Controlling ekologiczny

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 09:02, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Controlling ekologiczny
Polecane artykuły


Controlling ekologiczny (ang. eco-controlling) to system planowania, kontroli oraz dostarczania informacji tak, aby uzyskać jak najlepsze korzyści środowiskowe i społeczne.

Jest to najnowszy rodzaj controllingu, zaliczany do tzw. "nowej fali". Jego treść to: ustalenie celów ekologicznych firmy, planowanie i kontrola wykorzystania surowców i energii, dostarczanie informacji ekologicznych, motywowanie pracowników do osiągania wyznaczonych celów ekologicznych, a także przeprowadzanie ekonomicznego rachunku kosztów korzystania z zasobów przyrody. Do osiągnięcia tych celów koniecznych jest wiele czynników, takich jak: stabilna kondycja finansowa przedsiębiorstwa, umiejętność w zakresie planowania finansowego oraz zdolność do działań pro-ekologicznych we wszystkich procesach zachodzących w przedsiębiorstwie.

Przyczyny wdrażania controllingu ekologicznego

Na przedsiębiorstwach nie ciąży obowiązek wprowadzania controllingu ekologicznego do swojej działalności. Na podejmowanie decyzji o jego wdrażaniu mają wpływ następujące czynniki (W. Niemiec i in. 2013 s. 197):

  • rosnącą świadomość ekologiczna menedżerów i społeczeństwa,
  • zaostrzenie norm prawnych wobec ochrony środowiska,
  • widoczny wzrost zainteresowania gospodarki problematyką ekologiczną,
  • ponoszenie coraz większych kosztów i nakładów inwestycyjnych w sferze ochrony środowiska,
  • chęć pogłębienia wiedzy dotyczącej oddziaływania przedsięwzięć i przedsiębiorstw na środowisko oraz zniwelowanie trudności w planowaniu i optymalizacji finansowania ich rozwoju,
  • rozwój nauki inżynierii środowiska.

Przedsiębiorstwa decydujące się na wprowadzenie controllingu ekologicznego wskazują na trzy grupy przyszłych korzyści płynących z tego wdrożenia. Są to: poprawa relacji z interesariuszami, obniżka kosztów oraz zwiększenie szans rynkowych.

Poprawa stosunków z otoczeniem przedsiębiorstwa wiąże się z budowaniem wzajemnego zaufania z takimi podmiotami jak: zakłady ubezpieczeniowe, władze, konsumenci, grupy ekologiczne, banki. Korzyścią jest również większa identyfikacja pracowników z celami społecznymi i środowiskowymi przedsiębiorstwa. Do obniżki kosztów prowadzą przede wszystkim oszczędności na odzysku i recyklingu odpadów poprodukcyjnych, mniejsze wydatki na surowce i energię oraz obniżenie eksploatacji urządzeń ochronnych i produkcyjnych. Większe szanse rynkowe są związane z tworzeniem przewagi konkurencyjnej, wynikającej z m.in.: zapewnienia jakości produktów i procesów technologicznych, wykorzystywaniem nisz rynkowych, przenikaniem do nowych segmentów rynku oraz stabilizacją produktów w długim okresie. (P. Musiałowska i in. 2017 s. 208)

Instrumenty eco-controllingu

Instrumenty eco-controllingu wspierają systematykę i ciągłość ochrony środowiska w przedsiębiorstwie oraz służą zniwelowaniu szkód ekologiczno-ekonomicznych. Są to metody rozwiązywania różnorodnych problemów związanych z planowaniem, regulacją i wspieraniem ochrony środowiska na poziomie normatywnym, strategicznym i operacyjnym (A. Balicka 2015 s. 17).

Najważniejsze instrumenty controllingu ekologicznego to:

Wady i zalety controllingu ekologicznego

Wdrożenie tego typu narzędzia w przedsiębiorstwie niesie z sobą przede wszystkim liczne korzyści, w perspektywie czasu głównie finansowe. Zalety eco-controlligu to:

  • poprawienie zdolności reagowania menadżerów na zagrożenia natury ekologicznej,
  • skoordynowanie działań uwzględniających aspekty ekologiczne,
  • polepszenie jakości systemów motywowania pracowników do zachowań proekologicznych,
  • poprawa umiejętności adaptacji przedsiębiorstwa do zmian w otoczeniu uwarunkowanych ekologicznie,
  • wsparcie podstawowych funkcji zarządzania strategicznego – formułowanie celów, planowanie, organizowanie, motywowanie, kontrolowanie, informowanie,
  • redukcja emisji zanieczyszczeń i odpadów,
  • zminimalizowanie zużycia surowców,
  • poprawa wizerunku przedsiębiorstwa oraz relacji z otoczeniem zewnętrznym.

W procesie realizacji założeń controllingu ekologicznego napotkać można także słabe strony tego narzędzia. Są to:

  • przeszłościowa orientacja niektórych jego instrumentów, które wyraźnie kłócą się z dynamiką zmian środowiskowych,
  • występujący w przedsiębiorstwie konflikt między celami ekonomicznymi a ekologicznymi,
  • mało czytelna ewidencja i dostępność danych środowiskowych, które mogą mieć trudności ze sprostaniem wymaganiom merytorycznym lub jakościowym.

(A. Balicka 2015 s. 19-20)

Związek między controllingiem ekologicznym a sferą finansową

Silną zależność sfery ekologicznej (operacyjnej) od sfery ekonomicznej (finansową) działalności przedsiębiorstwa przedstawia poniższa tabela. Ich wzajemne wsparcie prowadzi do właściwej realizacji działań, a przez to do osiągnięcia pożądanych wyników finansowych.

Przyczyna ekologiczna (operacyjna) Skutek ekonomiczny (finansowy)
Zoptymalizowanie ilości wykorzystywanych surowców Oddalenie możliwości wystąpienia barier ekologicznych i trudności z pozyskaniem rzadkich zasobów
Większa dbałość o jakość wykorzystywanych surowców Obniżenie kosztów produkcji oraz usług gwarancyjnych
Mniejsza emisja zanieczyszczeń do środowiska naturalnego Obniżka kosztów poprzez niwelowanie udziału opłat ekologicznych
Gospodarniejsze wykorzystanie zasobów przyrody Wzrost efektywności ekonomicznej oraz obniżka kosztów
Wpasowanie się w eco-trendy klientów Zwiększenie przychodów ze sprzedaży
Zbudowanie ekologicznego wizerunku firmy Umocnienie pozycji na rynku, większa konkurencyjność, zmniejszenie kosztów sprzedaży

Źródło: P. Musiałowska i in. 2017 s. 209.

Bibliografia

Autor: Lidia Ryczek