Stopa zwrotu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (→‎top: Clean up, replaced: *p → * p (5))
m (Czyszczenie tekstu)
Linia 30: Linia 30:
Stopa zwrotu to wyrażony w procentach zwrot osiągnięty z inwestycji w danym roku. Może być obliczana na kilka różnych sposobów, takich jak prosta stopa zwrotu, [[ROI]], [[ROE]], księgowa stopa zwrotu czy logarytmiczna stopa zwrotu. Każda z tych metod ma swoje wady i zalety, ale wszystkie służą do oceny opłacalności inwestycji.
Stopa zwrotu to wyrażony w procentach zwrot osiągnięty z inwestycji w danym roku. Może być obliczana na kilka różnych sposobów, takich jak prosta stopa zwrotu, [[ROI]], [[ROE]], księgowa stopa zwrotu czy logarytmiczna stopa zwrotu. Każda z tych metod ma swoje wady i zalety, ale wszystkie służą do oceny opłacalności inwestycji.


== Prosta stopa zwrotu ==
==Prosta stopa zwrotu==
'''Prosta stopa zwrotu''', określana jako SRR (z ang. Simple rate of return) - jest to stosunek „korzyści netto uzyskanych dzięki inwestycji w danym okresie czasu, najczęściej roku, do zaangażowanego w nią [[Kapitał|kapitału]] ([[Nakłady|nakładu]] inwestycyjnego).”<ref>[4] Rogowski W. (2013) ''[[Rachunek]] efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i [[potrzeby]] praktyki'', Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.237</ref>. W najogólniejszym ujęciu wzór składa się z ilorazu powyżej wymienionych czynników:
'''Prosta stopa zwrotu''', określana jako SRR (z ang. Simple rate of return) - jest to stosunek „korzyści netto uzyskanych dzięki inwestycji w danym okresie czasu, najczęściej roku, do zaangażowanego w nią [[Kapitał|kapitału]] ([[Nakłady|nakładu]] inwestycyjnego).”<ref>[4] Rogowski W. (2013) ''[[Rachunek]] efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i [[potrzeby]] praktyki'', Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.237</ref>. W najogólniejszym ujęciu wzór składa się z ilorazu powyżej wymienionych czynników:


Linia 42: Linia 42:
[[Algorytm]] pozwala na uzyskanie dwóch postaci wyniku, z czego jedna bierze pod uwagę zarówno [[kapitał własny]], jak i obcy, których połączenie nazywamy całkowitym nakładem inwestycyjnym (ROI), natomiast druga wyłącznie [[kapitał własny]] (ROE).
[[Algorytm]] pozwala na uzyskanie dwóch postaci wyniku, z czego jedna bierze pod uwagę zarówno [[kapitał własny]], jak i obcy, których połączenie nazywamy całkowitym nakładem inwestycyjnym (ROI), natomiast druga wyłącznie [[kapitał własny]] (ROE).


=== ROI ===
===ROI===
ROI (z ang. return of investment), to „prosta [[Przeciętna stopa zwrotu nakładów inwestycyjnych|stopa zwrotu nakładów inwestycyjnych]]”<ref>[6] Rogowski W. (2013) ''Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki'', Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.238</ref>
ROI (z ang. return of investment), to „prosta [[Przeciętna stopa zwrotu nakładów inwestycyjnych|stopa zwrotu nakładów inwestycyjnych]]”<ref>[6] Rogowski W. (2013) ''Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki'', Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.238</ref>
Wzor jest oparty na podstawowym algorytmie i zapisywany jest następująco:
Wzor jest oparty na podstawowym algorytmie i zapisywany jest następująco:
Linia 52: Linia 52:
Zysk operacyjny jest przeznaczony na rozdzielenie korzyści pomiędzy osoby mające wkład w kapitał, po wcześniejszym opodatkowaniu przez państwo.
Zysk operacyjny jest przeznaczony na rozdzielenie korzyści pomiędzy osoby mające wkład w kapitał, po wcześniejszym opodatkowaniu przez państwo.


=== ROE ===
===ROE===
ROE (z ang. Return of equity) - prosta [[stopa zwrotu z kapitału własnego]] - stosuje się ją w przypadku, gdy obliczana stopa zwrotu ma znaczenie jedynie dla właściciela, ponieważ w nakładach inwestycyjnych zawarta jest tylko ta część, którą stanowi kapitał własny.
ROE (z ang. Return of equity) - prosta [[stopa zwrotu z kapitału własnego]] - stosuje się ją w przypadku, gdy obliczana stopa zwrotu ma znaczenie jedynie dla właściciela, ponieważ w nakładach inwestycyjnych zawarta jest tylko ta część, którą stanowi kapitał własny.


::<math>ROE = \frac{\text{zysk netto}}{\text{nakłady inwestycyjne finansowane kapitałem własnym}} \cdot 100\%,</math>
::<math>ROE = \frac{\text{zysk netto}}{\text{nakłady inwestycyjne finansowane kapitałem własnym}} \cdot 100\%,</math>


=== Charakterystyka metod ===
===Charakterystyka metod===
Obie metody wylicza się w odniesieniu do każdego z wyznaczonych okresów z osobna. Jak było wskazane wyżej, okres ten najczęściej przyjmuje czas jednego roku, a więc wylicza się tyle wartości ROE/ROI, ile lat trwa [[cykl]] inwestycyjny.<ref>[7] Rogowski W. (2013) ''Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki'', Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.238</ref>
Obie metody wylicza się w odniesieniu do każdego z wyznaczonych okresów z osobna. Jak było wskazane wyżej, okres ten najczęściej przyjmuje czas jednego roku, a więc wylicza się tyle wartości ROE/ROI, ile lat trwa [[cykl]] inwestycyjny.<ref>[7] Rogowski W. (2013) ''Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki'', Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.238</ref>


Obiema [[metoda]] obliczamy bezwzględną opłacalność inwestycji, jednak ROI uwzględnia wszystkich mających wkład w kapitał, z kolei ROE określa opłacalność jedynie dla kapitału własnego - właściciela, który dzięki zastosowaniu metody może dowiedzieć się, jak efektywne były finansowane przez niego inwestycje.<ref>[8] Rogowski W. (2013) ''Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki'', Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.239</ref>
Obiema [[metoda]] obliczamy bezwzględną opłacalność inwestycji, jednak ROI uwzględnia wszystkich mających wkład w kapitał, z kolei ROE określa opłacalność jedynie dla kapitału własnego - właściciela, który dzięki zastosowaniu metody może dowiedzieć się, jak efektywne były finansowane przez niego inwestycje.<ref>[8] Rogowski W. (2013) ''Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki'', Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.239</ref>


=== Wady i zalety ===
===Wady i zalety===
Wady i zalety metody prostych stóp zwrotu:
Wady i zalety metody prostych stóp zwrotu:
Do niewątpliwych zalet tychże metod należy zaliczyć prostotę jej liczenia. Przedsiębiorstwa zazwyczaj dysponują informacjami, które zawarte są we wzorze.
Do niewątpliwych zalet tychże metod należy zaliczyć prostotę jej liczenia. Przedsiębiorstwa zazwyczaj dysponują informacjami, które zawarte są we wzorze.
Posiada także szereg wad: wyznaczając opłacalność inwestycji opiera się na zysku, nie można więc uniwersalnie określić, czy dana [[inwestycja]] była dla podmiotu korzystna - zysk większy od zera, ale bardzo niski, będzie traktowany jako zysk niezadowalający. W tym miejscu można dostrzec drugą wadę metod prostych stóp zwrotu - graniczna stopa zwrotu uznawana za minimum ustalana jest subiektywnie. Metody te nie uwzględniają również zmian wartości pieniądze w czasie<ref>[9] Rogowski W. (2013) ''Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki'', Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.241</ref>
Posiada także szereg wad: wyznaczając opłacalność inwestycji opiera się na zysku, nie można więc uniwersalnie określić, czy dana [[inwestycja]] była dla podmiotu korzystna - zysk większy od zera, ale bardzo niski, będzie traktowany jako zysk niezadowalający. W tym miejscu można dostrzec drugą wadę metod prostych stóp zwrotu - graniczna stopa zwrotu uznawana za minimum ustalana jest subiektywnie. Metody te nie uwzględniają również zmian wartości pieniądze w czasie<ref>[9] Rogowski W. (2013) ''Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki'', Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.241</ref>


== Księgowa stopa zwrotu ==
==Księgowa stopa zwrotu==
Metoda księgowej stopy zwrotu (ARR - z ang. Accounting rate of return)
Metoda księgowej stopy zwrotu (ARR - z ang. Accounting rate of return)
Księgowa stopa zwrotu, podobnie jak ROE i ROI, ocenia opłacalność inwestycji poprzez zestawienie korzyści netto powstałych w jej wyniku oraz nakładu potrzebnego na realizację. Tym co różni ARR od dwóch poprzednio opisanych metod, jest wykorzystanie uśrednionych wartości dla obu składników wzoru - nie oblicza się ich osobno dla każdego okresu. Dlatego też księgową stopę zwrotu określa się jako średni [[księgowy]] zwrot (AAR - z ang. Averange accounting return) - wynikiem obliczeń będzie więc średni zwrot uzyskany z inwestycji.<ref>[10] Rogowski W. (2013) ''Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki'', Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.252</ref>
Księgowa stopa zwrotu, podobnie jak ROE i ROI, ocenia opłacalność inwestycji poprzez zestawienie korzyści netto powstałych w jej wyniku oraz nakładu potrzebnego na realizację. Tym co różni ARR od dwóch poprzednio opisanych metod, jest wykorzystanie uśrednionych wartości dla obu składników wzoru - nie oblicza się ich osobno dla każdego okresu. Dlatego też księgową stopę zwrotu określa się jako średni [[księgowy]] zwrot (AAR - z ang. Averange accounting return) - wynikiem obliczeń będzie więc średni zwrot uzyskany z inwestycji.<ref>[10] Rogowski W. (2013) ''Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki'', Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.252</ref>
Linia 73: Linia 73:
Wady i zalety obu metod są bardzo zbliżone, z tym, że metoda księgowej stopy zwrotu nie jest metodą okresową, a syntetyczną.<ref>[11] Rogowski W. (2013) ''Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki'', Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.256</ref>
Wady i zalety obu metod są bardzo zbliżone, z tym, że metoda księgowej stopy zwrotu nie jest metodą okresową, a syntetyczną.<ref>[11] Rogowski W. (2013) ''Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki'', Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.256</ref>


== Logarytmiczna stopa zwrotu ==
==Logarytmiczna stopa zwrotu==
Drugim sposobem jest obliczenie logarytmicznej stopy zwrotu. Wzór jest ilorazem dwóch wartości - kapitału obecnego oraz początkowego. [[Wynik]] następnie logarytmuje się (przez logarytm o podstawie liczby Eulera)
Drugim sposobem jest obliczenie logarytmicznej stopy zwrotu. Wzór jest ilorazem dwóch wartości - kapitału obecnego oraz początkowego. [[Wynik]] następnie logarytmuje się (przez logarytm o podstawie liczby Eulera)


Linia 92: Linia 92:


{{a|Sebastian Chodyna, Karol Cabaj, Łukasz Buczak}}
{{a|Sebastian Chodyna, Karol Cabaj, Łukasz Buczak}}
[[Kategoria:Zarządzanie finansami]]
[[Kategoria:Zarządzanie finansami]]


{{#metamaster:description|Ocena rentowności inwestycji - stopa zwrotu w procentach. Różne metody obliczania, takie jak nominalne, realne i efektywne. Często różni się od oczekiwanej stopy zwrotu.}}
{{#metamaster:description|Ocena rentowności inwestycji - stopa zwrotu w procentach. Różne metody obliczania, takie jak nominalne, realne i efektywne. Często różni się od oczekiwanej stopy zwrotu.}}

Wersja z 10:14, 2 lis 2023

Stopa zwrotu
Polecane artykuły

Stopa zwrotu - „wyrażony w procentach zwrot osiągnięty z inwestycji w danym roku w relacji do jej kosztu.”[1] Podstawowym celem obliczania stopy zwrotu jest ocena rentowności inwestycji. Inwestorowi zależy, by była ona możliwie najwyższa. Oczekiwana stopa zwrotu jest jedynie szacunkiem i nierzadko różni się od faktycznej, zrealizowanej, przez co łączona jest z ryzykiem inwestycyjnym.[2]

Stopy zwrotu, zwane także stopami zmian, zalicza się do mierników efektywności inwestycji finansowych, oblicza się je na podstawie szeregów cen i kursów. Występuje kilka podstawowych metod, których celem jest obliczanie stóp zwrotu:[3]

  • proste (dyskretne)
  • logarytmiczne (ciągłe)

Natomiast ze względu na wzajemne relacje występujące między nimi, stopy dzielą się na:

  • nominalne stopy zwrotu
  • realne stopy zwrotu
  • efektywne stopy zwrotu

TL;DR

Stopa zwrotu to wyrażony w procentach zwrot osiągnięty z inwestycji w danym roku. Może być obliczana na kilka różnych sposobów, takich jak prosta stopa zwrotu, ROI, ROE, księgowa stopa zwrotu czy logarytmiczna stopa zwrotu. Każda z tych metod ma swoje wady i zalety, ale wszystkie służą do oceny opłacalności inwestycji.

Prosta stopa zwrotu

Prosta stopa zwrotu, określana jako SRR (z ang. Simple rate of return) - jest to stosunek „korzyści netto uzyskanych dzięki inwestycji w danym okresie czasu, najczęściej roku, do zaangażowanego w nią kapitału (nakładu inwestycyjnego).”[4]. W najogólniejszym ujęciu wzór składa się z ilorazu powyżej wymienionych czynników:

Gdzie: R - stopa zwrotu; KN - korzyść(zysk) netto; I - kapitał(nakład) inwestycyjny[5]

Algorytm pozwala na uzyskanie dwóch postaci wyniku, z czego jedna bierze pod uwagę zarówno kapitał własny, jak i obcy, których połączenie nazywamy całkowitym nakładem inwestycyjnym (ROI), natomiast druga wyłącznie kapitał własny (ROE).

ROI

ROI (z ang. return of investment), to „prosta stopa zwrotu nakładów inwestycyjnych”[6] Wzor jest oparty na podstawowym algorytmie i zapisywany jest następująco:

Zysk operacyjny jest przeznaczony na rozdzielenie korzyści pomiędzy osoby mające wkład w kapitał, po wcześniejszym opodatkowaniu przez państwo.

ROE

ROE (z ang. Return of equity) - prosta stopa zwrotu z kapitału własnego - stosuje się ją w przypadku, gdy obliczana stopa zwrotu ma znaczenie jedynie dla właściciela, ponieważ w nakładach inwestycyjnych zawarta jest tylko ta część, którą stanowi kapitał własny.

Charakterystyka metod

Obie metody wylicza się w odniesieniu do każdego z wyznaczonych okresów z osobna. Jak było wskazane wyżej, okres ten najczęściej przyjmuje czas jednego roku, a więc wylicza się tyle wartości ROE/ROI, ile lat trwa cykl inwestycyjny.[7]

Obiema metoda obliczamy bezwzględną opłacalność inwestycji, jednak ROI uwzględnia wszystkich mających wkład w kapitał, z kolei ROE określa opłacalność jedynie dla kapitału własnego - właściciela, który dzięki zastosowaniu metody może dowiedzieć się, jak efektywne były finansowane przez niego inwestycje.[8]

Wady i zalety

Wady i zalety metody prostych stóp zwrotu: Do niewątpliwych zalet tychże metod należy zaliczyć prostotę jej liczenia. Przedsiębiorstwa zazwyczaj dysponują informacjami, które zawarte są we wzorze. Posiada także szereg wad: wyznaczając opłacalność inwestycji opiera się na zysku, nie można więc uniwersalnie określić, czy dana inwestycja była dla podmiotu korzystna - zysk większy od zera, ale bardzo niski, będzie traktowany jako zysk niezadowalający. W tym miejscu można dostrzec drugą wadę metod prostych stóp zwrotu - graniczna stopa zwrotu uznawana za minimum ustalana jest subiektywnie. Metody te nie uwzględniają również zmian wartości pieniądze w czasie[9]

Księgowa stopa zwrotu

Metoda księgowej stopy zwrotu (ARR - z ang. Accounting rate of return) Księgowa stopa zwrotu, podobnie jak ROE i ROI, ocenia opłacalność inwestycji poprzez zestawienie korzyści netto powstałych w jej wyniku oraz nakładu potrzebnego na realizację. Tym co różni ARR od dwóch poprzednio opisanych metod, jest wykorzystanie uśrednionych wartości dla obu składników wzoru - nie oblicza się ich osobno dla każdego okresu. Dlatego też księgową stopę zwrotu określa się jako średni księgowy zwrot (AAR - z ang. Averange accounting return) - wynikiem obliczeń będzie więc średni zwrot uzyskany z inwestycji.[10]

Wady i zalety obu metod są bardzo zbliżone, z tym, że metoda księgowej stopy zwrotu nie jest metodą okresową, a syntetyczną.[11]

Logarytmiczna stopa zwrotu

Drugim sposobem jest obliczenie logarytmicznej stopy zwrotu. Wzór jest ilorazem dwóch wartości - kapitału obecnego oraz początkowego. Wynik następnie logarytmuje się (przez logarytm o podstawie liczby Eulera)

Przypisy

  1. ↑ [1] Mayo H.B. (2014) Inwestycje, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, str 7.
  2. ↑ [2] Mayo H.B. (2014) Inwestycje, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, str 7
  3. ↑ [3] Thlon M., Sieradzki R. (2016) Ocena opłacalności i ryzyka inwestycji, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków 2016, str 24
  4. ↑ [4] Rogowski W. (2013) Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki, Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.237
  5. ↑ [5] Rogowski W. (2013) Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki, Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.237
  6. ↑ [6] Rogowski W. (2013) Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki, Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.238
  7. ↑ [7] Rogowski W. (2013) Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki, Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.238
  8. ↑ [8] Rogowski W. (2013) Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki, Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.239
  9. ↑ [9] Rogowski W. (2013) Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki, Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.241
  10. ↑ [10] Rogowski W. (2013) Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki, Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.252
  11. ↑ [11] Rogowski W. (2013) Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki, Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s.256

Bibliografia

  • Gajdka J, Pietraszewski P. (2015) Wzrost zysków spółki a stopy zwrotu z akcji „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia” nr 855/nr 74, T.2
  • Mayo H.B. (2014) Inwestycje, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
  • Michalski M.Ł. (2009) Analiza metod oceny efektywności inwestycji rzeczowych „Ekonomia Menedżerska” nr 6
  • Mikrut A., Poznańska A., (2009) Wybrane metody oceny efektywności przedsięwzięć inwestycyjnych „Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie” Z. 1(12/2009)
  • Piasecki K., Tomasik E. (2013) Rozkłady stóp zwrotu, Wydawnictwo Edu-Libru, Warszawa-Kraków
  • Rogowski W. (2013) Rachunek efektywności i inwestycji. Wyzwania teorii i potrzeby praktyki, Wolters Kluwer Polska, Warszawa
  • Thlon M., Sieradzki R. (2016) Ocena opłacalności i ryzyka inwestycji, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków 2016
  • Wrzosek S. (red.) (2008) Ocena efektywności inwestycji, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław


Autor: Sebastian Chodyna, Karol Cabaj, Łukasz Buczak


Źródło: „https://mfiles.pl/pl/index.php?title=Stopa_zwrotu&oldid=154882”