Harrington Emerson: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Infobox update)
 
(LinkTitles.)
Linia 15: Linia 15:




'''Harrington Emerson''' to jeden z przedstawicieli nurtu uniwersalistycznego. Podstawę jego koncepcji stanowi pojęcie efektywności, które przedstawił w swoim największym dziele pt. "Dwanaście zasad wydajności". Definiuje tam efektywność jako "wyrażony w procentach stosunek do pewnego wzorca".
'''Harrington Emerson''' to jeden z przedstawicieli nurtu uniwersalistycznego. Podstawę jego koncepcji stanowi pojęcie efektywności, które przedstawił w swoim największym dziele pt. "Dwanaście zasad wydajności". Definiuje tam [[efektywność]] jako "wyrażony w procentach stosunek do pewnego wzorca".


Ponadto prezentuje dwanaście zasad wydajności:
Ponadto prezentuje dwanaście zasad wydajności:
# Jasno określony [[cel]]. Jest to [[zasada]] zdecydowanie najważniejsza. Ma podstawowe znaczenie w kierowaniu ludźmi, ale także w osiąganiu przez [[przedsiębiorstwo]] wysokiej efektywności. Należy więc jasno określić podstawowy cel działalności i jednocześnie wystrzegać się powszechnego zjawiska jakim jest przesłanianie celu głównego przez szereg celów pozornych.
# Jasno określony [[cel]]. Jest to [[zasada]] zdecydowanie najważniejsza. Ma podstawowe znaczenie w kierowaniu ludźmi, ale także w osiąganiu przez [[przedsiębiorstwo]] wysokiej efektywności. Należy więc jasno określić podstawowy cel działalności i jednocześnie wystrzegać się powszechnego zjawiska jakim jest przesłanianie celu głównego przez szereg celów pozornych.
# Zdrowy rozsądek. Pozwala on przyjąć wszystko, co konieczne i pożyteczne i jednocześnie wyeliminować to, co przeszkadza nam w osiągnięciu celu.
# [[Zdrowy rozsądek]]. Pozwala on przyjąć wszystko, co konieczne i pożyteczne i jednocześnie wyeliminować to, co przeszkadza nam w osiągnięciu celu.
# Fachowa rada. Każdy organ kierowniczy powinien mieć specjalnych ekspertów, tak "aby nie ugrzązł w wiedzy z przeszłego tygodnia, miesiąca, roku, dziesięciolecia lub przeszłego wieku".
# Fachowa rada. Każdy organ kierowniczy powinien mieć specjalnych ekspertów, tak "aby nie ugrzązł w wiedzy z przeszłego tygodnia, miesiąca, roku, dziesięciolecia lub przeszłego wieku".
# Dyscyplina. Można ja rozpatrywać w 3 znaczeniach: dostosowania się do wymagań otoczenia, dostosowania się do porządku życia, dostosowania się do kary za niewłaściwe zachowanie. Aby nauczyć [[pracownik]]ów dyscypliny kierownictwo samo powinno pracować sumiennie, pilnie i z zapałem oraz wypełniać swoje obowiązki wobec podwładnych.
# [[Dyscyplina]]. Można ja rozpatrywać w 3 znaczeniach: dostosowania się do wymagań otoczenia, dostosowania się do porządku życia, dostosowania się do kary za niewłaściwe zachowanie. Aby nauczyć [[pracownik]]ów dyscypliny kierownictwo samo powinno pracować sumiennie, pilnie i z zapałem oraz wypełniać swoje obowiązki wobec podwładnych.
# Uczciwe postępowanie. Należy postępować zgodnie z zasadą "postępuj z ludźmi tak, jak chcesz, aby z tobą postępowano".
# Uczciwe postępowanie. Należy postępować zgodnie z zasadą "postępuj z ludźmi tak, jak chcesz, aby z tobą postępowano".
# Niezawodne, szybkie, dokładne i parametryczne sprawozdania.
# Niezawodne, szybkie, dokładne i parametryczne sprawozdania.
# Czasowy [[plan]] przebiegu działania. Przebieg działania powinien być precyzyjnie ustalony.
# Czasowy [[plan]] przebiegu działania. Przebieg działania powinien być precyzyjnie ustalony.
# Wzorce i normy. Wymagania muszą być na miarę danego człowieka i odwrotnie. Emerson w odróżnieniu od Taylora dopasowuje wzorce do istniejących, przeciętnych warunków.
# Wzorce i [[normy]]. Wymagania muszą być na miarę danego człowieka i odwrotnie. Emerson w odróżnieniu od Taylora dopasowuje wzorce do istniejących, przeciętnych warunków.
# Przystosowanie warunków. Aby w pełni wykorzystać swe możliwości należy "przystosować siebie tak, aby móc rozporządzać czynnikami zewnętrznymi lub przystosować warunki zewnętrzne tak, aby osoba stała się osią wokół której wszystko się obraca".
# Przystosowanie warunków. Aby w pełni wykorzystać swe możliwości należy "przystosować siebie tak, aby móc rozporządzać czynnikami zewnętrznymi lub przystosować warunki zewnętrzne tak, aby osoba stała się osią wokół której wszystko się obraca".
# Wzorcowe metody pracy. Ich ustalenie jest konieczne jeśli chcemy osiągnąć satysfakcjonujące nas wyniki.
# Wzorcowe metody pracy. Ich ustalenie jest konieczne jeśli chcemy osiągnąć satysfakcjonujące nas wyniki.
# Instrukcje pisemne. Są to regulaminy pracy, zawierające głównie prośby i ostrzeżenia. Bez nich żadne przedsięwzięcie nie jest możliwe do realizacji.
# Instrukcje pisemne. Są to regulaminy pracy, zawierające głównie prośby i ostrzeżenia. Bez nich żadne [[przedsięwzięcie]] nie jest możliwe do realizacji.
# Nagroda za wydajność. Konieczne jest wprowadzenie właściwego systemu wynagrodzeń za pracę. Emerson proponuje obiecujące premie już za 68% wykonania normy. Przedział od 68% do 100% dzieli natomiast na progi, z których każdemu przydziela adekwatne [[wynagrodzenie]].
# [[Nagroda]] za [[wydajność]]. Konieczne jest wprowadzenie właściwego systemu wynagrodzeń za pracę. Emerson proponuje obiecujące premie już za 68% wykonania normy. Przedział od 68% do 100% dzieli natomiast na progi, z których każdemu przydziela adekwatne [[wynagrodzenie]].


<google>ban728t</google>
<google>ban728t</google>

Wersja z 22:51, 19 maj 2020

Harrington Emerson
Polecane artykuły


Harrington Emerson to jeden z przedstawicieli nurtu uniwersalistycznego. Podstawę jego koncepcji stanowi pojęcie efektywności, które przedstawił w swoim największym dziele pt. "Dwanaście zasad wydajności". Definiuje tam efektywność jako "wyrażony w procentach stosunek do pewnego wzorca".

Ponadto prezentuje dwanaście zasad wydajności:

  1. Jasno określony cel. Jest to zasada zdecydowanie najważniejsza. Ma podstawowe znaczenie w kierowaniu ludźmi, ale także w osiąganiu przez przedsiębiorstwo wysokiej efektywności. Należy więc jasno określić podstawowy cel działalności i jednocześnie wystrzegać się powszechnego zjawiska jakim jest przesłanianie celu głównego przez szereg celów pozornych.
  2. Zdrowy rozsądek. Pozwala on przyjąć wszystko, co konieczne i pożyteczne i jednocześnie wyeliminować to, co przeszkadza nam w osiągnięciu celu.
  3. Fachowa rada. Każdy organ kierowniczy powinien mieć specjalnych ekspertów, tak "aby nie ugrzązł w wiedzy z przeszłego tygodnia, miesiąca, roku, dziesięciolecia lub przeszłego wieku".
  4. Dyscyplina. Można ja rozpatrywać w 3 znaczeniach: dostosowania się do wymagań otoczenia, dostosowania się do porządku życia, dostosowania się do kary za niewłaściwe zachowanie. Aby nauczyć pracowników dyscypliny kierownictwo samo powinno pracować sumiennie, pilnie i z zapałem oraz wypełniać swoje obowiązki wobec podwładnych.
  5. Uczciwe postępowanie. Należy postępować zgodnie z zasadą "postępuj z ludźmi tak, jak chcesz, aby z tobą postępowano".
  6. Niezawodne, szybkie, dokładne i parametryczne sprawozdania.
  7. Czasowy plan przebiegu działania. Przebieg działania powinien być precyzyjnie ustalony.
  8. Wzorce i normy. Wymagania muszą być na miarę danego człowieka i odwrotnie. Emerson w odróżnieniu od Taylora dopasowuje wzorce do istniejących, przeciętnych warunków.
  9. Przystosowanie warunków. Aby w pełni wykorzystać swe możliwości należy "przystosować siebie tak, aby móc rozporządzać czynnikami zewnętrznymi lub przystosować warunki zewnętrzne tak, aby osoba stała się osią wokół której wszystko się obraca".
  10. Wzorcowe metody pracy. Ich ustalenie jest konieczne jeśli chcemy osiągnąć satysfakcjonujące nas wyniki.
  11. Instrukcje pisemne. Są to regulaminy pracy, zawierające głównie prośby i ostrzeżenia. Bez nich żadne przedsięwzięcie nie jest możliwe do realizacji.
  12. Nagroda za wydajność. Konieczne jest wprowadzenie właściwego systemu wynagrodzeń za pracę. Emerson proponuje obiecujące premie już za 68% wykonania normy. Przedział od 68% do 100% dzieli natomiast na progi, z których każdemu przydziela adekwatne wynagrodzenie.

Ważne jest, aby przedsiębiorstwo wprowadziło w życie wszystkie te zasady. Tylko wtedy będzie sprawnie funkcjonować.

Poglądy Emersona zyskały bardzo duży rozgłos i uznanie. Dziś jest on uznawany za prekursora metody zarządzania przez cele.

Bibliografia

  • W. Kieżun, Podstawy organizacji i zarządzania, Książka i wiedza, Warszawa 1977, s. 74-75,
  • A. K. Koźmiński, W. Piotrowski, Zarządzanie teoria i praktyka, PWN, Warszawa 1998, s. 638-639,
  • Z. Martyniak, Historia myśli organizatorskiej, AE Kraków, Kraków 1988, s. 87-92.

Autor: Anna Kondrat