Telepraca
Telepraca |
---|
Polecane artykuły |
Telepraca (ang. Teleworking)- forma organizacji pracy, określana również jako praca mobilna, e-praca, praca na odległość, praca elastyczna. Jej rozwój datuje się na lata 60-70 XX wieku w USA a autorstwo J.M.Nillesowi. Określana jest jako jedna ze sztandarowych przypadków tzw. nietypowych form zatrudnienia. Telepraca według Nillesa to każda forma pracy z wykorzystaniem technologii informatycznych, zastępująca konieczność dojazdów do siedziby firmy czy instytucji. W Europie na początku lat 90 XX wieku Komisja Europejska rozpoczęła badania mające na celu wprowadzić telepracę jako alternatywną formę zatrudnienia[1]. W Polsce znana od lat dziewięćdziesiątych XX wieku[2][3].
Najbardziej popularne prace wykonywane w formie telepracy[4][5]:
- tłumaczenia
- przeprowadzanie ankiet
- opracowanie graficzne
- projektowanie stron www
- księgowość
- tworzenie oprogramowania
- wykonywanie analiz kosztów
- gromadzenie i przetwarzanie danych
- tworzenie baz danych
- działalność marketingowa
- sprzedaż na telefon
- obsługa klienta
- redagowanie tekstów
TL;DR
Telepraca to forma pracy wykonywanej przy użyciu technologii informatycznych, która umożliwia pracę poza tradycyjnym miejscem zatrudnienia. Telepraca może być wykonywana w domu pracownika, w specjalnie przygotowanych pomieszczeniach lub w miejscach, w których pracownik aktualnie się znajduje. Praca w formie telepracy regulowana jest przez prawo pracy, a pracownik i pracodawca muszą mieć możliwość kontaktu. Telepraca ma wiele zalet, takich jak zmniejszenie kosztów dla pracodawcy, elastyczny grafik dla pracownika i większą swobodę. Jednak wiąże się także z pewnymi wadami, takimi jak ograniczenie kontaktu z innymi pracownikami i trudności w rozdzieleniu pracy od życia prywatnego.
Aspekty prawne
Według art. 67 kodeksu pracy, praca w formie telepracy wykonywana jest regularnie poza zakładem pracy oraz musi być świadczona przy użyciu technologii informatycznych. Pracownik oraz pracodawca mają mieć możliwość w dowolnej chwili nawiązania ze sobą kontaktu[6][7]. Pracodawca zobowiązany jest:
- dostarczyć telepracownikowi sprzęt niezbędny do wykonania powierzonej mu pracy
- pokryć wszystkie koszta związane z instalacją, serwisem, ubezpieczeniem oraz eksploatacją sprzętu
Pracownik zobowiązany jest wykonywać te same obowiązki, które dotyczą ogółu pracowników (art. 100 k.p.). Dodatkowo zobowiązany jest do:
- przekazania niezbędnych informacji umożliwiających porozumienie się z nim za pomocą środków komunikacji elektronicznej
- potwierdzenia na piśmie zapoznania się z zasadami ochrony danych przekazanych telepracownikowi oraz ich przestrzegania[8]
Rodzaje telepracy
Telepracę można podzielić, z uwagi, na miejsce jej wykonywania[9]
- telepraca domowa, wykonywana w domu, kontakt z pracodawcą możliwy przy wykorzystaniu środków łączności, takich jak: telefon, e-mail, videorozmowa, itp.
- telepraca wykonywana poza zakładem pracy ale nie w domu pracownika tylko w specjalnie do tego przygotowanych pomieszczeniach/budynkach, np. telecentrum.
- telepraca mobilna, praca wykonywana w miejscach, w których aktualnie znajduje się pracownik. Telepracownik podróżując utrzymuje kontakt z pracodawcą za pomocą środków komunikowania się.
Telepraca w Unii Europejskiej
Porozumienie z dnia 16 lipca 2002 reguluje warunki zatrudnienia i pracy, bezpieczeństwa, szkolenia i prawa osób pracujących na odległość. Porozumienie to zapewnia m.in. by osoby pracujące na odległość miały takie same prawa jak osoby pracujące w siedzibie pracodawcy, zapewnia lepsze warunki w zakresie czasu pracy, prywatności. W Europejskim porozumieniu ramowym znajdują się również wytyczne dotyczące monitorowania bezpieczeństwa osób zatrudnionych na odległość oraz higieny pracy[10].
Zalety telepracy
Dla pracodawcy:
- zmniejszenie kosztów stałych, wynikających np. z konieczności zorganizowania pomieszczeń biurowych dla pracowników
- zmniejszenie kosztów związanych ze szkoleniem pracownika w miejscu pracy
- ograniczenie kosztów wynikających z nieobecności pracownika (zwolnienia chorobowe)
- możliwość zatrudniania pracowników wysoko wykwalifikowanych, którzy w normalnej formie zatrudnienia nie mogliby być dostępni, ze względu np. na miejsce zamieszkania
- zwiększenie wydajności, efektywności pracowników
- poprawa reputacji, wizerunku pracodawcy, ze względu na wykorzystywanie alternatywnej formy zatrudnienia, firma postrzegana jest za bardziej nowoczesną
Dla pracownika:
- elastyczny grafik pracy
- zatrudnienie nieograniczone jest lokalizacją, miejscem zamieszkania
- możliwość pracy dla osób niepełnosprawnych, minimalizacja barier wynikających z nieprzystosowania miejsca pracy do ich potrzeb
- zmniejszenie czasu oraz kosztów związanych z dojazdem do pracy
- możliwość łączenia wykonywania kilku prac jednocześnie
- możliwość łączenia pracy z np. wychowywaniem dziecka (zamiast urlopu wychowawczego)
- zwiększenie swobody i samodzielności
Wady telepracy
Dla pracodawcy:
- ograniczony kontakt z pracownikiem
- ograniczona kontrola działań pracownika
- koszty związane z zapewnieniem pracownikowi odpowiedniego sprzętu teleinformatycznego
- konieczność wdrożenia odpowiedniej infrastruktury komputerowej w firmie
Dla pracownika:
- ograniczone kontakty z innymi pracownikami
- trudności w rozgraniczeniu pracy z życiem prywatnym
- możliwość awarii dostarczonego przez pracodawcę sprzętu (ograniczenie/brak możliwości wykonywania pracy)
- ograniczenia wynikające z rodzaju wykonywanej pracy, nie wszystkie zawody wykonywać można za pomocą telepracy
Przypisy
- ↑ E. Golec-Nycz, A. Osiewalska, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, "Telepraca w bibliotekach jako element aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych lub przebywających na urlopach wychowawczych", s. 40
- ↑ A. Sobczyk, Telepraca w prawie polskim, s. 21
- ↑ K. Polak, Nieuregulowany polski rynek, "Gazeta Prawna”, nr 102 (958) z 27 maja 2003 r
- ↑ Z. Sadowski, Telepraca – stan obecny i warunki dalszego rozwoju., Rynek Pracy nr 2, s. 92–93
- ↑ Zakrzewska-Szczepanska, Bhp przy telepracy, Praca i Zabezpieczenie Społeczne nr 9, s. 35.
- ↑ J. Wiśniewski, Różnorodne formy zatrudnienia, s. 61
- ↑ L. Kikrus, Telepraca jako nowa forma zatrudnienia, "Transformacja Prawa Prywatnego”, nr 2/2001, s. 11
- ↑ J. Wiśniewski, Różnorodne formy zatrudnienia, s. 90
- ↑ J. Wiśniewski, Zatrudnianie pracowników w formie telepracy, s. 48-58
- ↑ http://www.eurofound.europa.eu/pubdocs/2009/961/pl/1/EF09961PL.pdf
Bibliografia
- Czerniak T., Janiec M., Kreft W. (2006), Prowadzenie działalności biznesowej z zastosowaniem telepracy, Telepraca. Ogólnopolski program promocji i szkoleń dla przedsiębiorców
- Budniak E., Grzybowski W., Olszewski J. (2017), Ergonomiczne aspekty kształtowania nowych form pracy, Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie, nr 1(33), s. 39-53
- Duchna S., Paluszkiewicz M. (2013), Podporządkowanie telepracownika w stosunku pracy, Zeszyty prawnicze UKSW, Vol 13/ Nr 1, s. 153-170
- Golec-Nycz E., Osiewalska A. (2006), Telepraca w bibliotekach jako element aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych lub przebywających na urlopach wychowawczych, Akademia Ekonomiczna w Krakowie
- Konarska M., Kurkus-Rozowska B. (2002), Telepraca-szanse, korzyści, uciążliwości, Bezpieczeństwo pracy, nr.5
- Kikrus L. (2001), Telepraca jako nowa forma zatrudnienia, "Transformacja Prawa Prywatnego”, nr 2
- Sadowski Z., Telepraca – stan obecny i warunki dalszego rozwoju, Rynek Pracy nr 2
- Polak K. (2003), Nieuregulowany polski rynek, "Gazeta Prawna”, nr 102 (958) z 27 maja 2003 r.
- Sobczyk A. (2009), Telepraca w prawie polskim, Wydawnictwo Wolters Kluwer
- Wiśniewski J. (2007), Zatrudnianie pracowników w formie telepracy, Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa "Dom Organizatora"
- Wiśniewski J. (2010), Różnorodne formy zatrudnienia, Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Organizacji, Toruń
- Wiśniewski J. (2014, Istota telepracy, Repozytorium UKW
- Zakrzewska-Szczepanska K. (2005), Bhp przy telepracy, Praca i Zabezpieczenie Społeczne nr 9
Autor: Agata Kowalska, Piotr Pierzchała