Internet rzeczy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Dodanie MetaData Description)
m (cleanup bibliografii i rotten links)
Linia 13: Linia 13:
</ul>
</ul>
}}
}}


'''[[Internet]] rzeczy (Internet of Things)''' to koncepcja,  która po raz pierwszy została sformułowana w 1999 przez Kevina Ashtona.  W jego rozumieniu jest to [[system informatyczny|system]], w którym przedmioty, wyposażone w specjalne sensory, komunikują się oraz wymieniają [[dane]] z komputerami oraz innymi urządzeniami. [[Proces]] ten odbywa się za pomocą różnorodnych rozwiązań sieciowych, w szczególności bezprzewodowych (Mącik R, s.11-12).
'''[[Internet]] rzeczy (Internet of Things)''' to koncepcja,  która po raz pierwszy została sformułowana w 1999 przez Kevina Ashtona.  W jego rozumieniu jest to [[system informatyczny|system]], w którym przedmioty, wyposażone w specjalne sensory, komunikują się oraz wymieniają [[dane]] z komputerami oraz innymi urządzeniami. [[Proces]] ten odbywa się za pomocą różnorodnych rozwiązań sieciowych, w szczególności bezprzewodowych (Mącik R, s.11-12).


W praktyce koncepcja ta zaczęła być realizowana w latach 2008-2009. W tym czasie ilość urządzeń podłączonych do [[Internet|Internetu]] przekroczyła liczbę ludności na świecie. Dlatego też moment ten jest określany realnym początkiem wykorzystania koncepcji Internetu rzeczy (Evans D., s.2-3).  
W praktyce koncepcja ta zaczęła być realizowana w latach 2008-2009. W tym czasie ilość urządzeń podłączonych do [[Internet|Internetu]] przekroczyła liczbę ludności na świecie. Dlatego też moment ten jest określany realnym początkiem wykorzystania koncepcji Internetu rzeczy (Evans D., s.2-3).


Zbiór rozwiązań [[technologia|technologicznych]] z obszaru Internetu rzeczy ma na celu automatyzację urządzeń, zarówno w sferze prywatnej, publicznej, jak i zawodowej. Ich zadaniem jest poprawa efektywności procesu [[zarządzanie|zarządzania]] przestrzenią, czasem oraz bezpieczeństwem. Co więcej umożliwiają one zdalną kontrole przedmiotów i urządzeń, na przykład z poziomu aplikacji mobilnej.
Zbiór rozwiązań [[technologia|technologicznych]] z obszaru Internetu rzeczy ma na celu automatyzację urządzeń, zarówno w sferze prywatnej, publicznej, jak i zawodowej. Ich zadaniem jest poprawa efektywności procesu [[zarządzanie|zarządzania]] przestrzenią, czasem oraz bezpieczeństwem. Co więcej umożliwiają one zdalną kontrole przedmiotów i urządzeń, na przykład z poziomu aplikacji mobilnej.
Linia 33: Linia 31:
W praktyce podstawowy schemat działania beaconów wygląda następująco:
W praktyce podstawowy schemat działania beaconów wygląda następująco:
# [[Emisja]] sygnału blueetooth przez beacon,
# [[Emisja]] sygnału blueetooth przez beacon,
# Odczytanie komunikatu przez aplikację mobilną (lub inny [[program]]),  
# Odczytanie komunikatu przez aplikację mobilną (lub inny [[program]]),
# Wyświetlenie [[informacja|informacji]] użytkownikowi,
# Wyświetlenie [[informacja|informacji]] użytkownikowi,
# Skierowanie użytkownika w określone miejsce w przestrzeni wirtualnej bądź rzeczywistej.
# Skierowanie użytkownika w określone miejsce w przestrzeni wirtualnej bądź rzeczywistej.
Linia 65: Linia 63:


==Bibliografia==
==Bibliografia==
* Evans D., The  Internet  of  Things  How  the  Next  Evolution  of  the  Internet  is  Changing Everything,  Cisco IBSG 2011.
<noautolinks>
* Kwiatkowska E.M., [http://www.wz.uw.edu.pl/pracownicyFiles/id20702-Rozw%C3%B3j%20internetu%20rzeczy%20-%20szanse%20i%20zagro%C5%BCenia.pdf Rozwój Internetu Rzeczy – szanse i zagrożenia], Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny 2014, nr 8(3), str. 60-70.
* Evans D., The  Internet  of  Things  How  the  Next  Evolution  of  the  Internet  is  Changing Everything,  Cisco IBSG 2011
* Mącik R., [http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.ekon-element-000171467105 Internet rzeczy - postrzegane przez młodych konsumentów korzyści i zagrożenia - wyniki badań wstępnych], „[[Przedsiębiorczość]] i Zarządzanie” 2016, t. 17, z. 4, cz. 3, s. 11-27.
* Kwiatkowska E.M., Rozwój Internetu Rzeczy – szanse i zagrożenia, Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny 2014, nr 8(3), str. 60-70
*Ożadowicz  A., [https://www.researchgate.net/profile/Andrzej_Ozadowicz2/publication/269628658_Internet_Rzeczy_w_systemach_automatyki_budynkowej/links/549000670cf214269f264479.pdf Internet Rzeczy w systemach automatyki budynkowej], „Napędy i sterowanie” 2014, nr 12, str. 88-93.
* Mącik R., [http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.ekon-element-000171467105 Internet rzeczy - postrzegane przez młodych konsumentów korzyści i zagrożenia - wyniki badań wstępnych], „Przedsiębiorczość i Zarządzanie” 2016, t. 17, z. 4, cz. 3, s. 11-27
* Smejda  P., [http://zeszyty.woiz.pl/pliki/zeszyt_OiZ_64.pdf#page=44 Internet rzeczy (IoT) we współczesnej gospodarce. Rola, zadania i bariery rozwoju], “Zeszyty Naukowe. [[Organizacja]] i [[Zarządzanie]] / Politechnika Łódzka” 2016, nr 64, str.43-55.
* Ożadowicz  A., Internet Rzeczy w systemach automatyki budynkowej, „Napędy i sterowanie” 2014, nr 12, str. 88-93
* Smejda  P., Internet rzeczy (IoT) we współczesnej gospodarce. Rola, zadania i bariery rozwoju, “Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Łódzka” 2016, nr 64, str.43-55
</noautolinks>


[[Kategoria:Systemy informatyczne]]
[[Kategoria:Systemy informatyczne]]

Wersja z 14:04, 26 paź 2023

Internet rzeczy
Polecane artykuły

Internet rzeczy (Internet of Things) to koncepcja, która po raz pierwszy została sformułowana w 1999 przez Kevina Ashtona. W jego rozumieniu jest to system, w którym przedmioty, wyposażone w specjalne sensory, komunikują się oraz wymieniają dane z komputerami oraz innymi urządzeniami. Proces ten odbywa się za pomocą różnorodnych rozwiązań sieciowych, w szczególności bezprzewodowych (Mącik R, s.11-12).

W praktyce koncepcja ta zaczęła być realizowana w latach 2008-2009. W tym czasie ilość urządzeń podłączonych do Internetu przekroczyła liczbę ludności na świecie. Dlatego też moment ten jest określany realnym początkiem wykorzystania koncepcji Internetu rzeczy (Evans D., s.2-3).

Zbiór rozwiązań technologicznych z obszaru Internetu rzeczy ma na celu automatyzację urządzeń, zarówno w sferze prywatnej, publicznej, jak i zawodowej. Ich zadaniem jest poprawa efektywności procesu zarządzania przestrzenią, czasem oraz bezpieczeństwem. Co więcej umożliwiają one zdalną kontrole przedmiotów i urządzeń, na przykład z poziomu aplikacji mobilnej.

W praktyce sieć Internetu rzeczy, oparta na przedmiotach i urządzeniach wyposażonych w sensory (zwanych inteligentnymi obiektami) odbiega od tradycyjnej koncepcji Internetu opartej na serwerach danych, połączonych z terminalami dostępowymi użytkowników. W koncepcji Internet of Things znaczenie ma przede wszystkim przesyłanie danych pomiędzy przedmiotami, a interakcja z człowiekiem oparta jest na doraźnych potrzebach i żądaniach (Ożadowicz A., s.88).

TL;DR

Internet rzeczy (IoT) to system, w którym przedmioty komunikują się i wymieniają dane z komputerami i innymi urządzeniami. Beacony są ważnym elementem IoT, umożliwiającym zbieranie i przesyłanie danych. IoT przynosi korzyści dla jednostki (wzrost bezpieczeństwa, automatyzacja zarządzania przestrzenią), społeczeństwa (wzrost bezpieczeństwa, ochrona środowiska) i przedsiębiorców (usprawnienie procesu produkcyjnego, optymalizacja sprzedaży).

Beacony jako integralna część Internetu rzeczy

Beacony stanowią jeden z najważniejszych elementów Internetu rzeczy. Są to urządzenia o niewielkich rozmiarach, które składają się z baterii oraz chipu Bluetooth, generującego sygnał radiowy (Smejda P. s.46). Mogą one działać zarówno jako część inteligentnych obiektów, jak również jako odrębne urządzenie służące do zbierania, analizowania oraz przesyłania danych.

W praktyce podstawowy schemat działania beaconów wygląda następująco:

  1. Emisja sygnału blueetooth przez beacon,
  2. Odczytanie komunikatu przez aplikację mobilną (lub inny program),
  3. Wyświetlenie informacji użytkownikowi,
  4. Skierowanie użytkownika w określone miejsce w przestrzeni wirtualnej bądź rzeczywistej.

Internet rzeczy a korzyści dla społeczeństwa

Zastosowanie Internetu rzeczy w kategorii społeczeństwa może być rozpatrywane z trzech różnych perspektyw: pojedynczej jednostki, zbiorowości społecznej oraz przedsiębiorców. Każda z tych grup upatruje realizacji innych celów za pomocą inteligentnych obiektów, dlatego też oczekuje innych korzyści płynących z implementacji sieci Internetu rzeczy.

Do korzyści osiąganych przez pojedynczą jednostkę, poprzez wykorzystanie inteligentnych obiektów zaliczyć można (Kwiatkowska E.M., s. 66):

  • wzrost bezpieczeństwa (czujniki informujące zdalnie o nieprzewidzianych zdarzeniach np. pożar, włamanie),
  • automatyzacja zarządzania przestrzenią osobistą – wzrost poziomu życia,
  • spadek kosztów związanych z utrzymaniem (np. poprzez odpowiednie zaprogramowanie systemów grzewczych)

Zbiorowość społeczna może z kolei oczekiwać, że realizacja założeń koncepcji Internetu rzeczy przyczyni się do (Kwiatkowska E.M., s. 66):

  • wzrostu bezpieczeństwa w przestrzeni publicznej,
  • ochrony środowiska, poprzez redukcje zanieczyszczeń,
  • utworzenia nowych miejsc pracy.

Przedsiębiorcy korzyści związanych z wykorzystaniem sieci inteligentnych obiektów mogą upatrywać zarówno w procesie produkcyjnym, jak również w handlu i marketingu. Zagadnienia te zostały omówione bardziej szczegółowo poniżej.

Zastosowanie Internetu rzeczy w procesie produkcyjnym

Sieć oparta na Internecie rzeczy może przyczynić się do usprawnienia procesów w przedsiębiorstwie. Wyposażenie urządzeń produkcyjnych w sensory pozwoli na lepszą kontrolę ich działania. Czujniki umożliwią maszynie przesyłanie danych do programu komputerowego, która będzie je gromadzić i analizować. Pozwoli to na sprawną identyfikację problemu w przypadku wystąpienia odstępstw od normy w działaniu urządzeń oraz ułatwi przewidywanie ewentualnych możliwości wystąpienia awarii i ich niwelowanie. W efekcie nastąpi ograniczenie przestojów w produkcji, co zoptymalizuje pracę całego zespołu pracowniczego. Ponadto do korzyści związanych z wykorzystaniem inteligentnych obiektów w procesie produkcyjnym zaliczyć można:

Optymalizacja sprzedaży z wykorzystaniem inteligentnych urządzeń

Wykorzystanie idei Internetu rzeczy w handlu może przyczynić się do lepszej identyfikacji potrzeb konsumenta, co pozwoli na spersonalizowanie oferty według jego indywidualnych preferencji. W handlu kluczową role odgrywa umiejętność realizacji potrzeb klientów, dlatego dane zbierane poprzez sensory stanowią informację na wagę złota. Na przykład wykorzystanie beaconów i aplikacji mobilnych pozwala na zdobycie wiedzy o konsumencie, dotyczącej zarówno jego zachowania w sklepach offline, jak i online. W efekcie fakt ten daje możliwość integracji świata rzeczywistego i wirtualnego oraz ingerencji w nawyki klienta za pomocą spersonalizowanych rabatów, reklam czy też ofert specjalnych. Ponadto informacje uzyskane poprzez sensory pozwalają na optymalizację oferty sklepu oraz usprawnienia procesu obsługi klienta.

Bibliografia

  • Evans D., The Internet of Things How the Next Evolution of the Internet is Changing Everything, Cisco IBSG 2011
  • Kwiatkowska E.M., Rozwój Internetu Rzeczy – szanse i zagrożenia, Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny 2014, nr 8(3), str. 60-70
  • Mącik R., Internet rzeczy - postrzegane przez młodych konsumentów korzyści i zagrożenia - wyniki badań wstępnych, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie” 2016, t. 17, z. 4, cz. 3, s. 11-27
  • Ożadowicz A., Internet Rzeczy w systemach automatyki budynkowej, „Napędy i sterowanie” 2014, nr 12, str. 88-93
  • Smejda P., Internet rzeczy (IoT) we współczesnej gospodarce. Rola, zadania i bariery rozwoju, “Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Łódzka” 2016, nr 64, str.43-55

Autor: Maria Bajak