Odwiedzający, turysta, wycieczkowicz

Odwiedzający

Zgodnie z definicją rzymską przyjętą na konferencji ONZ w 1963 r., odwiedzający to każda osoba, która przebywa w odwiedzanym kraju (nie dłużej niż 12 miesięcy) niezależnie od powodów odwiedzin, z wyjątkiem dotyczących zatrudnienia w tym kraju. Według tej definicji wszystkich odwiedzających podzielono na dwie kategorie: turystów i wycieczkowiczów. Natomiast Światowa Organizacja Turystyki (UNWTO) dodatkowo, ze względu na potrzeby statystyki w turystyce zaleca podział odwiedzających na:

• odwiedzających międzynarodowych, do których zalicza się turystów, tj. osoby, które zatrzymują się co najmniej na jedną noc, oraz odwiedzających jednodniowych, czyli osoby niekorzystające z zakwaterowania w odwiedzanym miejscu,
• odwiedzających krajowych, obejmujących turystów, tj. odwiedzających, którzy zatrzymują się co najmniej na jedną noc, oraz odwiedzających jednodniowych, którzy nie korzystają z zakwaterowania w odwiedzanym miejscu.

Odwiedzający różnią się od innych podróżnych następującymi kryteriami:

1. Podróż powinna się odbywać do miejscowości, która znajduje się poza codziennym otoczeniem danej osoby. Pozwala to na wyeliminowanie podróży między domem rodzinnym a miejscem nauki lub pracy,
2. Czas trwania pobytu w odwiedzanej miejscowości nie powinien być dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy,
3. Główny cel wizyty powinien być inny niż działalność zarobkowa w odwiedzanym miejscu, co z kolei pozwala na eliminację migracji ludności związanych z pracą.

Turysta

Pierwsza oficjalna definicja przyjęta przez Radę Ligi Narodów w 1937 r., mianem turysty określa każdą osobę podróżującą przez czas trwający 24 godziny lub więcej, w kraju nie będącym krajem jej stałego zamieszkania. Kolejną definicję zaproponowała Światowa Organizacja Turystyki (UNWTO), zgodnie z którą turysta to osoba, która w kraju czasowego pobytu spędziła przynajmniej jedną noc w jego bazie hotelowej w celach: wypoczynkowych, leczniczych, krajoznawczych, religijnych, sportowych, służbowych, rodzinnych, społecznych, politycznych itp.

Wycieczkowicz

Wycieczkowiczem jest odwiedzający dany kraj, który spędził w nim mniej niż 24 godziny i nie korzystał z bazy hotelowej tego kraju. Należy dodać, że ci odwiedzający, którzy korzystają z noclegów na statku lub w pociągu i przebywają w danym kraju nawet kilka dni, są zaliczani do wycieczkowiczów.

Różnice i cechy wspólne przyjętych definicji

Według zaproponowanej definicji wycieczkowicza, podstawowym kryterium odróżniającym turystę od innego odwiedzającego jest korzystanie z bazy hotelowej kraju czasowego pobytu. Pozwala to na statystyczne uchwycenie liczby turystów zagranicznych na podstawie rejestracji gości w sieci hotelowej.

Wspólną, zaś cechą turysty i wycieczkowicza są motywy podejmowanej podróży, które obejmują: wypoczynek, interesy, zdrowie, studia, zjazdy, wizyty u rodziny lub znajomych, motywy religijne, sport i inne.

Różnice między turystami a wycieczkowiczami

Typowe długości pobytu dla turystów i wycieczkowiczów różnią się w zależności od preferencji podróżnych. Turystyka często wiąże się z krótkimi wyjazdami o długości od kilku dni do dwóch tygodni, podczas gdy wycieczkowicze zwykle spędzają więcej czasu w danym miejscu, często od kilku tygodni do kilku miesięcy. Istnieją jednak kraje, w których dominuje jeden z tych typów podróżowania. Na przykład w niektórych krajach europejskich, takich jak Francja czy Włochy, turystyka krótkoterminowa jest bardziej popularna, podczas gdy w krajach takich jak Tajlandia czy Indie, wycieczki długoterminowe są częstsze.

Preferencje turystów i wycieczkowiczów pod względem zakwaterowania mogą się różnić. Turystyka często wiąże się z korzystaniem z tradycyjnych hoteli, które oferują pełen zakres usług i wygody. Wycieczkowicze natomiast mogą częściej korzystać z innych form zakwaterowania, takich jak hostele, apartamenty, czy nawet wynajmowanie mieszkań od lokalnych mieszkańców. Jest to często związane z dłuższym pobytem i większą potrzebą elastyczności oraz niższymi kosztami.

Główne cele podróży turystów i wycieczkowiczów mogą się różnić. Turystyka często skupia się na zwiedzaniu atrakcji turystycznych, poznawaniu kultury i historii danego miejsca, oraz relaksie i wypoczynku. Wycieczkowicze z kolei często kierują się bardziej zainteresowaniami i pasjami, takimi jak nauka języka, wolontariat, czy praca tymczasowa. Istnieją również różnice pod względem motywacji podróży, gdzie turystyka jest często związana z odpoczynkiem i zabawą, a wycieczki długoterminowe często mają na celu rozwój osobisty i zdobywanie nowych doświadczeń.

Preferencje turystyczne różnych krajów mogą się znacznie różnić. Czynniki takie jak kultura, dostępność transportu czy czynniki ekonomiczne mogą wpływać na wybór turystów lub wycieczkowiczów. Na przykład, w niektórych krajach europejskich, takich jak Niemcy czy Wielka Brytania, turystyka zagraniczna jest bardziej popularna, podczas gdy w innych krajach, takich jak Chiny czy Rosja, wycieczki krajowe są bardziej dominujące. Czynniki ekonomiczne, takie jak siła nabywcza, koszty podróży i dostępność transportu, również mają wpływ na popularność różnych form podróżowania.

Wybór między podróżowaniem jako turysta a wycieczkowiczem może być determinowany przez różne czynniki. Czynniki ekonomiczne, takie jak budżet podróży i koszty zakwaterowania, transportu czy wyżywienia, mogą wpływać na decyzję. Czynniki czasowe, takie jak dostępny czas na podróż, również mogą mieć znaczenie. Ponadto, preferencje podróżnicze, takie jak preferowane formy podróżowania, stopień elastyczności i niezależności, czy zainteresowania i pasje, również mogą wpływać na wybór między turystyką a wycieczkowiczem.

Wpływ odwiedzających na lokalną gospodarkę

Obecność turystów i wycieczkowiczów może przynieść wiele korzyści ekonomicznych dla lokalnej gospodarki. Dochody generowane przez turystykę mogą pochodzić z różnych źródeł, takich jak opłaty za nocleg, zakupy, restauracje, usługi transportowe czy atrakcje turystyczne. Turystyka może również stymulować rozwój sektorów związanych z usługami turystycznymi, takich jak hotelarstwo, gastronomia, transport czy przewodnictwo.

Turystyka może mieć pozytywny wpływ na zatrudnienie. Sektor turystyczny może generować wiele miejsc pracy w różnych sektorach gospodarki, takich jak hotelarstwo, gastronomia, transport czy usługi turystyczne. W niektórych regionach, turystyka może być głównym źródłem zatrudnienia i wpływać na rozwój lokalnej społeczności.

Rozwój infrastruktury turystycznej jest często konieczny dla przyciągnięcia turystów i wycieczkowiczów. Inwestycje w infrastrukturę turystyczną mogą obejmować budowę i modernizację hoteli, restauracji, atrakcji turystycznych, ale także poprawę transportu publicznego czy infrastruktury drogowej. Rozwój infrastruktury turystycznej może przyczynić się do wzrostu liczby turystów oraz poprawy jakości obsługi turystycznej.

Obecność turystów i wycieczkowiczów ma zarówno pozytywne, jak i negatywne aspekty społeczno-ekonomiczne. Pozytywne aspekty mogą obejmować wzrost lokalnej gospodarki, tworzenie miejsc pracy, ożywienie kulturalne i społeczne, a także promocję danego regionu czy kraju. Jednakże, obecność dużej liczby turystów może również prowadzić do negatywnych skutków, takich jak przeludnienie, wzrost cen, zniszczenie środowiska naturalnego czy konflikty między lokalną społecznością a turystami.

W celu minimalizacji negatywnych skutków turystyki i promowania zrównoważonego rozwoju, podejmowane są różne działania. Działania te mogą obejmować promowanie ekoturystyki, ochronę zasobów naturalnych, edukację o zrównoważonym rozwoju, czy wprowadzanie regulacji dotyczących turystyki. Zrównoważony rozwój turystyki przynosi korzyści zarówno lokalnej społeczności, jak i turystom, poprzez ochronę środowiska naturalnego, utrzymanie tożsamości kulturowej i społecznej, oraz generowanie długotrwałych korzyści ekonomicznych.

Odwiedzający, turysta, wycieczkowicz — artykuły polecane

Odwiedzający — Ruch turystyczny — Wiek produkcyjny — London Business School — Położenie geograficzne — Motywy uprawiania turystyki — Impreza sportowa — Turystyka medyczna — Delegacja

Bibliografia

• Dziedzic T. (2013), Funkcje i użyteczność pomiarów ruchu turystycznego, Problemy Turystyki i Rekreacji, Nr 14
• Gaworecki W. (2010), Turystyka, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
• Marczak M. (2015), Czy można uznać mieszkańców danej destynacji za pełnoprawnych turystów i jakie to może mieć konsekwencje dla nauki?, Turystyka Kulturowa, Nr 6
• Niezgoda A., Zmyślony P. (2003), Popyt Turystyczny. Uwarunkowania i perspektywy rozwoju, Akademia Ekonomiczna, Poznań
• Wrona J., Rek J. (red.) (1997), Podstawy geografii ekonomicznej, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa

Autor: Patrycja Brożek, Gabriela Mady