Circular economy

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 17:00, 2 lis 2023 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Czyszczenie tekstu)
Circular economy
Polecane artykuły

Circular economy czyli gospodarka cyrkularna to system gospodarczy, którego celem jest zminimalizowanie strat oraz zużycia jednorazowych zasobów. Z tego powodu system ten uwzględnia projektowanie poszczególnych elementów tak aby możliwy był ich demontaż a następnie ponowne wykorzystanie. Gospodarka cyrkularna inaczej znana jest jako:

  • Gospodarka okrężna
  • Gospodarka obiegowa
  • Gospodarka o cyklu zamkniętym
  • Gospodarka o pętli zamkniętej
  • Model "od kołyski do kołyski"

Powstanie koncepcji gospodarki cyrkularnej związane jest z niezadowoleniem z modelu gospodarki linearnej, który okazał się niewystarczający w obliczu pojawiających się problemów spowodowanych zbyt dużą i ciągle rosnącą ilością odpadów na składowiskach. Z tego powodu należało stworzyć nowy system zrównoważonego gospodarowania zasobami. W taki sposób została zapoczątkowana gospodarka cyrkulacyjna propagująca nowe podejście gdzie produkty podlegają ponownemu użyciu[1]

Ekonomia cyrkularna propaguje podejście systemowe, traktujące badane obiekty jako otwarte systemy tworzące całkiem nową całość. Zdolność do połączenia podejścia sektorowego oraz synergicznego, dodaje ekonomii cyrkularnej siły, która z kolei pozwala:

"Dzięki systemowemu podejściu ekonomia cyrkularna integruje ze sobą aspekty społeczne, ekonomiczne i przyrodnicze na każdym poziomie gospodarowania:

  • poziom mikro - poprzez tworzenie ekoprojektów, ekoproduktów, minimalizację odpadów, wprowadzanie systemu zarządzania środowiskowego, etc.
  • poziom mezo - poprzez tworzenie ekoparków przemysłowych,
  • poziom makro - tworzenie ekomiast, ekogmin, ekoregionów" [2]

TL;DR

Gospodarka cyrkularna, znana również jako gospodarka okrężna, obiegowa lub o pętli zamkniętej, to system gospodarczy mający na celu minimalizację strat i zużycia zasobów. Opiera się na projektowaniu produktów tak, aby można było je demontować i ponownie wykorzystać. Gospodarka cyrkularna integruje aspekty społeczne, ekonomiczne i przyrodnicze na różnych poziomach gospodarowania. Jej podstawowe zasady to wykorzystanie odpadów jako surowców, różnorodność systemów, energia ze źródeł odnawialnych, myślenie systemowe i odzwierciedlanie rzeczywistych kosztów w cenach produktów. Przejście do gospodarki cyrkularnej wymaga przeprojektowania produktów i synchronizacji działań państwa, przedsiębiorstw i społeczeństwa. Polska, jako członek UE, jest zobowiązana do wprowadzania strategii gospodarki o obiegu zamkniętym.

Model ekonomii cyrkularnej

W tradycyjnym ujęciu zadaniem gospodarki cyrkularnej jest dostarczanie surowców do produkcji oraz zapewnienie tzw. zlewu na odpady. Jednak model ten zakłada także iż przyroda posiada wartość przyrodniczą i jest to system podtrzymujący życie, co związane jest z funkcjami ekonomii środowiskowej. Model powstały w latach 90XX. wieku opisuje przepływy zasobów uwzględniając zarówno zasoby odnawialne jak i nieodnawialne. Jednak należy pamiętać, że oba wskazane typy mogą się wyczerpać. Możliwe odpady zależą od zdolności środowiska do asymilacji. W przypadku silnej nastąpi naturalny proces odnowienia zasobów, natomiast w przypadku słabej będzie miało to konsekwencje w pogorszeniu się użyteczności całkowitej[3]

" Model gospodarki cyrkularnej wyróżnia się kilkoma podstawowymi zasadami:

  • odpady stanowią surowce dla innych produktów. Odpady nie powinny istnieć - należy w taki sposób projektować produktu, aby w cyklu życia możliwe było pełne ponowne użycie wszystkich odpadów, które staną się surowcami dla innych systemów, materiałów i produktów, które będzie można wykorzystywać wielokrotnie w sposób bezpieczny,
  • różnorodność to siła. Modułowość, wszechstronność i możliwość adaptacji powinny stać się priorytetem w gospodarce cyrkulacyjnej. Różnorodne systemy o wielu powiązaniach i skalach są bardziej odporne na wymagania,
  • energia powinna pochodzić ze źródeł odnawialnych. Celem wszystkich systemów powinno być wytwarzanie energii ze źródeł odnawialnych,
  • myślenie systemowe - traktowanie gospodarki jako systemu, który zawiera wiele wzajemnie zależnych elementów,
  • ceny produktów powinny odzwierciedlać rzeczywistość. Efektywne wykorzystanie zasobów wymaga, aby ceny odzwierciedlały faktyczny koszt naszych działań"

Przedstawione powyżej zasady mają znaczny wpływ na zmianę postrzegania produktu i zarządzania nim. Wiele produktów trzeba będzie poddać całkowitemu przeprojektowaniu, aby mogły zostać ponownie użyte. Wszystko to za sprawą rozumowania, które okazało się niewystarczające dla nowych potrzeb. Sam recykling nie wystarczy, gdyż jedynie ogranicza a nie zapobiega. Dotychczas ekoprojektowanie uznawane było jako opracowanie produktów o małym wpływie na środowisko w ich cyklu życia, teraz okazuje się, że to za mało[4]

Znaczenie filarów gospodarki w obiegu zamkniętym

Gospodarka o zamkniętym obiegu pod warunkiem dobrego rozplanowania działań i odpowiedniej komunikacji może stanowić idealną drogę do zrównoważonego rozwoju. W dążeniu do tego ważna jest synchronizacja trzech filarów:

  • Państwa
  • Przedsiębiorstwa
  • Społeczeństwa

Polska jako członek Unii Europejskiej zobowiązana jest do wprowadzania dyrektyw, planów, strategii i innych dokumentów obrazujących wizję rozwoju Europy i jej gospodarki. Dokumentów dotyczących gospodarki o obiegu zamkniętym jest kilka, m.in. dyrektywa wprowadzająca zmiany w gospodarce odpadami-COM (2014)397 final [4].

Przedsiębiorstwo często mogą nie ponosząc dużych nakładów poprawić swoją sytuację oraz osiągnąć korzyści. Wystarczy zastosować usprawnienia w procesie produkcji, zminimalizować wytwarzanie odpadów czy zmniejszyć energochłonność. Ma to miejsce dzięki wprowadzeniu ZSZ, CP czy 5R.

Społeczeństwo powinno być świadome tego jakie odgrywa znaczenie w łańcuchu zależności oraz, że dzięki propagowaniu przedsiębiorstw proekologicznych lub wyrobów przyjaznych środowisku przyczyni się do poprawy wspólnej sytuacji. Każda osoba ma duży wpływ na zapętlanie gospodarki w kwestii odpadów, a wzrost ich odzysku pozwala na wtórne użycie i zmniejszenie zasilania składowisk[5]

Przypisy

  1. D.Burchart-Korol 2016, s. 53-54
  2. M.Raftowicz-Filipkiewicz 2014, s. 148
  3. M. Raftowicz-Filipkiewicz 2014, s. 148-149
  4. D.Burchart-Korol 2016, s. 54-56
  5. Zarębska J.2017, s. 290-291

Bibliografia


Autor: Natalia Nowak