Extranet

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 19:50, 19 maj 2020 autorstwa 127.0.0.1 (dyskusja) (LinkTitles.)
Extranet
Polecane artykuły


Extranet to sieć łącząca komputerowe sieci firm i działające w nich aplikacje w bezpieczny sposób. Są w niej używane m.in. technologie pozwalające na bezpieczne połączenia przez Internet, takie jak szyfrowanie kluczem publicznym czy protokół SSL dla stron dostępnych. Sieci takie są stosowane między firmami konsultingowymi a ich klientami, między biurami maklerskimi a dużymi inwestorami, producentami a ich siecią sprzedaży. W Extranetach dostępne stają się systemy poczty elektronicznej, bazy danych, aplikacje sprzedawców i dostawców.

Transakcje przeprowadzane w systemie ekstranet na rynkach systemów B2B są dużo tańsze od tych przeprowadzanych w systemie EDI (elektroniczna wymiana danych). Teoretycznie, żeby porównać jedno do drugiego, to można powiedzieć, że czasami koszt jednej transakcji w systemie ekstranet jest nawet sto razy niższy od innej transakcji wykonanej ręcznie (bez wsparcia systemowego). Naocznym przykładem jest zautomatyzowanie transakcji rozliczania faktur. [1]

Zazwyczaj do systemu B2B dostajemy się za pomocą Internetu. Zdarza się jednak, że przedsiębiorstwa pozwalają na wejście w swoje systemy w sieci ekstranet intranetu, ale nie zawsze robią to w całości w stosunku do innych firm i klientów. Ekstranet polega na udostępnianiu zasobów własnej organizacji innym klientom. Trzeba jednak pamiętać, że ten dostęp nie jest oczywiście publiczny. W ekstranecie komunikują się głównie dostawcy i klienci. Wszystkie dane przesyłane za pomocą tego systemu są szyfrowane a dostęp do nich wymaga podania loginu i hasła.. [2]

Korzyści, jakie płyną z wykorzystania ekstranetu w firmie

  • Zachowanie bliskich relacji między firmą a jej klientami
  • Skrócenie czasu obsługi klienta
  • Łatwe koordynowanie napływających zamówień
  • Komunikacja w firmie na wyższym poziomie
  • Możliwa szybka wymiana danych
  • Możliwa szybka orientacja w sytuacji przedsiębiorstwa
  • Możliwość zautomatyzowania niektórych procesów, np. składania zamówień
  • Zmniejszenie kosztów ponoszonych przez firmę
  • Wygodna kontrola przepływu finansów
  • Szybkość dokonywania płatności poprzez płatności elektroniczne
  • Możliwy ciągły kontakt z klientem podczas realizacji jego zamówienia
  • Eliminacja łańcucha wielu pośredników
  • Marka staje się na rynku bardziej konkurencyjna
  • Zwiększa się atrakcyjność przedsiębiorstwa
  • Firma staje się bardziej unowocześniona
  • Zapewnia wygodny dostęp do poczty
  • Informacje o firmie i jej klientach znajdują się w jednym miejscu
  • Możliwość przyspieszenia wielu działań administracyjnych i biurowych
  • Przyczynia się do powiększenia dochodów przedsiębiorstwa. [3]

Najwięcej korzyści uzyskują przedsiębiorstwa, które charakteryzują się rozbudowaną strukturą organizacyjną, dużą liczbą pracowników, wieloma współpracującymi dostawcami oraz dużą ilością zamawianych różnych dóbr i usług. [4]

Wady, jakie pojawiają się podczas korzystania z ekstranetu

Podstawową wadą są oczywiście koszty. Po pierwsze jest to drogi system a po drugie jego ciągłe usprawnianie również wymaga nakładów finansowych [5]

Ekstranet wpływa na kilka aspektów swojej działalności

  • Wizerunkowy – firma może pokazywać swoje dobre strony, prezentować swoje osiągnięcia
  • Transakcyjny – przedsiębiorstwa w wygodny sposób, mogą nadzorować przepływy towarów, usług oraz pieniędzy
  • Sprzedażowy – podmiot gospodarczy z łatwością uaktualnia oferty
  • Informacyjny – firma może z łatwością informować swoich dostawców i klientów o bieżących poczynaniach, zmianach itp.

Warto pamiętać, że ekstranet jest bardzo elastycznym systemem, w związku z czym, sposób jego wykorzystania może być różny i zależy od specyfiki organizacji.

Ryzyko

W związku z tym, że korzystanie z ekstranetu to nic innego jak udostępnianie wielu danych o naszej organizacji w sieci, jesteśmy narażeni na różne ataki spowodowane chęcią zaszkodzenia naszej firmie lub wykradzenia poufnych informacji.

Ekstranet w połączeniu z B2B

Skrótem B2B określa się ogólnie metody i narzędzia służące wymianie informacji, towarów oraz usług. Wymiany te zachodzą między różnymi podmiotami gospodarczymi. A do tej wymiany zachodzi dzięki skorzystaniu z kanałów elektronicznych w systemie ekstranet. Tworząc ten model ludzie chcieli zwiększyć wydajność swojej pracy między innymi dzięki wymianie dokumentacji drogą elektroniczną.. [6] Ze względu na sposób organizacji wymiany handlowej najczęściej mówi się o dwóch modelach tego rynku

  1. aukcyjno –przetargowy

Model ten polega na zorganizowaniu aukcji i wybraniu najkorzystniejszej oraz najtańszej oferty. Rodzajów aukcji jest bardzo wiele i są zaprogramowane na różne sposoby a system B2B pozwala dopasować model elektronicznych negocjacji do konkretnie sprzedawanej rzeczy czy usługi. Uwzględniane są tutaj: cena, gwarancja, warunki dotyczące dostawy oraz zapłaty itp. Najczęściej stosuje się dwa rodzaje aukcji – standardowe (kup teraz, z ceną wywoławczą, z ceną minimalną) oraz odwrotne (tutaj kupujący ustala maksymalną cenę a sprzedawcy oferują jak najniższe oferty). Uczestnikami aukcji są generalnie wszystkie przedsiębiorstwa. Zarówno małe, średnie jak i duże a nawet koncerny. Największą zaletą jest to, że kontrahenci są w jednym miejscu natomiast zainteresowani mogą znajdować się na całym globie.. [7]

  1. katalogowy

Inaczej mówiąc jest to system, który pomaga w obsłudze zakupów i zaopatrzenia (e-procurement). Przypomina trochę sklep internetowy a żeby przedsiębiorstwo miało dostęp do tego systemu, to podpisuje umowę z operatorem. Najczęściej e-zaopatrzenie stosuję się w sprzedaży aut lub wyposażenia biurowego. Ekstranetowe serwisy katalogowe pozwalają reprezentantom firm logować się jako klienci i zamawiać w ten sposób towary i usługi. Działania te są koordynowane w sposób scentralizowany co pozwala też na prawidłowe funkcjonowanie procesów zaopatrzeniowych.. [8]

Bibliografia

Przypisy

  1. T. Truś i in. 2010, s. 74
  2. T. Truś i in. 2010, s. 74
  3. G. Błoński 2007 s. 2
  4. T. Truś i in. 2010, s. 79
  5. G. Błoński 2007 s. 2
  6. T. Truś i in. 2010, s. 91
  7. T. Truś i in. 2010, s. 75-77
  8. T. Truś i in. 2010, s. 78-79

Autor: Małgorzata Pituch