Produkcja w toku: Różnice pomiędzy wersjami
(LinkTitles.) |
m (Dodanie TL;DR) |
||
Linia 25: | Linia 25: | ||
* [[towary]] – są to składniki aktywów nabyte w celu sprzedaży i występuje głównie w przedsiębiorstwach handlowych, oraz | * [[towary]] – są to składniki aktywów nabyte w celu sprzedaży i występuje głównie w przedsiębiorstwach handlowych, oraz | ||
* zaliczki na poczet dostaw.<ref>[[Ustawa]] o rachunkowości</ref> | * zaliczki na poczet dostaw.<ref>[[Ustawa]] o rachunkowości</ref> | ||
==TL;DR== | |||
Produkcja w toku to produkty, które przeszły pewne etapy produkcji i mogą zostać sprzedane lub pozostawione do dalszej obróbki. Należą do grupy zapasów w rachunkowości. Produkcja w toku jest najmniej pożądaną formą zapasów dla kredytodawcy. Zapasy produkcji w toku powstają w wyniku przesunięć poszczególnych faz produkcji. W sprawozdaniu finansowym produkcja w toku jest ujmowana, gdy ma potencjał przyniesienia przyszłych korzyści. Koszty magazynowania produktów w toku nie są uwzględniane w kosztach wytworzenia. Wycena produkcji w toku może być oparta na kosztach wytworzenia lub nie być dokonywana, jeśli nie zniekształca to stanu aktywów i wyniku finansowego. W przypadku roślinnej produkcji w toku, wycena może być oparta na kosztach wytworzenia lub może być pominięta, zgodnie z Ustawą o Rachunkowości. | |||
==Produkcja w toku - zapasy== | ==Produkcja w toku - zapasy== |
Wersja z 03:55, 27 wrz 2023
Produkcja w toku |
---|
Polecane artykuły |
Produkcja w toku obejmuje te wyroby, które przeszły już pewne etapy produkcji i w tym momencie mogłyby zostać sprzedane jako produkty gotowe do ostatecznego przetworzenia przez nabywcę lub producent pozostawia je w przedsiębiorstwie do dalszej obróbki. Są to także produkty, których proces jest niezakończony.[1]
Produkty można podzielić na dwie główne grupy. Pierwszą z nich są wyroby gotowe i wykonane roboty i usługi, których technologiczny proces wytwórczy został zakończony, drugą grupą natomiast jest produkcja niezakończona, w której skład wchodzą: półfabrykanty, które przeznaczone są do dalszego przerobu w kolejnych fazach procesu oraz produkcja w toku. Produkcja w toku, to produkt, który znajduję się w pewnej niezakończonej fazie procesu produkcyjnego. Półfabrykanty różnią się od produkcji w toku możliwością składowania w magazynie, produkt, który jest w fazie produkcji w toku czasami nie może być magazynowany.[2]
Produkty w toku należą do grupy zapasów, które według Ustawy o Rachunkowości obejmują również:
- materiały – są nabyte w celu zużycia na własne potrzeby, obejmują one materiały podstawowe, materiały pomocnicze oraz materiały w drodze, czyli te które nie zostały jeszcze przyjęte do magazynu
- produkty gotowe – są wyrobami przeznaczonymi do sprzedaży,
- towary – są to składniki aktywów nabyte w celu sprzedaży i występuje głównie w przedsiębiorstwach handlowych, oraz
- zaliczki na poczet dostaw.[3]
TL;DR
Produkcja w toku to produkty, które przeszły pewne etapy produkcji i mogą zostać sprzedane lub pozostawione do dalszej obróbki. Należą do grupy zapasów w rachunkowości. Produkcja w toku jest najmniej pożądaną formą zapasów dla kredytodawcy. Zapasy produkcji w toku powstają w wyniku przesunięć poszczególnych faz produkcji. W sprawozdaniu finansowym produkcja w toku jest ujmowana, gdy ma potencjał przyniesienia przyszłych korzyści. Koszty magazynowania produktów w toku nie są uwzględniane w kosztach wytworzenia. Wycena produkcji w toku może być oparta na kosztach wytworzenia lub nie być dokonywana, jeśli nie zniekształca to stanu aktywów i wyniku finansowego. W przypadku roślinnej produkcji w toku, wycena może być oparta na kosztach wytworzenia lub może być pominięta, zgodnie z Ustawą o Rachunkowości.
Produkcja w toku - zapasy
Kategoria ta obejmuje niedokończone produkty lub usługi, które ulegną przekształceniu w trakcie cyklu operacyjnego w wyroby gotowe lub usługi. Do produkcji w toku zalicza się także niezakończone inwestycje, natomiast pieniądze które zostały w tę inwestycję włożone są jakby zamrożone i nie można ich jednoznacznie uplasować. Znajdują się one gdzieś pomiędzy materiałami i surowcami a wyrobami gotowymi.
Dla kredytodawcy produkcja w toku jest najmniej pożądaną formą zapasów gdyż materiały i surowce podlegają zwrotowi do dostawcy bądź sprzedaży hurtowej, wyroby gotowe można zbyć na rynku natomiast produkcja w toku nie posiada de facto dla nikogo żadnej wartości. Gdy dochodzi do likwidacji przedsiębiorstwa generuje ona najmniej środków pieniężnych co zmusza firmę do finansowania jej z własnych zasobów wchodzących w skład kapitału obrotowego.
Cechy charakterystyczne produkcji w toku:
- jest złożona z wyrobów będących w trakcie produkcji
- jest uzależniona od technologii procesu produkcji
- podlega redukcji poprzez zarządzanie zapasami w systemie "dokładnie na czas"
Istnieje również pojęcie zapasów produkcji toku. Przykładem są przedsiębiorstwa hutnicze, które w swoich cyklach produkcyjnych używają surowców, paliw i energii, po to by otrzymać końcowe produkty. Zapasy materiałów przekształcają się w zapasy produkcji w toku a w ostatecznej fazie produkcji w wyroby gotowe. Zapasy materiałów przedsiębiorstwo jest zmuszone utrzymywać dla zapewnienia ciągłości produkcji. Natomiast zapasy produkcji w toku powstają w związku z przesunięciami poszczególnych faz w danym cyklu produkcyjnym.[4]Przedsiębiorstwa często dążą do zmniejszenia lub całkowitego wyeliminowania zapasów na przykład materiałów, jednakże zapasy produkcji w toku zawsze będą występować w firmie produkcyjnej. Zapasy produkcji w toku wyceniane są w wysokości kosztów bezpośrednich, które został poniesiony w dotychczasowym procesie produkcyjnym. W przypadku zapasów materiałów oraz zapasów półproduktów i produkcji w toku przedsiębiorstwa w każdym okresie dążą do utrzymywania swoich zapasów w stałej relacji do produkcji, jest to tak zwana zasada akceleratora.[5]
Produkcja w toku w sprawozdaniu finansowym i koszty magazynowania
"Produkcja w toku jest ujmowana w sprawozdaniu, gdy powstała jako efekt zdarzeń przeszłych oraz gdy istnieje prawdopodobieństwo, że przyniesie w przyszłości korzyści, tzn. znajdzie nabywców, których potrzeby zaspokoi i którzy będą mogli zapłacić odpowiednią cenę."[6] Do kosztów wytworzenia produkt nie zalicza się kosztów magazynowania produktów w toku, chyba że poniesienie tych kosztów to coś niezbędnego w całym procesie produkcji. Zalicza się je jednak w momencie, gdy zostały poniesione w związku z doprowadzaniem produktu do postaci i miejsca, w którym znajduje się w czasie wyceny. Koszty magazynowania natomiast wpływają na wynik finansowy okresu sprawozdawczego, w którym zostały poniesione.[7]
Wycena produkcji w toku
Są dwie możliwości jeśli chodzi o wycenę produktów w toku. Jedną z nich jest wycena w wysokości bezpośrednich kosztów wytworzenia lub tylko materiałów bezpośrednich. Drugą zaś możliwością jest nie wycenianie produktów w toku pod warunkiem, że nie zniekształca to stanu aktywów oraz wyniku finansowego jednostki. Zasady, te nie mogą być stosowane do produkcji, której czas przewidywany wykonania przekracza 3 miesiące oraz przeznaczonej do sprzedaży a także na rzecz środków trwałych w budowie. Nie dotyczy to jednak produkcji rolnej.[8]
Wycena roślinnej produkcji w toku
Działalność rolna jest jedną z najbardziej specyficznych gałęzi gospodarki, a wycena roślinnej produkcji w toku nie jest jednoznacznie opisana w polskim prawie. Za roślinną produkcje w toku przyjmuje się aktywa roślinne, które są w danym momencie są w trakcie przemiany biologicznej i jest ona jeszcze niezakończona. Zgodnie z prawem bilansowym wycenia się ja według bezpośrednich kosztów wytworzenia lub kosztów materiałów bezpośrednich. Jednak w Ustawie o rachunkowości jest dopuszczona możliwość zrezygnowania z wyceny roślinnej produkcji w toku, pod warunkiem, że nie zniekształci to pełnego obrazu wyniku finansowego oraz sytuacji majątkowej danej jednostki. Brak tej wyceny, na którą pozwala Ustawa o rachunkowości powoduje pominięcie dwóch z zasad rachunkowości – mowa tu o zasadzie wiernego i rzetelnego obrazu sytuacji majątkowej i finansowej przedsiębiorstwa oraz zasady istotności.[9]
Patrz także:
Przypisy
- ↑ Wędzki D. (2014). "Sprawozdanie finansowe przedsiębiorstwa według polskiego prawa bilansowego", Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa, s. 100
- ↑ Kaczmarek U. (2015). Rachunkowość w jednostkach produkcyjnych - wybrane zagadnienia "Zeszyty Metodyczne Rachunkowości", nr 11, s. 16
- ↑ Ustawa o rachunkowości
- ↑ Gajdzik B. (2017). [https://www.polsl.pl/Wydzialy/ROZ/Kwartalnik/Documents/KN37.pdf GOSPODARKA MATERIAŁAMI I ZAPASAMI W PRZEMYŚLE HUTNICZYM W LATACH 2000-2015] "Organizacja i Zarządzanie", nr 1 (37), s. 40
- ↑ Maćkowiak E. (2011). RZECZOWE AKTYWA OBROTOWE W UJĘCIU KRAJOWYCH I MIĘDZYNARODOWYCH REGULACJI RACHUNKOWOŚCI "ZESZYTY NAUKOWE UNIWERSYTETU SZCZECIŃSKIEGO", nr 668, s. 190
- ↑ Świderska G.K. (2012) Sprawozdanie finansowe: według polskich i międzynarodowych standardów rachunkowości Warszawa, MAC Consulting "Difin", s. 139.
- ↑ Siewierska J. Kołosowski M. (2010). "Sprawozdanie finansowe według MSSF/MSR i ustawy o rachunkowości: wycena, prezentacja, ujawnianie" Gdańsk, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr, s. 178-179
- ↑ Ustawa o rachunkowości
- ↑ Obrzeżgiewicz D. (2016)Wycena roślinnej produkcji w toku – wartość godziwa vs. koszt historyczny "Kolegium Zarządzania i Finansów" nr 147, s. 229
Bibliografia
- Gajdzik B. (2017). GOSPODARKA MATERIAŁAMI I ZAPASAMI W PRZEMYŚLE HUTNICZYM W LATACH 2000-2015 "Organizacja i Zarządzanie", nr 1 (37)
- Kaczmarek U. (2015). Rachunkowość w jednostkach produkcyjnych - wybrane zagadnienia "Zeszyty Metodyczne Rachunkowości", nr 11
- Maćkowiak E. (2011). RZECZOWE AKTYWA OBROTOWE W UJĘCIU KRAJOWYCH I MIĘDZYNARODOWYCH REGULACJI RACHUNKOWOŚCI "ZESZYTY NAUKOWE UNIWERSYTETU SZCZECIŃSKIEGO", nr 668
- Obrzeżgiewicz D. (2016)Wycena roślinnej produkcji w toku – wartość godziwa vs. koszt historyczny "Kolegium Zarządzania i Finansów" nr 147
- Siewierska J. Kołosowski M. (2010). "Sprawozdanie finansowe według MSSF/MSR i ustawy o rachunkowości: wycena, prezentacja, ujawnianie" Gdańsk, *Świderska G.K. (2012) Sprawozdanie finansowe: według polskich i międzynarodowych standardów rachunkowości Warszawa, MAC Consulting "Difin"
- Wędzki D. (2014). "Sprawozdanie finansowe przedsiębiorstwa według polskiego prawa bilansowego", Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa,
Autor: Aneta Opiela