Określanie mocnych i słabych stron w negocjacjach: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
Nie podano opisu zmian
m (cleanup bibliografii i rotten links)
Linia 14: Linia 14:
}}
}}


Przygotowując się do negocjacji każdy [[negocjator]] powinien w pierwszej kolejności poznać druga stronę, gdyż pozwala to na obranie odpowiedniego stanowiska w rozmowach. W tym celu należy zgromadzić [[informacje]] o pozycji rynkowej obu stron, przeanalizować zdobyte wcześniej doświadczenia, skorzystać z dostępnych źródeł np. specjalistycznych czasopism.


Przygotowując się do negocjacji każdy [[negocjator]] powinien w pierwszej kolejności poznać druga stronę, gdyż pozwala to na obranie odpowiedniego stanowiska w rozmowach. W tym celu należy zgromadzić [[informacje]] o pozycji rynkowej obu stron, przeanalizować zdobyte wcześniej doświadczenia, skorzystać z dostępnych źródeł np. specjalistycznych czasopism.
W określaniu mocnych i słabych stron przeciwnika należy liczyć się z tym, iż [[ocena]] ta uzależniona jest w głównej mierze od naszego spojrzenia i błędne [[informacje]] mogą się przyczynić do błędnej oceny. W tym celu wiele firm przeprowadza symulacje, w których przybiera się stanowisko drugiej strony, dzięki czemu można nie tylko lepiej poznać jej sytuację, ale również spojrzeć krytycznie na własną firmę.
 
W określaniu mocnych i słabych stron przeciwnika należy liczyć się z tym, iż [[ocena]] ta uzależniona jest w głównej mierze od naszego spojrzenia i błędne [[informacje]] mogą się przyczynić do błędnej oceny. W tym celu wiele firm przeprowadza symulacje, w których przybiera się stanowisko drugiej strony, dzięki czemu można nie tylko lepiej poznać jej sytuację, ale również spojrzeć krytycznie na własną firmę.  


W literaturze podawane są różne wskazówki na temat tego jak rozpoznać mocne i [[słabe strony]] negocjacji. Jedna z nich odnosi się do negocjacji między nabywcą i dostawcą. W tym przypadku mocnymi stronami nabywcy są:
W literaturze podawane są różne wskazówki na temat tego jak rozpoznać mocne i [[słabe strony]] negocjacji. Jedna z nich odnosi się do negocjacji między nabywcą i dostawcą. W tym przypadku mocnymi stronami nabywcy są:
Linia 35: Linia 34:
* dobra znajomość pozycji nabywcy.
* dobra znajomość pozycji nabywcy.


Należy jednak pamiętać, iż określanie mocnych i słabych stron w negocjacjach skupia się głównie na założeniach, które nie muszą przekładać się na rzeczywistość.  
Należy jednak pamiętać, iż określanie mocnych i słabych stron w negocjacjach skupia się głównie na założeniach, które nie muszą przekładać się na rzeczywistość.


==Procedura badania mocnych i słabych stron==
==Procedura badania mocnych i słabych stron==
Linia 51: Linia 50:


Badanie mocnych i słabych stron drugiej strony jest kluczowym elementem przygotowań do negocjacji. Pozwala ono zwiększyć świadomość i gotowość negocjatora, co przekłada się na lepsze wyniki w [[proces]]ie negocjacyjnym.
Badanie mocnych i słabych stron drugiej strony jest kluczowym elementem przygotowań do negocjacji. Pozwala ono zwiększyć świadomość i gotowość negocjatora, co przekłada się na lepsze wyniki w [[proces]]ie negocjacyjnym.


==Bibliografia==
==Bibliografia==
* "Jak odnieść [[sukces]] w negocjacjach" Paul Steele, John Murphy, Richard Russill, Oficyna [[Ekonom]]iczna, Oddział Polskich Wydawnictw Profesjonalnych Sp. z o.o. 2005
<noautolinks>
* "Jak odnieść sukces w negocjacjach" Paul Steele, John Murphy, Richard Russill, Oficyna Ekonomiczna, Oddział Polskich Wydawnictw Profesjonalnych Sp. z o.o. 2005
</noautolinks>


{{a|Renata Litewka}}
{{a|Renata Litewka}}

Wersja z 14:45, 26 paź 2023

Określanie mocnych i słabych stron w negocjacjach
Polecane artykuły

Przygotowując się do negocjacji każdy negocjator powinien w pierwszej kolejności poznać druga stronę, gdyż pozwala to na obranie odpowiedniego stanowiska w rozmowach. W tym celu należy zgromadzić informacje o pozycji rynkowej obu stron, przeanalizować zdobyte wcześniej doświadczenia, skorzystać z dostępnych źródeł np. specjalistycznych czasopism.

W określaniu mocnych i słabych stron przeciwnika należy liczyć się z tym, iż ocena ta uzależniona jest w głównej mierze od naszego spojrzenia i błędne informacje mogą się przyczynić do błędnej oceny. W tym celu wiele firm przeprowadza symulacje, w których przybiera się stanowisko drugiej strony, dzięki czemu można nie tylko lepiej poznać jej sytuację, ale również spojrzeć krytycznie na własną firmę.

W literaturze podawane są różne wskazówki na temat tego jak rozpoznać mocne i słabe strony negocjacji. Jedna z nich odnosi się do negocjacji między nabywcą i dostawcą. W tym przypadku mocnymi stronami nabywcy są:

  • pozycja monopolisty na rynku lub jednego z niewielu odbiorców usług oferowanych przez dostawcę,
  • istnienie wiele dostawców oferujących podobne produkty lub usługi,
  • możliwość zastąpienia danego produktu innym lub zrealizowanie usługi we własnym zakresie,
  • dobra reputacja na rynku,
  • brak potrzeby natychmiastowej realizacji zakupu,
  • dobra znajomość pozycji dostawcy.

Z kolei mocnymi stronami dostawcy są:

  • potrzeba szybkiej realizacji sprzedaży,
  • pozycja monopolisty,
  • brak zainteresowania zapotrzebowaniem nabywcy,
  • dobra reputacja na rynku,
  • dysponowanie specjalistycznym oprzyrządowaniem
  • dobra znajomość pozycji nabywcy.

Należy jednak pamiętać, iż określanie mocnych i słabych stron w negocjacjach skupia się głównie na założeniach, które nie muszą przekładać się na rzeczywistość.

Procedura badania mocnych i słabych stron

Badanie mocnych i słabych stron drugiej strony w ramach przygotowań do negocjacji jest kluczowym elementem strategii negocjacyjnej. Pomaga to zrozumieć, jakie są atuty i słabości drugiej strony, co umożliwia lepsze przygotowanie się do negocjacji i zwiększa szanse na osiągnięcie korzystnego porozumienia. Oto, jak przeprowadza się badanie mocnych i słabych stron drugiej strony:

  • Analiza dokumentów i informacji publicznych: Zbieranie informacji o drugiej stronie, takie jak raporty roczne, strona internetowa, informacje prasowe, informacje rynkowe i publikacje.

Analiza dostępnych dokumentów finansowych, aby zrozumieć kondycję finansową drugiej strony.

  • Reputacja i historia: Ocena reputacji drugiej strony, w tym jej historia w negocjacjach, podejście do klientów i partnerów, oraz wyniki poprzednich transakcji.
  • Analiza konkurencyjności: Określenie, jak druga strona prezentuje się na rynku w porównaniu do konkurencji. Czy ma unikalne atuty, które można wykorzystać w negocjacjach?
  • Wartości i cele: Zrozumienie celów i wartości drugiej strony. Jakie są jej strategiczne priorytety i czego chce osiągnąć w negocjacjach?
  • Słabe strony i wyzwania: Rozważenie potencjalnych słabych stron i wyzwań, z jakimi druga strona może się borykać. To może pomóc w identyfikacji punktów, które można wykorzystać w trakcie negocjacji.
  • Analiza zespołu negocjacyjnego: Zrozumienie kompetencji, doświadczenia i stylu negocjacyjnego członków zespołu drugiej strony. To pozwala dostosować strategię negocjacyjną.
  • Analiza alternatyw: Rozważenie, jakie alternatywy druga strona może mieć poza negocjacjami. Czy istnieją inne opcje, które mogą wpłynąć na jej elastyczność w negocjacjach?
  • Planowanie scenariuszy: Przygotowanie różnych scenariuszy i strategii negocjacyjnych w zależności od różnych kontekstów i reakcji drugiej strony.
  • Konsultacje z ekspertami: Możliwość konsultacji z ekspertami w dziedzinie negocjacji lub branży, aby uzyskać cenne wskazówki i perspektywy.

Badanie mocnych i słabych stron drugiej strony jest kluczowym elementem przygotowań do negocjacji. Pozwala ono zwiększyć świadomość i gotowość negocjatora, co przekłada się na lepsze wyniki w procesie negocjacyjnym.

Bibliografia

  • "Jak odnieść sukces w negocjacjach" Paul Steele, John Murphy, Richard Russill, Oficyna Ekonomiczna, Oddział Polskich Wydawnictw Profesjonalnych Sp. z o.o. 2005


Autor: Renata Litewka