Baby boomers

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 07:48, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Baby boomers
Polecane artykuły


Baby boomers - osoby urodzone w latach 1946-1964 w czasach powojennych. Stabilizacja i poprawa stosunków społecznych, a także poczucie bezpieczeństwa są charakterystycznymi cechami tej generacji. Wychowani przez osoby dotknięte konfliktami cechują się optymistycznym patrzeniem na świat, niezależnością i zaangażowaniem, ale także zainteresowaniem sprawami globalnymi. Ich celem było założenie rodziny, znalezienie stabilnej pracy oraz bycie częścią złożonego procesu funkcjonowania w społeczeństwie.

Charakterystyka pokolenia

Baby boomers są to osoby urodzone w czasie wyżu demograficznego, który wystąpił w okresie powojennym. Uwarunkowania politycznie oraz społeczne spowodowały, że osoby te były skoncentrowane w dużym stopniu na potrzebach indywidualnych. Dalej ważna dla nich była praca w grupie ale były osobami, które bardziej niż wcześniejsze pokolenia miały skłonność do wydawania pieniędzy oraz skupiania się na własnej satysfakcji i czerpaniu radości z życia. W czasach powojennych nastąpiły znaczne zmiany w procesie kształcenia oraz edukacji, co spowodowało też zmianę stylu życia. Czynnikiem przynoszącym największą radość i satysfakcję stał się dla nich sukces zawodowy i sposób nagradzania za wykonaną pracę oraz udział w projektach. Bliskość czasowa konfliktu spowodowała, że mimo znaczącej zmiany w zachowaniu, niezmiennie gloryfikowali autorytety. Odczuwali także potrzebę bycia potrzebnym, a także byli uznawani za osoby cierpliwe i stabilne. Działali według wcześniej ustalonych reguł oraz wzorów postępowania. Obecnie osoby urodzone w latach 1946-1964 można uznać za generację, która powoli schodzi z rynku pracy.

Czynniki wpływu i otoczenie

Pokolenie Baby boomers jest przyzwyczajone do klasycznych form przekazu oraz mediów. Przede wszystkim skupiają swoją uwagę na telewizji. Jest to medium, które pojawiło się i zdobywało popularność w czasach ich dorastania i, mimo znaczących zmian, jest dla nich najbardziej bliskim kanałem komunikacji. Daje to możliwość targetowania reklam pod tę grupę odbiorów, z uwagi na ich największą liczebność. Technologią popularną w czasach ich młodości były również kasety magnetofonowe oraz radio. Kasety nie są obecnie popularnym oraz ogólnodostępnym produktem co powoduje konieczność myślenia postępowego. Radio natomiast w dalszym ciągu jest bardzo popularną formą komunikacji. Podobnie jak telewizja daje możliwość wyboru odpowiednich i dopasowanych audycji co skutkuje niesłabnącą popularnością tego kanału komunikacji.[1]
Obecnie osoby urodzone w tych latach są, tak samo jak późniejsze pokolenia, uzależnione od wpływu mediów. W przeciwieństwie do osób młodszych preferują jednak niezmiennie media tradycyjne. Największe oddziaływanie wywołuje tzw. About the line co tłumaczy się jako skierowanie przekazu do dużej grupy docelowej.
Głównymi czynnikami, które decydują o zachowaniach tego pokolenia są wpływ ekspertów lub udokumentowane dowody. Skutkuje to dużym zaufaniem do liderów opinii, a w przypadku dowodów wiarą w wyniki badań rynkowych oraz ankiet. Ludzie generacji Baby boom są odczuwają potrzebę dowodzenia nimi i wierzą we władzę. Jest to uwarunkowane potrzebą słuchania się autorytetów (mędrców), a także doświadczeniami starszych pokoleń.[2]

Edukacja

Po wojnie system kształcenia uległ zmianom. W latach wcześniejszych nacisk w kształceniu kładziony był przede wszystkim na tradycję oraz naukę przez pracę. Baby boomers uczyli się na bazie dowodów, potwierdzonych danych, a także skupiano się na zagadnieniach technicznych. Powodowało to, że w porównaniu do swoich rodziców, wyrastali na osoby lepiej przygotowane do pracy zawodowej i majacy większą wiedzę na temat otaczającego ich świata. Przede wszystkim format nauczania stał się zdecydowanie łagodniejszy niż wcześniej. Dawało to uczucie komfortu i większą chęć do poszerzania wiedzy z czego Baby boomers skorzystali. Kształcenie odbywało się też w sposób ustrukturyzowany, co skutkowało większymi możliwościami rozwoju i możliwością poszerzania horyzontów. Atmosfera w szkole była spokojna i skupiano się na zachowaniu ciszy, a cała edukacja (tak jak i teraz) odbywała się w szkołach i komfortowych warunkach.

Praca i finanse

Baby boomers są indywidualistami, a także idealistami. Nie zmienia to jednak stopnia ich zaangażowania w wykonywaną pracę. Mają bardzo silną potrzebę afiliacji czyli nawiązywania, a w następnej kolejności utrzymywania pozytywnych kontaktów ze społeczeństwem oraz współpracy jednostki lub grupy z innymi organizacjami. Są to osoby lojalne, które nieczęsto zmieniają pracę i zdecydowanie lepiej czują się pracując w jednym przedsiębiorstwie przez długi okres czasu.[3] Przeważnie osobami czynnymi zawodowo są mężczyźni co spowodowane jest modelem rodziny opartym na mężu dającym wsparcie finansowe i żonie, której uwaga powinna skupiać się na prowadzeniu domu. Chęć osiągnięcia sukcesu powoduje jednak często przesadne skupienie się na wykonywanym zawodzie oraz pracoholizm. mimo że później niż młodsze pokolenia mieli możliwość założenia własnej firmy lub osiągnięcia sukcesu (zdecydowana dominacja na rynku pracy datowana jest na początek lat 90) to obecnie są autorytetami dla generacji późniejszych.[4] Osoby zaliczane do tej grupy skupiają się na długoterminowym planowaniu finansów. Mimo chęci czerpania przyjemności z zakupów nie są osobami rozrzutnymi i cenią wartość pieniądza. Znaczna część, mimo zinformatyzowania współczesnego świata, w dalszym ciągu preferuje posługiwanie się gotówką. Często też są nieufni w stosunku do banków oraz płatności bezgotówkowy co nie zmienia faktu, iż byli pierwszym pokoleniem, które zainteresowało się kredytami. Biorąc pod uwagę ich zaangażowanie w pracę są mniej uzależnieni finansowo od pomocy państwa oraz mają zdecydowanie większą świadomość oszczędzania.

Bibliografia

Przypisy

  1. Rosa G. 2013, s. 137-144
  2. Aniszewska G. 2015, s. 4-5
  3. Smolbik-Jęczmień A. 2013, s. 228-238
  4. Jagoda A. 2016, s. 201-208

Autor: Justyna Sarlińska