Fundusz hedgingowy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (cleanup bibliografii i rotten links)
m (cleanup bibliografii i rotten links)
Linia 60: Linia 60:
* Hull J. (1998), ''Kontrakty terminowe i opcje. Wprowadzenie'', Wydawnictwo finansowe WIG-Press, Warszawa
* Hull J. (1998), ''Kontrakty terminowe i opcje. Wprowadzenie'', Wydawnictwo finansowe WIG-Press, Warszawa
* Kolb R. (1997), ''Wszystko o instrumentach pochodnych'', WIG-Press, Warszawa
* Kolb R. (1997), ''Wszystko o instrumentach pochodnych'', WIG-Press, Warszawa
* Łobodziński E. (2014). ''Fundusze hedge w Polsce i na świecie'', CeDeWu Sp. z o.o., Warszawa
* Łobodziński E. (2014), ''Fundusze hedge w Polsce i na świecie'', CeDeWu, Warszawa
* Misztal P. (2004), ''Zabezpieczenie przed ryzykiem zmian kursu walutowego'', Difin, Warszawa
* Misztal P. (2004), ''Zabezpieczenie przed ryzykiem zmian kursu walutowego'', Difin, Warszawa
* Młynarski S. (1999), ''Rynek opcji. Pomocnicze materiały dydaktyczne'', Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków
* Młynarski S. (1999), ''Rynek opcji. Pomocnicze materiały dydaktyczne'', Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków

Wersja z 01:47, 15 lis 2023

Fundusz hedgingowy
Polecane artykuły

Fundusz hedgingowy jest spółką inwestycyjną, która przy zastosowaniu dźwigni finansowej zarządza skoncentrowanym portfelem papierów wartościowych dostępnych w ofertach publicznych, jak również instrumentów pochodnych opiewających na te instrumenty. Zajmuje zarówno pozycje długie, jak i krótkie. Nie może jednak pozyskiwać środków za pomocą ofert publicznych.

Fundusze hedgingowe mogą inwestować w wiele instrumentów finansowych. Ponadto, tego rodzaju inwestycje są niezależne od ogólnej koniunktury panującej na rynku (ze względu na niski stopień korelacji z indeksami giełdowymi). Jedną z charakterystycznych cech funduszy hedgingowych jest to, że generują one pozytywne stopy procentowe bez względu na to, czy na rynku jest hossa czy bessa.

Fundusze hedgingowe są bardzo niejednorodne i stosują różne strategie inwestycyjne. Nie wszystkie też osiągają stopy zwrotu większe niż indeks S&P500. Najbardziej popularnym indeksem funduszy hedgingowych jest Credit Suisse First Boston/ Remont (CSFB/ Remont). Fundusze są inwestycjami przeznaczonymi dla okresów nie krótszych niż 3 lata. Dzieje się tak ze względu na to, iż w krótkim okresie nie są one w stanie osiągnąć atrakcyjnych wyników.

W Polsce fundusze hedgingowe są dostępne od 2005 roku. Pierwszym funduszem typu manager future był SUPERFUND TFI S.A.

Strategie wykorzystywane przez fundusze hedgingowe wykorzystują dźwignię finansową. Czyli są w stanie zapewnić wysokie stopy zwrotu, ale także narażają inwestorów na większe ryzyko. Superfund inwestuje do 100% swoich aktywów w Quadriga Superfund i dlatego w sposób pośredni bierze na siebie ryzyko przez niego ponoszone. Jego wyniki są uzależnione od decyzji doradców inwestycyjnych zarządzających Quadriga Superfund. Oni zaś inwestują znaczna część aktywów w fundusze typu hedge, które nie mają żadnych standardów rachunkowości, gdyż nie podlegają żadnym regulacjom. W ramach Quadriga Superfund stosuje się derywaty takie jak kontrakty opcyjnie, czy terminowe typu forward czy future, co również jest związane z wysokim ryzykiem (A. Szelągowska 2007, s. 448).

W skład Superfund wchodzą 3 fundusze nie będące osobami prawnymi:

  • Superfund A stosujący strategię tradycyjną
  • Superfund B stosujący strategię dynamiczną
  • superfund C stosujący strategię agresywną

Inwestycje Superfund A mogą obejmować instrumenty pochodne, dla których instrumentem bazowym są tylko i wyłącznie waluty obce. Celem tych lokat jest ograniczenie ryzyka walutowego. Inwestorzy, którzy chcą wygenerować wysokie stopy zwrotu inwestują właśnie w Superfund A.

Istnieje wiele różnych strategii funduszy hedgingowych. Dzięki temu inwestorzy mogą dopasować odpowiedni rodzaj funduszu do swoich potrzeb.

TL;DR

Fundusze hedgingowe to spółki inwestycyjne, które zarządzają skoncentrowanym portfelem papierów wartościowych i instrumentów pochodnych. Generują one pozytywne stopy zwrotu niezależnie od sytuacji na rynku. Są bardzo zróżnicowane pod względem strategii inwestycyjnych i nie wszystkie osiągają lepsze wyniki niż indeks giełdowy. Fundusze hedgingowe są dostępne w Polsce od 2005 roku. Mają elastyczną politykę inwestycyjną, nietypowe formy prawne, ograniczoną płynność i pojemność oraz ograniczoną przejrzystość. Pobierają różne opłaty, takie jak opłata za wyniki inwestycyjne i opłata za zarządzanie.

Cechy funduszy hedgingowych

  • Aktywne zarządzanie i nieograniczone stopy wzrostu - warto zaznaczyć, że głównym celem funduszy hedgingowych jest nieograniczona stopa wzrostu, a nie tylko relatywna stopa wzrostu. Oznacza to, iż osiągnięta ma zostać dodatnia stopa zwrotu niezależna od sytuacji na rynku finansowym. Dzięki aktywnemu zarządzaniu tego typu fundusze osiągają przewagę konkurencyjną nad innymi funduszami inwestycyjnymi, co wynika między innymi z tego, że informacje z lokalnych rynków są zbierane i analizowane szybciej, a dostęp do nich jest tańszy.
  • Elastyczna polityka inwestycyjna - polityka inwestycyjna funduszu hedgingowego zależy od strategii inwestycyjnej realizowanej przez zarządzających danym funduszem. Dobór stylu inwestycyjnego jest zazwyczaj w pełni swobodny. Chociaż fundusz może określić wiele narzędzi pomocnych w realizacji strategii inwestycyjnej, nie musi z nich wszystkich korzystać. Zaletą jest jednak niewątpliwie to, że zarządzający mają do tych narzędzi dostęp i mogą w dowolnej chwili z nich skorzystać. Warto zwrócić uwagę na to, że wykorzystanie licznych technik i narzędzi wymaga właściwych umiejętności i może nieść za sobą spore ryzyko inwestycyjne.
  • Nietypowe formy prawne - forma prawna funduszu hedge powinna podlegać jak najmniejszej liczbie regulacji podatkowych i prawnych. Z prawnego punktu widzenia fundusz może mieć formę spółki komandytowej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wspólną cechą obu form jest to, że oferują taki sam stopień ograniczenia odpowiedzialności inwestorów za zobowiązania oraz długi funduszu, a obowiązki podatkowe za wypracowane zyski przerzucane są na inwestorów. Ze względu na miejsce rejestracji można wyróżnić fundusze onshore oraz fundusze offshore.
  • Ograniczona płynność - środki powierzone funduszom przez inwestorów mają ograniczoną płynność, co powoduje, że fundusze tego typu mają wysokie bariery wejścia i wyjścia. W związku z tym określone zostały warunki ograniczonej płynności funduszy hedgingowych. Są to:
    • warunki subskrypcji (określają, w jakich terminach udziały mogą być nabywane przez inwestorów),
    • początkowy okres zamrożenia kapitału (okres, przez który środki pieniężne muszą być utrzymane w funduszu)
    • warunki umorzenia (określające, w jakich terminach udziały w funduszu mogą być przez inwestora umorzone).
  • Ograniczona pojemność - pojemność fundusz rozpatrywać można pod trzema kątami: liczby głównych zarządzających, zakresu działalności, wielkości funduszu. Dzięki ograniczonej wielkości funduszu możliwe jak uzyskanie jak najwyższej stopy zwrotu. Zazwyczaj fundusz ustala pewien limit aktywów, po przekroczeniu którego fundusz zostaje zamknięty, tj. nie są już do niego przyjmowani inwestorzy. Dzięki ograniczonemu zakresowi działalności fundusz może skupić się na określonej strategii inwestycyjnej i niewielkim segmencie rynku finansowego.
  • Ograniczona przejrzystość - cecha ta wynika z tego, że struktura prawna, a w pewnych przypadkach również miejsce rejestracji, powoduje brak obowiązku ujawniania informacji na temat wyników inwestycyjnych oraz alokacji aktywów. Ponadto, ujawnianie tego typu informacji mogłoby pociągnąć za sobą negatywne skutki, zarówno dla inwestorów, jak i samego funduszu. Ze względu na ograniczoną przejrzystość, informacje na rynku funduszy hedgingowych przez długi czas były trudno dostępne.
  • Rozbudowana struktura opłat - bardzo istotne z punktu widzenia funkcjonowania funduszy hedge są pobierane przez nie opłaty. Zazwyczaj wyróżniane są następujące opłaty:
    • opłata za wyniki inwestycyjne - najważniejsza opłata, traktowana jako premia dla zarządzającego. Pobierana jest co roku i stanowi od 15% do 25% wypracowanego zysku,
    • opłata za zarządzanie - jest to stała opłata, pobierana jako procent wartości aktywów netto,
    • inne opłaty, takie jak opłaty za wejście, opłaty za wyjście i opłaty za umorzenie.

Bibliografia

  • Ang A., Gorovyy S., Van Inwegen G.B. (2011). Hedge fund leverage, Journal of Financial Economics 102.1
  • Battley N. (1998), Kontrakty futures i opcje na giełdach towarowych. Wprowadzenie, Wydawnictwo K.E.Liber, Warszawa
  • Bennett D. (2000), Ryzyko walutowe - instrumenty i strategie zabezpieczające, Wydawnictwo ABC, Warszawa
  • Crawford G., Sen B. (1998). Instrumenty pochodne. Narzędzie podejmowania decyzji finansowych, K.E. LIBER S.C, Warszawa
  • Hull J. (1998), Kontrakty terminowe i opcje. Wprowadzenie, Wydawnictwo finansowe WIG-Press, Warszawa
  • Kolb R. (1997), Wszystko o instrumentach pochodnych, WIG-Press, Warszawa
  • Łobodziński E. (2014), Fundusze hedge w Polsce i na świecie, CeDeWu, Warszawa
  • Misztal P. (2004), Zabezpieczenie przed ryzykiem zmian kursu walutowego, Difin, Warszawa
  • Młynarski S. (1999), Rynek opcji. Pomocnicze materiały dydaktyczne, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków
  • Perez K. (2011), Fundusze hedge. Istota, strategie, potencjał rynku, C.H. Beck, Warszawa
  • Perez, K. (2011). Wyniki inwestycyjne funduszy hedge. Czynniki wpływające na ich interpretację, Bank i Kredyt 6
  • Polański Z. (2008), System finansowy w Polsce, PWN, Warszawa
  • Sadka, R. (2010). Liquidity risk and the cross-section of hedge-fund returns, Journal of Financial Economics 98
  • Szelągowska A. (red.) (2007), Instytucje rynku finansowego w Polsce, CeDeWu, Warszawa


Autor: Magdalena Klejmont, Sebastian Woyke