Metoda Bedaux

W roku 1916 Charles Bedaux opublikował zasady własnego systemu organizowania pracy, składającego się z normowania, wartościowania i wynagradzania pracy.

Podstawą metody normowania czasu pracy jest jednostka pomiarowa 1 Bedaux, definiowana jako ilość pracy ludzkiej, którą przeciętny robotnik w normalnych warunkach i tempie pracy może wykonać w ciągu 1 minuty, korzystając z odpoczynku przewidzianego dla danej ilości pracy. Czas pracy określa się na podstawie chronometrażu, tempo pracy na podstawie oceny szacunkowej, natomiast ilość czasu na odpoczynek wynikać ma z warunków pracy.

Stosowanie

Elementy pracy dzieli się na cząstki trwające nie krócej niż 2-3 sekundy. Następnie przeprowadza się szereg pomiarów chronometrażowych. Do dalszych obliczeń wybiera się nie czas średni, lecz ten występujący najczęściej.

Wprowadzenie tempa pracy służy korygowaniu zmierzonego czasu, gdzie wartość 60 oznacza tempo normalne. Obserwator rejestruje więc nie tylko czas poszczególnych czynności, lecz również tempo pracy, kierując się oceną szacunkową. Korektę przeprowadza się mnożąc zaobserwowany czas przez występujące tempo pracy i otrzymany iloczyn dzieląc przez normalne tempo pracy.

Współczynniki czasu na odpoczynek zawierają się w przedziale od 1,1 (praca lekka) do 2,1 (praca bardzo ciężka) i zależą również od temperatury i wilgotności powietrza. Czas trwania czynności wyraża się w minutach i mnoży przez współczynnik korygujący (związany z odpoczynkiem). Po zsumowaniu wszystkich cząstek danej czynności otrzyma się czas całej operacji wyrażony w jednostkach Bedaux, czyli normę pracy.

Założenia Charles`a Bedaux były doskonalone przez Towarzystwo Bedaux. Zamiast czasu najczęściej występującego wprowadzono czas normalny, opracowano specjalne tablice, zawierające dla różnych prac procentowe współczynniki czasu na odpoczynek i współczynniki korygujące z tytułu mikroklimatu.

Badania metodą Bedaux, rozpowszechnione w przemyśle światowym w okresie międzywojennym, pokazały jak bardzo odległa jest praktyka gospodarcza od technicznej normy pracy.

Zastosowanie metody Bedaux w zarządzaniu produkcją

Metoda Bedaux znajduje zastosowanie w różnych branżach, takich jak przemysł samochodowy, tekstylny, spożywczy i wiele innych. Przykłady firm, które korzystają z tej metody, obejmują takie giganty jak Toyota, Ford czy Nestle. Metoda ta nadaje się do zastosowania w branżach, gdzie procesy produkcyjne są złożone i wymagają precyzyjnego zarządzania czasem pracy.

Metoda Bedaux umożliwia precyzyjne mierzenie czasu pracy, co przekłada się na liczne korzyści dla firm. Precyzyjne zrozumienie czasu potrzebnego do wykonania poszczególnych zadań pozwala na dokładne planowanie produkcji i identyfikację nadmiernych kosztów. Dzięki temu, firma może zoptymalizować wydajność i efektywność produkcji, minimalizując straty czasu i zasobów.

Normowanie czasu pracy jest kluczowym elementem metody Bedaux. Dzięki precyzyjnemu określeniu czasu potrzebnego do wykonania poszczególnych zadań, możliwe jest ustanowienie realistycznych celów produkcyjnych i optymalizacja wydajności. Normowanie czasu pracy umożliwia również kontrolę nad procesami produkcyjnymi i porównywanie wyników między różnymi zakładami, co pozwala na identyfikację obszarów wymagających poprawy.

Metoda Bedaux umożliwia dokładną kontrolę procesów produkcyjnych. Dzięki precyzyjnemu mierzeniu czasu pracy, można monitorować wydajność i identyfikować obszary, w których można wprowadzić ulepszenia. Porównywanie wyników między różnymi zakładami umożliwia identyfikację najlepszych praktyk i wdrożenie ich w innych obszarach. Metoda Bedaux pozwala także na kontrolę kosztów i identyfikację obszarów, w których można zaoszczędzić zasoby.

Wpływ metody Bedaux na motywację pracowników

Obiektywne i sprawiedliwe wynagradzanie pracy jest kluczowym czynnikiem motywującym pracowników do większego zaangażowania. Metoda Bedaux umożliwia sprawiedliwe wynagradzanie pracowników na podstawie ich efektywności i wydajności. Widoczna zależność między wysiłkiem a wynagrodzeniem motywuje pracowników do większego zaangażowania i dążenia do osiągania lepszych wyników.

Metoda Bedaux umożliwia identyfikację marnotrawstwa czasu, co może stanowić silny czynnik motywujący pracowników do większej efektywności. Pracownicy są świadomi, że ich czas jest mierzony i że każda strata czasu wpływa na ich wynagrodzenie. Dlatego starają się maksymalnie wykorzystać dostępny czas i minimalizować przestoje oraz inne formy marnotrawstwa czasu.

Wiele firm z powodzeniem zastosowało metodę Bedaux w celu poprawy motywacji pracowników. Na przykład, firma Toyota wykorzystuje tę metodę w swoich zakładach produkcyjnych, co przyczynia się do wyższej wydajności i zaangażowania pracowników. Inne przykłady to Ford i Nestle, które również korzystają z metody Bedaux w celu motywowania pracowników do większej efektywności.

Metoda Bedaux, podobnie jak każda inna metoda zarządzania, może stworzyć pewne wyzwanie związane z równowagą między motywacją a nadmiernym stresem czy przemęczeniem pracowników. Właściwe normowanie czasu pracy i odpowiednie zarządzanie obciążeniem mogą pomóc w zapewnieniu, że pracownicy są motywowani do osiągania lepszych wyników, jednocześnie dbając o ich zdrowie i dobrostan.

Krytyka metody Bedaux

Przeciwnicy metody Bedaux argumentują, że nacisk na wydajność kosztem innych aspektów, takich jak jakość produktu czy zdrowie pracowników, może prowadzić do nieodpowiedniego zarządzania i negatywnych konsekwencji. Istnieje obawa, że metoda Bedaux może skupiać się zbyt bardzo na ilości, kosztem jakości i innych ważnych aspektów produkcji.

Metoda Bedaux może być trudna do zastosowania w niektórych branżach, które mają specyficzne wymagania dotyczące pracy. Na przykład, w branży kreatywnej, gdzie trudno jest precyzyjnie zmierzyć czas potrzebny na tworzenie danego dzieła, metoda Bedaux może nie być odpowiednia. Również w branżach, gdzie praca jest trudna do ustandaryzowania, metoda ta może napotykać na trudności w zastosowaniu.

Metoda Bedaux, która dokładnie mierzy czas pracy i stawia nacisk na wydajność, może prowadzić do nadmiernego stresu i przemęczenia pracowników. Właściwe zarządzanie obciążeniem, uwzględniające potrzeby pracowników i zapewniające im odpowiednie wsparcie, jest kluczowe dla zapewnienia, że metoda Bedaux nie przyczynia się do negatywnych skutków zdrowotnych pracowników.

Precyzyjne mierzenie czasu i wartości pracy, jakie wymaga metoda Bedaux, może być trudne do osiągnięcia w praktyce. Istnieje ryzyko, że pracownicy mogą nieodpowiednio reagować na presję związana z mierzeniem czasu i wydajności, co może prowadzić do manipulacji danymi i nieprawdziwego obrazu rzeczywistości. Właściwe szkolenie pracowników i zapewnienie im odpowiednich narzędzi są niezbędne dla skutecznego stosowania metody Bedaux.

Metoda Bedaux — artykuły polecane

Metoda chronometrażu — Kolorymetria — Chronometraż — Fotometria — Wzorcowanie — Normalny poziom wykorzystania zdolności produkcyjnych — Mierzenie i normowanie czasu pracy — Przechodzenie z wartościowania na płace — Metoda obserwacji migawkowych

Bibliografia

• Christy J. (1984), The price of power: A biography of Charles Eugene Bedaux, Doubleday, St, James
• Lisiński M., Martyniak Z., Potocki A. (1979), Badanie pracy, PWE, Warszawa
• Martyniak Z. (1993), Prekursorzy nauki organizacji i zarządzania, PWE, Warszawa
• Martyniak Z. (1998), Metodologia wartościowania pracy, Antykwa, Kraków

Autor: Krzysztof Król