Emitent
| Emitent |
|---|
| Polecane artykuły |
Emitent - podmiot wystawiający papiery wartościowe i ogłaszający ich sprzedaż na własny rachunek i we własnym imieniu lub instytucja dokonująca emisji pieniądza. Emitentami mogą być: Skarb Państwa, Bank państwa, przedsiębiorstwo, instytucja finansowa, instytucja samorządowa. Celem emisji papierów wartościowych jest pozyskanie kapitału przez emitenta.
Wyróżnia się następujące rodzaje emisji:
- Emisja własna - emitent sam emituje i sprzedaje papiery wartościowe.
- Emisja obca - odbywa się za pośrednictwem wyspecjalizowanej instytucji finansowej.
Ze względu na kraj pochodzenia emitenta wyróżnia się:
- emitentów krajowych,
- emitentów zagranicznych
TL;DR
Emitent to podmiot, który wystawia papiery wartościowe i ogłasza ich sprzedaż w celu pozyskania kapitału. Może to być Skarb Państwa, bank, przedsiębiorstwo lub instytucja samorządowa. Wyróżnia się emitentów obligacji, krótkoterminowych papierów dłużnych i akcji. Równy i natychmiastowy dostęp do informacji o emitencie jest fundamentem rynku kapitałowego. Emitent jest zobowiązany do ujawniania informacji, szczególnie w przypadku informacji poufnych, które mogą mieć wpływ na cenę lub wartość instrumentów finansowych.
Charakterystyka emitentów ze względu na rodzaj emitowanych papierów wartościowych
Emitent obligacji
Emitentem w myśl ustawy regulującej zasady emisji obligacji, może być ten podmiot, który całym swoim majątkiem jest w stanie zagwarantować zapisy zawarte na obligacji (wysokość oprocentowania, terminy płatności, terminy i warunki wykupu). Zabezpieczenia obligacji występują w postaci ustanowienia zastawu lub hipoteki albo udzielenia gwarancji. Emitent odpowiada za wszystkie zobowiązania całym swoim majątkiem, natomiast gwaranci do wysokości zabezpieczenia. Najbardziej rozpowszechnione są obligacje emitowane przez Skarb Państwa.
Emitent krótkoterminowych papierów dłużnych
Krótkoterminowe papiery dłużne, zwane komercyjnymi, są coraz częstszym źródłem finansowania przedsięwzięć, wykorzystywanym przez przedsiębiorstwa. Zaliczane są one do instrumentów rynku pieniężnego i stanowią zobowiązanie emitenta do ich wykupu w określonym terminie według podanej wartości nominalnej. Emitent musi spełniać pewne warunki, które dotyczą wprowadzania do obrotu tychże papierów wartościowych oraz bezpieczeństwa transakcji, a więc udzielanie informacji i korzystanie z pośrednictwa banku lub biura maklerskiego jako organizatora emisji. Instytucja, organizująca emisję komercyjnych papierów wartościowych, wykupuje całość emisji od emitenta, a następnie organizuje przetarg na rynku pierwotnym lub odsprzedaż na rynku wtórnym. Emitent może powołać gwaranta na wykup tych papierów wartościowych. Emitentami są najczęściej duże rozpoznawane firmy, zwykle spółki akcyjne, które zajmują mocną pozycję na Giełdzie Papierów Wartościowych.
Emitent akcji
Akcje są formą finansowania własnego przedsiębiorstwa. Są to papiery wartościowe, potwierdzające udział ich właściciela w kapitale spółki. Różnią się od obligacji i papierów komercyjnych tym, że nieznana jest długość ich posiadania. Podmioty zakupujące akcje partycypują w podziale zysków emitenta.
Rynek finansowy, a emitent
Fundamentem rynku kapitałowego jest równy i natychmiastowy dostęp inwestorów do dokładnych, przedstawionych w sposób prosty i jasny, informacji dotyczących emitenta lub instrumentów finansowych notowanych na rynku zorganizowanym wyemitowanych przez niego. Przejrzystość rynku buduje zaufanie inwestorów, co powoduje większe zainteresowanie ich i emitentów papierów wartościowych tymże rynkiem. Oczywiście rynki obrotu wtórnego, co do zasady nie służą gromadzeniu środków finansowych przez emitenta, ale pośrednio mają wpływ przede wszystkim na to czy w ogóle istnieje możliwość pozyskania kapitału przez danego emitenta od szerokiej grupy inwestorów, a ponadto na wielkość oraz koszt tego kapitału.
Zakres ujawnianych informacji
Mówiąc o zakresie ujawnianych informacji przez emitenta ważne jest aby zwrócić uwagę na ustawę o obrocie – art. 154 ust.1 pkt.1. Mianowicie w sytuacji kiedy emitent zauważył okoliczność konkretnie wskazującą na wykreowanie informacji poufnej to jest on zobowiązany do zredagowania odpowiedniego raportu. Inaczej jest w przypadku informacji zarówno bieżących jak i okresowych oraz poszczególnego typu zdarzenia dla których jest możliwość posłużenia się dokładnie wskazanym zakresem treści, który zresztą jest zamieszczony w regulacjach prawnych. Jeśli mamy do czynienia z sytuacją o charakterze indywidualnym to wiąże się to z brakiem zakresu regulowanego przez prawo. Spowodowane jest to okolicznościami specyficznymi w stosunku do cech danego emitenta jak również innych zmiennych, które istotnie mają wpływ na znaczenie oraz postrzeganie konkretnych sytuacji.
Należy jednak pamiętać co to jest informacja poufna. Sięgając do definicji podkreślmy, że konstytutywną cechą tej informacji jest precyzyjność, co oznacza, że mówimy o okoliczności lub zdarzeniu, które wystąpiły lub których wystąpienia można oczekiwać. ponadto jej charakter umożliwia dokonanie potencjalnego wpływu tychże okoliczności lub zdarzeń na cenę lub wartość instrumentów finansowych.
Bibliografia
- Głuchowski J.(2004).Leksykon finansów, PWE Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
- Nordhaus W.(2008). Ekonomia tom 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Pachucki M.(2014). Jak prawidłowo wypełniać obowiązki informacyjne. Poradnik dla emitentów, Komisja Nadzoru Finansowego, Warszawa
- Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, Dz.U. 2005 nr 183 poz. 1538
- Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych, Dz.U. 2005 nr 184 poz. 1539
Autor: Anna Socha, Kaja Tuszyńska
 |
Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu. |
