Kultura masowa
Kultura masowa |
---|
Polecane artykuły |
Kultura masowa uznawana jest za produkt wtórny rewolucji przemysłowej i kojarzona jest, przede wszystkim, z przekazywaniem wielkim masom odbiorców identycznych lub analogicznych treści.
Zjawisko intelektualnej, rozrywkowej i estetycznej działalności człowieka związanej w szczególności z oddziaływaniem środków masowego przekazu. System kulturowy, w którym wszelkiego rodzaju dobra kulturowe są produkowane i rozprzestrzeniane na skalę masową.
TL;DR
Kultura masowa to zjawisko związane z przekazywaniem identycznych treści dużej liczbie odbiorców za pomocą środków masowego przekazu. Powstanie kultury masowej było wynikiem wielu czynników, takich jak demokratyzacja kultury, szybki rozwój technologiczny i koncentracja ludności w miastach. Kultura masowa spotkała się z krytyką, zarzuca się jej obniżanie poziomu treści, manipulację i utratę indywidualności. Istnieją jednak także pozytywne funkcje kultury masowej, takie jak informacyjna, edukacyjna i psychologiczna. Kultura masowa różni się od kultury popularnej, ta pierwsza dotyczy produkcji, a druga konsumpcji.
Geneza
W literaturze dominują dwie teorie co do historii warunków kształtowania się kultury masowej. Pierwsza wiąże się z koncepcją marksowską, która wskazuje na korzenie kształtowania się masowej świadomości kulturowej w praktyce przedrewolucyjnej proletariatu[1]. Klasa robotnicza posiadała wspólnotę ideową z inteligencją, jednak nie stanowiła wspólnoty kulturowej. Poprzez zwiększoną aktywność proletariatu nastąpiły dalekosiężne zmiany w całokształcie stosunków społecznych.
Teoria konkurencyjna jako przyczynę zrodzenia się kultury masowej wskazuje na pojawienie się wszelkiego rodzaju środków masowego przekazu (gazety, radia, druku, telewizji). Podejście to podkreśla zrodzenie się potrzeb o charakterze techniczno-estetycznym, podczas gdy pierwsza teoria mówi o potrzebach ideologiczno-estetycznych[2].
W rzeczywistości przesłanek do powstania kultury masowej było wiele. Jej początków możemy upatrywać już w wieku XVIII i XIX wraz z narodzinami rewolucji przemysłowej zapoczątkowanej w Anglii. Ten proces zmian gospodarczych, technicznych i społecznych prowadził w konsekwencji również do zmian kulturowych.
Do najważniejszych czynników wpływających na ukształtowanie się zjawiska kultury masowej zaliczamy:
- demokratyzację kultury
- szybkie zmiany techniczne dające początek środkom masowego przekazu
- rewolucję demograficzną
- wzmożoną koncentrację ludności w ośrodkach miejskich
- edukację publiczną - ujednolicenie wykształcenia
Transformacja wspólnoty w społeczeństwo masowe
Społeczeństwo, stwarzające warunki do powstania kultury masowej, charakteryzuje się specyficznym charakterem więzi społecznych. Według Tonnies'a społeczeństwo zurbanizowane i uprzemysłowione, będące nośnikiem kultury masowej, stanowi zupełna przeciwieństwo wspólnoty grup społecznych, która dotychczas panowała w społeczeństwie.
Wraz z upowszechnieniem się środków masowego przekazu i pogłębienia dezintegracji jednostek, na drodze rewolucji społecznej, doszło do takich zjawisk jak:
- zmiana stosunków społecznych z bezpośrednich i osobistych na bezosobowe i urzeczowione
- osłabienie kontroli społecznej
- więzi społeczne zaczęły opierać się głównie na pełnionych rolach społecznych a nie na więzach rodzinnych, przyjaźni czy sąsiedztwie
- wzmożona heterogeniczność obyczajowa, religijna i etniczna
- na znaczeniu zyskała formalna struktura władzy
Zasada wspólnego mianownika
W związku z nieograniczoną konkurencją na rynku konsumenckim niezbędnym jest określenie wspólnego mianownika dla różnorodnych odbiorców kultury masowej w celu rozszerzenia i utrzymania pozycji na rynku konkretnego towaru - produktu kultury masowej. W związku z tym stosuje się wszelkie możliwe środki aby jednym mianownikiem objąć jak najwięcej mas, w celu zaspokojenie jak największej ilości potrzeb.
Krytyka kultury masowej
Kultura masowa spotkała się z największą krytyką zwłaszcza w wieku XIX. Potępienie, aktualnego wtedy, stanu kultury było związane przede wszystkim z sentymentem do przeszłości, której przypisywało się wolność od wulgarnej literatury i sztuki szerzonej za pomocą urządzeń mechanicznych. Krytyka ta wypływała ze środowisk intelektualnych i arystokrackich, odczuwających frustrację w związku z zagrożeniem degradacji społecznej, dlatego rozpowszechniali oni przekonanie, że kultura masowa jest najniższym z możliwych wytworów kultury i opiera się na wulgarności.
Maryla Hopfinger opisując kulturę masową wskazywał na jej cechy takie jak:
- lekceważenie czynnika indywidualnego,
- mówienie o manipulatorach, nadawcach, zamiast eksponowanie artysty,
- zakłada interpretacyjną bierność odbiorcy, jego rola ogranicza się jedynie do odwzorowania komunikowanych treści,
- utrzymuje się, że bada profanum.
Głównym zarzutem krytyków kultury masowej, jest stałe obniżanie poziomu przekazywanych treści. Dominuje styl, którego wartość zależy od popularności, jednocześnie eliminując oryginalność i spontaniczność oraz zagadnienia kontrowersyjności.
Współcześnie, do głównych zarzutów w kierunku kultury masowej, zalicza się:
- jej tandetny charakter
- przekształcenie człowieka w biernego odbiorcę treści przekazywanych na skalę masową
- niszczenia potencjału twórczego jednostki
- jej szkodliwe oddziaływanie społeczne sprzyjające panowaniu mas
- zagrożenie wykorzystania kultury masowej jako narzędzia wykorzystywanego przez elity do manipulacji (np. informacją)
Należy pamiętać również o pozytywnych funkcjach kultury masowej. Należą do ich m.in. funkcja:
- informacyjna,
- edukacyjna,
- psychologiczna.
Kultura masowa a popularna
Pojęcie kultury masowej często błędnie utożsamiane jest z kulturą popularną. Naukowcy podkreślają, że kultura masowa odnosi się do kategorii produkcji, podczas gdy popularna znajduje odzwierciedlenie w kategorii konsumpcji. H. Jenkins[3] na rozróżnienie tych dwóch kultur przywołuje przykład zakochanych ludzi, którzy słuchają radia i pod wpływem chwili postanawiają nazwać usłyszaną piosenkę "ich piosenką", bądź też pod wpływem ulubionego serialu, filmu fanka postanawia napisać serię opowiadań z udziałem bohaterów programu. Przykłady te mają obrazować, że kultura popularna, jest tym, co zdarza się materiałom kultury masowej, gdy dostaną się w ręce konsumentów, a więc gdy ponownie staje się kulturą ludową.
Przypisy
- ↑ Olszewska-Dyoniziak B., Oblicza kultury, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1998, s. 146.
- ↑ M. Czerwiński, Socjologiczne teorematy i predylekcje a problematyka masowej świadomości kulturowej, Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury, Warszawa 1983, s. 138.
- ↑ Jenkins H., Kultura konwergencji - zderzenie starych i nowych mediów, Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007, s. 134.
Bibliografia
- Czerwiński M. (1983), Socjologiczne teorematy i predylekcje a problematyka masowej świadomości kulturowej, Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury, Warszawa
- Hopfinger M. (1985), Kultura współczesna - audiowizualność, PIW, Warszawa
- Jenkins H.(2007), Kultura konwergencji - zderzenie starych i nowych mediów, Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne, Warszawa
- Karwańska A (2007), Odkrywanie socjologii Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Kłosowska A. (2011), Kultura masowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Olszewska-Dyoniziak B.(1998), Oblicza kultury, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków
- Wielecki, K. (2006). Społeczne aspekty kultury masowej. Studia europeistyczne. Studia Europejskie/Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego, (2), 33-51
Autor: Agnieszka Czerwonka, Katarzyna Cudek