Tworzenie sieci dostaw

Tworzenie sieci dostaw
Polecane artykuły
Systemy DRP System SCM Zarządzanie zapasami przez dostawcę Łańcuch dostaw Just in time System APS Systemy EDI System informacji logistycznej Wyznaczanie trasy

Sieci dostaw są rodzajem sieci gospodarczych, w których grupa niezależnych firm konkuruje i kooperuje ze sobą w celu poprawy sprawności i efektywności przepływu produktów i informacji zgodnie z oczekiwaniami klientów. Nazwa sieć dostaw często jest zamiennie używana z określeniem zintegrowany łańcuch dostaw.

Tworzenie sieci dostaw to projektowanie, dobieranie i integrowanie poszczególnych ogniw w sieci, jak również koordynowanie i synchronizowanie ich działania. To budowanie więzi i zależności między przedsiębiorstwami, które stają się uczestnikami sieci dostaw.

TL;DR

Sieci dostaw to grupy niezależnych firm, które współpracują i konkurują ze sobą w celu poprawy przepływu produktów i informacji. Tworzenie sieci dostaw polega na projektowaniu, dobieraniu i integrowaniu ogniw w sieć, a także na budowaniu relacji i zależności między firmami. Głównym celem jest obniżenie kosztów produkcji i utrzymania zapasów przy jednoczesnej reakcji na potrzeby klientów. Ważne jest dobieranie partnerów do współpracy, wprowadzanie informacji o obrotach między firmami oraz określanie standardów obsługi klienta. Informatyzacja i wizualizacja procesów w sieci dostaw są kluczowe dla efektywnego funkcjonowania. Przewiduje się, że rozwój technologii informatycznej przyczyni się do dalszego rozwoju sieci dostaw.

Zastosowania

Tworzeniem sieci dostaw zainteresowane będą głównie firmy flagowe (czyli przedsiębiorstwa już zarządzające siecią, które chcą wzmocnić swoją pozycję) oraz firmy, które dążą do uzyskania pozycji lidera w tworzonej sieci. Głównym czynnikiem determinującym tworzenie sieci dostaw jest obniżenie kosztów produkcji wyrobów i utrzymywania zapasów przy jednoczesnym utrzymaniu szybkiej reakcji na zmieniające się potrzeby użytkowników.

To od skutków pracy wszystkich ogniw budujących sieć zależy jej sprawność i efektywność, dlatego też należy wykreować lidera sieci, który dobierze partnerów do współpracy i opracuje system komunikacji zapewniający szybki przepływ informacji i materiałów w sieci.

Idea tworzenia sieci dostaw

1. Dobór uczestników i tworzenie relacji w ramach sieci
2. Sfotografowanie sieci od surowców do ostatecznego użytkownika. Nie jest to łatwe zadanie z powodu ogromnej ilości uczestników sieci. Jednakże można ograniczyć ilość ogniw przyjmując określoną minimalną wartość obrotów. Nie należy traktować opracowanej architektury sieci jako systemu stałego, gdyż w trakcie wdrażania koncepcji mogą pojawić się kolejni, nieuwzględnieni wcześniej uczestnicy sieci.
3. Nałożenie na sieć informacji dzięki metodzie ABC, symbolizującej wielkość obrotów między poszczególnymi przedsiębiorstwami. Informuje o stopniu integracji sieci, np. symbol AC będzie oznaczał, że odbiorca jest dla dostawcy jednym z grupy 20 % największych odbiorców, generujących 80 % przychodów, a dostawca jest dla odbiorcy jednym z przedsiębiorstw, które znajdują się w grupie generującej 5 % kosztów materiałowych.
4. Nałożenie na sieć informacji o uzależnieniu od dostawcy. Litera "U" będzie oznaczała, iż przedsiębiorstwo jest uzależnione od swego dostawcy z różnych powodów (patenty, licencje, brak innych źródeł zaopatrzenia).
5. Utrwalenie powiązań AA między firmami poprzez zawieranie umów o współpracy. Aby sieć działała najsprawniej, więzi tworzące się między dostawcą i odbiorcą powinny być znacznie silniejsze niż w innych organizacjach. Godne polecenia jest zacieśnianie kontaktów z jednym dostawcą, gdyż pozwala to redukować dodatkowe koszty po obu stronach. Jednakże musi to iść w parze za wzrostem odpowiedzialności dostawcy za terminowe zaopatrzenie oraz z zastosowaniem wspólnego kosztorysowania, jak również z udostępnieniem swego know-how.
6. Redukcja i dobór dostawców w celu uzyskania powiązań AA. W tworzeniu sieci dostaw ważne jest to, aby było możliwie jak najwięcej powiązań AA. Dlatego też dąży się do ograniczenia liczby dostawców i odbiorców. Konsekwencją tego jest ograniczenie kosztów, wzrost jakości wyrobów i ich innowacyjności, a także dopasowanie terminów i częstotliwości dostaw do harmonogramu produkcji.
7. Wyłączenie z sieci dostawców o wysokim stopniu uzależnienia. W sytuacji, gdy stosunki dostawcy z odbiorcą charakteryzują się wysokim stopniem uzależnienia, a dostawca nie chce współpracować i integrować się, odbiorca musi zdecydować się na zmianę źródła zaopatrzenia. Jest to proces kapitało - i czasochłonny, ale niezbędny, jeśli przedsiębiorstwo dąży do uzyskania pozycji firmy flagowej. Wyjątkami są powiązania ACU, BCU i CCU, które generują bardzo małe koszty, dlatego wszelkie zmiany mogą okazać się nieefektywne.
8. Określenie standardów obsługi klienta przy szczególnym zwróceniu uwagi na jego potrzeby i wymagania. Przedsiębiorstwa uczestniczące w sieci dostaw powinny ściśle ze sobą współpracować w celu dostarczenia klientowi wyrobu o wysokiej jakości. Dodatkowo kluczowym elementem jest obsługa klienta, która powinna charakteryzować się wysokim standardem. Odpowiednia jakość i poziom obsługi powinny dostarczać takiego zadowolenia konsumentowi, że przedsiębiorstwo zaskarbi sobie jego lojalność i zaufanie. Aby to osiągnąć, firma nie może lekceważyć wymagań klienta, ale wprost przeciwnie - powinna doskonalić system obsługi, co może zapewnić odpowiednio zaprojektowana i działająca sieć.
9. Informatyzacja i wizualizacja. Obecnie w zarządzaniu kluczową rolę odgrywa informacja. Tak jest również w sieci dostaw. Informacja jest podstawą sprawnego funkcjonowania sieci. Przedsiębiorstwo flagowe powinno zadbać o to, aby najważniejsze firmy w całej sieci miały szybki dostęp do wiarygodnej informacji. W tym celu powinno się: wprowadzić system kodowania materiałów i wyrobów gotowych; monitorować przebieg procesu technologicznego; wprowadzić system informatyczny przekazujący dane o każdym etapie procesu technologicznego; wprowadzić zasadę kreatywnego planu (eliminacja zleceń zaległych); udostępniać wiarygodne i aktualne informacje na potrzeby sieci; skoordynować harmonogram zleceń ze spedytorem. Wizualizacja procesu w sieci pozwala na natychmiastowe reakcje na zakłócenia, a także ograniczenie kosztów utrzymywania zapasów, kosztów zużycia naturalnego zapasów oraz innych nakładów. Umożliwia również ciągłe nadzorowanie i śledzenie ścieżki przepływu przedmiotu obrotu, synchronizację zarządzania strumieniem podaży z zarządzaniem strumieniem popytu oraz uzyskanie pełnej informacji o wytwarzaniu, transporcie i magazynowaniu wyrobu. Lider sieci powinien mieć całościowy obraz procesów zachodzących w sieci tak, aby w razie potrzeby lub konieczności mieć możliwość ingerencji i poprawy funkcjonowania poszczególnych ogniw lub procesów w sieci dostaw. Należy spodziewać się, że sieci dostaw rozwiną się w znacznym stopniu wraz z rozwojem technologii informatycznej. Dzięki internetowi, sieciom satelitarnym, technologii światłowodowej, sieciom radiowym i innym, informacje będą przekazywane jeszcze szybciej i sprawniej, co zaowocuje niezakłóconym przepływem wyrobów do finalnego nabywcy. Również należy spodziewać się, iż więzi pomiędzy poszczególnymi firmami w sieci będą coraz silniejsze, co może pozytywnie wpłynąć na sprawność i zorganizowanie obsługi klientów.

Bibliografia

• J. Witkowski, Zarządzanie łańcuchem dostaw. Koncepcje, procedury, doświadczenia, PWE, Warszawa 2003, s. 11-21
• Praca zbiorowa pod redakcją M. Ciesielskiego, Logistyka w biznesie, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2006, s. 170-182

Autor: Agnieszka Smoła