Rachunek satelitarny turystyki
| Rachunek satelitarny turystyki |
|---|
| Polecane artykuły |
Turystyka wpływa na wytwarzanie produktu krajowego brutto, tworzy nowe miejsca pracy i dochody kapitału. Tworzy ona dwukrotnie więcej miejsc pracy niż przeciętny sektor gospodarczy zgłaszając zapotrzebowanie na pracowników różnych dziedzin i zawodów oraz wykorzystuje nadwyżki siły roboczej w miejscowościach turystycznych stanowiąc w ten sposób źródło dochodów ich mieszkańców. Ludzie podróżując na obszarze swojego kraju lub poza jego granice pociągają za tym finansowe konsekwencje, które przekładają się na wydatki i zakup różnych dóbr i usług turystycznych. Turystyka jest więc źródłem wpływów fiskalnych oraz dewiz dla krajów.
Wszelkie efekty ekonomiczne turystyki możemy dostrzec w różnych rodzajach działalności gospodarczej takich jak np. budownictwo, handel, transport, pośrednictwo finansowe, edukacja. W celu zaprezentowania informacji dotyczących aktywności gospodarczej związanej z turystyką, ustalenia ekonomicznego znaczenia turystyki dla gospodarki światowej i gospodarek poszczególnych krajów opracowano system zaakceptowany przez Światową Organizację Turystyki tzw. rachunek satelitarny turystyki. Według zaleceń Unii Europejskiej w celu określenia zależności ekonomicznych między różnymi działami gospodarki Główny Urząd Statystyczny prowadzi system rachunku narodowego. Gromadzi się w nim informacje gospodarcze w układzie działów Europejskiej Klasyfikacji Działalności.
Cel
Rachunek satelitarny ma mierzyć efekty ekonomiczne turystyki, ustalić jej wkład w gospodarkę narodową w oparciu o parametry makroekonomiczne takie jak: produkt krajowy brutto, produkcja globalna, popyt i podaż turystyczną, zatrudnienie, wydatki sektora publicznego związane z turystyką,. Popyt turystyczny stanowią wydatki konsumpcyjne uczestników ruchu turystycznego. Podaż zaś to wszelkie wyroby i usługi, które nabywane są w ramach wydatków turystycznych. W rachunku satelitarnym analizujemy wielkość udziału produktów danych działów gospodarki w produkcie turystycznym i porównujemy ją z oszacowanym, zrealizowanym popytem krajowym i zagranicznym na usługi i produkty turystyczne. W rachunku uwzględnia się informacje o wydatkach turystów przyjezdnych według produktów, o popycie turystycznym rezydentów i nierezydentów kraju, informacje dotyczące wykorzystania produktów turystycznych, liczbę pracujących w turystycznych rodzajach działalności według kategorii i płci, liczbę osób podróżujących. Rachunek dzięki opracowanym prognozowanym wskaźnikom gospodarczym pozwala nam określić wydatki konsumpcyjne dotyczące turystyki, inwestycje, wydatki z budżetu państwa, bilans wpływów i wydatków w turystyce międzynarodowej, poziom wydatków w turystyce krajowej, wydatki na podróże indywidualne i służbowe, poziom zatrudnienia, udział gospodarki turystycznej w PKB, wpływy dewizowe.
Rachunek ten jest przedmiotem badań Głównego Urzędu Statystycznego. Całkowity rachunek wpływu gospodarki turystycznej na gospodarkę poszczególnych krajów prezentuje co roku Światowa Rada Podróży i Turystyki (WTTC).
Bibliografia
- Gołembski G., Kompedium wiedzy o turystyce, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa-Poznań 2002
- Kornak A., Montygierd-Łoyba M., Ekonomika Turystyki, PWN Warszawa-Wrocław 1985
Autor: Agnieszka Madej
