Park technologiczny

Park technologiczny
Polecane artykuły
Inkubator przedsiębiorczości Centrum transferu technologii Park naukowo technologiczny Instytucje otoczenia biznesu Dolina lotnicza Dotacje na rozwój firmy Polityka innowacyjna Klaster Offshoring

Park technologiczny (naukowy, badawczy itp.) - organizacja zarządzaną przez wykwalifikowanych specjalistów, której celem jest podniesienie dobrobytu społeczności, w której działa, poprzez promowanie kultury innowacji i konkurencji wśród przedsiębiorców i instytucji opartych na wiedzy, optymalizacja warunków transferu technologii, powstawanie i rozwój innowacyjnych przedsiębiorstw oraz rozwój nowych produktów. Parki technologiczne ułatwiają więc wymianę pomiędzy nauką a biznesem, koordynują przepływ wiedzy i technologii pomiędzy szkołami wyższymi, jednostkami badawczymi i firmami Aby osiągnąć te cele park stymuluje i zarządza przepływem wiedzy i technologii pomiędzy szkołami wyższymi, jednostkami badawczo - rozwojowymi, przedsiębiorstwami i rynkami. Ułatwia tworzenie i rozwój przedsiębiorstw opartych na wiedzy poprzez inkubowanie i proces wydzielania się firm odpryskowych (spin-off i spin-out). Dodaje przedsiębiorstwom wartości poprzez wysokiej jakości usługi oraz obiekty i terytorium o wysokim standardzie. W 2013 roku parki technologiczne były miejscem, gdzie powstało 109 firm odpryskowych (81 z nich to firmy spin-off, 28 to firmy spin-out).

TL;DR

Park technologiczny to organizacja mająca na celu rozwój społeczności poprzez promowanie innowacji i konkurencji. Parki ułatwiają współpracę pomiędzy nauką a biznesem, a także wspierają tworzenie i rozwój innowacyjnych przedsiębiorstw. Pierwszy park technologiczny powstał w 1948 roku w Stanach Zjednoczonych. Parki oferują różnorodne usługi wsparcia dla firm, m.in. szkolenia, doradztwo finansowe i marketingowe. W Polsce istnieje 47 parków technologicznych, które podzielono na cztery kategorie w zależności od ich zaawansowania.

Funkcje parków technologicznych

• inkubacyjna - ułatwianie startu i pomoc administracyjna dla młodych firm (tzw. start-upów),
• innowacyjna - zachęcanie do innowacyjności, przepływu informacji pomiędzy nauką a praktyką gospodarczą (powstawanie firm typu spin-off i spin-out),
• integracyjna - powstawanie środowiska biznesowego, gdzie firmy się wspierają, wymieniają wiedzą i dzielą rynkiem,
• promocyjna (aglomeracyjna) - park jako wizytówka regionu, który będzie przyciągał przedsiębiorców chcących zainwestować, klientów i przyszłych kontrahentów.

[Błaszczyk M, Kwieciński L, Stawicka M, Wróblewski M., 2017, s. 75]

Historia parków technologicznych

Obecny wygląd parków technologicznych nawiązuje do koncepcji okręgów przemysłowych brytyjskiego ekonomisty Alfreda Marshalla z XIX w. Pierwszym utworzonym na świecie parkiem technologicznym był Bohanson Research Park w Menlo Park w Stanach Zjednoczonych w 1948r. Jednak tą najbardziej znaną jest Silicon Valley (Dolina Krzemowa), czyli Stanford Research Park przy Uniwersytecie Stanforda. Prywatne firmy i agendy rządowe zaczęły budować swoje przedsiębiorstwa w pobliżu Uniwersytetu by móc korzystać z jej wyników badań, co doprowadziło do powstania miejsca o największej koncentracji firm high-tech na świecie. Obecnie na świecie działa kilkaset parków technologicznych (ok. połowy z nich w USA). [Bartusik K., Sołtysik M., 2012, s. 7-8]

Działalność

Usługi oferowane przez Parki to pełen zakres wsparcia "miękkiego", takiego jak szkolenia i podstawowe doradztwo, jak i specjalistyczne rady dotyczące finansów, prawa, marketingu oraz aspektów prowadzenia działalności gospodarczej. Oferta parków obejmuje także wsparcie infrastrukturalne, dostęp do urządzeń serwisowych, pomoc finansową oraz pośrednictwo kredytowe. Dla małych i średnich przedsiębiorstw ważnym atutem parków technologicznych jest ich współpraca z instytucjami naukowymi oraz możliwość transferu technologii do biznesu. Statystyczny, polski park posiada sformalizowane powiązania z przynajmniej 6 instytucjami naukowo - badawczymi, w których dominują podmioty o charakterze akademickim. Dzięki temu mogą brać udział we wspólnych projektach do funduszy europejskich, ściśle współpracować z uczelnianymi komórkami transferu technologii oraz tworzyć wspólne projekty wdrożeniowe.

Mimo podobieństwa, każdy z nich stanowi indywidualne rozwiązanie. Różnice wynikają z różnic kulturowych i sytuacji ekonomicznych danych regionów. Każdy z parków technologicznych ma swoje własne uwarunkowania w zakresie kształtowania i wypracowania zachowań przedsiębiorczych. Koncentracja działań powinna występować wokół jakości i innowacyjności rozwiązań, które są w stanie odnieść sukces w kraju, jak i poza nim.

Modele parków technologicznych

• Model 1 - parki mieszczące się w centrach rozwoju. Dynamicznie rozwijające się ośrodki miejsce, posiadającej wysoką stopę życia i dobre wskaźniki rynku pracy. Struktura tych centrów odpowiada strukturze państw rozwiniętych (np. Gdański Park Naukowo-Technologiczny, Wrocławski Park Technologiczny).
• Model 2 - parki technologiczne na przedmieściach. Przykładem takiego parku jest Rybnicki Inkubator Technologiczny. Jego działalność skupia się na wsparciu dla małych i średnich przedsiębiorstw. W ramach inkubatora podejmowane są działania, które służą rozwojowi przedsiębiorczości.
• Model 3 - parki w miastach. W modelu trzecim znajdują się miasta, które są otoczone słabiej rozwiniętymi regionami. Największe znaczenie mają w nich usługi (np. Łódzki Regionalny Park Naukowo-Technologiczny, Tarnowski Park Naukowo-Technologiczny). [Bartusik K., Sołtysik M., 2012, s. 11 ]

Międzynarodowe sieci parków technologicznych

Parki naukowe działają w ramach trzech sieci współpracy: krajowych, regionalnych i międzynarodowych. Międzynarodowe Stowarzyszenie Parków Naukowych (ang. International Science Parks Association - IASP) jest organizacją powstałą w 1984 roku i gromadzącą członków z całego świata. Siedziba organizacji mieści się w Maladze, a przedstawicielstwo w Pekinie. Jest to organizacja pozarządowa o specjalnym statusie Rady Ekonomiczno-Społecznej Organizacji Narodów Zjednoczonych. IASP skupia parki technologiczne i fachowców z całego świata, w zamian oferując im wsparcie i różnorakie usługi. Stowarzyszenie jest zarówno współzałożycielem jak i partnerem innych organizacji, które działają na rzecz innowacji, rozwoju ekonomicznego i transferu wiedzy jak np.: UNESCO, WTA, Światowe Stowarzyszenie Organizacji Badań Przemysłowych i Technologicznych WAITRO (World Association of Industrial and Technological Research Organisations). [Zasiadły K., 2011, s. 161-162]

Parki technologiczne w Polsce

Na początku 2008 r. w Polsce znajdowało się łącznie 47 inicjatyw parkowych, które ze względu na stopień zaawansowania można podzielić na cztery kategorie:

1. obejmuje 5 parków zaawansowanych organizacyjnie, realizujących działalność statutową w pełnym zakresie włącznie z udostępnianiem powierzchni i usług wspierających dla firm,
2. obejmująca 11 ośrodków w początkowej fazie rozwoju, w których skala działań przypomina raczej inkubatory technologiczne,
3. obejmuje 11 inicjatyw skoncentrowanych na pracach przygotowawczo - adaptacyjnych, większość powinna rozpocząć działalność operacyjną w ciągu najbliższego roku,
4. obejmująca 20 przedsięwzięć w fazie projektowania i przygotowywania podstaw organizacyjnych, z reguły powstał podmiot lub zespół prowadzący działania przygotowujące park

Bibliografia

• Bartusik K., Sołtysik M. (2012), Modele parków technologicznych "Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie”, nr 890, s. 7-8
• Błaszczyk M, Kwieciński L, Stawicka M, Wróblewski M. (2017) Przedsiębiorstwa w parkach technologicznych a paradygmat gospodarki opartej na wiedzy "Gospodarka narodowa nr 1/2017" s. 75 (25.04.2018)
• Lachiewicz S., Matejun M., Walecka A (red.), Przedsiębiorczość technologiczna w małych i średnich firmach. Czynniki rozwoju, Wydawnictwo WNT, Warszawa, 2013, s. 65
• Matusiak K. B., Parki technologiczne. Instytucjonalne wspieranie przedsiębiorczości, procesów innowacyjnych i rozwoju regionalnego, FI, Łódź, 1995
• Matusiak K. B., Rozwój systemów wsparcia przedsiębiorczości. Przesłanki, polityka i instytucje, IE, Radom - Łódź, 2006
• Tylec, T., & Wałęga, G. (2006). Krakowski Park Technologiczny a perspektywy tworzenia się klastra wysokich technologii. Zeszyty Naukowe/Akademia Ekonomiczna w Krakowie, (728), s. 81-108
• Wójcik-Karpacz A, Rudawska J. (2016), Instytucjonalne formy wspierania przedsiębiorczości w Polsce, "Prace naukowe Uniwersytety Ekonomicznego we Wrocławiu", nr 419, s. 263
• Zasiadły K. (2011). Strategiczne obszary rozwoju parków technologicznych s. 161-162 (25.04.2018)

Autor: Daniel Bielański, Dominika Dybał