Loco: Różnice pomiędzy wersjami
(LinkTitles.) |
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Loco''' to formuła handlowa stosowana na terenie Polski. Służy do określenia gestii [[transport]]owej podczas transakcji kupna - [[sprzedaż]]y. W myśl formuły loco, obowiązki spoczywające na sprzedającym są znikome. [[Odpowiedzialność]] oraz [[ryzyko]] związane z towarem [[sprzedawca]] ponosi tylko do momentu jego odstawienia w miejsce dostawy, które zostało wcześniej umówione z kupującym. Może to być np. [[magazyn]] należący do sprzedającego. [[Towar]] powinien być odpowiednio zabezpieczony [[opakowanie]]m i oznaczony. Od tego momentu pozostałe zadania jak np. [[organizacja]] transportu i pokrycie jego [[koszt]]ów, załadunek towaru, uzyskanie zezwoleń [[eksport]]owych i licencji należy do kupującego<ref>A. Salomon 2014, s. 114</ref>. | |||
'''Loco''' to formuła handlowa stosowana na terenie Polski. Służy do określenia gestii | |||
== Istota formuły loco == | ==Istota formuły loco== | ||
[[Cele]]m stosowania istniejących formuł handlowych jak loco jest uproszczenie [[proces]]u transakcji pod kątem organizacji transportu towaru. Odpowiednie korzystanie z nich pozwala na uniknięcie nieścisłości i nieporozumień związanych z kosztami przewozu. Posługiwanie się loco ułatwia też rozwiązywanie problemów dotyczących ewentualnego uszkodzenia towaru. W ramach loco wiadome jest na kim spoczywa ryzyko i odpowiedzialność za przewożony [[produkt]]. | |||
== Loco i franco == | ==Loco i franco== | ||
Loco i franco to główne formuły determinujące warunki przewozu sprzedanych [[towarów]] używane w transporcie krajowym. Obie strony transakcji posługują się nimi, aby odpowiednio dostosować umowę | Loco i franco to główne formuły determinujące warunki przewozu sprzedanych [[towarów]] używane w transporcie krajowym. Obie strony transakcji posługują się nimi, aby odpowiednio dostosować umowę [[fracht]]u. Wykorzystując formułę loco najczęściej używa się terminu "loco magazyn dostawcy". Oznacza to pozostawienie przygotowanego do wysyłki towaru przez sprzedającego dla kupującego, w miejscu gdzie towar jest magazynowany lub produkowany<ref>W. Ciechomski i in. 2008, s. 207</ref>. Wówczas kupujący organizuje z tego miejsca sposób dostawy do swojego miejsca przeznaczenia. Loco zwalnia sprzedającego z ryzyka i kosztów frachtu. Ponosi on jedynie [[koszty]] składowania lub produkcji towaru. W przeciwieństwie do franco gdzie, koszty dostawy i odpowiedzialność do określonego w umowie miejsca przeznaczenia pokrywa właśnie sprzedający. Przykładowo ''franco sklep'' oznacza organizacje dostawy przez sprzedającego towar do miejsca docelowego - w tym przypadku sklepu, który nabywa produkty<ref>W. Ciechomski i in. 2008, s. 113</ref>. | ||
== Loco a INCOTERMS == | ==Loco a INCOTERMS== | ||
'''INCOTERMS''' to Międzynarodowe Reguły Handlowe, które stosowane są najczęściej w transporcie międzynarodowym. W najbardziej aktualnych i obecnie używanych wersjach INCOTERMS - 2010 oraz 2020, możemy spotkać się z formułą '''EXW''' ('''Ex Works'''), która nawiązuje do loco i jest jego międzynarodowym odpowiednikiem. Tak samo jak w loco, większość obowiązków spoczywa na kupującym. Ryzyko również zawsze ponosi kupujący, od zakładu sprzedawcy do miejsca przeznaczenia<ref>K. Budzowski 2008, | '''INCOTERMS''' to Międzynarodowe Reguły Handlowe, które stosowane są najczęściej w transporcie międzynarodowym. W najbardziej aktualnych i obecnie używanych wersjach INCOTERMS - 2010 oraz 2020, możemy spotkać się z formułą '''EXW''' ('''Ex Works'''), która nawiązuje do loco i jest jego międzynarodowym odpowiednikiem. Tak samo jak w loco, większość obowiązków spoczywa na kupującym. Ryzyko również zawsze ponosi kupujący, od zakładu sprzedawcy do miejsca przeznaczenia<ref>K. Budzowski 2008, s. 51</ref>. W regułach INCOTERMS poruszana jest kwestia ubezpieczenia towaru, ponadto jasno określone są miejsca, w których odpowiedzialność i ryzyko przechodzi ze sprzedającego na kupującego. Reguły te są lepsze do zastosowania w przypadku dostaw międzynarodowych ze względu na większą szczegółowość. | ||
== Zastosowanie formuły loco== | <google>n</google> | ||
Stosowanie formuły loco pozwala wskazać kupującego jako stronę pokrywającą koszty związane z transportem. Kwestia organizacji transportu przez sprzedającego lub kupującego zależy głównie od | |||
* mniejsi bądź początkujący | ==Zastosowanie formuły loco== | ||
* firmy, które nie współpracują stale z | Stosowanie formuły loco pozwala wskazać kupującego jako stronę pokrywającą koszty związane z transportem. Kwestia organizacji transportu przez sprzedającego lub kupującego zależy głównie od [[ekonom]]icznej pozycji przedsiębiorstwa. Renomowany sprzedawca o stabilnej pozycji może dużo łatwiej zorganizować przewóz towaru w najbardziej korzystny i efektywny dla niego sposób. Formułę '''loco''' (jak i '''EXW''') często więc będą wybierać<ref>J. Malfliet (2011), s. 169</ref>: | ||
* mniejsi bądź początkujący [[eksporter]]zy, | |||
* firmy, które nie współpracują stale z [[przewoźnik]]ami lub [[spedytor]]ami, | |||
* przedsiębiorstwa które nie posiadają odpowiednich środków do organizacji transportu lub nie potrafią prawidłowo oszacować kosztów przed transportem, | * przedsiębiorstwa które nie posiadają odpowiednich środków do organizacji transportu lub nie potrafią prawidłowo oszacować kosztów przed transportem, | ||
* kupujący działający na większą skalę i posiadający lepsze możliwości organizacji transportu niż sprzedawca. | * kupujący działający na większą skalę i posiadający lepsze możliwości organizacji transportu niż sprzedawca. | ||
== Przypisy == | ==Zasady i zastosowanie formuły "loco"== | ||
===Wyjaśnienie gestii transportowej w ramach transakcji kupna-sprzedaży=== | |||
Formuła "loco" jest jednym z wielu terminów handlowych używanych w [[transakcja]]ch kupna-sprzedaży. Jest to skrót od łacińskiego terminu "locus", co oznacza "miejsce". Formuła "loco" określa miejsce, w którym sprzedający dostarcza towar kupującemu. | |||
W przypadku formuły "loco", odpowiedzialność za organizację transportu spoczywa na sprzedającym. Oznacza to, że to on jest odpowiedzialny za wybór i zorganizowanie środków transportu oraz pokrycie kosztów związanych z przewozem towaru. | |||
===Odpowiedzialność i ryzyko sprzedającego w przypadku formuły "loco"=== | |||
W transakcjach opartych na formule "loco", sprzedający ponosi odpowiedzialność za towar aż do momentu jego dostarczenia na miejsce określone w umowie. Oznacza to, że to on jest odpowiedzialny za ewentualne szkody, utratę lub uszkodzenie towaru w trakcie transportu. | |||
Ryzyko związane z transportem towaru również spoczywa na sprzedającym. W przypadku jakichkolwiek problemów podczas transportu, na przykład opóźnień, straty towaru lub uszkodzeń, sprzedający jest zobowiązany do podjęcia odpowiednich działań w celu rozwiązania problemu. | |||
===Miejsce dostawy i obowiązki kupującego dotyczące transportu towaru=== | |||
W formule "loco" miejsce dostawy towaru jest precyzyjnie określone w umowie. Może to być na przykład port, magazyn czy inny punkt odbioru towaru. Kupujący nie ponosi odpowiedzialności za organizację transportu, jednak ma pewne obowiązki związane z odbiorem towaru. | |||
Kupujący musi zapewnić odpowiednie warunki odbioru towaru oraz zorganizować niezbędne formalności celne lub administracyjne, jeśli są one wymagane. Ponadto, kupujący musi również pokryć koszty związane z przyjęciem towaru na miejscu dostawy. | |||
===Cel stosowania formuł handlowych, takich jak "loco", w transakcjach=== | |||
Formuły handlowe, takie jak "loco", mają na celu uregulowanie i precyzyjne określenie warunków transakcji kupna-sprzedaży. Używanie standardowych terminów handlowych ułatwia komunikację między sprzedającym a kupującym oraz eliminuje niejasności i ryzyko sporów. | |||
Formuła "loco" jest szczególnie przydatna w przypadku transakcji międzynarodowych, gdzie organizacja transportu towaru jest często złożonym procesem. Ustalenie precyzyjnego miejsca dostawy oraz odpowiedzialności za transport towaru pomaga uniknąć zamieszania i nieporozumień. | |||
Wnioski można wyciągnąć na podstawie analizy różnych formuł handlowych i ich zastosowania w praktyce. Ważne jest, aby zarówno sprzedający, jak i kupujący mieli jasne zasady i oczekiwania dotyczące transportu towaru. Formuła "loco" jest jednym ze sposobów uregulowania tych zasad i umożliwienia sprawnego przepływu towarów na rynku. | |||
==Porównanie formuły "loco" i "franco"== | |||
===Różnice w zakresie kosztów dostawy między formułą "loco" a "franco"=== | |||
Formuły "loco" (skrót od loco on truck) i "franco" (skrót od franco on truck) są dwoma różnymi [[metoda]]mi ustalania kosztów dostawy w handlu międzynarodowym. Różnią się one pod wieloma względami, w tym również pod względem kosztów. | |||
W przypadku formuły "loco" sprzedający jest odpowiedzialny za dostarczenie towaru do określonego miejsca, jednak koszty transportu ponosi nabywca. Oznacza to, że sprzedający ustala cenę towaru, która nie obejmuje kosztów transportu. Nabywca musi samodzielnie zorganizować transport towaru i pokryć związane z tym koszty. W praktyce oznacza to, że nabywca musi współpracować z firmą transportową, negocjować warunki dostawy i uregulować płatności za transport. | |||
W przypadku formuły "franco" sprzedający jest odpowiedzialny za dostarczenie towaru do określonego miejsca, a koszty transportu są wliczone w cenę towaru. Oznacza to, że sprzedający musi zorganizować transport towaru i pokryć związane z tym koszty. Nabywca nie ma obowiązku dokonywania dodatkowych płatności za transport, ponieważ jest on uwzględniony w cenie towaru. | |||
W związku z powyższym, różnica w [[zakres]]ie kosztów dostawy między formułą "loco" a "franco" polega na tym, kto ponosi koszty transportu. W przypadku "loco" koszty te spoczywają na nabywcy, podczas gdy w przypadku "franco" są one uwzględnione w cenie towaru. | |||
===Zakres odpowiedzialności i ryzyka sprzedającego w obu formułach=== | |||
Kolejną istotną różnicą między formułą "loco" a "franco" dotyczy zakresu odpowiedzialności i ryzyka sprzedającego. | |||
W przypadku formuły "loco" sprzedający jest odpowiedzialny jedynie za dostarczenie towaru do określonego miejsca. Po dostawie towaru, ryzyko związane z utratą lub uszkodzeniem towaru przechodzi na nabywcę. Oznacza to, że jeśli towar zostanie uszkodzony lub zgubiony w trakcie transportu, nabywca ponosi odpowiedzialność za straty. | |||
W przypadku formuły "franco" sprzedający ponosi większe ryzyko. Jest on odpowiedzialny za dostarczenie towaru do określonego miejsca, aż do momentu, gdy nabywca odbierze towar. Oznacza to, że jeśli towar zostanie uszkodzony lub zgubiony w trakcie transportu, sprzedający ponosi odpowiedzialność za straty i musi pokryć ewentualne szkody. | |||
W związku z powyższym, formuła "franco" wiąże się z większym ryzykiem dla sprzedającego, ponieważ ponosi on odpowiedzialność za dostawę towaru aż do momentu, gdy nabywca go odbierze. Natomiast formuła "loco" przenosi większą odpowiedzialność na nabywcę, który musi samodzielnie zorganizować transport towaru i ponosić ryzyko związane z dostawą. | |||
==Czynniki wpływające na stosowanie formuły "loco"== | |||
===Ekonomiczna pozycja przedsiębiorstwa a wybór formuły handlowej=== | |||
Wybór formuły handlowej, takiej jak "loco" (z ang. "lokacja"), może być ściśle związany z ekonomiczną pozycją przedsiębiorstwa. Formuła "loco" oznacza, że sprzedawca dostarcza towar do określonego miejsca, ale nie ponosi odpowiedzialności za koszty transportu i ubezpieczenia. | |||
Przedsiębiorstwa o silnej ekonomicznej pozycji mają często większe możliwości finansowe, aby zorganizować własny transport i zabezpieczyć towar. Mogą również negocjować korzystniejsze warunki z przewoźnikami. Dzięki temu preferują formułę "loco", ponieważ mogą kontrolować cały [[proces transportu]] i oszczędzać na kosztach zewnętrznych. | |||
Z drugiej strony, przedsiębiorstwa o słabszej ekonomicznej pozycji mogą być zmuszone do korzystania z formuły "loco", aby zmniejszyć koszty. Nie mają wystarczających środków finansowych, aby organizować własny transport, dlatego polegają na przewoźnikach. Jednakże, korzystanie z formuły "loco" może wiązać się z większym ryzykiem, ponieważ [[przedsiębiorstwo]] nie kontroluje całego procesu transportu i może być narażone na opóźnienia lub uszkodzenia towarów. | |||
===Znaczenie współpracy z przewoźnikami i dostęp do środków transportu=== | |||
Współ[[praca]] z przewoźnikami i dostęp do odpowiednich środków transportu mają kluczowe znaczenie dla stosowania formuły "loco". Przedsiębiorstwa muszą być w stanie zapewnić odpowiednią ilość i rodzaj pojazdów, aby dostarczyć towar do określonego miejsca. | |||
W przypadku formuły "loco", przedsiębiorstwa muszą negocjować umowy z przewoźnikami, aby zapewnić odpowiednią [[jakość]] i terminowość dostaw. [[Współpraca]] z renomowanymi przewoźnikami może również pomóc w zmniejszeniu ryzyka utraty towarów lub uszkodzeń w transporcie. | |||
Dostęp do środków transportu jest również kluczowy. Przedsiębiorstwa muszą posiadać odpowiednią flotę pojazdów lub mieć dostęp do wynajmu takich pojazdów. Mogą również negocjować korzystne warunki z [[dostawca]]mi usług transportowych, aby zapewnić odpowiednią ilość i jakość środków transportu. | |||
===Preferencje i możliwości kupującego w organizacji transportu=== | |||
Preferencje i możliwości kupującego również mają wpływ na stosowanie formuły "loco". Kupujący może preferować formułę "loco", ponieważ chce mieć kontrolę nad procesem transportu i być w stanie [[zarząd]]zać [[dostawa]]mi według własnych wymagań. | |||
Kupujący, który ma odpowiednie [[zasoby]] i [[kompetencje]] w zakresie organizacji transportu, może również wybrać formułę "loco" jako sposób na [[oszczędność]] kosztów. Mogą zorganizować własny transport, negocjować korzystne warunki z przewoźnikami i minimalizować koszty zewnętrzne. | |||
Jednak niektórzy kupujący mogą preferować formułę "loco" z powodów logistycznych lub strategicznych. Mogą mieć specyficzne wymagania dotyczące miejsca dostawy, takie jak dostarczenie towaru do konkretnego magazynu czy punktu sprzedaży. W takich przypadkach, formuła "loco" może być preferowana, aby kupujący mógł skupić się na swojej głównej działalności, a nie na organizacji transportu. | |||
==Wyzwania i korzyści związane z zastosowaniem formuły "loco"== | |||
===Dodatkowe formalności i koszty w przypadku transakcji międzynarodowych=== | |||
Zastosowanie formuły "loco" w transakcjach międzynarodowych niesie ze sobą pewne wyzwania i koszty, które warto rozważyć. Po pierwsze, wymaga ona odbycia dodatkowych formalności, które są związane z organizacją transportu na terenie kraju docelowego. Obejmuje to między innymi uzyskanie odpowiednich [[dokument]]ów i zezwoleń, jak również przestrzeganie lokalnych przepisów dotyczących transportu. Wszystko to może wiązać się z dodatkowymi opłatami, które mogą wpłynąć na koszty całej operacji. | |||
Ponadto, konieczność współpracy z lokalnymi przewoźnikami lub [[agent]]ami logistycznymi może prowadzić do wzrostu kosztów. [[Wynik]]a to z faktu, że pośrednicy często pobierają prowizję za swoje [[usługi]] oraz dodatkowe opłaty za koordynację transportu. W przypadku transakcji międzynarodowych, gdzie istnieje dodatkowa warstwa [[pośrednik]]ów, koszty mogą wzrosnąć jeszcze bardziej. | |||
===Wymagana wiedza i doświadczenie w organizacji transportu=== | |||
Kolejnym wyzwaniem związanym z zastosowaniem formuły "loco" jest konieczność posiadania odpowiedniej wiedzy i doświadczenia w organizacji transportu. Proces ten jest skomplikowany i wymaga zrozumienia różnych aspektów, takich jak wybór odpowiednich środków transportu, [[plan]]owanie trasy, [[zarządzanie]] magazynem i [[koordynacja]] działań. | |||
Ponadto, w przypadku transakcji międzynarodowych, konieczne jest również uwzględnienie różnic kulturowych, językowych i prawniczych. Wymaga to nie tylko [[umiejętności]] komunikacji i negocjacji z partnerami zagranicznymi, ale także znajomości międzynarodowych przepisów i procedur, aby uniknąć potencjalnych problemów i opóźnień. | |||
===Korzyści dla firm posiadających własne floty pojazdów lub rozbudowane sieci logistyczne=== | |||
Mimo wyzwań, jakie niesie ze sobą formuła "loco", jej zastosowanie może przynieść wiele korzyści dla firm posiadających własne floty pojazdów lub rozbudowane sieci logistyczne. Po pierwsze, umożliwia ona większą kontrolę nad procesem transportu, ponieważ [[firma]] ma pełną kontrolę nad wyborem środków transportu, trasą i [[harmonogram]]em dostaw. Dzięki temu można lepiej dostosować się do potrzeb [[klient]]ów i minimalizować ryzyko opóźnień. | |||
Ponadto, formuła "loco" może przynieść [[oszczędności]] finansowe dla firm posiadających własne floty pojazdów. Dzięki eliminacji pośredników i agentów logistycznych, można uniknąć dodatkowych prowizji i opłat, co przekłada się na niższe koszty transportu. Dodatkowo, firma może wykorzystać swoje zasoby w pełni, co może prowadzić do większej wydajności i optymalizacji procesów logistycznych. | |||
Wreszcie, zastosowanie formuły "loco" umożliwia firmom budowanie silniejszych relacji z klientami poprzez zapewnienie im kompleksowej obsługi. Dzięki pełnej kontroli nad procesem transportu można dostarczać produkty w terminie, monitorować ich stan i szybko reagować na ewentualne problemy. To z kolei prowadzi do budowania zaufania i lojalności klientów. | |||
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Incoterms]]}} — {{i5link|a=[[Gestia transportowa]]}} — {{i5link|a=[[Warunki dostawy]]}} — {{i5link|a=[[FOB]]}} — {{i5link|a=[[CIF]]}} — {{i5link|a=[[Magazyn konsygnacyjny]]}} — {{i5link|a=[[Cargo]]}} — {{i5link|a=[[Ryzyko transakcyjne]]}} — {{i5link|a=[[FCA]]}} }} | |||
==Przypisy== | |||
<references /> | <references /> | ||
== Bibliografia == | ==Bibliografia== | ||
* Budzowski K. (2008), | <noautolinks> | ||
* Ciechomski W. | * Budzowski K. (2008), ''Ekonomiczne problemy handlu międzynarodowego'', Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne, Kraków | ||
* Malfliet J. (2011), [https://biblio.ugent.be/publication/1212622/file/1212631 | * Chwałek J., Ciechomski W., Szulce H. (2008), ''Ekonomika handlu. Cz. 1'', WSiP, Warszawa | ||
* Salomon A. (2014), [https:// | * Malfliet J. (2011), ''[https://biblio.ugent.be/publication/1212622/file/1212631 Incoterms 2010 and the mode of transport: how to choose the right term]'', Ghent University, Belgium | ||
* Salomon A. (2014), ''[https://zeszyty.umg.edu.pl/sites/default/files/ZN317.pdf Formuły Incoterms 2010 w pracy spedytora międzynarodowego]'', Zeszyty naukowe Akademii Morskiej w Gdyni, nr 87 | |||
</noautolinks> | |||
{{a|Konrad Kokoszka}}. | {{a|Konrad Kokoszka}}. | ||
[[Kategoria: | [[Kategoria:Transport]] | ||
{{#metamaster:description|Loco - formuła handlowa w Polsce. Służy do określenia gestii transportowej podczas transakcji kupna-sprzedaży.}} | |||
Aktualna wersja na dzień 22:52, 10 gru 2023
Loco to formuła handlowa stosowana na terenie Polski. Służy do określenia gestii transportowej podczas transakcji kupna - sprzedaży. W myśl formuły loco, obowiązki spoczywające na sprzedającym są znikome. Odpowiedzialność oraz ryzyko związane z towarem sprzedawca ponosi tylko do momentu jego odstawienia w miejsce dostawy, które zostało wcześniej umówione z kupującym. Może to być np. magazyn należący do sprzedającego. Towar powinien być odpowiednio zabezpieczony opakowaniem i oznaczony. Od tego momentu pozostałe zadania jak np. organizacja transportu i pokrycie jego kosztów, załadunek towaru, uzyskanie zezwoleń eksportowych i licencji należy do kupującego[1].
Istota formuły loco
Celem stosowania istniejących formuł handlowych jak loco jest uproszczenie procesu transakcji pod kątem organizacji transportu towaru. Odpowiednie korzystanie z nich pozwala na uniknięcie nieścisłości i nieporozumień związanych z kosztami przewozu. Posługiwanie się loco ułatwia też rozwiązywanie problemów dotyczących ewentualnego uszkodzenia towaru. W ramach loco wiadome jest na kim spoczywa ryzyko i odpowiedzialność za przewożony produkt.
Loco i franco
Loco i franco to główne formuły determinujące warunki przewozu sprzedanych towarów używane w transporcie krajowym. Obie strony transakcji posługują się nimi, aby odpowiednio dostosować umowę frachtu. Wykorzystując formułę loco najczęściej używa się terminu "loco magazyn dostawcy". Oznacza to pozostawienie przygotowanego do wysyłki towaru przez sprzedającego dla kupującego, w miejscu gdzie towar jest magazynowany lub produkowany[2]. Wówczas kupujący organizuje z tego miejsca sposób dostawy do swojego miejsca przeznaczenia. Loco zwalnia sprzedającego z ryzyka i kosztów frachtu. Ponosi on jedynie koszty składowania lub produkcji towaru. W przeciwieństwie do franco gdzie, koszty dostawy i odpowiedzialność do określonego w umowie miejsca przeznaczenia pokrywa właśnie sprzedający. Przykładowo franco sklep oznacza organizacje dostawy przez sprzedającego towar do miejsca docelowego - w tym przypadku sklepu, który nabywa produkty[3].
Loco a INCOTERMS
INCOTERMS to Międzynarodowe Reguły Handlowe, które stosowane są najczęściej w transporcie międzynarodowym. W najbardziej aktualnych i obecnie używanych wersjach INCOTERMS - 2010 oraz 2020, możemy spotkać się z formułą EXW (Ex Works), która nawiązuje do loco i jest jego międzynarodowym odpowiednikiem. Tak samo jak w loco, większość obowiązków spoczywa na kupującym. Ryzyko również zawsze ponosi kupujący, od zakładu sprzedawcy do miejsca przeznaczenia[4]. W regułach INCOTERMS poruszana jest kwestia ubezpieczenia towaru, ponadto jasno określone są miejsca, w których odpowiedzialność i ryzyko przechodzi ze sprzedającego na kupującego. Reguły te są lepsze do zastosowania w przypadku dostaw międzynarodowych ze względu na większą szczegółowość.
Zastosowanie formuły loco
Stosowanie formuły loco pozwala wskazać kupującego jako stronę pokrywającą koszty związane z transportem. Kwestia organizacji transportu przez sprzedającego lub kupującego zależy głównie od ekonomicznej pozycji przedsiębiorstwa. Renomowany sprzedawca o stabilnej pozycji może dużo łatwiej zorganizować przewóz towaru w najbardziej korzystny i efektywny dla niego sposób. Formułę loco (jak i EXW) często więc będą wybierać[5]:
- mniejsi bądź początkujący eksporterzy,
- firmy, które nie współpracują stale z przewoźnikami lub spedytorami,
- przedsiębiorstwa które nie posiadają odpowiednich środków do organizacji transportu lub nie potrafią prawidłowo oszacować kosztów przed transportem,
- kupujący działający na większą skalę i posiadający lepsze możliwości organizacji transportu niż sprzedawca.
Zasady i zastosowanie formuły "loco"
Wyjaśnienie gestii transportowej w ramach transakcji kupna-sprzedaży
Formuła "loco" jest jednym z wielu terminów handlowych używanych w transakcjach kupna-sprzedaży. Jest to skrót od łacińskiego terminu "locus", co oznacza "miejsce". Formuła "loco" określa miejsce, w którym sprzedający dostarcza towar kupującemu.
W przypadku formuły "loco", odpowiedzialność za organizację transportu spoczywa na sprzedającym. Oznacza to, że to on jest odpowiedzialny za wybór i zorganizowanie środków transportu oraz pokrycie kosztów związanych z przewozem towaru.
Odpowiedzialność i ryzyko sprzedającego w przypadku formuły "loco"
W transakcjach opartych na formule "loco", sprzedający ponosi odpowiedzialność za towar aż do momentu jego dostarczenia na miejsce określone w umowie. Oznacza to, że to on jest odpowiedzialny za ewentualne szkody, utratę lub uszkodzenie towaru w trakcie transportu.
Ryzyko związane z transportem towaru również spoczywa na sprzedającym. W przypadku jakichkolwiek problemów podczas transportu, na przykład opóźnień, straty towaru lub uszkodzeń, sprzedający jest zobowiązany do podjęcia odpowiednich działań w celu rozwiązania problemu.
Miejsce dostawy i obowiązki kupującego dotyczące transportu towaru
W formule "loco" miejsce dostawy towaru jest precyzyjnie określone w umowie. Może to być na przykład port, magazyn czy inny punkt odbioru towaru. Kupujący nie ponosi odpowiedzialności za organizację transportu, jednak ma pewne obowiązki związane z odbiorem towaru.
Kupujący musi zapewnić odpowiednie warunki odbioru towaru oraz zorganizować niezbędne formalności celne lub administracyjne, jeśli są one wymagane. Ponadto, kupujący musi również pokryć koszty związane z przyjęciem towaru na miejscu dostawy.
Cel stosowania formuł handlowych, takich jak "loco", w transakcjach
Formuły handlowe, takie jak "loco", mają na celu uregulowanie i precyzyjne określenie warunków transakcji kupna-sprzedaży. Używanie standardowych terminów handlowych ułatwia komunikację między sprzedającym a kupującym oraz eliminuje niejasności i ryzyko sporów.
Formuła "loco" jest szczególnie przydatna w przypadku transakcji międzynarodowych, gdzie organizacja transportu towaru jest często złożonym procesem. Ustalenie precyzyjnego miejsca dostawy oraz odpowiedzialności za transport towaru pomaga uniknąć zamieszania i nieporozumień.
Wnioski można wyciągnąć na podstawie analizy różnych formuł handlowych i ich zastosowania w praktyce. Ważne jest, aby zarówno sprzedający, jak i kupujący mieli jasne zasady i oczekiwania dotyczące transportu towaru. Formuła "loco" jest jednym ze sposobów uregulowania tych zasad i umożliwienia sprawnego przepływu towarów na rynku.
Porównanie formuły "loco" i "franco"
Różnice w zakresie kosztów dostawy między formułą "loco" a "franco"
Formuły "loco" (skrót od loco on truck) i "franco" (skrót od franco on truck) są dwoma różnymi metodami ustalania kosztów dostawy w handlu międzynarodowym. Różnią się one pod wieloma względami, w tym również pod względem kosztów.
W przypadku formuły "loco" sprzedający jest odpowiedzialny za dostarczenie towaru do określonego miejsca, jednak koszty transportu ponosi nabywca. Oznacza to, że sprzedający ustala cenę towaru, która nie obejmuje kosztów transportu. Nabywca musi samodzielnie zorganizować transport towaru i pokryć związane z tym koszty. W praktyce oznacza to, że nabywca musi współpracować z firmą transportową, negocjować warunki dostawy i uregulować płatności za transport.
W przypadku formuły "franco" sprzedający jest odpowiedzialny za dostarczenie towaru do określonego miejsca, a koszty transportu są wliczone w cenę towaru. Oznacza to, że sprzedający musi zorganizować transport towaru i pokryć związane z tym koszty. Nabywca nie ma obowiązku dokonywania dodatkowych płatności za transport, ponieważ jest on uwzględniony w cenie towaru.
W związku z powyższym, różnica w zakresie kosztów dostawy między formułą "loco" a "franco" polega na tym, kto ponosi koszty transportu. W przypadku "loco" koszty te spoczywają na nabywcy, podczas gdy w przypadku "franco" są one uwzględnione w cenie towaru.
Zakres odpowiedzialności i ryzyka sprzedającego w obu formułach
Kolejną istotną różnicą między formułą "loco" a "franco" dotyczy zakresu odpowiedzialności i ryzyka sprzedającego.
W przypadku formuły "loco" sprzedający jest odpowiedzialny jedynie za dostarczenie towaru do określonego miejsca. Po dostawie towaru, ryzyko związane z utratą lub uszkodzeniem towaru przechodzi na nabywcę. Oznacza to, że jeśli towar zostanie uszkodzony lub zgubiony w trakcie transportu, nabywca ponosi odpowiedzialność za straty.
W przypadku formuły "franco" sprzedający ponosi większe ryzyko. Jest on odpowiedzialny za dostarczenie towaru do określonego miejsca, aż do momentu, gdy nabywca odbierze towar. Oznacza to, że jeśli towar zostanie uszkodzony lub zgubiony w trakcie transportu, sprzedający ponosi odpowiedzialność za straty i musi pokryć ewentualne szkody.
W związku z powyższym, formuła "franco" wiąże się z większym ryzykiem dla sprzedającego, ponieważ ponosi on odpowiedzialność za dostawę towaru aż do momentu, gdy nabywca go odbierze. Natomiast formuła "loco" przenosi większą odpowiedzialność na nabywcę, który musi samodzielnie zorganizować transport towaru i ponosić ryzyko związane z dostawą.
Czynniki wpływające na stosowanie formuły "loco"
Ekonomiczna pozycja przedsiębiorstwa a wybór formuły handlowej
Wybór formuły handlowej, takiej jak "loco" (z ang. "lokacja"), może być ściśle związany z ekonomiczną pozycją przedsiębiorstwa. Formuła "loco" oznacza, że sprzedawca dostarcza towar do określonego miejsca, ale nie ponosi odpowiedzialności za koszty transportu i ubezpieczenia.
Przedsiębiorstwa o silnej ekonomicznej pozycji mają często większe możliwości finansowe, aby zorganizować własny transport i zabezpieczyć towar. Mogą również negocjować korzystniejsze warunki z przewoźnikami. Dzięki temu preferują formułę "loco", ponieważ mogą kontrolować cały proces transportu i oszczędzać na kosztach zewnętrznych.
Z drugiej strony, przedsiębiorstwa o słabszej ekonomicznej pozycji mogą być zmuszone do korzystania z formuły "loco", aby zmniejszyć koszty. Nie mają wystarczających środków finansowych, aby organizować własny transport, dlatego polegają na przewoźnikach. Jednakże, korzystanie z formuły "loco" może wiązać się z większym ryzykiem, ponieważ przedsiębiorstwo nie kontroluje całego procesu transportu i może być narażone na opóźnienia lub uszkodzenia towarów.
Znaczenie współpracy z przewoźnikami i dostęp do środków transportu
Współpraca z przewoźnikami i dostęp do odpowiednich środków transportu mają kluczowe znaczenie dla stosowania formuły "loco". Przedsiębiorstwa muszą być w stanie zapewnić odpowiednią ilość i rodzaj pojazdów, aby dostarczyć towar do określonego miejsca.
W przypadku formuły "loco", przedsiębiorstwa muszą negocjować umowy z przewoźnikami, aby zapewnić odpowiednią jakość i terminowość dostaw. Współpraca z renomowanymi przewoźnikami może również pomóc w zmniejszeniu ryzyka utraty towarów lub uszkodzeń w transporcie.
Dostęp do środków transportu jest również kluczowy. Przedsiębiorstwa muszą posiadać odpowiednią flotę pojazdów lub mieć dostęp do wynajmu takich pojazdów. Mogą również negocjować korzystne warunki z dostawcami usług transportowych, aby zapewnić odpowiednią ilość i jakość środków transportu.
Preferencje i możliwości kupującego w organizacji transportu
Preferencje i możliwości kupującego również mają wpływ na stosowanie formuły "loco". Kupujący może preferować formułę "loco", ponieważ chce mieć kontrolę nad procesem transportu i być w stanie zarządzać dostawami według własnych wymagań.
Kupujący, który ma odpowiednie zasoby i kompetencje w zakresie organizacji transportu, może również wybrać formułę "loco" jako sposób na oszczędność kosztów. Mogą zorganizować własny transport, negocjować korzystne warunki z przewoźnikami i minimalizować koszty zewnętrzne.
Jednak niektórzy kupujący mogą preferować formułę "loco" z powodów logistycznych lub strategicznych. Mogą mieć specyficzne wymagania dotyczące miejsca dostawy, takie jak dostarczenie towaru do konkretnego magazynu czy punktu sprzedaży. W takich przypadkach, formuła "loco" może być preferowana, aby kupujący mógł skupić się na swojej głównej działalności, a nie na organizacji transportu.
Wyzwania i korzyści związane z zastosowaniem formuły "loco"
Dodatkowe formalności i koszty w przypadku transakcji międzynarodowych
Zastosowanie formuły "loco" w transakcjach międzynarodowych niesie ze sobą pewne wyzwania i koszty, które warto rozważyć. Po pierwsze, wymaga ona odbycia dodatkowych formalności, które są związane z organizacją transportu na terenie kraju docelowego. Obejmuje to między innymi uzyskanie odpowiednich dokumentów i zezwoleń, jak również przestrzeganie lokalnych przepisów dotyczących transportu. Wszystko to może wiązać się z dodatkowymi opłatami, które mogą wpłynąć na koszty całej operacji.
Ponadto, konieczność współpracy z lokalnymi przewoźnikami lub agentami logistycznymi może prowadzić do wzrostu kosztów. Wynika to z faktu, że pośrednicy często pobierają prowizję za swoje usługi oraz dodatkowe opłaty za koordynację transportu. W przypadku transakcji międzynarodowych, gdzie istnieje dodatkowa warstwa pośredników, koszty mogą wzrosnąć jeszcze bardziej.
Wymagana wiedza i doświadczenie w organizacji transportu
Kolejnym wyzwaniem związanym z zastosowaniem formuły "loco" jest konieczność posiadania odpowiedniej wiedzy i doświadczenia w organizacji transportu. Proces ten jest skomplikowany i wymaga zrozumienia różnych aspektów, takich jak wybór odpowiednich środków transportu, planowanie trasy, zarządzanie magazynem i koordynacja działań.
Ponadto, w przypadku transakcji międzynarodowych, konieczne jest również uwzględnienie różnic kulturowych, językowych i prawniczych. Wymaga to nie tylko umiejętności komunikacji i negocjacji z partnerami zagranicznymi, ale także znajomości międzynarodowych przepisów i procedur, aby uniknąć potencjalnych problemów i opóźnień.
Korzyści dla firm posiadających własne floty pojazdów lub rozbudowane sieci logistyczne
Mimo wyzwań, jakie niesie ze sobą formuła "loco", jej zastosowanie może przynieść wiele korzyści dla firm posiadających własne floty pojazdów lub rozbudowane sieci logistyczne. Po pierwsze, umożliwia ona większą kontrolę nad procesem transportu, ponieważ firma ma pełną kontrolę nad wyborem środków transportu, trasą i harmonogramem dostaw. Dzięki temu można lepiej dostosować się do potrzeb klientów i minimalizować ryzyko opóźnień.
Ponadto, formuła "loco" może przynieść oszczędności finansowe dla firm posiadających własne floty pojazdów. Dzięki eliminacji pośredników i agentów logistycznych, można uniknąć dodatkowych prowizji i opłat, co przekłada się na niższe koszty transportu. Dodatkowo, firma może wykorzystać swoje zasoby w pełni, co może prowadzić do większej wydajności i optymalizacji procesów logistycznych.
Wreszcie, zastosowanie formuły "loco" umożliwia firmom budowanie silniejszych relacji z klientami poprzez zapewnienie im kompleksowej obsługi. Dzięki pełnej kontroli nad procesem transportu można dostarczać produkty w terminie, monitorować ich stan i szybko reagować na ewentualne problemy. To z kolei prowadzi do budowania zaufania i lojalności klientów.
| Loco — artykuły polecane |
| Incoterms — Gestia transportowa — Warunki dostawy — FOB — CIF — Magazyn konsygnacyjny — Cargo — Ryzyko transakcyjne — FCA |
Przypisy
Bibliografia
- Budzowski K. (2008), Ekonomiczne problemy handlu międzynarodowego, Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne, Kraków
- Chwałek J., Ciechomski W., Szulce H. (2008), Ekonomika handlu. Cz. 1, WSiP, Warszawa
- Malfliet J. (2011), Incoterms 2010 and the mode of transport: how to choose the right term, Ghent University, Belgium
- Salomon A. (2014), Formuły Incoterms 2010 w pracy spedytora międzynarodowego, Zeszyty naukowe Akademii Morskiej w Gdyni, nr 87
Autor: Konrad Kokoszka
.
