CIF

CIF
Polecane artykuły
FCA FAS CIP DEQ CPT EXW DDP DAF FOB

CIF - Cost, Insurance and Freight (koszt, ubezpieczenie i fracht...oznaczony port przeznaczenia) to incoterms należący obok CFR, CPT i CIP do Grupy C, w której to zasadnicze koszty transportu opłacone są przez sprzedającego.

TL;DR

CIF to incoterm, w którym sprzedający opłaca koszty transportu towaru do portu przeznaczenia i dostarcza ubezpieczenie. Kupujący ponosi ryzyko utraty towaru i dodatkowe koszty. Ubezpieczenie musi być zawarte na sumę równą cenie towaru +10%. Formuła ta dotyczy tylko transportu wodnego morskiego i śródlądowego.

Moment dostarczenia towaru

W tej formule uznaje się, że sprzedawca dostarczył towar w momencie, w którym dobra te mijają nadburcie statku w porcie załadowania. W tej chwili ryzyko uszkodzenia lub utraty towaru przechodzą ze sprzedającego na kupującego.

Obowiązki sprzedającego

Sprzedawca ma obowiązek zawarcia na swój koszt umowy przewozu towaru do oznaczonego portu przeznaczenia, opłacenia frachtu i załadunku na statek. Musi również wykupić i dostarczyć kupującemu ubezpieczenie pokrywające ewentualne straty, wynikłe na skutek utraty lub uszkodzenia dóbr podczas przewozu. Ma on również obowiązek dokonania odprawy celnej eksportowanych towarów.

Sprzedający zobligowany jest ponieść następujące koszty:

• koszty dostarczenia towaru na statek w podanym przez kupującego porcie w terminie określonym w umowie,
• koszty wystawienia i wysłania faktury handlowej,
• koszty uzyskania licencji eksportowej lub innych upoważnień,
• koszty celne, podatku lub innych oficjalnych opłat związanych z eksportem,
• koszty zawarcia umowy przewozu towaru do ustalonego portu,

• koszty ubezpieczenia,
• koszty powiadomień kupującego, np. o dostarczeniu towaru na pokład wyznaczonego statku, czy informacja dająca kupującemu możliwość wykonania działań niezbędnych do przejęcia towaru,
• niezbędne koszty kontroli jakościowej, tj. mierzenia, ważenia, liczenia,
• koszty opakowania i znakowania umożliwiające przewóz towaru.

Obowiązki kupującego

Kupujący ponosi ryzyko utraty lub zniszczenia towaru, jak i dodatkowe koszty występujące po dostarczeniu towaru. Ponosi również koszty związane z uzyskaniem świadectwa pochodzenia, dokumentów konsularnych oraz importowych opłat celnych.

Kupujący oprócz kosztów zakupu towaru ponosi następujące koszty:

• koszty poinformowania sprzedającego o terminie wysyłki towaru i porcie przeznaczenia,
• koszty licencji importowej lub innych oficjalnych upoważnień,
• koszty podatków i ceł oraz innych oficjalnych opłat, które wiążą się z tranzytem i importem,
• wszystkie koszty i opłaty, które nie zostały objęte umową lub nie są frachtem, a są związane z towarem w czasie transportu od portu załadunku,
• dodatkowe koszty, które wynikają z braku powiadomienia sprzedającego o czasie wysyłki towaru lub miejscu przeznaczenia,
• koszty kontroli przedwysyłkowej towaru, (wyjątek stanowi sytuacja, gdy takie kontrole są wymagane przez władze kraju eksportu),
• koszty pozyskania dokumentów lub ekwiwalentnych przekazów elektronicznych, potrzebnych kupującemu przy imporcie lub tranzycie towaru.

Ubezpieczenie

Sprzedający jest zobowiązany do ubezpieczenia towaru na rzecz kupującego. Zgodnie z Instytutową Klauzulą Ubezpieczeniową C ma on obowiązek zakupić ubezpieczenie towaru według zasady minimalnego zakresu pokrycia ryzyka, chyba że strony ustaliły inaczej. To kupujący powinien ustalić szczegóły takiego ubezpieczenia, m. in.: zakres ryzyka, konkretna firma ubezpieczeniowa. Niektóre szczególne rodzaje ryzyka wymagają dodatkowego ubezpieczenia, a jeśli kupujący ich zażąda, sprzedawca musi zorganizować tę dodatkową ochronę na koszt kupującego - na przykład ubezpieczenie na wypadek wojny, strajku, zamieszek i rozruchów.

Czas trwania ochrony ubezpieczeniowej musi obejmować przewóz i chronić kupujący od momentu przejęcia przez niego ryzyka, tj. od chwili, gdy towar jest ładowany na pokład w porcie załadunku). Ubezpieczenie trwa do momentu dostarczenia towaru do portu przeznaczenia. Sprzedający ma obowiązek przekazać kupującemu dowód zawarcia umowy ubezpieczenia, na wypadek, gdyby ten musiał dochodzić roszczeń od ubezpieczyciela.

Umowa ubezpieczenia powinna być zawarta na sumę równą cenie uzgodnionej w kontrakcie +10%. Ubezpieczenie powinno być zawarte za w tej samej walucie, co ceny towarów określone w umowie. W konsekwencji, jeśli cena towaru ma być wypłacona w walucie wymienialnej, sprzedawca nie może zapewnić ubezpieczenia w sposób inny niż w walucie wymienialnej.

Formy transportu

Ta formuła może być stosowana wyłącznie w odniesieniu do transportu wodnego morskiego i śródlądowego. W formule tej nie używa się transportu kombinowanego, czyli polegającego na wykorzystywaniu wielu gałęzi transportu. Na takie działania pozwala CIP.

Bibliografia

• Hermanowski J. (2004), Handel Zagraniczny: poradnik Przedsiębiorstwo Konsultingowo-Gospodarcze Univers, Warszawa, Zielona Góra
• Kaczmarek T., Zarzycki M. (2005), Poradnik Eksportera, Branta, Bydgoszcz - Warszawa
• Malfliet J. (2011), Incoterms 2010 and the mode of transport: how to choose the right term, Ghent University, Belgium
• Materiały pochodzące z opracowań Międzynarodowej Organizacji Handlu, w tym:
• Ramberg J. (2011), ICC Guide to Incoterms 2010, ICC Services Publications, nr 720E
• Ramberg J. (2011), ICC Guide to Incoterms 2010, ICC Services Publications, nr 720E
• Ramberg J. (2011), ICC Guide to Incoterms 2010, ICC Services Publications, nr 720E

Autor: Kamil Budzyński, Katarzyna Gubernat