Metoda tworzenia systemów dynamicznych

Metoda tworzenia systemów dynamicznych (ang. Dynamic Systems Development Method - DSDM) jest ustrukturalizowaną metodyką zwinną. DSDM powstało na bazie podejścia RAD, czyli szybkiego tworzenia aplikacji (ang. Rapid Aplication Development - RAD).

Do powstania tej metody przyczyniła się frustracja związana z nieefektywnością rozwiązań tradycyjnych. Zespoły działające według DSDM powinny kierować się następującymi wartościami:

• Dostarczenie korzyści biznesowej (główny cel projektu);
• Dostarczenie produktu na czas (jeden z głównych kryteriów sukcesu projektu zwłaszcza gdy opóźnienia mogłyby spowodować realną stratę biznesową),
• Współpraca (zwiększa zrozumienie, szybkość i poczucie odpowiedzialności),
• Poziom jakości (powinien zostać ustalony na początku projektu),
• Przyrostowy charakter pracy (umożliwia zebranie opinii, które następnie mogą zostać wdrożone, a także może prowadzić do szybkiej realizacji korzyści biznesowej),
• Iteracyjny charakter pracy (odpowiedź na zmienne warunki otoczenia oraz niemożliwość stworzenia idealnego rozwiązania za pierwszym razem),
• Ciągła i klarowna komunikacja (zwiększa zarówno efektywność grupy jak i poszczególnych jednostek),

Kontrola (kluczowa na każdym etapie projektu).

Cykl życia projektu

Na cykl życia projektu w DSDM składają się trzy główne etapy:

• I. Etap przed projektem - są to wszystkie działania, które muszą być podjęte przed rozpoczęciem projektu,
• II. Projekt właściwy. Wyróżnić można 5 faz:
  • 1. analiza wykonalności,
  • 2. fundament biznesowy,
  • 3. analizy,
  • 4. wykonanie,
  • 5. wdrożenie,
• III. Etap po projekcie - są to te działania, które należy wykonać kiedy projekt zostanie już zakończony.

Rola zespołu projektowego w metodzie tworzenia systemów dynamicznych

Metodyka DSDM (Dynamic Systems Development Method) zakłada zorganizowanie zespołu projektowego składającego się z różnych specjalistów, którzy wspólnie pracują nad tworzeniem systemu dynamicznego. Główne role w zespole projektowym według metodyki DSDM to:

• 1. Sponsor biznesowy - osoba reprezentująca interesy biznesowe projektu. Jest odpowiedzialna za zapewnienie zasobów finansowych i strategiczne cele projektu.
• 2. Konsultant biznesowy - osoba mająca głęboką wiedzę na temat branży i potrzeb klientów. Pomaga w identyfikacji wymagań biznesowych i weryfikowaniu, czy tworzony system spełni oczekiwania użytkowników.
• 3. Kierownik projektu - osobą odpowiedzialną za zarządzanie całym projektem. Nadzoruje harmonogram, alokację zasobów i rozwiązanie ewentualnych konfliktów.
• 4. Analityk biznesowy - osoba odpowiedzialna za analizę i modelowanie procesów biznesowych oraz definiowanie wymagań funkcjonalnych i niefunkcjonalnych systemu.
• 5. Projektant systemu - osoba odpowiedzialna za projektowanie i architekturę systemu. Tworzy strukturę systemu, wybiera odpowiednie technologie i narzędzia.
• 6. Programista - osoba odpowiedzialna za implementację systemu. Pisze kod, testuje i wprowadza poprawki.
• 7. Tester - osoba odpowiedzialna za przeprowadzanie testów systemu i zapewnienie, że spełnia on założone wymagania.
• 8. Użytkownik - osoba reprezentująca ostatecznych użytkowników systemu. Uczestniczy w procesie testowania i dostarcza informacji zwrotne dotyczące funkcjonalności.

Znaczenie współpracy i komunikacji w zespole projektowym

Współpraca i komunikacja są niezwykle istotne w zespole projektowym według metodyki DSDM. Efektywne komunikowanie się pozwala na wymianę informacji, rozwiązywanie problemów i zapewnienie zgodności wizji projektu. Współpraca umożliwia pracę zespołową, dzielenie się wiedzą i doświadczeniem, a także zwiększa efektywność i jakość pracy. Regularne spotkania, raportowanie postępów i aktywne słuchanie są kluczowe dla skutecznej komunikacji i współpracy w zespole projektowym.

Najlepsze praktyki dotyczące efektywnej koordynacji prac w zespole projektowym

Efektywna koordynacja prac w zespole projektowym według metodyki DSDM opiera się na kilku najlepszych praktykach:

• 1. Ustalenie jasnych celów i oczekiwań - każdy członek zespołu powinien mieć klarowne wytyczne dotyczące celów projektu i oczekiwanych rezultatów.
• 2. Regularne spotkania - organizacja regularnych spotkań pozwala na monitorowanie postępów, rozwiązywanie problemów i synchronizację działań.
• 3. Wykorzystanie narzędzi do zarządzania projektem - wykorzystanie narzędzi, takich jak diagramy Gantta czy tablice Kanban, ułatwia planowanie, monitorowanie i zarządzanie projektami.
• 4. Delegowanie zadań - podział zadań i odpowiedzialności w zespole pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów i efektywniejsze wykonywanie prac.
• 5. Regularna komunikacja - utrzymanie regularnej komunikacji w zespole projektowym umożliwia szybkie reagowanie na zmiany, rozwiązywanie konfliktów i skuteczną współpracę.

Wszystkie te praktyki mają na celu zwiększenie efektywności, jakości i satysfakcji z pracy w zespole projektowym według metodyki DSDM.

Kluczowe techniki i narzędzia stosowane w metodzie tworzenia systemów dynamicznych

Metodyka DSDM wykorzystuje różne techniki modelowania, które pomagają w analizie i projektowaniu systemów dynamicznych. Najczęściej stosowane techniki modelowania w metodzie DSDM to:

• 1. Diagramy przepływu danych (DFD) - służą do modelowania przepływu informacji w systemie, identyfikując wejścia, wyjścia i procesy.
• 2. Diagramy sekwencji - przedstawiają sekwencję komunikacji między obiektami w systemie, pokazując, w jakiej kolejności występują poszczególne akcje.
• 3. Diagramy klas - opisują strukturę systemu, relacje między obiektami oraz atrybuty i metody poszczególnych klas.
• 4. Diagramy przypadków użycia - przedstawiają funkcjonalności systemu z perspektywy użytkowników, opisując, jak system ma reagować na konkretne przypadki.
• 5. Modelowanie procesów biznesowych - polega na tworzeniu diagramów przedstawiających sekwencję działań w procesach biznesowych.

Wykorzystanie tych technik modelowania umożliwia lepsze zrozumienie struktury i funkcjonalności systemu oraz ułatwia komunikację między członkami zespołu projektowego.

Narzędzia wspierające zarządzanie projektem, które są powszechnie używane w metodzie DSDM

Metoda DSDM korzysta z różnych narzędzi wspierających zarządzanie projektem, które pomagają w planowaniu, monitorowaniu i kontrolowaniu projektu. Powszechnie używane narzędzia w metodzie DSDM to:

• 1. Microsoft Project - narzędzie do zarządzania projektami, umożliwiające tworzenie harmonogramów, alokację zasobów i monitorowanie postępów.
• 2. JIRA - narzędzie do zarządzania projektami, które umożliwia śledzenie zadań, raportowanie błędów i monitorowanie postępów.
• 3. Confluence - narzędzie do zarządzania dokumentacją, które ułatwia tworzenie i udostępnianie dokumentów projektowych oraz współpracę w zespole.
• 4. Git - system kontroli wersji, który umożliwia współpracę nad kodem, śledzenie zmian i zarządzanie kodem źródłowym.
• 5. Jenkins - narzędzie do ciągłej integracji i wdrażania, które automatyzuje procesy związane z testowaniem i wdrażaniem zmian.

Wykorzystywanie tych narzędzi w metodzie DSDM ułatwia zarządzanie projektem, monitorowanie postępów i efektywną współpracę w zespole projektowym.

Metoda tworzenia systemów dynamicznych — artykuły polecane

Metodyka MSF — Inżynieria oprogramowania — DMAIC — Metodyka spiralna — Feature-Driven Development — Plany wg PRINCE2 — Metodyka SCRUM — Portfel projektów — Metody kontroli zasobów — Zasady księgowania

Bibliografia

• DSDM Consortium (2007), DSDM Atern Handbook, UK, DSDM Consortium
• Lane D., Coffin R. (2006), A Practical Guide to Seven Agile Methodologies, Devx.com
• Strona internetowa: www.dsdm.org

Autor: Kamil Kozioł