Położenie geograficzne

Z Encyklopedia Zarządzania

Położenie geograficzne to wszystko co widzimy na świecie o określonej lokalizacji. Jeśli spojrzymy na otaczający nas świat dostrzeżemy wszelakie obiekty w przestrzeni, które są usytuowane na danej pozycji geograficznej. Pozycja geograficzna dzieli się na:

  • położenie - czyli w jakim punkcie znajduje się obiekt (witryna sklepu lub delta rzeki Żuławy Wiślane),
  • sytuację - oznacza położenie obiektu w stosunku do innych.

Obiektami geograficznymi nazywane są te elementy obszaru, które znajdują się za Ziemi. Takimi obiektami mogą być małe elementy jak trawnik, region czy te duże jak kontynent. W takim przypadku położenie geograficzne to sytuacja dowolnego punktu lub obszaru na powierzchni Ziemi w odniesieniu do terytoriów lub obiektów znajdujących się poza nim, które możemy definiować na wiele sposobów. Geograficzne stanowiska możemy określać jako: "przy IV Liceum im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego", "po prawej od zjazdu na Łódź" lub "obok sądu". Aby dokładniej precyzować położenie można również posługiwać się adresami ulic. Przy wykorzystaniu mapy można znaleźć adres ulicy w miejscu, w którym nigdy się nie było. Natomiast aby sprawniej posługiwać się określeniami położeń geograficznych wymaga to od nas dużej znajomości wybranego obszaru, ponieważ w niektórych przypadkach sam adres może być niejasny lub niemożliwy do znalezienia.

W celu wyszukania danego położenia geograficznego stosuje się standardowy system pomiarowy jak współrzędne szerokości i długości geograficznej. Szerokość i długość to nierzeczywiste linie rysowane na mapach w celu łatwego lokalizowania miejsc na Ziemi. Szerokość geograficzna to odległość na północ lub południe od równika (nierzeczywisty okrąg wokół Ziemi w połowie drogi między biegunem północnym, a południowym), natomiast długość geograficzna to odległość na wschód lub zachód od głównego południka (wyobrażona linia biegnąca z północy na południe przez Greenwich-Anglia). Obie z tych linii są mierzone w zakresie 360 stopni (symbolizowane przez °)[1]. Równik jest linią 0 ° szerokości geograficznej, punktem początkowym do jej pomiaru. Szerokość geograficzna bieguna północnego wynosi 90 ° N, a bieguna południowego 90 ° S. Szerokość geograficzna każdego punktu pośredniego musi być w pewnym stopniu północ lub południe, od 0 ° do 90 °. Jeden stopień szerokości geograficznej obejmuje około 69 mil (111 kilometrów). Długość geograficzna jest mierzona w stopniach na wschód lub zachód od głównego południka. Oznacza to, że połowa świata jest mierzona w stopniach długości wschodniej do 180 °, a druga połowa w stopniach długości geograficznej zachodniej do 180 °.

Termin położenia geograficznego jest rozróżniany w 3 dyscyplinach naukowych jak [2]:

  • geografia matematyczna - odnosi się do szerokości i długości geograficznej danych punktów lub regionu,
  • geografia fizyczna - odnosi się do sytuacji obiektów względem ich cech fizyczno-geograficznych (takich jak kontynenty, niziny, doliny, góry, morza, rzeki czy jeziora),
  • geografia gospodarczo-polityczna - w tym przypadku oznacza sytuację kraju, regionu lub obszaru zaludnienia w odniesieniu do innych cech geograficzno-geograficznych (w tym szlaków komunikacyjnych, rynków i ośrodków kultury), a także cech fizyczno-geograficznych.

Technologie mierzenia pozycji, odległości, kierunku i innych aspektów geografii ewoluowały wraz z ewolucją ludzkiej cywilizacji. Nasi wcześniejsi przodkowie byli zależni od podstawowych ludzkich zmysłów (wzroku, słuchu, smaku, zapachu i dotyku), aby podróżować i lokalizować zasoby. Nauczyli się używać słońca i gwiazd do nawigacji. Później ludzie opracowali bardziej zaawansowaną technologię nawigacji, taką jak liny, patyki, kompas, ręcznie rysowane mapy i drukowane mapy. Teraz mamy urządzenia cyfrowe, takie jak odbiorniki GPS do pozyskiwania i używania informacji pozycyjnych. Nie możemy mapować każdego obiektu geograficznego, więc obiekty, które mapujemy, zależą od naszych potrzeb i zainteresowań. Mogą się one różnić od osoby do osoby lub społeczności do społeczności.

TL;DR

Artykuł omawia położenie geograficzne i sposób jego określania poprzez współrzędne szerokości i długości geograficznej. Wskazuje również, że położenie geograficzne jest rozważane w trzech dziedzinach: geografii matematycznej, geografii fizycznej i geografii gospodarczo-politycznej. Artykuł opisuje także rozwój technologii pomiaru pozycji geograficznej i zaznacza, że mapujemy tylko te obiekty geograficzne, które są dla nas istotne. Część artykułu dotyczy również geografii ekonomicznej i gospodarki przestrzennej, a także handlu zagranicznego.

Geografia ekonomiczna a gospodarka przestrzenna

Geografia ekonomiczna to dyscyplina zajmująca się lokalizacją, dystrybucją i przestrzenną organizacją działalności gospodarczej na całym świecie[3]. Z biegiem lat geografia ekonomiczna przyjęła różne podejścia do różnych tematów, takich jak lokalizacja przemysłu, korzyści, jakie firmy uzyskują dzięki lokalizacji blisko siebie (gospodarki aglomeracji), geografii transportu, która bada związek i przepływ między ludźmi a towarami. Inne tematy to relacje między środowiskiem i ekonomią, handel międzynarodowy, ekonomia obszarów miejskich, nieruchomości i rozwój, a także gentryfikacja, czyli ożywienie i rozwój dzielnic miejskich znajdujących się w złym stanie.

Ekonomia przestrzenna zajmuje się tym, co gdzie i dlaczego[4]. "Co?" oznacza każdy rodzaj podmiotu gospodarczego np. zakłady produkcyjne, inne rodzaje przedsiębiorstw, gospodarstwa domowe oraz instytucje publiczne i prywatne. "Gdzie?" odnosi się do innej działalności gospodarczej, tj. kwestia bliskości, koncentracji, rozproszenia i podobieństwa lub rozbieżności wzorców przestrzennych. "Gdzie?" można zdefiniować w kategoriach obszarów metropolitalnych lub w kategoriach mikrogeograficznych, takich jak strefy, dzielnice lub witryny. "Dlaczego?" odnosi się do wyjaśnień w ramach określonych elastycznych granic kompetencji ekonomisty. Analiza regionalna dotyczy grup, natomiast teoria handlu międzyregionalnego odnosi się do stosunków gospodarczych między tymi obszarami.

Handel zagraniczny to nic innego jak handel między różnymi krajami świata[5]. Nazywa się go również handlem międzynarodowym, handlem zewnętrznym lub handlem międzyregionalnym. Składa się z importu oraz exportu. Napływ towarów w kraju nazywany jest importem, podczas gdy odpływ towarów z kraju nazywany jest eksportem. Handel zagraniczny zasadniczo odbywa się w celu wzajemnego zaspokojenia potrzeb i narzędzi zasobów. Istnieją 2 rodzaje handlu zagranicznego. Handel zagraniczny można podzielić na następujące dwie grupy:

  • handel importowy odnosi się do zakupu towarów przez jeden kraj z innego kraju lub napływ towarów i usług z zagranicy do kraju pochodzenia,
  • handel eksportowy odnosi się do sprzedaży towarów przez jeden kraj do innego kraju lub odpływ towarów z kraju rodzimego do innego kraju.


Położenie geograficzneartykuły polecane
Ruch turystycznyEkobilansGospodarstwo agroturystyczneLogistyka międzynarodowaEksportStosunki międzynarodoweDaneZarządzanie międzykulturoweEkonomika

Przypisy

  1. Papiernik B. (2013), Układy współrzędnych i odwzorowania geograficzne.Odwzorowania stosowane w polskiej kartografii geologicznej podstawowe informacje na temat innych odwzorowań stosowanych w Polsce
  2. K. Kuściński (2009), Geografia ekonomiczna, Wolters Kluwer Polska, Kraków
  3. Lewandowska-Gwarda K.,Rola przestrzeni w badaniach ekonomicznych], "Ekonomia" (2013), nr 1
  4. Lewandowska-Gwarda K.,Rola przestrzeni w badaniach ekonomicznych], "Ekonomia" (2013), nr 1
  5. Piekutowska A. (2014), Handel Zagraniczny jako źródło zwiększania efektywności gospodarowania, Politechnika Białostocka w Białymstoku]

Bibliografia

  • Kuściński K. (2009), Geografia ekonomiczna, Wolters Kluwer, Kraków
  • Papiernik B. (2013), Układy współrzędnych i odwzorowania geograficzne. Odwzorowania stosowane w polskiej kartografii geologicznej i podstawowe informacje na temat innych odwzorowań stosowanych w Polsce
  • Piekutowska A. (2014), Handel zagraniczny jako źródło zwiększania efektywności gospodarowania, Politechnika Białostocka w Białymstoku
  • Lewandowska-Gwarda K. (2013), Rola przestrzeni w badaniach ekonomicznych, Ekonomia, nr 1


Autor: Katarzyna Walnik