Sprzedaż osobista: Różnice pomiędzy wersjami
m (Czyszczenie tekstu) |
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
||
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
"'''[[Sprzedaż]] osobista''' to bezpośrednia forma komunikowania się z nabywcami, w której [[sprzedawca]] demonstruje [[produkt]] i zachęca potencjalnych klientów do jego zakupu". (T. Taranko 2015, s. 54). Jako narzędzie marketingowe umożliwia sprzedającemu dotarcie aż do czterech z pięciu zmysłów: wzroku, powonienia, smaku i dotyku - co bezpośrednio ma swoje przełożenie na wzbudzanie ciekawości i niemal jednoczesne jej zaspokojenie. Daje również możliwość wywoływania konkretnych reakcji u konsumentów (M. J. Thomas 1999, s. 445) Konieczne jest, aby odbyła się "twarzą w twarz" (E. F. Cyrson 1994, s. 39) w odróżnieniu od pozostałych elementów komunikacji marketingowej, sprzedaż osobista ma charakter bezpośredni i elastyczny (J. Altkorn 2000, s. 327). Bezpośredniość ta umożliwia natychmiastową realizację sprzężenia zwrotnego i pozbawiony zakłóceń przekaz informacji z możliwością skorygowania ewentualnych niejasności. [[Elastyczność]] z kolei przejawia się w możliwości szybkiego zareagowania i zaadaptowania się do zachodzących zmian na rynku. Sprzedaż osobista wykorzystywana jest przede wszystkim na rynku business-to-business oraz na rynku dóbr konsumpcyjnych skierowanego do wąskiego grona nabywców (A. Kochaniec 2005, s. 12). | "'''[[Sprzedaż]] osobista''' to bezpośrednia forma komunikowania się z nabywcami, w której [[sprzedawca]] demonstruje [[produkt]] i zachęca potencjalnych klientów do jego zakupu". (T. Taranko 2015, s. 54). Jako narzędzie marketingowe umożliwia sprzedającemu dotarcie aż do czterech z pięciu zmysłów: wzroku, powonienia, smaku i dotyku - co bezpośrednio ma swoje przełożenie na wzbudzanie ciekawości i niemal jednoczesne jej zaspokojenie. Daje również możliwość wywoływania konkretnych reakcji u konsumentów (M. J. Thomas 1999, s. 445) Konieczne jest, aby odbyła się "twarzą w twarz" (E. F. Cyrson 1994, s. 39) w odróżnieniu od pozostałych elementów komunikacji marketingowej, sprzedaż osobista ma charakter bezpośredni i elastyczny (J. Altkorn 2000, s. 327). Bezpośredniość ta umożliwia natychmiastową realizację sprzężenia zwrotnego i pozbawiony zakłóceń przekaz informacji z możliwością skorygowania ewentualnych niejasności. [[Elastyczność]] z kolei przejawia się w możliwości szybkiego zareagowania i zaadaptowania się do zachodzących zmian na rynku. Sprzedaż osobista wykorzystywana jest przede wszystkim na rynku business-to-business oraz na rynku dóbr konsumpcyjnych skierowanego do wąskiego grona nabywców (A. Kochaniec 2005, s. 12). | ||
Linia 25: | Linia 10: | ||
* przekonywanie klientów i wspieranie sprzedaży poprzez udzielanie pomocy, porad itp. | * przekonywanie klientów i wspieranie sprzedaży poprzez udzielanie pomocy, porad itp. | ||
* kształtowanie wizerunku firmy i pozytywnego nastawienia konsumentów. | * kształtowanie wizerunku firmy i pozytywnego nastawienia konsumentów. | ||
Szczególną rolą sprzedaży osobistej jest minimalizowanie ryzyka związanego z zakupami. "[[Ryzyko]] to jest pochodną rodzaju produktu, ceny, warunków zakupu, osobowości kupującego, subiektywnej oceny znaczenia zakupu, dotychczasowych doświadczeń, ilości i jakości posiadanych informacji związanych z produktem itp. Im większe występuje ryzyko, tym większa jest rola sprzedaży osobistej".(J. Altkorn 2000, s. 330) Za przykład może posłużyć kupno takiego produktu jak [[pieczywo]], jest to artykuł bezproblemowego zakupu, w związku z czym rola sprzedającego może być ograniczona do minimum, a za [[proces]] komunikacji odpowiada przede wszystkim [[promocja]] sprzedaży oraz [[reklama]]. Odwrotnym przypadkiem jest zakup artykułów problemowego zakupu, na przykład komputera. [[Udział]] wykwalifikowanego sprzedawcy, który doradzi i rozwieje wątpliwości jest niezbędny - jego zadaniem jest wypełnić funkcje informacyjne i zwiększyć skłonność nabywcy do kupna. Niezawodna jest jeśli oferowany produkt jest niejasny merytorycznie lub technicznie (np. [[kredyt]] w banku) (D. Szwajca 2013, s. 83). | Szczególną rolą sprzedaży osobistej jest minimalizowanie ryzyka związanego z zakupami. "[[Ryzyko]] to jest pochodną rodzaju produktu, ceny, warunków zakupu, osobowości kupującego, subiektywnej oceny znaczenia zakupu, dotychczasowych doświadczeń, ilości i jakości posiadanych informacji związanych z produktem itp. Im większe występuje ryzyko, tym większa jest rola sprzedaży osobistej".(J. Altkorn 2000, s. 330) Za przykład może posłużyć kupno takiego produktu jak [[pieczywo]], jest to artykuł bezproblemowego zakupu, w związku z czym rola sprzedającego może być ograniczona do minimum, a za [[proces]] komunikacji odpowiada przede wszystkim [[promocja]] sprzedaży oraz [[reklama]]. Odwrotnym przypadkiem jest zakup artykułów problemowego zakupu, na przykład komputera. [[Udział]] wykwalifikowanego sprzedawcy, który doradzi i rozwieje wątpliwości jest niezbędny - jego zadaniem jest wypełnić funkcje informacyjne i zwiększyć skłonność nabywcy do kupna. Niezawodna jest jeśli oferowany produkt jest niejasny merytorycznie lub technicznie (np. [[kredyt]] w banku) (D. Szwajca 2013, s. 83). | ||
<google>n</google> | |||
==Marketingowe pojęcie sprzedawcy== | ==Marketingowe pojęcie sprzedawcy== | ||
Linia 41: | Linia 27: | ||
Obecnie [[marketing]] dąży do wyedukowania sprzedawcy, który posiadać będzie wiedzę, aktywnie będzie brał udział w procesie sprzedaży-kupna i będzie mógł sprostać rosnącym oczekiwaniom i potrzebom ze strony konsumentów. Duże przedsiębiorstwa organizują programy edukacji swoich sprzedawców by jak najlepiej przygotować ich na kontakt klienta z firmą. | Obecnie [[marketing]] dąży do wyedukowania sprzedawcy, który posiadać będzie wiedzę, aktywnie będzie brał udział w procesie sprzedaży-kupna i będzie mógł sprostać rosnącym oczekiwaniom i potrzebom ze strony konsumentów. Duże przedsiębiorstwa organizują programy edukacji swoich sprzedawców by jak najlepiej przygotować ich na kontakt klienta z firmą. | ||
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Dystrybucja usług turystycznych]]}} — {{i5link|a=[[Targi]]}} — {{i5link|a=[[Marketing mix w zakresie usług non-profit]]}} — {{i5link|a=[[Cross-selling]]}} — {{i5link|a=[[Dystrybucja]]}} — {{i5link|a=[[Zasady projektowania kanałów dystrybucji]]}} — {{i5link|a=[[Rodzaje akwizycji]]}} — {{i5link|a=[[Konkurencja doskonała]]}} — {{i5link|a=[[Nisza rynkowa]]}} }} | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
<noautolinks> | <noautolinks> | ||
* Altkorn J. | * Altkorn J. (red.) (2006), ''Podstawy Marketingu'', Instytut Marketingu, Kraków | ||
* Cyrson E. | * Cyrson E. (1994), ''Promocja a marketing mix'', Ruch prawniczy, ekonomiczny i socjologiczny, nr 2 | ||
* Kochaniec A. | * Kochaniec A. (2005), ''[https://www.wsp.pl/file/737_626236129.pdf Instrumenty wprowadzania marki na rynek]'', Instrumenty kształtowania marki, Warszawa, nr 1 | ||
* Szwajca D. | * Szwajca D. (2013), ''[https://www.infona.pl/resource/bwmeta1.element.baztech-ef72701a-14bc-4bbe-b082-3f2ea10be3f1/content/partDownload/55462c13-b657-30d5-bab1-5e51fdb0adf5 Działania marketingowe jako determinanty kosztów w cyklu życia produktu]'', Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, Organizacja i Zarządzanie nr 66 | ||
* Taranko T | * Taranko T. (2015), ''Komunikacja marketingowa. Istota, uwarunkowania, efekty'', Wolters Kluwer, Warszawa | ||
* Thomas M. | * Thomas M. (1999), ''Podręcznik marketingu'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa | ||
</noautolinks> | </noautolinks> | ||
{{a|Krystyna Błaszkiewicz}}. | {{a|Krystyna Błaszkiewicz}}. | ||
[[Kategoria: | [[Kategoria:Formy sprzedaży]] | ||
{{#metamaster:description|Bezpośrednia forma komunikacji z klientem, która angażuje zmysły i generuje reakcje. Elastyczna i skuteczna metoda sprzedaży, idealna dla biznesu i produktów dla wąskiego grona.}} | {{#metamaster:description|Bezpośrednia forma komunikacji z klientem, która angażuje zmysły i generuje reakcje. Elastyczna i skuteczna metoda sprzedaży, idealna dla biznesu i produktów dla wąskiego grona.}} |
Aktualna wersja na dzień 23:32, 4 sty 2024
"Sprzedaż osobista to bezpośrednia forma komunikowania się z nabywcami, w której sprzedawca demonstruje produkt i zachęca potencjalnych klientów do jego zakupu". (T. Taranko 2015, s. 54). Jako narzędzie marketingowe umożliwia sprzedającemu dotarcie aż do czterech z pięciu zmysłów: wzroku, powonienia, smaku i dotyku - co bezpośrednio ma swoje przełożenie na wzbudzanie ciekawości i niemal jednoczesne jej zaspokojenie. Daje również możliwość wywoływania konkretnych reakcji u konsumentów (M. J. Thomas 1999, s. 445) Konieczne jest, aby odbyła się "twarzą w twarz" (E. F. Cyrson 1994, s. 39) w odróżnieniu od pozostałych elementów komunikacji marketingowej, sprzedaż osobista ma charakter bezpośredni i elastyczny (J. Altkorn 2000, s. 327). Bezpośredniość ta umożliwia natychmiastową realizację sprzężenia zwrotnego i pozbawiony zakłóceń przekaz informacji z możliwością skorygowania ewentualnych niejasności. Elastyczność z kolei przejawia się w możliwości szybkiego zareagowania i zaadaptowania się do zachodzących zmian na rynku. Sprzedaż osobista wykorzystywana jest przede wszystkim na rynku business-to-business oraz na rynku dóbr konsumpcyjnych skierowanego do wąskiego grona nabywców (A. Kochaniec 2005, s. 12).
TL;DR
Sprzedaż osobista to bezpośrednia forma komunikacji, w której sprzedawca prezentuje produkt i zachęca klientów do zakupu. Ma ona charakter bezpośredni i elastyczny, umożliwiając szybką reakcję i dostosowanie się do zmian na rynku. Sprzedaż osobista ma wiele funkcji, m.in. informowanie o produkcie, zbieranie informacji o potrzebach klientów, zacieśnianie więzi z nabywcami, przekonywanie klientów i kształtowanie wizerunku firmy. Rola sprzedaży osobistej jest szczególnie ważna w minimalizowaniu ryzyka związanego z zakupami. Sprzedawca w marketingu obejmuje szeroki zakres form bezpośrednich kontaktów, a personel handlowy może być specjalizowany według kryterium produktu, terytorium lub cech segmentu rynku. Obecnie marketing stawia na edukację sprzedawców, aby sprostać oczekiwaniom i potrzebom klientów.
Funkcje sprzedaży osobistej
- informowanie o produkcie, jego zastosowaniach, właściwościach itp.
- zbieranie informacji o potrzebach na rynku
- zacieśnianie więzi z konsumentami
- przekonywanie klientów i wspieranie sprzedaży poprzez udzielanie pomocy, porad itp.
- kształtowanie wizerunku firmy i pozytywnego nastawienia konsumentów.
Szczególną rolą sprzedaży osobistej jest minimalizowanie ryzyka związanego z zakupami. "Ryzyko to jest pochodną rodzaju produktu, ceny, warunków zakupu, osobowości kupującego, subiektywnej oceny znaczenia zakupu, dotychczasowych doświadczeń, ilości i jakości posiadanych informacji związanych z produktem itp. Im większe występuje ryzyko, tym większa jest rola sprzedaży osobistej".(J. Altkorn 2000, s. 330) Za przykład może posłużyć kupno takiego produktu jak pieczywo, jest to artykuł bezproblemowego zakupu, w związku z czym rola sprzedającego może być ograniczona do minimum, a za proces komunikacji odpowiada przede wszystkim promocja sprzedaży oraz reklama. Odwrotnym przypadkiem jest zakup artykułów problemowego zakupu, na przykład komputera. Udział wykwalifikowanego sprzedawcy, który doradzi i rozwieje wątpliwości jest niezbędny - jego zadaniem jest wypełnić funkcje informacyjne i zwiększyć skłonność nabywcy do kupna. Niezawodna jest jeśli oferowany produkt jest niejasny merytorycznie lub technicznie (np. kredyt w banku) (D. Szwajca 2013, s. 83).
Marketingowe pojęcie sprzedawcy
Sprzedawca w marketingu jest pojęciem znacznie szerszym niż tradycyjnie się przyjmuje (J. Altkorn 2000, s. 330). Nie myślimy tu jedynie o osobie sprzedającej towary ostatecznym nabywcom w sieciach detalicznych, ale o wszystkich formach bezpośrednich kontaktów, które mają za zadanie zawarcie transakcji, niezależenie od tego, na którym szczeblu obrotu się ona odbywa - detalu, hurtu, zbytu. Grupa sprzedawców nie jest jednorodna - sprzedawcami się zarówno osoby pracujące przy bezpośredniej obsłudze klienta w sklepach, ale także agenci przedsiębiorstw produkcyjnych i handlowych. Rozróżnić możemy natomiast sprzedawców wewnętrznych i zewnętrznych - przykładem wewnętrznego sprzedawcy jest makler giełdowy, a zewnętrznego - komiwojażer.
Specjalizacje personelu handlowego
- Kryterium produktu (J. Altkorn, 2000, s. 331) - przedsiębiorstwo wykorzystuje je, kiedy do zaoferowania ma szeroki wachlarz asortymentu. Poszczególni sprzedawcy specjalizują się w wąskim zakresie określonych produktów i grup towarowych.
- Kryterium terytorium, - aby uniknąć sytuacji, w której obszary działania akwizytorów nałożą się na siebie, wyznaczane są granice aktywności każdego ze sprzedawców. Wytyczenie terenów jest w szczególności ważne w momencie, kiedy firma oferuje wąski asortyment towarów dla rozproszonych konsumentów.
- Kryterium określonych cech wybranego segmentu rynku - sprzedawca musi posiadać odpowiednią wiedzę i kwalifikacje w zakresie swojego działania. Podstawowa wiedza sprzedawcy dotyczy:
- przedsiębiorstwa, dla którego pracuje sprzedawca (cele, strategie, pozycja na rynku, misja itp.)
- produkt, który oferuje (wady i zalety, sposób użytkowania, gwarancja itp.)
- techniki procesu sprzedaży.
Obecnie marketing dąży do wyedukowania sprzedawcy, który posiadać będzie wiedzę, aktywnie będzie brał udział w procesie sprzedaży-kupna i będzie mógł sprostać rosnącym oczekiwaniom i potrzebom ze strony konsumentów. Duże przedsiębiorstwa organizują programy edukacji swoich sprzedawców by jak najlepiej przygotować ich na kontakt klienta z firmą.
Sprzedaż osobista — artykuły polecane |
Dystrybucja usług turystycznych — Targi — Marketing mix w zakresie usług non-profit — Cross-selling — Dystrybucja — Zasady projektowania kanałów dystrybucji — Rodzaje akwizycji — Konkurencja doskonała — Nisza rynkowa |
Bibliografia
- Altkorn J. (red.) (2006), Podstawy Marketingu, Instytut Marketingu, Kraków
- Cyrson E. (1994), Promocja a marketing mix, Ruch prawniczy, ekonomiczny i socjologiczny, nr 2
- Kochaniec A. (2005), Instrumenty wprowadzania marki na rynek, Instrumenty kształtowania marki, Warszawa, nr 1
- Szwajca D. (2013), Działania marketingowe jako determinanty kosztów w cyklu życia produktu, Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, Organizacja i Zarządzanie nr 66
- Taranko T. (2015), Komunikacja marketingowa. Istota, uwarunkowania, efekty, Wolters Kluwer, Warszawa
- Thomas M. (1999), Podręcznik marketingu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
Autor: Krystyna Błaszkiewicz
.