Specjalizacja
| Specjalizacja |
|---|
| Polecane artykuły |
Specjalizacja - obok centralizacji, hierarchii i formalizacji, jest jednym z wymiarów struktury organizacyjnej. Specjalizacja określa podział pracy między komórki i stanowiska w strukturze organizacyjnej, a przez to charakter i siłę więzi podziału pracy (więzi specjalizacyjnych). Specjalizacja strukturalna polega na uporządkowaniu stanowisk i komórek w strukturze organizacyjnej wg jakiegoś kryterium i połączenia jednorodnych stanowisk w większe jednostki organizacyjne, np.: działy, departamenty, zakłady, strategiczne jednostki biznesowe. Łączenie to ma na celu zapewnienie koordynacji pracy przez poddanie zróżnicowanych działań wspólnemu nadzorowi, wspólne korzystanie z zasobów i tworzenie specjalistycznych procedur i zasad działania.
Już wcześni teoretycy zarządzania twierdzili, że powinno się specjalizować czynności w organizacji i grupować je w działach. Specjalizacja pracy prowadzi do pojawienia się specjalistów, którym jest potrzebna koordynacja ułatwiająca ich grupowanie w dziale i podporządkowanie ich kierownikowi.
TL;DR
Specjalizacja jest jednym z wymiarów struktury organizacyjnej i polega na podziale pracy między komórki i stanowiska. Istnieje kilka rodzajów specjalizacji, takich jak funkcjonalna, produktowa, rynkowa i regionalna. Specjalizacja jest ważna dla rozwoju przedsiębiorstwa i osiągnięcia przewagi konkurencyjnej. Decyzja o specjalizacji może być oparta na kryterium geograficznym lub produktowym.
Rodzaje
W zależności od tego, w jaki sposób grupuje się czynności w ramach organizacji, wyróżniamy następujące rodzaje specjalizacji:
- Specjalizacja funkcjonalna (podział wg funkcji) - polega na grupowaniu czynności według rodzajów wykonywanych funkcji, np.: menedżer mógłby organizować swoją fabrykę, przydzielając specjalistów: technicznych, księgowości, zasobów ludzkich czy zaopatrzenia do odrębnych działów.
- Specjalizacja produktowa (podział wg produktu) - polega na grupowaniu czynności według rodzajów wytwarzanych produktów, np.: pracownicy, którzy zajmują się każdym z głównych rodzajów wyrobów, wykonują swoje czynności pod kierownictwem innego menedżera wysokiego szczebla, specjalizującego się we wszystkim, co dotyczy jego asortymentu, i ponoszącego za to odpowiedzialność.
- Specjalizacja rynkowa (podział wg klientów) - polega na grupowaniu czynności według wspólnych klientów, a mamy z nią do czynienia gdy grupowanie pracowników w firmie następuje na podstawie określonego rodzaju klientów, do których chce ona dotrzeć, np.: czynności sprzedażne w jakiejś firmie można podzielić na trzy działy, obsługujące klientów detalicznych, klientów hurtowych i instytucje. Ten typ specjalizacji bazuje na założeniu, że klienci każdego działu mają wspólne rodzaje problemów i potrzeb, którymi najlepiej mogą się zająć specjaliści.
Specjalizacja regionalna (podział wg terytorium) - polega na grupowaniu czynności według regionów geograficznych, na których działa organizacja, np.: sprzedaż może być dokonywana w jakiejś organizacji w regionach: zachodnim, południowo - zachodnim czy wschodnim. Każdy region ma wówczas swojego dyrektora do spraw sprzedaży.
Specjalizacja identyfikuje poziom rozwoju skonkretyzowanych dziedzin działalności względem pozostałych, czyli:
- w obrębie gałęzi – specjalizacja wewnątrzgałęziowa
- między gałęziami – specjalizacja międzygałęziowa
Specjalizacja wyznacza strukturę wytwarzania, a także handlu oraz dodatkowo decyduje o udziale wybranych poszczególnych branż odnośnie zagregowanej działalności wytwórczej kraju lub regionu, pozostając w dalszym ciągu w związku z procesem koncentracji przestrzennej.
Specjalizacja w oparciu o podział wg procesu - polega na grupowaniu czynności według toku, przebiegu pracy lub przepływu klientów. Wykorzystuje się ją np. w urzędach, w których aby otrzymać konkretną usługę należy przejść przez kilka działów. Obecnie w organizacjach stosuje się większość lub wszystkie podziały proponowane przez wczesnych teoretyków. Dzisiejsze środowisko konkurencji spowodowało skupienie uwagi kierownictwa na klientach. Aby skuteczniej śledzić ich potrzeby i móc reagować na ich zmiany, duży nacisk kładzie się obecnie na podział wg klientów. Zgodnie ze współczesną tendencją sztywny podział na działy jest znoszony na rzecz tworzenia zespołów i grup zadaniowych, gdyż wydają się one być bardziej wydajne i efektywne.
Specjalizacja jako droga rozwoju przedsiębiorstwa
Specjalizacja oparta jest na zaangażowaniu się przedsiębiorstwa w konkretną wybraną dziedzinę działalności oraz skoncentrowaniu na niej całego posiadanego potencjału. Celem tego jest osiągnięcie możliwie najwyższych umiejętności i dzięki temu uzyskanie decydującej przewagi konkurencyjnej. Zatem logika specjalizacji jest związana z strategią kosztową. Droga do sukcesu zawsze pociąga za sobą jakąś specjalizację, która może przybierać różne formy. Z kolei wybór właściwej specjalizacji zależy od stopnia dojrzałości dziedziny oraz przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstwa.
Specjalizacja a fazy cyklu życia dziedziny
Faza rozwoju - specjalizacja kształtuje się wraz ze wzrostem, co oznacza, że należy skupić uwagę na powiększeniu produkcji w konkretnej wybranej dziedzinie, inaczej jest to specjalizacja ekstensywna Faza dojrzałości i schyłku – pozycje rynkowe są utrwalone, co powoduje, że przedsiębiorstwo ma do wyboru utrzymanie już wcześniej rozwiniętych rodzajów działalności (specjalizacja pasywna) lub też ich intensyfikowanie albo otwarte przejście na rozpoczęcie nowej działalności – dywersyfikacja.
Specjalizacja a pozycja konkurencyjna
Dzięki okoliczności dużej konkurencji rynkowej przedsiębiorstwa są w stanie umacniać swoje pozycje przez przeformowanie swojej dotychczasowej segmentacji. Zastosowana taktyka może zapewnić przedsiębiorstwu taki poziom specjalizacji, który przyniesie mu zdolność do konkurowania – specjalizacja restrykcyjna.
Drogi specjalizacji
Przedsiębiorstwo, które podejmie decyzje o specjalizacji może wybrać jedną lub dwie drogi:
- kryterium geograficzne, oznaczające ekspansję lub selektywne ograniczanie względem dotychczasowej działalności na konkretnym terytorium rynku
- produkt i rynek sugeruje tworzenie lub dobieranie takich konfiguracji kompozycji tych czynników, dla których kluczowe składowe sukcesu są identyczne.
Bibliografia
- Flejterski S., Porada-Rochoń M., (2014), Dywersyfikacja versus specjalizacja w procesach dostosowawczych przedsiębiorstw.Perspektywa pokryzysowa., Zeszyty naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego nr802, str.635-645
- Kopczewska K., Churski P., Ochojski A., Polko A., (2016), Specjalizacja regionalna – systematyzacja pojęć i metod pomiaru, Studia KPZK PAN
- Leksykon Zarządzania, Difin, Warszawa 2004, str. 514 - 515
- Michalak A., (2016), Inteligentna specjalizacja jako koncepcja wdrażania polityki inteligentnego rozwoju, Zeszyty naukowe Politechniki Śląskiej, seria Organizacja i Zarządzanie z.96
- Nazarczuk J.M., (2013), Potencjał rozwojowy a aktywność inwestycyjna województw i podregionów Polski, UWM, Olsztyn
- Robbins S. P., DeCenzo D. A., (2002), Podstawy zarządzania, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, str. 224 - 236
- Synowiec M., (2015), Marketing w procesie zarządzania firmą Danmark, Wydawnictwo Magister, Warszawa
- Wajda A., Organizacja i zarządzanie, (2002), Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, str. 32 - 35
Autor: Natalia Jedynak, Karolina Kulig
