Strategia push: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Infobox update)
 
(LinkTitles.)
Linia 15: Linia 15:




'''Strategia push''' inaczej strategia pchania, tłoczenia; to [[strategia marketingowa]] polegająca na popychaniu, czyli aktywnym promowaniu [[produkt]]u i jego przepychaniu przez wszystkie ogniwa łańcucha dystrybucyjnego (T. Wojciechowski 2003, s. 237). Strategia push towarzyszy dystrybucji intensywnej i oznacza nakłanianie uczestników kanału dystrybucji do sprzedawania i promowania oferty producenta, czyli tak zwanego pchania jej przez kanał. Strategia ta najczęściej wykorzystywana jest w odniesieniu do produktów powszechnych, mało zróżnicowanych zarówno pod względem ceny i jakości, jak również niewyróżniających się marką (M. Strużycki 2002, s. 47).
'''[[Strategia]] push''' inaczej strategia pchania, tłoczenia; to [[strategia marketingowa]] polegająca na popychaniu, czyli aktywnym promowaniu [[produkt]]u i jego przepychaniu przez wszystkie ogniwa łańcucha dystrybucyjnego (T. Wojciechowski 2003, s. 237). Strategia push towarzyszy dystrybucji intensywnej i oznacza nakłanianie uczestników kanału dystrybucji do sprzedawania i promowania oferty producenta, czyli tak zwanego pchania jej przez kanał. Strategia ta najczęściej wykorzystywana jest w odniesieniu do produktów powszechnych, mało zróżnicowanych zarówno pod względem ceny i jakości, jak również niewyróżniających się marką (M. Strużycki 2002, s. 47).


Strategia push zaproponowana została przez Philipa Kotlera jako jedna z dwóch (obok strategii pull) ogólnych koncepcji prowadzenia działań promocyjnych. Strategia tłoczenia charakteryzuje się tym, że producent, jako nadawca komunikatu, podejmuje działania promocyjne przeznaczone dla pośredników kanału dystrybucji, czyli hurtowników i detalistów, w celu przekonania ich do nabycia produktu, a także promowania go wśród następnych ogniw zbytu (M. Gębarowski 2010, s. 65).  
Strategia push zaproponowana została przez Philipa Kotlera jako jedna z dwóch (obok strategii pull) ogólnych koncepcji prowadzenia działań promocyjnych. Strategia tłoczenia charakteryzuje się tym, że [[producent]], jako [[nadawca]] komunikatu, podejmuje działania promocyjne przeznaczone dla pośredników kanału dystrybucji, czyli hurtowników i detalistów, w celu przekonania ich do nabycia produktu, a także promowania go wśród następnych ogniw zbytu (M. Gębarowski 2010, s. 65).  


Formułowanie strategii promocji wymaga podjęcia odpowiednich działań, do których zalicza się (M. Gębarowski 2010, s. 64-65):
Formułowanie strategii promocji wymaga podjęcia odpowiednich działań, do których zalicza się (M. Gębarowski 2010, s. 64-65):
* wybór celu promocji (informowanie, przypominanie, nakłanianie)
* wybór celu promocji (informowanie, przypominanie, nakłanianie)
* zdefiniowanie odbiorców przekazu promocyjnego (konsumenci, hurtownicy, detaliści, liderzy opinii)
* zdefiniowanie odbiorców przekazu promocyjnego (konsumenci, hurtownicy, detaliści, liderzy opinii)
* wybór środków przekazu (radio, telewizja, prasa, Internet, plakaty itp.)
* wybór środków przekazu (radio, telewizja, prasa, [[Internet]], plakaty itp.)
* wybór sposobu informowania, w tym: opracowanie materiałów promocyjnych i przygotowanie materiałów reklamowych.
* wybór sposobu informowania, w tym: opracowanie materiałów promocyjnych i przygotowanie materiałów reklamowych.


Przyjęcie koncepcji push wiąże się z wyborem narzędzi systemu promocji, za pomocą których przedsiębiorstwo oddziałuje na rynek. Głównymi instrumentami bezpośrednio oddziaływującymi na produkt są sprzedaż osobista i promocja sprzedaży, które mają za zadanie podwyższenie atrakcyjności produktu, poprzez wystawy i demonstracje produktu lub przy pomocy instrumentów towarzyszących produktowi, jak w przypadku sprzedaży premiowanej (M. Strużycki 2002, s. 47).
Przyjęcie koncepcji push wiąże się z wyborem narzędzi systemu promocji, za pomocą których [[przedsiębiorstwo]] oddziałuje na [[rynek]]. Głównymi instrumentami bezpośrednio oddziaływującymi na produkt są [[sprzedaż]] osobista i [[promocja]] sprzedaży, które mają za [[zadanie]] podwyższenie atrakcyjności produktu, poprzez wystawy i demonstracje produktu lub przy pomocy instrumentów towarzyszących produktowi, jak w przypadku sprzedaży premiowanej (M. Strużycki 2002, s. 47).
   
   
<google>ban728t</google>
<google>ban728t</google>
   
   
==Strategia push w procesie produkcyjnym==
==Strategia push w procesie produkcyjnym==
Strategia tłoczenia w sterowaniu procesem produkcyjnym opiera się na centralnym planowaniu oraz harmonogramowaniu produkcji. Planowanie potrzeb materiałowych oraz uzupełnianie zapasów opiera się na bilansie materiałowym i szczegółowych planach powstających na podstawie prognoz zapotrzebowania, zdefiniowanej struktury wyrobów, informacji o bieżących, jak i planowanych, stanach magazynowych oraz stanu produkcji w toku, a także ogólnego planu produkcji (J. Krystek 2010, s. 94-95).
Strategia tłoczenia w sterowaniu procesem produkcyjnym opiera się na centralnym planowaniu oraz harmonogramowaniu produkcji. [[Planowanie]] potrzeb materiałowych oraz uzupełnianie zapasów opiera się na bilansie materiałowym i szczegółowych planach powstających na podstawie prognoz zapotrzebowania, zdefiniowanej struktury wyrobów, informacji o bieżących, jak i planowanych, stanach magazynowych oraz stanu produkcji w toku, a także ogólnego planu produkcji (J. Krystek 2010, s. 94-95).


==Bibliografia==
==Bibliografia==
* Gębarowski M. (2010). ''Współczesne targi. Skuteczne narzędzie komunikacji marketingowej'', Regan Press, Gdynia
* Gębarowski M. (2010). ''Współczesne [[targi]]. Skuteczne narzędzie komunikacji marketingowej'', Regan Press, Gdynia
* Krystek J. (2010). ''Strategie sterowania przykładowym procesem produkcyjnym'', [http://ptzp.org.pl/files/konferencje/kzz/artyk_pdf_2010/92_Krystek_J.pdf]
* Krystek J. (2010). ''Strategie sterowania przykładowym procesem produkcyjnym'', [http://ptzp.org.pl/files/konferencje/kzz/artyk_pdf_2010/92_Krystek_J.pdf]
* Strużyński M., Nowacki R. (2002). ''Reklama w przedsiębiorstwie'', Difin, Warszawa
* Strużyński M., Nowacki R. (2002). ''Reklama w przedsiębiorstwie'', Difin, Warszawa

Wersja z 02:52, 22 maj 2020

Strategia push
Polecane artykuły


Strategia push inaczej strategia pchania, tłoczenia; to strategia marketingowa polegająca na popychaniu, czyli aktywnym promowaniu produktu i jego przepychaniu przez wszystkie ogniwa łańcucha dystrybucyjnego (T. Wojciechowski 2003, s. 237). Strategia push towarzyszy dystrybucji intensywnej i oznacza nakłanianie uczestników kanału dystrybucji do sprzedawania i promowania oferty producenta, czyli tak zwanego pchania jej przez kanał. Strategia ta najczęściej wykorzystywana jest w odniesieniu do produktów powszechnych, mało zróżnicowanych zarówno pod względem ceny i jakości, jak również niewyróżniających się marką (M. Strużycki 2002, s. 47).

Strategia push zaproponowana została przez Philipa Kotlera jako jedna z dwóch (obok strategii pull) ogólnych koncepcji prowadzenia działań promocyjnych. Strategia tłoczenia charakteryzuje się tym, że producent, jako nadawca komunikatu, podejmuje działania promocyjne przeznaczone dla pośredników kanału dystrybucji, czyli hurtowników i detalistów, w celu przekonania ich do nabycia produktu, a także promowania go wśród następnych ogniw zbytu (M. Gębarowski 2010, s. 65).

Formułowanie strategii promocji wymaga podjęcia odpowiednich działań, do których zalicza się (M. Gębarowski 2010, s. 64-65):

  • wybór celu promocji (informowanie, przypominanie, nakłanianie)
  • zdefiniowanie odbiorców przekazu promocyjnego (konsumenci, hurtownicy, detaliści, liderzy opinii)
  • wybór środków przekazu (radio, telewizja, prasa, Internet, plakaty itp.)
  • wybór sposobu informowania, w tym: opracowanie materiałów promocyjnych i przygotowanie materiałów reklamowych.

Przyjęcie koncepcji push wiąże się z wyborem narzędzi systemu promocji, za pomocą których przedsiębiorstwo oddziałuje na rynek. Głównymi instrumentami bezpośrednio oddziaływującymi na produkt są sprzedaż osobista i promocja sprzedaży, które mają za zadanie podwyższenie atrakcyjności produktu, poprzez wystawy i demonstracje produktu lub przy pomocy instrumentów towarzyszących produktowi, jak w przypadku sprzedaży premiowanej (M. Strużycki 2002, s. 47).

Strategia push w procesie produkcyjnym

Strategia tłoczenia w sterowaniu procesem produkcyjnym opiera się na centralnym planowaniu oraz harmonogramowaniu produkcji. Planowanie potrzeb materiałowych oraz uzupełnianie zapasów opiera się na bilansie materiałowym i szczegółowych planach powstających na podstawie prognoz zapotrzebowania, zdefiniowanej struktury wyrobów, informacji o bieżących, jak i planowanych, stanach magazynowych oraz stanu produkcji w toku, a także ogólnego planu produkcji (J. Krystek 2010, s. 94-95).

Bibliografia

  • Gębarowski M. (2010). Współczesne targi. Skuteczne narzędzie komunikacji marketingowej, Regan Press, Gdynia
  • Krystek J. (2010). Strategie sterowania przykładowym procesem produkcyjnym, [1]
  • Strużyński M., Nowacki R. (2002). Reklama w przedsiębiorstwie, Difin, Warszawa
  • Wojciechowski T. (2003). Marketing na rynku środków produkcji, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa

Autor: Agnieszka Szałankiewicz