Portfel inwestycyjny

Portfel inwestycyjny to ogół inwestycji rzeczowych lub kapitałowych danego podmiotu. Portfel inwestycyjny, może podlegać ocenie ryzyka czy oczekiwanej stopy zwrotu.

Możliwe jest inwestowanie w różnego rodzaju walory, m.in.:

• Fundusze emerytalne,
• Lokaty,
• Akcje spółek,
• Fundusze inwestycyjne,
• Waluty

TL;DR

Portfel inwestycyjny to zbiór różnych inwestycji, które podlegają ocenie ryzyka i oczekiwanej stopy zwrotu. Aby zbudować taki portfel, należy określić cele inwestycyjne, dokonać alokacji aktywów, wybrać odpowiednie inwestycje i monitorować portfel. Istnieją różne rodzaje portfeli inwestycyjnych oraz metody alokacji aktywów. Zarządzanie portfelem składa się z trzech etapów: określenia tolerancji ryzyka, oczekiwanej stopy zwrotu i ograniczeń inwestycyjnych.

Budowa portfela inwestycyjnego

Aby zbudować portfel inwestycyjny, należy przemyślanie i dokładnie określić cele jakie chcemy osiągnąć poprzez jego budowanie. Składa się ono z 4 kroków.

Ustalenie celów inwestycyjnych

Należy zastanowić się nad tym, co chcemy osiągnąć oraz dlaczego inwestujemy. Im nasze cele będą bardziej szczegółowe, tym nasz sukces będzie łatwiejszy do osiągnięcia. Powinniśmy także zadać sobie kilka podstawowych pytań:

• Jaką wartość aktywów jest już w naszym posiadaniu?,
• W jakiem sektorze chcielibyśmy inwestować?,
• Ile będziemy potrzebowali pieniędzy w przyszłości?,
• Jaka jest tolerancja na ryzyko?.

Dzięki odpowiedzeniu na ww. pytania, jesteśmy w stanie określić optymalną alokację aktywów czy wybrać strategię inwestycyjną.

Alokacja Aktywów

Alokacja aktywów to ich podział na różne instrumenty finansowe na funduszu aktywów. Jest także procesem polegającym na wyborze klas aktywów, z których chcielibyśmy zbudować nasz portfel.

Głównymi klasami aktywów są:

• Obligacje - obniżają ryzyko portfela, lecz pozwalają osiągnąć stabilne dochody,
• Akcje - mogą zabezpieczyć częściowo przed inflacją oraz dzięki nim jesteśmy w stanie w długim okresie osiągnąć stopę zwrotu rzędu 12%,
• Inwestycje alternatywne - dają szanse na osiągnięcie porównywalnych do akcji stóp zwrotu,
• Inwestycje pochodne - wnoszą do portfela inwestycyjnego możliwość uzyskanie wysokich stóp zwrotu, lecz ryzyko jest większe.

Alokacje aktywów to ważny, jeśli nie najważniejszym element inwestycyjnego procesu. Pozwala także obniżyć ryzyko oraz osiągnąć długoterminowe cele.

Wybór aktywów do portfela inwestycyjnego

Jest to najważniejsza część w procesie budowy portfela. Dzięki inwestowaniu w akcje, mamy szeroki wybór. Istnieje kilka sposobów na wybranie odpowiednich akcji, które przyniosą nam satysfakcjonujący wynik.

Jednym ze sposobów jest własna analiza spółki, w którą chcielibyśmy zainwestować. Jest to czasochłonny proces, lecz jesteśmy w stanie ocenić szanse wynikające z zainwestowania naszych aktywów. Kolejnym sposobem jest korzystanie z biur maklerskich, które podejmą się rekomendacji, bądź analizy spółek.

Dywersyfikacja jest ważnym elementem budowania portfela inwestycyjnego. Jest to podzielenie portfela pomiędzy różnymi aktywami. Lepiej jest zainwestować np. w 8 spółek, aniżeli w jedną określoną akcję.

Dokonywanie zmian oraz monitorowanie portfela

Akcje, które zostaną przez nas kupione, należy stale monitorować. Na rynku, pojawiają się co rusz nowe informacje dotyczące spółek. Zysk z części akcji powinno się zrealizować, ponieważ zapewni to odpowiedni poziom dywersyfikacji.

Rodzaje portfeli inwestycyjnych

Istnieje kilka rodzajów portfeli inwestycyjnych. Wyróżnia się ich cztery:

1. portfel akcji - są nimi akcje spółek o mocno ustrukturyzowanych podstawach,
2. portfel zrównoważony - akcje spółek o dużym potencjale wzrostu, ale także bony skarbowe oraz obligacje,
3. portfel bezpieczny - bankowe lokaty terminowe, obligacje oraz bony skarbowe,
4. portfel aktywnej alokacji - to skarbowe instrumenty dłużne, akcje spółek o mocno ustrukturyzowanych podstawach oraz prawa pochodne.

Metody alokacji aktywów w portfelu inwestycyjnym

Pośród wielu metod alokacji aktywów, wyróżnia się cztery podstawowe:

1. Metoda alokacji taktycznej - jej głównym celem jest zapewnienie stałego poziomu ryzyka portfela inwestycyjnego w długim terminie.
2. Metoda alokacji strategicznej - wykorzystuje się ją w podejmowaniu decyzji inwestycyjnych długoterminowych.
3. Metoda alokacji bezpiecznej - wiąże się z ustaleniem struktury kapitału, aby ryzyko oraz oczekiwana stopa zwrotu danej inwestycji była utrzymywane na stałym poziomie.
4. Metoda alokacji integracyjnej - dzięki tej metodzie, można ocenić ogólne warunki indywidualnych inwestycyjnych ale także ich celów.

Etapy zarządzania portfelem

Zarządzanie portfelem inwestycyjnym jest procesem ciągłym. Obejmuje fazę planowania, wykonania i informowania o osiągniętych wynikach. Proces ten składa się z analizy uwarunkowań ekonomicznych, określenia ograniczeń oraz celów klienta, a także alokacji aktywów. Zarządzanie portfelem inwestycyjnym składa się z trzech etapów.

Tolerancja ryzyka

Cele finansowe rozpatrywane są w odniesieniu do parametrów ryzyka i zysku. Należy uzyskać odpowiedź na pytania, aby móc określić ponoszone ryzyko przez podmiot. Do głównych pytań, nad jakimi osoba powinna znaleźć odpowiedź to:

• Jakie są krótko oraz długoterminowe cele i potrzeby finansowe klienta?,
• Jakie konsekwencje poniesie jeżeli cele nie zostaną zrealizowane?.

Stopa zwrotu z inwestycji

Istotną sprawą jest możność rozróżnienia oczekiwanej stopy zwrotu od wymaganej stopy zwrotu. Oczekiwana stopa zwrotu wiąże się z poziomem zysku, jaki wymagany jest do sfinansowania pozostałych celów. Natomiast wymagana stopa zwrotu związana jest z długoterminowym osiągnieciem celów finansowych.

Ograniczenie inwestycyjne

Czynniki, które mogą wpłynąć na wybór inwestycji, powiązać można z kategoriami: uwarunkowania prawne (trusty i fundacje), podatki, horyzont czasowy, wyjątkowe okoliczności czy płynność.

Podatki powiązane są z zarządzaniem majątkiem zamożnych podmiotów do których zaliczamy m.in. podatek: dochodowy, od nieruchomości, od transferu majątku czy od zysków kapitałowych. Wyjątkowe okoliczności wiążą się z preferencjami podmiotów do aktywów. Płynność odnosi się do zapotrzebowania (oczekiwanego oraz nieoczekiwanego) podmiotu na gotówkę. Natomiast horyzont czasowy przedstawiany jest jako długo, średnio, krótkoterminowy oraz wieloetapowy zysk.

Portfel inwestycyjny — artykuły polecane

Analiza fundamentalna — Zarządzanie zasobami finansowymi — Portfel — Portfel projektów — Planowanie finansowe — Oferta publiczna — Oszczędzanie — Finansowa ocena projektu — Strategia finansowa — Różnicowanie jakości

Bibliografia

• Bolisęga M. (2013), Analiza struktury portfela inwestycyjnego otwartych funduszy emerytalnych, Zeszyty naukowe UEK, nr 907
• Czapiewski P. (red.) (2016), Zarządzanie portfelem inwestycyjnym, Difin, Warszawa
• Jarek S. (2015), Analiza portfela o maksymalnej przewidywalności, Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, nr 237
• Juszczyk S., Tymiński M. (2010), Dwukryterialna koncepcja budowy portfela inwestycyjnego metodą programowania dynamicznego, Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie Ekonomika i Organizacja Gospodarki Żywnościowej, nr 82
• Ostrowska E. (2011), Portfel inwestycyjny, klasyczny i alternatywny. Metody oceny, C.H. Beck, Warszawa

Autor: Piotr Dao