Strategia marketingowa
Strategia marketingowa |
---|
Polecane artykuły |
Strategia marketingowa oznacza zespół jasno określonych działań i zasad postępowania, które przedsiębiorstwo musi spełnić, aby efektywnie prowadzić swoją działalność i osiągnąć maksymalizację zysku [1]. Jej formułowanie to proces decyzyjny, polegający na wytyczeniu najistotniejszych problemów oraz określeniu sposobów ich rozwiązań [2].
Zakres przedmiotowy strategii marketingowych
Aby pokazać, jak ważną rolę odgrywa strategia marketingowa w całościowej strukturze strategii przedsiębiorstwa, należy wyraźnie określić zakres przedmiotowy strategii marketingowych, który obejmuje [3]:
- ocena sytuacji rynkowej,
- weryfikacja rynku docelowego,
- badanie szans i zagrożeń,
- dokonywanie wyboru instrumentów marketingu mix.
Struktura strategii marketingowych
Strategia marketingowa zawiera elementy następujących struktur [4]:
1. Globalna strategia przedsiębiorstwa
- sformułowanie głównych aspektów działalności gospodarczej, którymi dane przedsiębiorstwo chce się zainteresować,
- określenie sposobów gromadzenia zasobów i ich alokacji pomiędzy różnymi działalnościami,
- strategia ta jest bardzo istotna w przypadku prowadzenia zdywersyfikowanej działalności gospodarczej,
2. Strategie poszczególnych obszarów działalności= Strategie strategicznych jednostek gospodarczych
- wyznaczenie granic obszaru danej działalności,
- określenie sposobu dominacji nad konkurentem,
- wybór metody działania w danej branży bądź segmencie rynku,
- wykorzystywane nieprzerwanie w sposób harmonijny, zgodny,
3. Strategie funkcjonalne
- określenie sposobu osiągnięcia danej funkcji, by osiągnąć przewagę na rynku,
- synchronizacja wybranej funkcji z innymi funkcjami.
Opis wybranych rodzajów strategii
W bibliografii można znaleźć dużą ilość wyszczególnionych rodzajów strategii marketingowych. Najpopularniejsze podziały biorą pod uwagę:
- czas,
- relacje między rynkiem a produktem,
- konkurencyjność,
- udział przedsiębiorstwa w rynku,
- oddziaływanie na nabywców
Strategia ze względu na czas wejścia na rynek
Wyróżnić możemy dwa aspekty strategii wejścia na rynek [5]:
I) Sposoby wejścia na rynek
- zależne od stopnia i charakteru zaangażowania przedsiębiorstwa przy wchodzeniu na ten rynek,
- zaangażowanie określa rodzaj i ilość zasobów np. finansowych, ludzkich,
- sposoby te mogą wynikać z wewnętrznego jak i zewnętrznego rozwoju przedsiębiorstwa,
- oznaczać to może wprowadzenie: nowego produktu na nowe rynki, zmodyfikowanego produktu na istniejące już wcześniej rynki zbytu,
II) Strategie funkcjonalne
- definiują zakres i rodzaj podejmowanych działań,
- przy wyznaczaniu tej strategii należy określić:
- a) moment i charakter wejścia na rynek,
- b) rozmiary wejścia,
- c) wariant struktury marketingu mix.
Czas wejścia na rynek
Kluczowym elementem tej strategii marketingowej jest określenie odpowiedniego czasu wejścia na rynek. Wiąże się to zarówno z uwzględnieniem problemów, jakie pojawią się na wejściu, jak i koniecznością osiągnięcia i utrzymania przewagi konkurencyjnej.
- Aby pokazać zależność pomiędzy czasem wejścia na rynek a przewagą konkurencyjną, możemy wyróżnić takie strategie jak [6]:
- Wejście pionierskie- oznacza sytuację, w której firma z danym produktem, pojawia się na rynku jako pierwsza, co wiąże się z dużym ryzykiem i koniecznością dysponowania zasobami finansowymi niezbędnymi na promocję, zdobywanie popytu pierwotnego,
- Jednoczesne wejście- wprowadzenie produktu w momencie wejścia na rynek największego konkurenta,
- Wczesne wejście- jego celem jest zwalczanie silnej pozycji pioniera, co wiąże się z dużymi zasobami o gotowością konfrontacji,
- Późne wejście- jest typowe dla końcowej fazy rozwoju bądź nasycenia cyklu życia produktu, polega na powielaniu działań wcześniej zachodzących lub wprowadzaniu innowacyjnych rozwiązań.
Korzyści pioniera
Do zasadniczych profitów płynących z bycia pionierem należy [7]:
- zdolność do osiągnięcia zysku monopolowego,
- swoboda w dokonywaniu wyboru segmentu rynku, promowaniu atrybutów produktów,
- ustalanie standardów, reguł gry na rynku,
- projektowanie kanału dystrybucji,
- możliwość osiągnięcia wysokiej skali produkcji,
- obniżanie kosztów jednostkowych poprzez zdobycie doświadczenia,
- sceptyczne podejście konsumentów do zmiany produktu.
Strategie sukcesu pioniera
Sukces pioniera zależy w dużym stopniu od przyjętej strategii działania [8]:
- Strategia masowej penetracji- celem jest pozyskanie jak największej liczby potencjalnych klientów, strategia ta ma uświadamiać klientelę o istnieniu produktu, motywować do zakupu,
- Strategia niszy rynkowej- przedsiębiorstwo koncentruje się na wybranym segmencie rynku i dąży do do osiągnięcia maksymalnej liczby lokalnych klientów,
- Strategia zbierania śmietanki- skierowana do klientów niewrażliwych na cenę, strategia ta zakłada stosowanie możliwie największych cen, by osiągnąć potencjalnie wysoki zysk.
Sukcesy strategii Późne wejście
Według badań Tellisa i Goldera o powodzeniu produktów później wchodzących na rynek świadczą następujące aspekty [9]:
- wizja masowego rynku- masowy rynek gwarantuje zwiększoną skalę produkcji, a zatem przynosi korzyści i cenne doświadczenie,
- wytrwałość menedżerska- kierownictwo ma za zadanie dzielnie uczestniczyć przez cały życia produktu, również w okresie powolnego postępu,
- zaangażowanie finansowe- wysokie zasoby finansowe, przy tej strategii, zapewniają osiągnięcie sukcesu,
- nieustająca innowacyjność- nieustanne doskonalenie, kreatywność stanowią klucz do powodzenia na rynku,
- wspomaganie aktywami- istnieje prawdopodobieństwo zdominowania nowego rynku, pod warunkiem, że firma funkcjonuje już na rynku z pokrewnymi produktami.
Strategie oparte na relacjach między rynkiem a produktem
H. I. Ansoff dokonuje następującej klasyfikacji strategii z punktu wiedzenia relacji zachodzących pomiędzy rynkiem a produktem [10]:
- Strategia penetracji rynku- polega na zwiększaniu sprzedaży i promocji produktów już istniejących, przyczynia się do rozwoju istniejącego już wcześniej rynku zbytu, realizację tej strategii można osiągnąć poprzez:
- wzrost sprzedaży produktów dotychczasowym odbiorcom,
- pozyskanie nowych nabywców,
- odsłanianie własnego pola działania- zabezpieczenie istniejącego rynku zbytu przed konkurencją,
- zwiększenie udziału w rynku- poprzez obniżki cenowe, wzrost dystrybucji,
- zwiększenie częstotliwości zakupów- stosowanie specjalnych zachęt,
- Strategia rozwoju rynku- zakłada, iż rozwój przedsiębiorstwa możliwy jest poprzez dysponowanie takim samym produktem, pod warunkiem zmiany jego przeznaczenia i segmentu rynku, wiąże się to z pozyskiwaniem nowych rynków zbytu, a co za tym idzie- ze zmianą struktur marketingu mix,
- Strategia rozwoju produktu- oznacza proponowanie na istniejących już rynkach, produktów nowych bądź ulepszonych, ale mających podobne właściwości i zbliżone zastosowanie,
- Strategia dywersyfikacji- ma charakter złożony, oznacza przeklasyfikowanie istniejących zasobów przedsiębiorstwa i zastosowanie ich w działaniach całkowicie innych niż wcześniej były one wykorzystywane.
Kierunki dywersyfikacji
W zależności od warunków technicznych i ekonomicznych dywersyfikacja może przebiegać w następujących kierunkach [11]:
- Dywersyfikacja pionowa= wertykalna- podejmowanie działań poprzedzających i następnych, które stanowią łączność z działaniami dotychczasowymi, wzrost produkcji materiałów potrzebnych do produkcji danego wyrobu, włączenie do produkcji wyrobów z pozostałych faz procesu produkcyjnego,
- Dywersyfikacja pozioma= horyzontalna- rozszerzenie dotychczasowej oferty produktów, o wyroby spokrewnione, przy produkcji których wykorzystuje się dotychczasowe doświadczenie i zasoby,
- Dywersyfikacja równoległa= lateralna- podejmowanie zupełnie innej działalności, nie związanej z dotychczasowa produkcją, co wymaga zaangażowania nowych związków technicznych i marketingowych.
Rodzaje strategii dywersyfikacji
Wyróżnić można takie strategie dystrybucji jak [12]:
- Dywersyfikacja inwestycyjna- stosowana przez przedsiębiorstwa znajdujące się w dobrej pozycji konkurencyjnej, w celu utrzymania dominacji na rynku zbytu,
- Dywersyfikacja schodzenia z branży- skierowana do przedsiębiorstw zmierzających wycofać swoje produkty z rynku, gdyż stanowi namiastkę wzrostu gospodarczego,
- Dywersyfikacja podtrzymująca- zmierzająca ku zabezpieczeniu istniejącej działalności, otwarta na zdobycie nowego rynku, celem zwiększenia konkurencyjności,
- Dywersyfikacja zapewniająca przetrwanie- gwarantująca zachowanie odpowiedniej pozycji na rynku, w sytuacji, gdy pozycja ta jest osłabiona przez konkurencję.
Strategie konkurencyjne
Uzyskanie przewagi konkurencyjnej wymaga zastosowania jednej z trzech strategii [13]:
- Strategia pozycji wiodącej (Strategia pozycji czołowej) pod względem kosztów całkowitych (przywództwa kosztowego)- przedsiębiorstwo prezentuje się jako producent/ sprzedawca o niskich kosztach, funkcjonuje na obszernym rynku, zajmuje się różnymi segmentami, sektorami,
- Strategia przywództwa ze względu na zróżnicowanie (Strategia zróżnicowania)- przedsiębiorstwo chcąc zaimponować nabywcom wyróżnia się pod względem tych cech, które oni najbardziej cenią, w zamian za co otrzymuje premie od konsumentów,
- Strategia koncentracji- określenie przez przedsiębiorstwo warunków działania w segmencie rynku, dostosowanie się do panujących tam wymogów, by w ten sposób osiągnąć przewagę konkurencyjną w danym segmencie; przyjmuje ona dwa warianty:
- a) przywództwo kosztowe w wybranym segmencie rynkowym,
- b) przywództwo w zakresie zróżnicowania w określonym segmencie rynku.
Strategie ze względu na udział przedsiębiorstwa w rynku
Z punktu widzenia zajmowanej pozycji na runku możemy wydzielić takie strategie jak:[14]:
- Strategia lidera rynku (market leader)- przedsiębiorstwo ma wówczas największe przychody ze sprzedaży, tym samym osiąga dominujący udział w sprzedaży danego produktu, wyznacza ceny, metody dystrybucji, zakres innowacyjności,
- Strategia pretendentów rynkowych (market challengers)- polega na zdecydowanym wyznaczeniu celów strategicznych, nieustannej chęci powiększenia udziałów w rynku,
- Strategia naśladowców (market followers)- działania zmierzające do naśladowania pozycji lidera, by zachować dotychczasowych klientów i zdobyć nowych, w przypadku, gdy możliwości zdobycia przewagi konkurencyjnej są znikome,
- Strategia specjalistów rynkowych (market nichers)- zdobycie kontroli na stosunkowo małym, ograniczonym obszarze, realizacja celów zakładająca wyłączenie luki rynkowej, która nie jest zależna od konkurencji.
Strategia oparta o oddziaływanie nabywców
Jest to koncepcja, która odpowiada założeniom misji i pożądanego wizerunku firmy. Składa się z kombinacji dwóch głównych instrumentów jakości oferty oraz ceny. Przedsiębiorstwo określa, które korzyści wolą oferować nabywcom. Spośród nich wyróżniamy:
- korzyści jakościowe (takie jak: funkcjonalność, praktyczność, oryginalność, trwałość)
- korzyści cenowe (taniość).
Możemy więc wyszczególnić takie strategie jak:
- Strategia preferencji jakościowych
Strategia ta adresowana jest do nabywców, którzy nie przywiązują wagi do ceny produktu, lecz ważna jest dla nich jakość i poziom ich zadowolenia z produktu. Swoje wybory zazwyczaj opierają na opiniach o marce lub firmie oraz jakości obsługi marki. Strategia ta wymaga długofalowego, niekiedy kosztownego, budowania dobrego wizerunku firmy wśród klientów oraz zastosowania starannie opracowanej i różnorodnej kompozycji wykorzystywanych przez firmę instrumentów marketingowych. Strategię tą charakteryzują duże nakłady na marketing oraz na profesjonalną obsługę.
- Strategia cena – ilość
Strategia ta adresowana jest do nabywców, którzy przywiązują wagę do ceny – nie zależy im na dobrej jakości i zaspokojeniu swoich indywidualnych potrzeb, czy też na marce produktu. Strategia ta opiera się na zasadzie "duży obrót- mały zysk” - przedsiębiorstwo stawia na standaryzację i masowość wykonania. Przedsiębiorstwo wybierające taką strategię oszczędza na opakowaniach, obsłudze klienta, lokalizacji sieci dystrybucyjnych a przede wszystkim na działaniach marketingowych. Problemy z jakimi mogą spotkać się stosujący tą strategie to: duże zagrożenie konkurencyjnością oraz ryzyko kalkulowania cen w pobliżu granicy rentowności.
- Strategia marketingu masowego
Strategia ta zakłada operowanie jednolitym programem marketingowym na całym rynku lub na jego części (tzw. marketing skoncentrowany). Przewiduje on dostosowanie się do zwykłego nabywcy – dostosowuje się do jego potrzeb i wymagań.
- Strategia marketingu zróżnicowanego
Strategia ta ma na celu konieczność identyfikacji w ramach określonego rynku grup nabywców względnie jednorodnych pod względem potrzeb, możliwości i zachowań na rynku. W tej strategii możemy wyróżnić:
- strategię segmentacji pełnej (działania marketingowe w obrębie wszystkich segmentów rynku),
- strategię segmentacji selektywnej (działania marketingowe skupione na wybranych segmentach rynku).
Przypisy
- ↑ Hingston Peter, Wielka księga marketingu, Signum, Kraków 1992, s. 21
- ↑ Podstawy marketingu pod redakcją Jerzego Altkorna, Instytut Marketingu, Kraków 2001, s. 412
- ↑ Garbarski Lechosław, Rutkowski Ireneusz, Wrzosek Wojciech, Marketing. Punkt zwrotny nowoczesnej firmy, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000, s. 574
- ↑ Garbarski Lechosław, Rutkowski Ireneusz, Wrzosek Wojciech, Marketing. Punkt zwrotny nowoczesnej firmy, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000, s. 575- 578
- ↑ Garbarski Lechosław, Rutkowski Ireneusz, Wrzosek Wojciech, Marketing. Punkt zwrotny nowoczesnej firmy, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000, s. 579- 594
- ↑ Garbarski Lechosław, Rutkowski Ireneusz, Wrzosek Wojciech, Marketing. Punkt zwrotny nowoczesnej firmy, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000, s. 581
- ↑ Garbarski Lechosław, Rutkowski Ireneusz, Wrzosek Wojciech, Marketing. Punkt zwrotny nowoczesnej firmy, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000, s. 583- 585
- ↑ Garbarski Lechosław, Rutkowski Ireneusz, Wrzosek Wojciech, Marketing. Punkt zwrotny nowoczesnej firmy, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000, s. 590- 591
- ↑ Hingston Peter, Wielka księga marketingu, Signum, Kraków 1992, s. 30- 32
- ↑ Garbarski Lechosław, Rutkowski Ireneusz, Wrzosek Wojciech, Marketing. Punkt zwrotny nowoczesnej firmy, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000, s. 595- 598
- ↑ Podstawy marketingu pod redakcją Jerzego Altkorna, Instytut Marketingu, Kraków 2001, s. 414
- ↑ Garbarski Lechosław, Rutkowski Ireneusz, Wrzosek Wojciech, Marketing. Punkt zwrotny nowoczesnej firmy, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000, s. 600- 601
- ↑ Garbarski Lechosław, Rutkowski Ireneusz, Wrzosek Wojciech, Marketing. Punkt zwrotny nowoczesnej firmy, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000, s. 601- 607
- ↑ Garbarski Lechosław, Rutkowski Ireneusz, Wrzosek Wojciech, Marketing. Punkt zwrotny nowoczesnej firmy, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000, s. 607- 613
Bibliografia:
- Altkorn J. (2001). Podstawy marketingu, Instytut Marketingu, Kraków
- Czubała A., Niestrój R. (2012). Podstawy marketingu, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa,
- Garbarski L., Rutkowski I., Wrzosek W. (2000). Marketing. Punkt zwrotny nowoczesnej firmy, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
- Hingston P. (1992). Wielka księga marketingu, Signum, Kraków
- Kulczycki P., Karina D. (2009). Metoda wspomagania strategii marketingowej operatora telefonii komorkowej., Przeglad statystyczny 56: 116-134.
- Van Waterschoot W., Van den Bulte C. (1992). The 4P classification of the marketing mix revisited., The Journal of Marketing, 83-93.
Autor: Mateusz Chowaniec, Katarzyna Kuleta