Lyndall Fownes Urwick: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Infobox update)
 
m (cleanup bibliografii i rotten links)
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{infobox4
|list1=
<ul>
<li>[[Zasady zarządzania]]</li>
<li>[[Kierowanie]]</li>
<li>[[Komórka organizacyjna]]</li>
<li>[[Hyacinte Dubreuil]]</li>
<li>[[Emile Francois Rimailho]]</li>
<li>[[Klasyczna szkoła zarządzania]]</li>
<li>[[Douglas McGregor]]</li>
<li>[[Skrzynka Reddina]]</li>
<li>[[Mary Parker Follett]]</li>
</ul>
}}
'''Lyndall Fownes Urwick''' był jednym z najwybitniejszych angielskich przedstawicieli szkoły klasycznej. Nie ma jednak jednoznaczności co do chronologicznej i merytorycznej klasyfikacji dorobku Urwicka. Ten sam problem pojawia się przy określeniu do jakiego nurtu powinien być zaliczany: uniwersalistycznego czy Industrial Engineering w ramach szkoły klasycznej. Pułkownik Urwick opublikował swe zasady zarządzania w 1938 r. Kluczowe kwestie to:
'''Lyndall Fownes Urwick''' był jednym z najwybitniejszych angielskich przedstawicieli szkoły klasycznej. Nie ma jednak jednoznaczności co do chronologicznej i merytorycznej klasyfikacji dorobku Urwicka. Ten sam problem pojawia się przy określeniu do jakiego nurtu powinien być zaliczany: uniwersalistycznego czy Industrial Engineering w ramach szkoły klasycznej. Pułkownik Urwick opublikował swe zasady zarządzania w 1938 r. Kluczowe kwestie to:
# [[Zasada]] celu - co [[spółka]]/firma/grupa/jednostka stara się osiągnąć.
# [[Zasada]] celu - co [[spółka]]/firma/grupa/jednostka stara się osiągnąć.
# [[Zasada]] odpowiedniości - [[władza]] i odpowiedzialność muszą być ze sobą powiązane.
# [[Zasada]] odpowiedniości - [[władza]] i [[odpowiedzialność]] muszą być ze sobą powiązane.
# Zasada odpowiedzialności - [[kierownik]]/przełożony nie może nigdy przenosić odpowiedzialności na inną osobę. Może przekazywać uprawnienia, ale musi zawsze ponosić odpowiedzialność.
# Zasada odpowiedzialności - [[kierownik]]/przełożony nie może nigdy przenosić odpowiedzialności na inną osobę. Może przekazywać [[uprawnienia]], ale musi zawsze ponosić odpowiedzialność.
# Zasada skalarna - jak w strukturze podporządkowania [[Henri Fayol|Fayola]].
# Zasada skalarna - jak w strukturze podporządkowania [[Henri Fayol|Fayola]].
# Zasada zasięgu kontroli - żaden [[przełożony]] nie może bezpośrednio nadzorować pracy wiecejniż sześciu podwładnych.
# Zasada zasięgu kontroli - żaden [[przełożony]] nie może bezpośrednio nadzorować pracy więcej niż sześciu podwładnych.
# Zasada specjalizacji - każdy [[pracownik]] powinien ograniczać się do wykonywania jednej głównej funkcji lub czynności.
# Zasada specjalizacji - każdy [[pracownik]] powinien ograniczać się do wykonywania jednej głównej funkcji lub czynności.
# Zasada definicji - każde stanowisko powinno być jasno określone w formie pisemniej.
# Zasada definicji - każde stanowisko powinno być jasno określone w formie pisemnej.
<google>ban728t</google>
Urwick mówił o rozdzieleniu [[cel]]ów długo - i krótkoterminowych. Konflikty powstają w wyniku nieporozumień. U podstaw tego podejścia leży [[założenie]], że człowiek jest istotą racjonalną i ekonomiczną. To założenie wzmacniało przekonanie, że kierownictwo wie najlepiej, a kierownictwo wyższego szczebla wie lepiej niż kierownictwo niższego szczebla.
Urwick mówił o rozdzieleniu [[cel]]ów długo- i krótkoterminowych. Konflikty powstają w wyniku nieporozumień. U podstaw tego podejścia leży założenie, że człowiek jest istotą racjonalną i ekonomiczną. To założenie wzmacniało przekonanie, że kierownictwo wie najlepiej, a kierownictwo wyższego szczebla wie lepiej niż kierownictwo niższego szczebla.


Dorobek Urwicka można nazwać połączeniem naukowego zarządzania z dorobkiem Fayola i innych teoretyków kierunku administracyjnego. Należy podkreślić, że przyczynił się również do postępu nowoczesnego myślenia na temat funkcji planowania, organizowania i kontrolowania. Jest ceniony nie tyle za własne oryginalne osiągnięcia, ile za syntezę i interpretację prac innych.
Dorobek Urwicka można nazwać połączeniem naukowego zarządzania z dorobkiem Fayola i innych teoretyków kierunku administracyjnego. Należy podkreślić, że przyczynił się również do postępu nowoczesnego myślenia na temat funkcji planowania, organizowania i kontrolowania. Jest ceniony nie tyle za własne oryginalne osiągnięcia, ile za syntezę i interpretację prac innych.
==Koncepcja zarządzania Urwicka==
Lyndall Fownes Urwick był jednym z kluczowych przedstawicieli szkoły klasycznej zarządzania. Jego koncepcja zarządzania opierała się na kilku głównych założeniach i koncepcjach, które miały duże znaczenie dla praktyki zarządzania w organizacjach.
Jednym z kluczowych elementów koncepcji Urwicka było podkreślanie znaczenia efektywności i efektywności w zarządzaniu. Urwick wierzył, że celem zarządzania jest osiągnięcie jak najlepszych wyników przy minimalnym zużyciu zasobów. Był zwolennikiem podejścia racjonalnego, opartego na naukowych zasadach, w którym każda [[decyzja]] i [[działanie]] są starannie przemyślane i oparte na analizie faktów.
Główne zasady zarządzania sformułowane przez Urwicka obejmowały m.in. zasadę jedności kierownictwa, zasadę sprawności organizacyjnej, zasadę harmonii interesów, zasadę odpowiedzialności i zasadę celu. Te zasady miały na celu zapewnienie efektywnego działania organizacji poprzez właściwe zarządzanie jej strukturą, procesami i ludźmi.
Praktyczne zastosowanie koncepcji Urwicka można znaleźć w wielu organizacjach. Na przykład, jego teorie były wykorzystywane przez armię brytyjską w czasie II wojny światowej, co przyczyniło się do zwiększenia efektywności działań wojskowych. W biznesie, koncepcje Urwicka były stosowane w procesach planowania strategicznego, organizacji struktury organizacyjnej i kontroli wyników.
Jednak koncepcja zarządzania Urwicka nie była pozbawiona krytyki i kontrowersji. Niektórzy zarzucali mu, że jego podejście jest [[zbyt]] teoretyczne i nie uwzględnia specyfiki różnych organizacji. Inni twierdzili, że jego koncepcja opiera się na zbyt sztywnych strukturach i nie uwzględnia zmienności otoczenia biznesowego.
<google>n</google>
==Wpływ dorobku Urwicka na rozwój zarządzania==
W czasach Urwicka istniały różne teorie i [[koncepcje zarządzania]], które miały wpływ na [[rozwój]] tej dziedziny. Jedną z najważniejszych był kierunek administracyjny, którego przedstawicielem był m.in. [[Henri Fayol]]. Ten kierunek skupiał się na organizacji i funkcjonowaniu organizacji jako całości.
Lyndall Fownes Urwick wnosił ważny wkład w rozwój teorii zarządzania, szczególnie poprzez łączenie naukowego zarządzania z pracami Henriego Fayola i innych teoretyków kierunku administracyjnego. Urwick podkreślał znaczenie racjonalnego planowania, organizowania i kontrolowania w zarządzaniu organizacjami.
Dorobek Urwicka miał duży wpływ na praktykę zarządzania. Jego koncepcje były wykorzystywane w procesach planowania strategicznego, organizowania struktury organizacyjnej i kontrolowania wyników.
Jednak dorobek Urwicka nie był bez kontrowersji. Niektórzy zarzucali mu, że jego teorie są zbyt sztywne i nie uwzględniają zmieniającego się otoczenia biznesowego. Inni twierdzili, że jego podejście jest zbyt teoretyczne i nie uwzględnia specyfiki różnych organizacji.
==Odniesienia i kontynuacja myśli Urwicka==
Myśl Lyndalla Fownesa Urwicka miała duży wpływ na rozwój zarządzania i nadal jest aktualna w dzisiejszym środowisku biznesowym. Istnieje wiele trendów i kierunków rozwoju zarządzania, które nawiązują do idei Urwicka.
Współczesne teorie zarządzania, takie jak [[zarządzanie strategiczne]], [[zarządzanie zmianą]] czy [[zarządzanie jakością]], kontynuują i rozwijają myśl Urwicka. Te teorie skupiają się na efektywnym planowaniu, organizowaniu i kontrolowaniu w celu osiągnięcia celów organizacyjnych.
Istnieją również liczne organizacje i praktyki zarządzania, które wykorzystują idee Urwicka w swojej strategii.
Wykorzystanie myśli Urwicka w dzisiejszym środowisku biznesowym niesie ze sobą zarówno wyzwania, jak i możliwości. Jednym z wyzwań jest dostosowanie koncepcji Urwicka do zmieniającego się otoczenia biznesowego i dynamicznych warunków rynkowych. Jednak możliwość zastosowania zasad efektywnego zarządzania może przynieść organizacjom konkurencyjną przewagę.
Perspektywy na przyszłość rozwoju zarządzania, które można wyciągnąć z dorobku Lyndalla Fownesa Urwicka, obejmują dalsze doskonalenie i rozwój koncepcji zarządzania opartego na efektywności i efektywności. Wraz z rozwojem technologii i zmianami w otoczeniu biznesowym, zarządzanie organizacjami będzie nadal ewoluować, a idee Urwicka mogą stanowić ważną podstawę dla przyszłych teorii i praktyk zarządzania.
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Zasady zarządzania]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Kierowanie]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Komórka organizacyjna]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Hyacinte Dubreuil]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Emile Francois Rimailho]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Klasyczna szkoła zarządzania]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Douglas McGregor]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Skrzynka Reddina]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Mary Parker Follett]]}} }}


==Bibliografia==
==Bibliografia==
* Griffin R.W., ''Podstawy Zarządzania Organizacjami'', PWN, Warszawa 1998 s. 75 - 77,
<noautolinks>
* Gwisziani D.M., ''[[Organizacja]] i [[zarządzanie]]'', KiW, Warszawa 1973 s. 134 - 137,
* Griffin R. (2017), ''Podstawy zarządzania organizacją'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
* Martyniak Z., ''Historia myśli organizatorskiej Wybitni przedstawiciele szkoły klasycznej do roku 1940'', Wyd. AE, Kraków 1996, s. 118-124.
* Gwisziani D. (1973), ''Organizacja i zarządzanie'', KiW, Warszawa
* Martyniak Z. (1996), ''Historia myśli organizatorskiej'', Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków
</noautolinks>


{{a|Justyna Pawełek}}
{{a|Justyna Pawełek}}
[[Kategoria:Prekursorzy - nurt uniwersalistyczny]]
[[Kategoria:Prekursorzy - nurt uniwersalistyczny]]
<!--[[en:Lyndall Fownes Urwick]]-->
 
{{#metamaster:description|Lyndall Fownes Urwick - wybitny przedstawiciel szkoły klasycznej zarządzania. Jego zasady to m.in. cel, odpowiedzialność i specjalizacja. Syntezuje i interpretuje prace innych teoretyków.}}

Aktualna wersja na dzień 12:01, 21 sty 2024

Lyndall Fownes Urwick był jednym z najwybitniejszych angielskich przedstawicieli szkoły klasycznej. Nie ma jednak jednoznaczności co do chronologicznej i merytorycznej klasyfikacji dorobku Urwicka. Ten sam problem pojawia się przy określeniu do jakiego nurtu powinien być zaliczany: uniwersalistycznego czy Industrial Engineering w ramach szkoły klasycznej. Pułkownik Urwick opublikował swe zasady zarządzania w 1938 r. Kluczowe kwestie to:

  1. Zasada celu - co spółka/firma/grupa/jednostka stara się osiągnąć.
  2. Zasada odpowiedniości - władza i odpowiedzialność muszą być ze sobą powiązane.
  3. Zasada odpowiedzialności - kierownik/przełożony nie może nigdy przenosić odpowiedzialności na inną osobę. Może przekazywać uprawnienia, ale musi zawsze ponosić odpowiedzialność.
  4. Zasada skalarna - jak w strukturze podporządkowania Fayola.
  5. Zasada zasięgu kontroli - żaden przełożony nie może bezpośrednio nadzorować pracy więcej niż sześciu podwładnych.
  6. Zasada specjalizacji - każdy pracownik powinien ograniczać się do wykonywania jednej głównej funkcji lub czynności.
  7. Zasada definicji - każde stanowisko powinno być jasno określone w formie pisemnej.

Urwick mówił o rozdzieleniu celów długo - i krótkoterminowych. Konflikty powstają w wyniku nieporozumień. U podstaw tego podejścia leży założenie, że człowiek jest istotą racjonalną i ekonomiczną. To założenie wzmacniało przekonanie, że kierownictwo wie najlepiej, a kierownictwo wyższego szczebla wie lepiej niż kierownictwo niższego szczebla.

Dorobek Urwicka można nazwać połączeniem naukowego zarządzania z dorobkiem Fayola i innych teoretyków kierunku administracyjnego. Należy podkreślić, że przyczynił się również do postępu nowoczesnego myślenia na temat funkcji planowania, organizowania i kontrolowania. Jest ceniony nie tyle za własne oryginalne osiągnięcia, ile za syntezę i interpretację prac innych.

Koncepcja zarządzania Urwicka

Lyndall Fownes Urwick był jednym z kluczowych przedstawicieli szkoły klasycznej zarządzania. Jego koncepcja zarządzania opierała się na kilku głównych założeniach i koncepcjach, które miały duże znaczenie dla praktyki zarządzania w organizacjach.

Jednym z kluczowych elementów koncepcji Urwicka było podkreślanie znaczenia efektywności i efektywności w zarządzaniu. Urwick wierzył, że celem zarządzania jest osiągnięcie jak najlepszych wyników przy minimalnym zużyciu zasobów. Był zwolennikiem podejścia racjonalnego, opartego na naukowych zasadach, w którym każda decyzja i działanie są starannie przemyślane i oparte na analizie faktów.

Główne zasady zarządzania sformułowane przez Urwicka obejmowały m.in. zasadę jedności kierownictwa, zasadę sprawności organizacyjnej, zasadę harmonii interesów, zasadę odpowiedzialności i zasadę celu. Te zasady miały na celu zapewnienie efektywnego działania organizacji poprzez właściwe zarządzanie jej strukturą, procesami i ludźmi.

Praktyczne zastosowanie koncepcji Urwicka można znaleźć w wielu organizacjach. Na przykład, jego teorie były wykorzystywane przez armię brytyjską w czasie II wojny światowej, co przyczyniło się do zwiększenia efektywności działań wojskowych. W biznesie, koncepcje Urwicka były stosowane w procesach planowania strategicznego, organizacji struktury organizacyjnej i kontroli wyników.

Jednak koncepcja zarządzania Urwicka nie była pozbawiona krytyki i kontrowersji. Niektórzy zarzucali mu, że jego podejście jest zbyt teoretyczne i nie uwzględnia specyfiki różnych organizacji. Inni twierdzili, że jego koncepcja opiera się na zbyt sztywnych strukturach i nie uwzględnia zmienności otoczenia biznesowego.

Wpływ dorobku Urwicka na rozwój zarządzania

W czasach Urwicka istniały różne teorie i koncepcje zarządzania, które miały wpływ na rozwój tej dziedziny. Jedną z najważniejszych był kierunek administracyjny, którego przedstawicielem był m.in. Henri Fayol. Ten kierunek skupiał się na organizacji i funkcjonowaniu organizacji jako całości.

Lyndall Fownes Urwick wnosił ważny wkład w rozwój teorii zarządzania, szczególnie poprzez łączenie naukowego zarządzania z pracami Henriego Fayola i innych teoretyków kierunku administracyjnego. Urwick podkreślał znaczenie racjonalnego planowania, organizowania i kontrolowania w zarządzaniu organizacjami.

Dorobek Urwicka miał duży wpływ na praktykę zarządzania. Jego koncepcje były wykorzystywane w procesach planowania strategicznego, organizowania struktury organizacyjnej i kontrolowania wyników.

Jednak dorobek Urwicka nie był bez kontrowersji. Niektórzy zarzucali mu, że jego teorie są zbyt sztywne i nie uwzględniają zmieniającego się otoczenia biznesowego. Inni twierdzili, że jego podejście jest zbyt teoretyczne i nie uwzględnia specyfiki różnych organizacji.

Odniesienia i kontynuacja myśli Urwicka

Myśl Lyndalla Fownesa Urwicka miała duży wpływ na rozwój zarządzania i nadal jest aktualna w dzisiejszym środowisku biznesowym. Istnieje wiele trendów i kierunków rozwoju zarządzania, które nawiązują do idei Urwicka.

Współczesne teorie zarządzania, takie jak zarządzanie strategiczne, zarządzanie zmianą czy zarządzanie jakością, kontynuują i rozwijają myśl Urwicka. Te teorie skupiają się na efektywnym planowaniu, organizowaniu i kontrolowaniu w celu osiągnięcia celów organizacyjnych.

Istnieją również liczne organizacje i praktyki zarządzania, które wykorzystują idee Urwicka w swojej strategii.

Wykorzystanie myśli Urwicka w dzisiejszym środowisku biznesowym niesie ze sobą zarówno wyzwania, jak i możliwości. Jednym z wyzwań jest dostosowanie koncepcji Urwicka do zmieniającego się otoczenia biznesowego i dynamicznych warunków rynkowych. Jednak możliwość zastosowania zasad efektywnego zarządzania może przynieść organizacjom konkurencyjną przewagę.

Perspektywy na przyszłość rozwoju zarządzania, które można wyciągnąć z dorobku Lyndalla Fownesa Urwicka, obejmują dalsze doskonalenie i rozwój koncepcji zarządzania opartego na efektywności i efektywności. Wraz z rozwojem technologii i zmianami w otoczeniu biznesowym, zarządzanie organizacjami będzie nadal ewoluować, a idee Urwicka mogą stanowić ważną podstawę dla przyszłych teorii i praktyk zarządzania.


Lyndall Fownes Urwickartykuły polecane
Zasady zarządzaniaKierowanieKomórka organizacyjnaHyacinte DubreuilEmile Francois RimailhoKlasyczna szkoła zarządzaniaDouglas McGregorSkrzynka ReddinaMary Parker Follett

Bibliografia

  • Griffin R. (2017), Podstawy zarządzania organizacją, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
  • Gwisziani D. (1973), Organizacja i zarządzanie, KiW, Warszawa
  • Martyniak Z. (1996), Historia myśli organizatorskiej, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków


Autor: Justyna Pawełek