Organizacja ucząca się

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 21:15, 5 sty 2024 autorstwa Zybex (dyskusja | edycje) (cleanup bibliografii i rotten links)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Zdaniem P. Senge w organizacji uczącej się ludzie poszukują wciąż nowych możliwości osiągania pożądanych efektów, tworzą nowe wzorce niestereotypowego myślenia, rozwijają się w pracy zespołowej, stale się uczą. P. Senge jest uznawany za jednego z najważniejszych twórców idei organizacji uczącej się, choć źródeł należy szukać u Ch. Argyrisa i D. Schona, a nawet wcześniej - w koncepcji systemów wspomagania decyzji z lat 50-tych.

Organizacja ucząca się jest organizacją biegłą w realizacji zadań tworzenia, pozyskiwania i przekazywaniu wiedzy, oraz w modyfikowaniu swoich zachowań w reakcji na nową wiedzą i doświadczenie (D.A. Garvin 1998, s. 51). Twórca powyższej definicji wskazuje na dwa zagadnienia występujące w obecnym stadium rozwoju koncepcji uczącej się organizacji. Mianowicie zwraca uwagę na brak jasnych zasad kierujących praktyką zarządzania uczącymi się organizacjami, charakteryzujących metody i techniki szczegółowe, którymi powinno posługiwać się kierownictwo firm, brak również narzędzi pomiarowych dla oceny organizacyjnego poziomu kompetencji i stopnia uczenia się. Narzędzia te są niezbędne, aby ocenić, jakie efekty ma zastosowanie koncepcji uczącej się organizacji w praktyce.

Koncepcja uczącej się organizacji jest ściśle związana z realizacją strategii innowacyjnej w przedsiębiorstwie. Innowacje są konsekwencją zmian zachodzących w otoczeniu oraz rozwoju przedsiębiorstwa. Są one konieczne dla realizacji wszelkich zmian i udoskonaleń, przez co stają się podstawowym warunkiem osiągnięcia sukcesu na rynku. Innowacje mogą być elementem ofensywnej strategii przedsiębiorstw wchodzących na nowe rynki, jak również defensywną bronią firm ustabilizowanych i dobrze prosperujących (J. Penc 2001, s. 129).

TL;DR

Organizacja ucząca się to taka, w której ludzie poszukują nowych sposobów osiągania celów, rozwijają się, uczą się na błędach i współpracują. Brakuje jednak jasnych zasad zarządzania i narzędzi oceny efektów. Koncepcja ta jest związana z realizacją strategii innowacyjnej. Kluczowe cechy organizacji uczącej się to uczenie się na błędach, ciągłe szkolenia, rozwój personelu i współpraca między wydziałami. Kompetencje potrzebne do stworzenia organizacji uczącej się to myślenie systemowe, mistrzostwo osobiste, modele myślowe, budowa wspólnej wizji i zespołowe uczenie się. Przedsiębiorstwo staje się organizacją uczącą się, gdy uczy się powiększać wiedzę, doskonalić procesy i jest otwarte na otoczenie. Metody stosowane w organizacjach uczących się to m.in. CRM, analiza interesariuszy, coaching i benchmarking.

Cechy wyróżniające organizacji uczącej się

Kluczowe dla organizacji uczącej się jest przywództwo oraz właściwe zarządzanie kapitałem intelektualnym.

Kompetencje warunkujące powstanie organizacji uczących się

Według P. Senge, aby przekształcić przedsiębiorstwo w organizację uczącą się, należy rozwinąć w nim następujące kompetencje (B. Kaczmarek 2012, s. 468):

  1. Myślenie systemowe - umiejętność postrzegania organizacji w sposób całościowy, uwzględniając jednocześnie poszczególne części składowe oraz zachodzące pomiędzy nimi zależności.
  2. Mistrzostwo osobiste - stałe samodoskonalenie pracowników organizacji w obszarze pozyskiwanej wiedzy i sposobów jej spożytkowania, a także dążenie członków organizacji do rozumienia wizji przyszłości organizacji, rozumienia samej organizacji oraz branie odpowiedzialności za podejmowanie działań mających na celu realizacji wizji.
  3. Modele myślowe - ukryte i niecałkowicie uświadomione założenia, mające wpływ na rozumienie i interpretację otaczającej przedsiębiorstwo rzeczywistości, których zrozumienie, analiza i zdolność do doskonalenia oddziałują na efektywność działań jednostek oraz funkcjonowanie całego przedsiębiorstwa.
  4. Budowa wspólnej wizji przyszłości - umiejętność wzajemnego zrozumienia się pracowników, sygnalizowania ich własnych oczekiwań i możliwości oraz wyznaczenie wspólnego dla wszystkich pracowników kierunku rozwoju organizacji, co stanowi warunek efektywności podejmowanych przedsięwzięć.
  5. Zespołowe uczenie się- prowadzenie współpracy i wymiany poglądów pomiędzy członkami zespołów, co prowadzi do szybszego rozwoju poszczególnych pracowników i całej organizacji.

Kiedy przedsiębiorstwo staje się organizacją uczącą się?

Przedsiębiorstwo staje się organizacją uczącą się wtedy, gdy (K. Kudelska 2013, s. 24):

  • "uczy się powiększać wiedzę oraz ma mechanizmy promujące nabywanie i rozpowszechnianie wiedzy
  • uważa każdą nową działalność za okazję do uczenia się
  • uczy się rozpowszechniać nowe idee, praktyki, procesy i procedury
  • uczy się doskonalić procesy
  • jest wrażliwe na zjawiska zewnętrzne
  • jest otwarte na otoczenie"

Metody stosowane przez organizacje uczące się

Do metod stosowanych w organizacji uczącej się, zaliczyć można:


Organizacja ucząca się — artykuły polecane
Zachowanie organizacyjne — Zarządzanie zasobami ludzkimi — Wymagane kwalifikacje kierownika — Role menedżerów personalnego i liniowego — Agent zmiany — System zarządzania wiedzą — Kultura organizacyjna w kontekście zarządzania jakością — Koncepcje zarządzania — Empowerment

Bibliografia


Autor: Sławomir Wawak,Krzysztof Woźniak, Maria Płaczkiewicz


Źródło: „https://mfiles.pl/pl/index.php?title=Organizacja_ucząca_się&oldid=210903”