo przemysłowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
(LinkTitles.)
m (Dodanie MetaData Description)
Linia 86: Linia 86:
{{a|Krystyna Szczypka}}
{{a|Krystyna Szczypka}}
[[Kategoria:Towaroznawstwo]]
[[Kategoria:Towaroznawstwo]]
{{#metamaster:description|Towaroznawstwo przemysłowe - nauka o jakości wyrobów przemysłowych, takich jak odzież, obuwie czy materiały budowlane. Metody badań pozwalają określić wartość użytkową, trwałość i bezpieczeństwo.}}

Wersja z 07:07, 14 paź 2023

Towaroznawstwo przemysłowe
Polecane artykuły


Towaroznawstwo przemysłowe (towaroznawstwo nieżywnościowe) – jest to dział towaroznawstwa, jednej z czterech dyscyplin nauk ekonomicznych (obok ekonomii, finansów oraz nauk o zarządzaniu), nauki o właściwym ukształtowaniu jakości wyrobów w sferach: przedprodukcyjnej, produkcyjnej i poprodukcyjnej. Towaroznawstwo przemysłowe zostało wyodrębnione w ramach szczegółowej problematyki towaroznawczej, dotyczącej pogłębionej wiedzy o poszczególnych grupach towarów i o konkretnych towarach [M. Skrzypek, 1986 s. 11]. Przedmiotem poznania są towary nieżywnościowe, ze szczególnym uwzględnieniem towarów powszechnego użytku oraz środków produkcji ogólnej dostępnych w sprzedaży. Należą tu takie towary jak: odzież, obuwie, wyposażenie mieszkań i gospodarstw domowych, nawozy mineralne, środki do uprawy i ochrony roślin, paliwa, środki smarujące, środki piorące i czyszczące, artykuły kosmetyczne i perfumeryjne, materiały budowlane, wyroby z gumy i z tworzyw sztucznych, wyroby z drewna, wyroby papiernicze, towary szklane i ceramiczne, artykuły służące zaspokajaniu potrzeb związanych z kulturą, sportem, turystyką, wypoczynkiem itp. [I. Duda 1994, s. 7]. Towaroznawstwo nieżywnościowe można podzielić na branżowe np. towaroznawstwo: włókiennicze, papierowe, skórzane, obuwnicze, drzewne, meblarskie [D. Kołożyn-Krajewska i in. 1999, s. 9].

Na podstawie określonych metod badań i ocen przeprowadzonych na towarach nieżywnościowych: w próbnym użytkowaniu oraz metod sensorycznych czy organoleptycznych, spełniających odpowiednie wymogi np. normy PN-EN ISO, możemy określić ich:

  • jakość – jest to stopień, w jakim zbiór inherentnych właściwości spełnia wymagania. Termin "jakość” można stosować z przymiotnikami takimi jak: niska, dobra, doskonała. Inherentny, jako przeciwny do "przypisany”, oznacza tkwiący w istocie czegoś, szczególnie jako stała właściwość [EN 9000:2005, 2006, s. 25].
  • wartość użytkową - jest to zdolność towarów do zaspokajania potrzeb ludzkich. Potrzeby te wynikają z cech jakościowych towarów, które kształtują się w procesie wytwarzania. Na wartość użytkową towaru składa się wiele odrębnych cech użytkowych, które mogą występować w towarze w różnym natężeniu. Cechy te są zazwyczaj łatwo zrozumiałe dla odbiorcy.

Rozróżnia się najczęściej następujące cechy użytkowe:

  • funkcjonalność wyrobu,
  • niezawodność działania,
  • trwałość,
  • sprawność,
  • żywotność,
  • naprawialność,
  • nowoczesność,
  • bezpieczeństwo użytkowania wyrobu [W. Ładoński, 1994, s. 31-32].

Zagadnienia szczegółowe towaroznawstwa przemysłowego

Patrz także:

Bibliografia

  • Słownik pojęć towaroznawczych, pod red. Ignacego Dudy, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 1994.
  • Kołożyn-Krajewska D., Towaroznawstwo, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1999.
  • Skrzypek M., Wprowadzenie do towaroznawstwa [w:] Artykuły przemysłowe, pod red. Wiesława Nalepy, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1986.
  • EN 9000:2005 [w:] PN-EN ISO 9000, System zarządzania jakością. Podstawy i terminologia, PKN, Warszawa 2006.
  • Ładoński W., Podstawy towaroznawstwa ogólnego, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Wrocław 1994.

Autor: Krystyna Szczypka