Rynek pierwotny: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
(LinkTitles.) |
||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
'''Rynek pierwotny'''- jest to część [[Rynek kapitałowy|rynku kapitałowego]], w którym dokonywana jest sprzedaż [[Papiery wartościowe|papierów wartościowych]] nowo wyemitowanych przez podmioty gospodarcze do tego uprawnione. Są one emitowane w celu powiększenia zasobów kapitałowych, tych inwestorów, którzy mają zaangażowane własne środki finansowe z myślą, że zakup tych papierów jest dla nich korzystniejszą [[Lokata|lokatą]] dla ich oszczędności od tych będących innymi możliwościami oszczędzania np. lokaty bankowe.<ref>Dębski W. (2014), s. 109</ref> | '''[[Rynek]] pierwotny'''- jest to część [[Rynek kapitałowy|rynku kapitałowego]], w którym dokonywana jest [[sprzedaż]] [[Papiery wartościowe|papierów wartościowych]] nowo wyemitowanych przez podmioty gospodarcze do tego uprawnione. Są one emitowane w celu powiększenia zasobów kapitałowych, tych inwestorów, którzy mają zaangażowane własne środki finansowe z myślą, że zakup tych papierów jest dla nich korzystniejszą [[Lokata|lokatą]] dla ich [[oszczędności]] od tych będących innymi możliwościami oszczędzania np. [[lokaty]] bankowe.<ref>Dębski W. (2014), s. 109</ref> | ||
==Rynek pierwotny, a rynek wtórny== | ==Rynek pierwotny, a rynek wtórny== | ||
| Linia 26: | Linia 26: | ||
Możliwość stworzenia dopływu kapitału do jednostek gospodarczych, potrafiących go gromadzić i zagospodarować jest podstawowym celem rynku kapitałowego. Stąd na rynku występują podmioty, które emitują papiery wartościowe oraz podmioty mogące być osobami fizycznymi jak i jednostkami prawnymi, które dysponują nadwyżkami środków pieniężnych i są zainteresowane nabywaniem [[Papier wartościowy|papierów wartościowych]]. | Możliwość stworzenia dopływu kapitału do jednostek gospodarczych, potrafiących go gromadzić i zagospodarować jest podstawowym celem rynku kapitałowego. Stąd na rynku występują podmioty, które emitują papiery wartościowe oraz podmioty mogące być osobami fizycznymi jak i jednostkami prawnymi, które dysponują nadwyżkami środków pieniężnych i są zainteresowane nabywaniem [[Papier wartościowy|papierów wartościowych]]. | ||
Z tego też względu powstały dwa zasadnicze segmenty operacyjne [[Rynek kapitałowy|rynku kapitałowego]]: '''rynek pierwotny''' i [[rynek wtórny]]. | Z tego też względu powstały dwa zasadnicze segmenty operacyjne [[Rynek kapitałowy|rynku kapitałowego]]: '''rynek pierwotny''' i [[rynek wtórny]]. | ||
Jak już wspomnieliśmy rynek pierwotny to transakcje, gdzie występuje proces objęcia papierów wartościowych czyli wtedy gdy pojawia się pierwszy właściciel. Od tego momentu papiery wartościowe krążą na rynku, a kolejne ich transakcje zaliczamy do [[Rynek wtórny|rynku wtórego]]. Mianowicie rynek wtórny jest to obrót wprowadzonymi wcześniej na rynek pierwotny papierami wartościowymi między inwestorami. | Jak już wspomnieliśmy rynek pierwotny to [[transakcje]], gdzie występuje [[proces]] objęcia papierów wartościowych czyli wtedy gdy pojawia się pierwszy [[właściciel]]. Od tego momentu papiery wartościowe krążą na rynku, a kolejne ich transakcje zaliczamy do [[Rynek wtórny|rynku wtórego]]. Mianowicie rynek wtórny jest to obrót wprowadzonymi wcześniej na rynek pierwotny papierami wartościowymi między inwestorami. | ||
==Funkcje rynku pierwotnego i wtórnego w gospodarce== | ==Funkcje rynku pierwotnego i wtórnego w gospodarce== | ||
Wyżej wymienione segmenty [[rynek kapitałowy|rynku kapitałowego]] odgrywają ważne funkcje w [[Gospodarka|gospodarce]] - dokonuje się na nich alokacja [[Kapitał|kapitału]]. Z początku wszystkie podmioty posiadające środki inwestują je na '''rynku pierwotnym''' w inwestycje będące ich zdaniem w stanie zapewnienia im [[Stopa zwrotu|stopę zwrotu]], która będzie dla nich zadowalająca. Z tego wynika, że alokacja pieniędzy ma zapewnić wymagane przez inwestorów stopy zwrotu. [[Inwestor|Inwestorzy]] są przekonani, że ich kapitał jest zalokowany w najbardziej rentowne przedsięwzięcia inwestycyjne z punktu widzenia wyceny rynkowej. Wyniki analizy fundamentalnej są podstawą do podejmowania decyzji przez inwestorów. Dlatego kapitał alokowany jest najczęściej w tych przedsiębiorstwach, w których '''wycena rynkowa''' jest wysoka. Taką wycenę możemy znaleźć w przedsiębiorstwach, które mają dobre wyniki finansowe, ustabilizowaną sytuację finansową i mają dobrą opinię. Z racji tego, że zwrot z inwestycji oczekujemy po długim czasie alokacji kapitału przez rynek pierwotny dokonuje się w układzie długookresowym. | Wyżej wymienione segmenty [[rynek kapitałowy|rynku kapitałowego]] odgrywają ważne funkcje w [[Gospodarka|gospodarce]] - dokonuje się na nich [[alokacja]] [[Kapitał|kapitału]]. Z początku wszystkie podmioty posiadające środki inwestują je na '''rynku pierwotnym''' w [[inwestycje]] będące ich zdaniem w stanie zapewnienia im [[Stopa zwrotu|stopę zwrotu]], która będzie dla nich zadowalająca. Z tego wynika, że alokacja pieniędzy ma zapewnić wymagane przez inwestorów stopy zwrotu. [[Inwestor|Inwestorzy]] są przekonani, że ich [[kapitał]] jest zalokowany w najbardziej rentowne przedsięwzięcia inwestycyjne z punktu widzenia wyceny rynkowej. Wyniki analizy fundamentalnej są podstawą do podejmowania decyzji przez inwestorów. Dlatego kapitał alokowany jest najczęściej w tych przedsiębiorstwach, w których '''[[wycena]] rynkowa''' jest wysoka. Taką wycenę możemy znaleźć w przedsiębiorstwach, które mają dobre wyniki finansowe, ustabilizowaną sytuację finansową i mają dobrą opinię. Z racji tego, że zwrot z inwestycji oczekujemy po długim czasie alokacji kapitału przez rynek pierwotny dokonuje się w układzie długookresowym. | ||
Z kolei na kapitałowym '''rynku wtórnym''' następuje realokacja kapitału już wcześniej ulokowanego w przedsięwzięciach inwestycyjnych. Zmiany warunków gospodarowania oraz ustawicznej wyceny rynkowej dokonanych inwestycji spowodowały to, ż jedni inwestorzy wchodzą, a inni wychodzą z danej inwestycji, a kolejni zamieniają na inną z nadzieją na wyższą stopę zwrotu. Do tych najbardziej rentownych inwestycji przemieszczany jest kapitał zgodnie z wyceną rynkową. Alokacja kapitału na rynku wtórnych dotyczy kapitału nowego, tego który dopływa na rynek. Alokacja i realokacja kapitału dokonywana jest poprzez prowadzenie analizy porównawczej alternatywnych inwestycji przez inwestorów. | Z kolei na kapitałowym '''rynku wtórnym''' następuje realokacja kapitału już wcześniej ulokowanego w przedsięwzięciach inwestycyjnych. Zmiany warunków gospodarowania oraz ustawicznej wyceny rynkowej dokonanych inwestycji spowodowały to, ż jedni inwestorzy wchodzą, a inni wychodzą z danej inwestycji, a kolejni zamieniają na inną z nadzieją na wyższą stopę zwrotu. Do tych najbardziej rentownych inwestycji przemieszczany jest kapitał zgodnie z wyceną rynkową. Alokacja kapitału na rynku wtórnych dotyczy kapitału nowego, tego który dopływa na rynek. Alokacja i realokacja kapitału dokonywana jest poprzez prowadzenie analizy porównawczej alternatywnych inwestycji przez inwestorów. | ||
Wzrost kapitału uzyskany na rynku pierwotnym nie może być traktowany jako bezpośrednie zwiększenie zysku bowiem jest to środek, który ma służyć firmie do finansowania różnych celów. Uzyskane środki można przeznaczyć na działalność produkcyjną, nie [[Konsumpcja|konsumpcyjną]]. Zgodnie z zasadami [[Rachunkowość|rachunkowości]] środki pozyskane w taki sposób mają pozycje w pasywach o nazwie kapitał własny.<ref>Dębski W. (2014), s. 111</ref> | Wzrost kapitału uzyskany na rynku pierwotnym nie może być traktowany jako bezpośrednie zwiększenie zysku bowiem jest to środek, który ma służyć firmie do finansowania różnych celów. Uzyskane środki można przeznaczyć na działalność produkcyjną, nie [[Konsumpcja|konsumpcyjną]]. Zgodnie z zasadami [[Rachunkowość|rachunkowości]] środki pozyskane w taki sposób mają pozycje w pasywach o nazwie [[kapitał własny]].<ref>Dębski W. (2014), s. 111</ref> | ||
Aby zbadać opłacalność planowanej '''emisji papierów wartościowych''' na rynku pierwotnym, zalecane jest, aby jednostka gospodarcza podjęła następujące działania: | Aby zbadać opłacalność planowanej '''emisji papierów wartościowych''' na rynku pierwotnym, zalecane jest, aby jednostka gospodarcza podjęła następujące działania: | ||
| Linia 43: | Linia 43: | ||
==Rodzaje emisji na rynku pierwotnym== | ==Rodzaje emisji na rynku pierwotnym== | ||
Na rynku pierwotny występują dwa rodzaje emisji: '''publiczna''' oraz '''niepubliczna'''. | Na rynku pierwotny występują dwa rodzaje emisji: '''publiczna''' oraz '''niepubliczna'''. | ||
W Polsce emisja publiczna papierów wartościowych jest to taka, w której propozycja nabycia emitowanych papierów wartościowych odbywa się za pomocą środków masowego przekazu. [[Oferta]] zakupu, natomiast, skierowana jest do nieograniczonej liczby inwestorów lub przynajmniej do ponad 300 osób. Wprowadzane na rynek papiery muszą mieć formę zdematerializowaną, a emisje mogą być dokonywane wielokrotnie przez tych samych [[emitent]]ów. Aby móc wprowadzić do publicznego obrotu swoje [[papiery wartościowe]], [[podmiot gospodarczy]] powinien uzyskać zgodę Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. Wyjątkiem są papiery wartościowe emitowane przez [[Skarb Państwa]] oraz [[Narodowy Bank Polski]]. Papierami wartościowymi, które mogą być dopuszczone do obrotu w na rymu publicznym są [[akcje]], [[obligacje]], zbywalne prawa z papierów wartościowych oraz prawa pochodne. | W Polsce [[emisja]] publiczna papierów wartościowych jest to taka, w której propozycja nabycia emitowanych papierów wartościowych odbywa się za pomocą środków masowego przekazu. [[Oferta]] zakupu, natomiast, skierowana jest do nieograniczonej liczby inwestorów lub przynajmniej do ponad 300 osób. Wprowadzane na rynek papiery muszą mieć formę zdematerializowaną, a emisje mogą być dokonywane wielokrotnie przez tych samych [[emitent]]ów. Aby móc wprowadzić do publicznego obrotu swoje [[papiery wartościowe]], [[podmiot gospodarczy]] powinien uzyskać zgodę Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. Wyjątkiem są papiery wartościowe emitowane przez [[Skarb Państwa]] oraz [[Narodowy Bank Polski]]. Papierami wartościowymi, które mogą być dopuszczone do obrotu w na rymu publicznym są [[akcje]], [[obligacje]], zbywalne prawa z papierów wartościowych oraz prawa pochodne. | ||
Podczas emisji niepublicznej, oferta jest skierowana do mniej niż 300 osób, [[obrót]] ma charakter prywatny, może odbywać się z [[udział]]em państwa, bądź wyłącznie między osobami prywatnymi. nie ma także [[potrzeby]] uzyskania zgody Komisji Papierów Wartościowych i Giełd na emisję papierów wartościowych w trybie emisji niepublicznej. | Podczas emisji niepublicznej, oferta jest skierowana do mniej niż 300 osób, [[obrót]] ma charakter prywatny, może odbywać się z [[udział]]em państwa, bądź wyłącznie między osobami prywatnymi. nie ma także [[potrzeby]] uzyskania zgody Komisji Papierów Wartościowych i Giełd na emisję papierów wartościowych w trybie emisji niepublicznej. | ||
| Linia 54: | Linia 54: | ||
Mamy też inne klasyfikacje rynków np.: | Mamy też inne klasyfikacje rynków np.: | ||
*'''rynki bazowe i pochodne'''- wartość instrumentów zależy od wartości instrumentów bazowych | *'''rynki bazowe i pochodne'''- [[wartość]] instrumentów zależy od wartości instrumentów bazowych | ||
*'''rynki narodowe''' (obsługują zagranicznych dłużników) '''i eksterytorialne''' (bez związku z rynkiem kraju) | *'''rynki narodowe''' (obsługują zagranicznych dłużników) '''i eksterytorialne''' (bez związku z rynkiem kraju) | ||
*'''rynki zindywidualizowane''' (pomiędzy sprzedającym i kupującym) '''i rynki otwarte''' (wielu nabywców np. w formie aukcji) | *'''rynki zindywidualizowane''' (pomiędzy sprzedającym i kupującym) '''i rynki otwarte''' (wielu nabywców np. w formie aukcji) | ||
| Linia 70: | Linia 70: | ||
==Bibliografia:== | ==Bibliografia:== | ||
* Dębski W. (2014). ''Rynek finansowy i jego mechanizmy. Podstawy teorii i praktyki'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa | * Dębski W. (2014). ''[[Rynek finansowy]] i jego mechanizmy. Podstawy teorii i praktyki'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa | ||
* Praca zbiorowa. (red.) (2008). ''Rynki, instrumenty i instytucje finansowe'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa | * [[Praca]] zbiorowa. (red.) (2008). ''Rynki, instrumenty i [[instytucje finansowe]]'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa | ||
* Sopoćko A. (2010). ''Rynkowe instrumenty finansowe'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa | * Sopoćko A. (2010). ''Rynkowe [[instrumenty finansowe]]'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa | ||
* Jajuga K. (red.) (2008). ''Inwestycje. Instrumenty finansowe, aktywa niefinansowe, ryzyko finansowe, inżynieria finansowa'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa | * Jajuga K. (red.) (2008). ''Inwestycje. Instrumenty finansowe, [[aktywa]] niefinansowe, [[ryzyko]] finansowe, [[inżynieria finansowa]]'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa | ||
* Kudła J. (2013). ''Instrumenty finansowe i ich zastosowania'', Wydawnictwo Key Text, | * Kudła J. (2013). ''Instrumenty finansowe i ich zastosowania'', Wydawnictwo Key Text, | ||
* Socha J.(2003). ''Rynek Papierów Wartościowych w Polsce'', Olympus Centrum Edukacji i Rozwoju Biznesu SA, Warszawa, | * Socha J.(2003). ''Rynek Papierów Wartościowych w Polsce'', Olympus Centrum Edukacji i Rozwoju Biznesu SA, Warszawa, | ||
Wersja z 22:46, 21 maj 2020
| Rynek pierwotny |
|---|
| Polecane artykuły |
Rynek pierwotny- jest to część rynku kapitałowego, w którym dokonywana jest sprzedaż papierów wartościowych nowo wyemitowanych przez podmioty gospodarcze do tego uprawnione. Są one emitowane w celu powiększenia zasobów kapitałowych, tych inwestorów, którzy mają zaangażowane własne środki finansowe z myślą, że zakup tych papierów jest dla nich korzystniejszą lokatą dla ich oszczędności od tych będących innymi możliwościami oszczędzania np. lokaty bankowe.[1]
Rynek pierwotny, a rynek wtórny
Segmenty obrotu:
- obrót pierwotny, dokonywany jest na rynku pierwotnym
- obrót wtórny, dokonywany jest na rynku wtórnym[2]
Możliwość stworzenia dopływu kapitału do jednostek gospodarczych, potrafiących go gromadzić i zagospodarować jest podstawowym celem rynku kapitałowego. Stąd na rynku występują podmioty, które emitują papiery wartościowe oraz podmioty mogące być osobami fizycznymi jak i jednostkami prawnymi, które dysponują nadwyżkami środków pieniężnych i są zainteresowane nabywaniem papierów wartościowych. Z tego też względu powstały dwa zasadnicze segmenty operacyjne rynku kapitałowego: rynek pierwotny i rynek wtórny. Jak już wspomnieliśmy rynek pierwotny to transakcje, gdzie występuje proces objęcia papierów wartościowych czyli wtedy gdy pojawia się pierwszy właściciel. Od tego momentu papiery wartościowe krążą na rynku, a kolejne ich transakcje zaliczamy do rynku wtórego. Mianowicie rynek wtórny jest to obrót wprowadzonymi wcześniej na rynek pierwotny papierami wartościowymi między inwestorami.
Funkcje rynku pierwotnego i wtórnego w gospodarce
Wyżej wymienione segmenty rynku kapitałowego odgrywają ważne funkcje w gospodarce - dokonuje się na nich alokacja kapitału. Z początku wszystkie podmioty posiadające środki inwestują je na rynku pierwotnym w inwestycje będące ich zdaniem w stanie zapewnienia im stopę zwrotu, która będzie dla nich zadowalająca. Z tego wynika, że alokacja pieniędzy ma zapewnić wymagane przez inwestorów stopy zwrotu. Inwestorzy są przekonani, że ich kapitał jest zalokowany w najbardziej rentowne przedsięwzięcia inwestycyjne z punktu widzenia wyceny rynkowej. Wyniki analizy fundamentalnej są podstawą do podejmowania decyzji przez inwestorów. Dlatego kapitał alokowany jest najczęściej w tych przedsiębiorstwach, w których wycena rynkowa jest wysoka. Taką wycenę możemy znaleźć w przedsiębiorstwach, które mają dobre wyniki finansowe, ustabilizowaną sytuację finansową i mają dobrą opinię. Z racji tego, że zwrot z inwestycji oczekujemy po długim czasie alokacji kapitału przez rynek pierwotny dokonuje się w układzie długookresowym. Z kolei na kapitałowym rynku wtórnym następuje realokacja kapitału już wcześniej ulokowanego w przedsięwzięciach inwestycyjnych. Zmiany warunków gospodarowania oraz ustawicznej wyceny rynkowej dokonanych inwestycji spowodowały to, ż jedni inwestorzy wchodzą, a inni wychodzą z danej inwestycji, a kolejni zamieniają na inną z nadzieją na wyższą stopę zwrotu. Do tych najbardziej rentownych inwestycji przemieszczany jest kapitał zgodnie z wyceną rynkową. Alokacja kapitału na rynku wtórnych dotyczy kapitału nowego, tego który dopływa na rynek. Alokacja i realokacja kapitału dokonywana jest poprzez prowadzenie analizy porównawczej alternatywnych inwestycji przez inwestorów. Wzrost kapitału uzyskany na rynku pierwotnym nie może być traktowany jako bezpośrednie zwiększenie zysku bowiem jest to środek, który ma służyć firmie do finansowania różnych celów. Uzyskane środki można przeznaczyć na działalność produkcyjną, nie konsumpcyjną. Zgodnie z zasadami rachunkowości środki pozyskane w taki sposób mają pozycje w pasywach o nazwie kapitał własny.[3]
Aby zbadać opłacalność planowanej emisji papierów wartościowych na rynku pierwotnym, zalecane jest, aby jednostka gospodarcza podjęła następujące działania:
- pozyskanie informacji o możliwości uzyskania kredytu bankowego, oraz ewentualnym jego koszcie
- pozyskanie informacji o możliwej cenie emisyjnej (która to może być stała lub zmienna)
- pozyskanie informacji o ewentualnym zysku po przeprowadzeniu takie emisji
- pozyskanie informacji o koszcie danej emisji.
Rodzaje emisji na rynku pierwotnym
Na rynku pierwotny występują dwa rodzaje emisji: publiczna oraz niepubliczna. W Polsce emisja publiczna papierów wartościowych jest to taka, w której propozycja nabycia emitowanych papierów wartościowych odbywa się za pomocą środków masowego przekazu. Oferta zakupu, natomiast, skierowana jest do nieograniczonej liczby inwestorów lub przynajmniej do ponad 300 osób. Wprowadzane na rynek papiery muszą mieć formę zdematerializowaną, a emisje mogą być dokonywane wielokrotnie przez tych samych emitentów. Aby móc wprowadzić do publicznego obrotu swoje papiery wartościowe, podmiot gospodarczy powinien uzyskać zgodę Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. Wyjątkiem są papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa oraz Narodowy Bank Polski. Papierami wartościowymi, które mogą być dopuszczone do obrotu w na rymu publicznym są akcje, obligacje, zbywalne prawa z papierów wartościowych oraz prawa pochodne.
Podczas emisji niepublicznej, oferta jest skierowana do mniej niż 300 osób, obrót ma charakter prywatny, może odbywać się z udziałem państwa, bądź wyłącznie między osobami prywatnymi. nie ma także potrzeby uzyskania zgody Komisji Papierów Wartościowych i Giełd na emisję papierów wartościowych w trybie emisji niepublicznej.
Podział rynków finansowych
- Rynek pieniężny – transakcje do jednego roku, o niskim ryzyku i dużej płynności
- Rynek kapitałowy- transakcje powyżej jednego roku, instrumenty emitowane i nabywane
- Rynek depozytowo-kredytowy- dotyczy transakcji między bankami i klientami, obejmuje instrumenty o małej płynności i wysokim ryzyku, większym niż na rynku kapitałowym i pieniężnym
- Rynek walutowy- dotyczy transakcji w walutach obcych, ma wysoki stopień płynności i może obejmować instrumenty należące do pozostałych trzech wymienionych rynków[4]
Mamy też inne klasyfikacje rynków np.:
- rynki bazowe i pochodne- wartość instrumentów zależy od wartości instrumentów bazowych
- rynki narodowe (obsługują zagranicznych dłużników) i eksterytorialne (bez związku z rynkiem kraju)
- rynki zindywidualizowane (pomiędzy sprzedającym i kupującym) i rynki otwarte (wielu nabywców np. w formie aukcji)
- rynki pierwotne (występuje na nich kreacja instrumentów) i rynki wtórne (sprzedaż już istniejących instrumentów)[5]
Regulacje prawne w Polsce
W Polsce najważniejszymi regulacjami ustawowymi, dotyczącymi funkcjonowania rynku kapitałowego są:
- Ustawa - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi
- Ustawa o obligacjach
- Ustawa o funduszach inwestycyjnych
- Kodeks spółek handlowych
- Ustawa o prywatyzacji
- Ustawa o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych
- Ustawa o listach zastawnych i bankach
Bibliografia:
- Dębski W. (2014). Rynek finansowy i jego mechanizmy. Podstawy teorii i praktyki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Praca zbiorowa. (red.) (2008). Rynki, instrumenty i instytucje finansowe, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Sopoćko A. (2010). Rynkowe instrumenty finansowe, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Jajuga K. (red.) (2008). Inwestycje. Instrumenty finansowe, aktywa niefinansowe, ryzyko finansowe, inżynieria finansowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Kudła J. (2013). Instrumenty finansowe i ich zastosowania, Wydawnictwo Key Text,
- Socha J.(2003). Rynek Papierów Wartościowych w Polsce, Olympus Centrum Edukacji i Rozwoju Biznesu SA, Warszawa,
- Kudła J. (2002). Instrumenty Finansowe, Oficyna Wydawnicza WSM SIG, Warszawa,
- Dębski W. (2001). Rynek finansowy i jego mechanizmy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa,
- Jończyk A. (2011). Rozwój pozagiełdowego rynku instrumentów pochodnych w Polsce w przeciągu ostatniej dekady, Zeszyty naukowe Uniwersytety Szczecińskiego.
- Marszałek J., Sekuła P. (2015). Rozdział 5, Rynek finansowy – instrumenty i mechanizm funkcjonowania, Artykuł naukowy Uniwersytetu Łódzkiego.
Autor: Anastazja Samarska, Klaudia Budkowska
