Dyrektywa w sprawie wymogów kapitałowych

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 08:16, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Dyrektywa w sprawie wymogów kapitałowych
Polecane artykuły


CRD (ang. Capital Requirement Directive) - jest to tzw. Dyrektywa w sprawie wymogów kapitałowych. CRD została uchwalona przez Parlament Europejski 28 września 2005 r., natomiast jej postanowienia obowiązują państwa członkowskie Unii Europejskiej od 1 stycznia 2007 r.

Struktura CRD

Na pakiet przepisów zwanych CRD składają się dwie dyrektywy, które zawierają w sobie wytyczne Nowej Umowy Kapitałowej (Bazylei II):

  • Dyrektywa 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe.
  • Dyrektywa 2006/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie adekwatności kapitałowej firm inwestycyjnych i instytucji kredytowych.

Dyrektywy te nowelizują wcześniejsze regulacje: Dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. odnoszącą się do podejmowania i prowadzenia działalności kredytowej przez instytucje kredytowe oraz Dyrektywę 93/6/EWG z dnia 15 marca 1993 r. w sprawie adekwatności kapitałowej firm inwestycyjnych i instytucji kredytowych.

Cel

Celem CRD było przede wszystkim wprowadzenie w Unii Europejskiej proponowanego w Nowej Umowie Kapitałowej podejścia do obliczania wymogów kapitałowych z tytułu ryzyka kredytowego i operacyjnego oraz podkreślenie konieczności rozwoju metod zarządzania ryzykiem. Skutkami tych działań mają być lepsza ochrona inwestorów, wzrost zaufania do instytucji finansowych oraz zwiększenie stabilności finansowej i konkurencyjności gospodarki Unii Europejskiej. Rozróżnienie pomiędzy NUK a CRD jest istotne ze względu na różnice między nimi np. zakres stosowania czy też traktowanie należności od małych i średnich przedsiębiorstw.

Wdrożenie Dyrektywy CRD w Polsce

W Polsce na podstawie nowo uchwalonych dyrektyw unijnych (Dyrektywy 2006/48/WE i 2006/49/WE) powstały projekty aktów prawnych regulujących nowy sposób zarządzania ryzykiem bankowym. Dotyczyło to projektu nowelizacji ustawy Prawo bankowe i projektów uchwał Komisji Nadzoru Bankowego. Konsultacje w tej sprawie odbywały się w latach 2005-2006, zaś nad organizacją całego przedsięwzięcia czuwał Główny Inspektor Nadzoru Bankowego i Związek Banków Polskich. W efekcie dyrektywy zostały ostatecznie wdrożone do polskiego prawa poprzez nowelizację 26 stycznia 2007 r. ustawy Prawo bankowe i uchwały Komisji Nadzoru Bankowego z 13 marca 2007 r. Regulacje te obowiązują od 1 kwietnia 2007 r. (metody proste - standardowa oraz metoda wewnętrznych ratingów) oraz od 1 stycznia 2008 r. (metody zaawansowane).

Bibliografia

  • Żółtkowski W, Zarządzanie ryzykiem bankowym w praktyce w kontekście Nowej Umowy Kapitałowej (Basel II), CeDeWu, Warszawa 2007, s. 34-35.
  • Stefański M, Nowe regulacje dotyczące wymagań kapitałowych wobec banków, "Materiały i Studia", Zesz. Nauk. nr 212, Warszawa 2006, s. 7.
  • Krasodomska J, Ocena stanu przygotowania banków do wdrożenia Nowej Bazylejskiej Umowy Kapitałowej - przegląd wyników badań, "Bank i Kredyt", 2/2007, NBP, Warszawa 2007, s. 47.

Autor: Michał Gruca