Strategiczna jednostka gospodarcza

Strategiczna jednostka gospodarcza
Polecane artykuły
Korporacja międzynarodowa Potencjał Definicja zarządzania strategicznego Specjalizacja Program działalności globalnej przedsiębiorstwa Rodzaje strategii Organizacja działu marketingu Strategie funkcjonalne Zarządzanie rozwojem firmy

Strategiczna jednostka gospodarcza (SJG), (ang. Strategic Business Unit - SBU) to wyodrębniony w przedsiębiorstwie podsystem, wyspecjalizowany przedmiotowo, który działa jako samodzielny zakład i w danym środowisku konkurencyjnym. (Stabryła A, 2005, s 61). Po raz pierwszy SJG zastosowana została przez amerykański koncern General Electric. SJG to małe przedsiębiorstwa (MŚP), które są podsystemami przedsiębiorstwa o dużej autonomii funkcjonalnej i decyzyjnej. Jednostki takie mogą, ale nie muszą ściśle współpracować z firmami, z których zostały wydzielone lub też nawiązywać do jej struktury formalnej. SJB mogą być zastosowane do określenia strategii firmy zdywersyfikowanej. Podstawową przyczyną wyodrębnienia SJB jest chęć połączenia w jednej strukturze organizacyjnej wielu różnorodnych form działalności w celu osiągnięcia niezbędnej przewagi konkurencyjnej.

Strategie dziedzin gospodarowania na poziomie SJG:

Aspekty Opisowe	Poziom SJG
Przedział działania	Dziedzina działalności: Wybór przedsięwzięć rynkowych Strategia rozwojowa: dywersyfikacja koncentryczna
Cele	Cele wiodące Strategicznych jednostek gospodarczych, z odniesieniem do działań rynkowych danego biznesu. Kryteria efektywności wyboru celu wiodącego dla biznesu: wzrost sprzedaży produktów wzrost rynku rentowność sprzedaży ROI cash flow umocnienie pozycji rynkowej
Alokacja środków pieniężnych	Alokacja między poszczególne przedsięwzięcia w ramach danej SJG Finansowanie działów funkcjonalnych SJG
Czynniki przewagi konkurencyjnej	Szerokie zastosowanie strategii konkurencji, posiadanie bardzo bogatych zasobów oraz umiejętności przez daną SJG
Sposób generowania efektu synergicznego	Scalenie środków pieniężnych z umiejętnościami i ukierunkowanie na działania rynkowe danego sektora

Źródło: (Stabryła A.,2010, s 56-57)

TL;DR

Strategiczna jednostka gospodarcza (SJG) to wyodrębniony podsystem w przedsiębiorstwie, który działa jako samodzielny zakład. SJG ma dużą autonomię funkcjonalną i decyzyjną. Ma za zadanie połączenie różnych form działalności w celu osiągnięcia przewagi konkurencyjnej. SJG skupia się na badaniach i rozwoju, potencjale wytwórczym, technologii i marketingu. Ma zalety, takie jak wspieranie współpracy między wydziałami i usprawnienie zarządzania strategicznego, ale także wady, takie jak utrudniony kontakt z zarządem korporacji i problemy z finansowaniem.

Cechy SJG

Głównymi cechami SJG są:

• umiejscowienie w strukturze przedsiębiorstwa,
• są to jednostki organizacyjne bez osobowości prawnej,
• formułą wedle której funkcjonują jest: "produkt-rynek",

• rodzaj działalności przez nie wykonywanej ma zasadnicze i rozstrzygające znaczenie dla całego przedsiębiorstwa,
• autonomia funkcjonalna i decyzyjna obejmuje: badania laboratoryjne, techniczne przygotowanie produkcji, produkcję, finanse, rachunkowość i marketing,
• SJG ma dywizjonalną strukturę, która oprócz tego że jest zdeterminowana tak przez wymiar produkcyjny, tak przez technikę i badania, finanse i rachunkowość, ale najbardziej przez marketing.

Elementy SJB

W SJB skupia się:

• Badania i rozwój.
• Potencjał wytwórczy.
• Technologię.
• Marketing dotyczący jednorodnych grup produktów.

Analiza grup produktów odbywa się pod kątem:

• potrzeb zaspokajanych przez dane produkty,
• technologii ich wytwarzania,
• wartości użytkowych,
• miejsca w portfelu produkcji.

W/w kryteria są podstawą dla łączenia produktów w jednorodne grupy asortymentowe i stwarzaniu dla nich strategicznych jednostek organizacyjnych, ponieważ zidentyfikowanie SBU umożliwia poprawę skuteczności identyfikacji:

• Konkurentów.
• Dostawców.
• Klientów.
• Potencjalnych substytutów.

Zalety SJG

Do głównych zalet SJG można zaliczyć przede wszystkim to że są czynnikiem wspierającym współpracę między wydziałami przedsiębiorstwa które charakteryzuje podobny zakres działania, usprawniają one:

• działalność zarządzania strategicznego,
• czynności ewidencyjne,
• czynności rozliczeniowe.
• sprawiają że wykonanie prac analitycznych jest łatwiejsze na wszystkich poziomach systemu planowania.

Wady SJG

• utrudniony jest kontakt zarządu korporacji ze sferą operacyjną danych jednostek strategicznych,
• mogą być przyczyną powstawania wewnętrznych napięć w związku z utrudnionym dostępem do wewnętrznych i zewnętrznych źródeł finansowania,
• utworzenie Grupy SJG - wyodrębnionego formalnie obiektu - może być przyczyną powstania nieklarownej sytuacji w związku z dyrektorem owej Grupy, który jest kolejnym szczeblem w hierarchii, może także pojawić się sprzeczność interesów tego dyrektora i kierownictwa kolejnych strategicznych jednostek gospodarczych.

Bibliografia

• Antczak S., (2010), Metody portfelowe w planowaniu strategicznym jednostek biznesu, Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach, Siedlce
• Fudaliński J., (2002), Analizy sektorowe w strategicznym zarządzaniu przedsiębiorstwem, Oficyna Wydawnicza: Drukarnia ANTYKWA s.c. Kraków - Kluczbork
• Gierszewska G., Romanowska M.,(2002 Analiza strategiczna przedsiębiorstwa, PWE Warszawa
• Kaleta A., (2010), Ewolucja zarządzania strategicznego w trakcie rozwoju przedsiębiorstw SGH w Warszawie, Warszawa
• Stabryła A,(1997,1998) Podstawy zarządzania firmą, Oficyna Wydawnicza: Drukarnia ANTYKWA s.c. Kraków - Kluczbork
• Stabryła A.,(2005) Zarządzanie strategiczne w teorii i praktyce firmy, PWN
• Żółtowska I., (2009)Zarządzanie Strategiczne

Autor: Anna Graboń, Ewa Skorupska, Dawid Fijak, Mariola Paś