Cash-and-carry

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 07:57, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Cash-and-carry
Polecane artykuły


Cash-and-carry (ang. płać i bierz) według Urzędu Statystycznego Unii Europejskiej jest to forma handlu, w której towary są sprzedawane z magazynu hurtowego w formie samoobsługowej lub "według wzorów" albo połączenia obu. Klienci samodzielnie wybierają towary z wydrukowanej listy lub ich spisu w formie elektronicznej, mając do dyspozycji wzory, lecz nie przynoszą towarów sami z magazynów. Klientami są z reguły: detaliści, rzemieślnicy, drobni producenci, właściciele zakładów gastronomicznych i usługowych, instytucje publiczne. Płacą na miejscu i odbierają samodzielnie zakupiony towar.

Według P. Kotlera można wyróżnić półhurtownie typu cash-and-carry; "są to duże, skromnie urządzone sklepy, sprzedające szeroki asortyment towarów i wyróżniające się znacznymi rabatami przy sprzedaży dużych ilości towaru..." "Hurtownie prowadzą ograniczoną linię chodliwych towarów takich jak artykuły spożywcze, zabawki, artykuły gospodarstwa domowego, odzież, urządzenia elektryczne, materiały biurowe i budowlane. Sprzedają małym detalistą i firmom przemysłowym za gotówkę i zazwyczaj nie zapewniają dostawy."[1]

Opierając się na licznych definicjach i komentarzach można przyjąć, że cash and carry jest współczesną formą wielkopowierzchniowego handlu hurtowego opartego na samoobsłudze oferującego artykuły żywnościowe i nieżywnościowe codziennego i okresowego użytku dla ściśle określonego i zarejestrowanego kręgu klientów. Zakupu dokonuje bezpośrednio klient lub jego upoważniony przedstawiciel po uprzednim potwierdzeniu tożsamości i rejestracji formalnej. Warto podkreślić, że dzięki takiej formie handlu, towary są sprzedawane w relatywnie korzystnych cenach. Hurtownie oferują z reguły ok. 15 tys. artykułów żywnościowych i ok. 20 tys. nieżywnościowych, w tym także artykuły biurowo - papiernicze. Typowa mała hurtownia zajmuje ok. 3 tys. m2, natomiast jedne z największych mają nawet ponad 10 tys. m2.[2]

Cechy

Wyróżniające się cechy sklepów cash and carry:

  • sprzedaż klientom instytucjonalnym,
  • przejęcie przez klienta funkcji kompletowania i transportu,
  • płatność od razu przy zakupie,
  • kwalifikowanie klienta na podstawie dokumentu potwierdzającego prowadzenie działalności gospodarczej. [3]

Polski rynek

W Polsce hurtownie cash and carry to przede wszystkim takie koncerny handlowe jak Makro, Selgros, Eurocash. W 1994 roku Makro Cash and Carry (Metro Group) otworzył Pierwsze Centrum Zaopatrzenia Hurtowego w Warszawie, a zaraz po nim w Sosnowcu i Łodzi. Metro Group jest to niemiecki koncern, który od wielu lat jest liderem i największym pracodawcą w branży handlowej, Zajmuje piąte miejsce w rankingu największych polskich przedsiębiorstw.

Zalety

Do zalet hurtowni zaliczyć można:

  • szeroki asortyment produktów,
  • przystępna wielkość pakietów zakupowych,
  • korzystny poziom cen,
  • uproszczona procedura zakupu,
  • bezpośredni dostęp do towarów,
  • swoboda poruszania się po hali,
  • natychmiastowe przyjęcie zakupionych towarów,
  • liczne akcje promocyjne,
  • łatwość dojazdu i parkowania,
  • możliwość uzupełniającego zakupu na potrzeby gospodarstwa domowego,
  • możliwość dokonywania zakupu przez różne osoby,
  • relatywnie krótki czas uzupełniania zapasów towarów.

Wady

Natomiast jako wady można przedstawić:

  • brak kredytowania kupieckiego - natychmiastowa zapłata,
  • konieczność poświęcenia własnego czasu jako przedsiębiorcy,
  • dominacja w ofercie produktów niemarkowych,
  • brak możliwości negocjowania warunków zakupu,
  • ograniczoność informacji o produktach zwłaszcza nowych,
  • konieczność ponoszenia kosztów transportu. [4]

Społeczna odpowiedzialność

Społeczna odpowiedzialność od wielu lat odgrywa bardzo ważną role w strategii firmy Metro Group, która zarządza jedną z największych hurtowni; Makro cash and carry. Są to takie działania jak:

  • poprawa bezpieczeństwa warunków pracy,
  • zapewnienie czynników rozwoju i awansu (szkolenia, wewnętrzne awanse, nowoczesny system premiowania),
  • dbanie o równowagę między życiem zawodowym, a prywatnym pracowników,
  • promocja zdrowego trybu życia i troska o zdrowie pracowników (bezpłatna opieka zdrowotna),
  • stworzenie programu edukacji dla młodzieży, programu stypendialnego dla studentów,
  • wprowadzenie zaawansowanego systemu przekazywania odpadów do recyklingu.[5]

Przypisy

  1. Kotler P. (2002) Marketing. Podręcznik europejski, PWE, Warszawa, s. 996, 1001
  2. Szromnik A. (2008) Hurt typu "cash and carry" - geneza, cechy i uwarunkowania zmian, "Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie", nr 757, s. 7, 8, 9, 10
  3. Szromnik A. (2008) Hurt typu "cash and carry" - geneza, cechy i uwarunkowania zmian, "Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie", nr 757, s. 7, 8, 9, 10
  4. Szromnik A. (2008) Hurt typu "cash and carry" - geneza, cechy i uwarunkowania zmian, "Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie", nr 757, s. 12
  5. Lubańska A. (2010) Społeczna odpowiedzialność biznesu w sieciach hipermarketów w Polsce, "Ekonomika i organizacja gospodarki żywnościowej" nr 83, Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Wydawnictwo SGGW, Warszawa s. 107-109

Bibliografia

Autor: Joanna Maciusik