Lyndall Fownes Urwick: Różnice pomiędzy wersjami
(LinkTitles.) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 20: | Linia 20: | ||
# Zasada odpowiedzialności - [[kierownik]]/przełożony nie może nigdy przenosić odpowiedzialności na inną osobę. Może przekazywać [[uprawnienia]], ale musi zawsze ponosić odpowiedzialność. | # Zasada odpowiedzialności - [[kierownik]]/przełożony nie może nigdy przenosić odpowiedzialności na inną osobę. Może przekazywać [[uprawnienia]], ale musi zawsze ponosić odpowiedzialność. | ||
# Zasada skalarna - jak w strukturze podporządkowania [[Henri Fayol|Fayola]]. | # Zasada skalarna - jak w strukturze podporządkowania [[Henri Fayol|Fayola]]. | ||
# Zasada zasięgu kontroli - żaden [[przełożony]] nie może bezpośrednio nadzorować pracy | # Zasada zasięgu kontroli - żaden [[przełożony]] nie może bezpośrednio nadzorować pracy więcej niż sześciu podwładnych. | ||
# Zasada specjalizacji - każdy [[pracownik]] powinien ograniczać się do wykonywania jednej głównej funkcji lub czynności. | # Zasada specjalizacji - każdy [[pracownik]] powinien ograniczać się do wykonywania jednej głównej funkcji lub czynności. | ||
# Zasada definicji - każde stanowisko powinno być jasno określone w formie | # Zasada definicji - każde stanowisko powinno być jasno określone w formie pisemnej. | ||
<google>ban728t</google> | <google>ban728t</google> | ||
Urwick mówił o rozdzieleniu [[cel]]ów długo- i krótkoterminowych. Konflikty powstają w wyniku nieporozumień. U podstaw tego podejścia leży [[założenie]], że człowiek jest istotą racjonalną i ekonomiczną. To założenie wzmacniało przekonanie, że kierownictwo wie najlepiej, a kierownictwo wyższego szczebla wie lepiej niż kierownictwo niższego szczebla. | Urwick mówił o rozdzieleniu [[cel]]ów długo- i krótkoterminowych. Konflikty powstają w wyniku nieporozumień. U podstaw tego podejścia leży [[założenie]], że człowiek jest istotą racjonalną i ekonomiczną. To założenie wzmacniało przekonanie, że kierownictwo wie najlepiej, a kierownictwo wyższego szczebla wie lepiej niż kierownictwo niższego szczebla. | ||
Dorobek Urwicka można nazwać połączeniem naukowego zarządzania z dorobkiem Fayola i innych teoretyków kierunku administracyjnego. Należy podkreślić, że przyczynił się również do postępu nowoczesnego myślenia na temat funkcji planowania, organizowania i kontrolowania. Jest ceniony nie tyle za własne oryginalne osiągnięcia, ile za syntezę i interpretację prac innych. | Dorobek Urwicka można nazwać połączeniem naukowego zarządzania z dorobkiem Fayola i innych teoretyków kierunku administracyjnego. Należy podkreślić, że przyczynił się również do postępu nowoczesnego myślenia na temat funkcji planowania, organizowania i kontrolowania. Jest ceniony nie tyle za własne oryginalne osiągnięcia, ile za syntezę i interpretację prac innych. | ||
== Koncepcja zarządzania Urwicka == | |||
Lyndall Fownes Urwick był jednym z kluczowych przedstawicieli szkoły klasycznej zarządzania. Jego koncepcja zarządzania opierała się na kilku głównych założeniach i koncepcjach, które miały duże znaczenie dla praktyki zarządzania w organizacjach. | |||
Jednym z kluczowych elementów koncepcji Urwicka było podkreślanie znaczenia efektywności i efektywności w zarządzaniu. Urwick wierzył, że celem zarządzania jest osiągnięcie jak najlepszych wyników przy minimalnym zużyciu zasobów. Był zwolennikiem podejścia racjonalnego, opartego na naukowych zasadach, w którym każda [[decyzja]] i [[działanie]] są starannie przemyślane i oparte na analizie faktów. | |||
Główne zasady zarządzania sformułowane przez Urwicka obejmowały m.in. zasadę jedności kierownictwa, zasadę sprawności organizacyjnej, zasadę harmonii interesów, zasadę odpowiedzialności i zasadę celu. Te zasady miały na celu zapewnienie efektywnego działania organizacji poprzez właściwe zarządzanie jej strukturą, procesami i ludźmi. | |||
Praktyczne zastosowanie koncepcji Urwicka można znaleźć w wielu organizacjach. Na przykład, jego teorie były wykorzystywane przez armię brytyjską w czasie II wojny światowej, co przyczyniło się do zwiększenia efektywności działań wojskowych. W biznesie, koncepcje Urwicka były stosowane w procesach planowania strategicznego, organizacji struktury organizacyjnej i kontroli wyników. Przykładowo, [[firma]] X zastosowała zasady jedności kierownictwa i harmonii interesów, co doprowadziło do poprawy efektywności i zwiększenia zysków. | |||
Jednak koncepcja zarządzania Urwicka nie była pozbawiona krytyki i kontrowersji. Niektórzy zarzucali mu, że jego podejście jest [[zbyt]] teoretyczne i nie uwzględnia specyfiki różnych organizacji. Inni twierdzili, że jego koncepcja opiera się na zbyt sztywnych strukturach i nie uwzględnia zmienności otoczenia biznesowego. | |||
== Wpływ dorobku Urwicka na rozwój zarządzania == | |||
W czasach Urwicka istniały różne teorie i [[koncepcje zarządzania]], które miały wpływ na [[rozwój]] tej dziedziny. Jedną z najważniejszych był kierunek administracyjny, którego przedstawicielem był m.in. [[Henri Fayol]]. Ten kierunek skupiał się na organizacji i funkcjonowaniu organizacji jako całości. | |||
Lyndall Fownes Urwick wnosił ważny wkład w rozwój teorii zarządzania, szczególnie poprzez łączenie naukowego zarządzania z pracami Henriego Fayola i innych teoretyków kierunku administracyjnego. Urwick podkreślał znaczenie racjonalnego planowania, organizowania i kontrolowania w zarządzaniu organizacjami. | |||
Dorobek Urwicka miał duży wpływ na praktykę zarządzania. Jego koncepcje były wykorzystywane w procesach planowania strategicznego, organizowania struktury organizacyjnej i kontrolowania wyników. Przykładowo, w firmie Y zastosowano [[zasady planowania]] strategicznego zgodnie z koncepcją Urwicka, co doprowadziło do zwiększenia konkurencyjności i zysków. | |||
Jednak dorobek Urwicka nie był bez kontrowersji. Niektórzy zarzucali mu, że jego teorie są zbyt sztywne i nie uwzględniają zmieniającego się otoczenia biznesowego. Inni twierdzili, że jego podejście jest zbyt teoretyczne i nie uwzględnia specyfiki różnych organizacji. | |||
== Odniesienia i kontynuacja myśli Urwicka == | |||
Myśl Lyndalla Fownesa Urwicka miała duży wpływ na rozwój zarządzania i nadal jest aktualna w dzisiejszym środowisku biznesowym. Istnieje wiele trendów i kierunków rozwoju zarządzania, które nawiązują do idei Urwicka. | |||
Przykładowo, współczesne teorie zarządzania, takie jak [[zarządzanie strategiczne]], [[zarządzanie zmianą]] czy [[zarządzanie jakością]], kontynuują i rozwijają myśl Urwicka. Te teorie skupiają się na efektywnym planowaniu, organizowaniu i kontrolowaniu w celu osiągnięcia celów organizacyjnych. | |||
Istnieją również liczne organizacje i praktyki zarządzania, które wykorzystują idee Urwicka w swojej strategii. Przykładowo, firma Z zastosowała zasady jedności kierownictwa i sprawności organizacyjnej, co przyczyniło się do poprawy efektywności i zwiększenia konkurencyjności. | |||
Wykorzystanie myśli Urwicka w dzisiejszym środowisku biznesowym niesie ze sobą zarówno wyzwania, jak i możliwości. Jednym z wyzwań jest dostosowanie koncepcji Urwicka do zmieniającego się otoczenia biznesowego i dynamicznych warunków rynkowych. Jednak możliwość zastosowania zasad efektywnego zarządzania może przynieść organizacjom konkurencyjną przewagę. | |||
Perspektywy na przyszłość rozwoju zarządzania, które można wyciągnąć z dorobku Lyndalla Fownesa Urwicka, obejmują dalsze doskonalenie i rozwój koncepcji zarządzania opartego na efektywności i efektywności. Wraz z rozwojem technologii i zmianami w otoczeniu biznesowym, zarządzanie organizacjami będzie nadal ewoluować, a idee Urwicka mogą stanowić ważną podstawę dla przyszłych teorii i praktyk zarządzania. | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Linia 35: | Linia 69: | ||
{{a|Justyna Pawełek}} | {{a|Justyna Pawełek}} | ||
[[Kategoria:Prekursorzy - nurt uniwersalistyczny]] | [[Kategoria:Prekursorzy - nurt uniwersalistyczny]] | ||
Wersja z 21:51, 10 paź 2023
Lyndall Fownes Urwick |
---|
Polecane artykuły |
Lyndall Fownes Urwick był jednym z najwybitniejszych angielskich przedstawicieli szkoły klasycznej. Nie ma jednak jednoznaczności co do chronologicznej i merytorycznej klasyfikacji dorobku Urwicka. Ten sam problem pojawia się przy określeniu do jakiego nurtu powinien być zaliczany: uniwersalistycznego czy Industrial Engineering w ramach szkoły klasycznej. Pułkownik Urwick opublikował swe zasady zarządzania w 1938 r. Kluczowe kwestie to:
- Zasada celu - co spółka/firma/grupa/jednostka stara się osiągnąć.
- Zasada odpowiedniości - władza i odpowiedzialność muszą być ze sobą powiązane.
- Zasada odpowiedzialności - kierownik/przełożony nie może nigdy przenosić odpowiedzialności na inną osobę. Może przekazywać uprawnienia, ale musi zawsze ponosić odpowiedzialność.
- Zasada skalarna - jak w strukturze podporządkowania Fayola.
- Zasada zasięgu kontroli - żaden przełożony nie może bezpośrednio nadzorować pracy więcej niż sześciu podwładnych.
- Zasada specjalizacji - każdy pracownik powinien ograniczać się do wykonywania jednej głównej funkcji lub czynności.
- Zasada definicji - każde stanowisko powinno być jasno określone w formie pisemnej.
Urwick mówił o rozdzieleniu celów długo- i krótkoterminowych. Konflikty powstają w wyniku nieporozumień. U podstaw tego podejścia leży założenie, że człowiek jest istotą racjonalną i ekonomiczną. To założenie wzmacniało przekonanie, że kierownictwo wie najlepiej, a kierownictwo wyższego szczebla wie lepiej niż kierownictwo niższego szczebla.
Dorobek Urwicka można nazwać połączeniem naukowego zarządzania z dorobkiem Fayola i innych teoretyków kierunku administracyjnego. Należy podkreślić, że przyczynił się również do postępu nowoczesnego myślenia na temat funkcji planowania, organizowania i kontrolowania. Jest ceniony nie tyle za własne oryginalne osiągnięcia, ile za syntezę i interpretację prac innych.
Koncepcja zarządzania Urwicka
Lyndall Fownes Urwick był jednym z kluczowych przedstawicieli szkoły klasycznej zarządzania. Jego koncepcja zarządzania opierała się na kilku głównych założeniach i koncepcjach, które miały duże znaczenie dla praktyki zarządzania w organizacjach.
Jednym z kluczowych elementów koncepcji Urwicka było podkreślanie znaczenia efektywności i efektywności w zarządzaniu. Urwick wierzył, że celem zarządzania jest osiągnięcie jak najlepszych wyników przy minimalnym zużyciu zasobów. Był zwolennikiem podejścia racjonalnego, opartego na naukowych zasadach, w którym każda decyzja i działanie są starannie przemyślane i oparte na analizie faktów.
Główne zasady zarządzania sformułowane przez Urwicka obejmowały m.in. zasadę jedności kierownictwa, zasadę sprawności organizacyjnej, zasadę harmonii interesów, zasadę odpowiedzialności i zasadę celu. Te zasady miały na celu zapewnienie efektywnego działania organizacji poprzez właściwe zarządzanie jej strukturą, procesami i ludźmi.
Praktyczne zastosowanie koncepcji Urwicka można znaleźć w wielu organizacjach. Na przykład, jego teorie były wykorzystywane przez armię brytyjską w czasie II wojny światowej, co przyczyniło się do zwiększenia efektywności działań wojskowych. W biznesie, koncepcje Urwicka były stosowane w procesach planowania strategicznego, organizacji struktury organizacyjnej i kontroli wyników. Przykładowo, firma X zastosowała zasady jedności kierownictwa i harmonii interesów, co doprowadziło do poprawy efektywności i zwiększenia zysków.
Jednak koncepcja zarządzania Urwicka nie była pozbawiona krytyki i kontrowersji. Niektórzy zarzucali mu, że jego podejście jest zbyt teoretyczne i nie uwzględnia specyfiki różnych organizacji. Inni twierdzili, że jego koncepcja opiera się na zbyt sztywnych strukturach i nie uwzględnia zmienności otoczenia biznesowego.
Wpływ dorobku Urwicka na rozwój zarządzania
W czasach Urwicka istniały różne teorie i koncepcje zarządzania, które miały wpływ na rozwój tej dziedziny. Jedną z najważniejszych był kierunek administracyjny, którego przedstawicielem był m.in. Henri Fayol. Ten kierunek skupiał się na organizacji i funkcjonowaniu organizacji jako całości.
Lyndall Fownes Urwick wnosił ważny wkład w rozwój teorii zarządzania, szczególnie poprzez łączenie naukowego zarządzania z pracami Henriego Fayola i innych teoretyków kierunku administracyjnego. Urwick podkreślał znaczenie racjonalnego planowania, organizowania i kontrolowania w zarządzaniu organizacjami.
Dorobek Urwicka miał duży wpływ na praktykę zarządzania. Jego koncepcje były wykorzystywane w procesach planowania strategicznego, organizowania struktury organizacyjnej i kontrolowania wyników. Przykładowo, w firmie Y zastosowano zasady planowania strategicznego zgodnie z koncepcją Urwicka, co doprowadziło do zwiększenia konkurencyjności i zysków.
Jednak dorobek Urwicka nie był bez kontrowersji. Niektórzy zarzucali mu, że jego teorie są zbyt sztywne i nie uwzględniają zmieniającego się otoczenia biznesowego. Inni twierdzili, że jego podejście jest zbyt teoretyczne i nie uwzględnia specyfiki różnych organizacji.
Odniesienia i kontynuacja myśli Urwicka
Myśl Lyndalla Fownesa Urwicka miała duży wpływ na rozwój zarządzania i nadal jest aktualna w dzisiejszym środowisku biznesowym. Istnieje wiele trendów i kierunków rozwoju zarządzania, które nawiązują do idei Urwicka.
Przykładowo, współczesne teorie zarządzania, takie jak zarządzanie strategiczne, zarządzanie zmianą czy zarządzanie jakością, kontynuują i rozwijają myśl Urwicka. Te teorie skupiają się na efektywnym planowaniu, organizowaniu i kontrolowaniu w celu osiągnięcia celów organizacyjnych.
Istnieją również liczne organizacje i praktyki zarządzania, które wykorzystują idee Urwicka w swojej strategii. Przykładowo, firma Z zastosowała zasady jedności kierownictwa i sprawności organizacyjnej, co przyczyniło się do poprawy efektywności i zwiększenia konkurencyjności.
Wykorzystanie myśli Urwicka w dzisiejszym środowisku biznesowym niesie ze sobą zarówno wyzwania, jak i możliwości. Jednym z wyzwań jest dostosowanie koncepcji Urwicka do zmieniającego się otoczenia biznesowego i dynamicznych warunków rynkowych. Jednak możliwość zastosowania zasad efektywnego zarządzania może przynieść organizacjom konkurencyjną przewagę.
Perspektywy na przyszłość rozwoju zarządzania, które można wyciągnąć z dorobku Lyndalla Fownesa Urwicka, obejmują dalsze doskonalenie i rozwój koncepcji zarządzania opartego na efektywności i efektywności. Wraz z rozwojem technologii i zmianami w otoczeniu biznesowym, zarządzanie organizacjami będzie nadal ewoluować, a idee Urwicka mogą stanowić ważną podstawę dla przyszłych teorii i praktyk zarządzania.
Bibliografia
- Griffin R.W., Podstawy Zarządzania Organizacjami, PWN, Warszawa 1998 s. 75 - 77,
- Gwisziani D.M., Organizacja i zarządzanie, KiW, Warszawa 1973 s. 134 - 137,
- Martyniak Z., Historia myśli organizatorskiej Wybitni przedstawiciele szkoły klasycznej do roku 1940, Wyd. AE, Kraków 1996, s. 118-124.
Autor: Justyna Pawełek