Ładunek drobnicowy

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 01:54, 30 sty 2023 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Rozbudowa artykułu)
Ładunek drobnicowy
Polecane artykuły


Ładunek drobnicowy - jako przedmiot przewozu - to wszelkiego rodzaju produkt przetworzony i wyrób gotowy, który przemieszczany jest w opakowaniach jednostkowych lub zbiorczych. Jest to ładunek charakteryzujący się stałą formą zewnętrzną i możliwością wyodrębnienia jednostki ładunku, nie podlegającej podziałowi w czasie przeładunku. Ma on różny wymiar zewnętrzny oraz różne właściwości, a ponadto jego wartość jednostkowa jest o wiele większa niż ładunku masowego. Ładunki drobnicowe wymagają szczególnej troski w trakcie przewozu i przeładunków. W przeciwieństwie do ładunków masowych zawartość przesyłki drobnicowej można zważyć i obliczyć. Ładunki drobnicowe z uwagi na małą objętość są składnikiem ładunków zbiorowych. Pojedyncze ładunki wielu nadawców są zbierane i łączone przez spedytora, a następnie wysyłane jako ładunek zbiorowy do poszczególnych odbiorców.

Cechy charakterystyczne

  • mała masa ładunkowa jednej przesyłki (w związku z tym, istnieje możliwość łączenia kilku a nawet kilkudziesięciu takich ładunków w jednostki ładunkowe - jednorodne bądź niejednorodne)
  • różny kształt i opakowanie
  • rozproszenie nadawców i odbiorców
  • klient płaci za faktyczną lub obliczeniową wagę towaru, a zastosowany do przewozu pojazd jest dobierany przez spedytora i jego wielkość nie ma wpływu na stawkę przewozową
  • cena zależna zazwyczaj od liczby przewożonych palet
  • za towary niespaletyzowane ceny przewozu są wyższe
  • list przewozowy wystawiany jest na zbiorczy ładunek pojazdu;

Zalety ładunków drobnicowych

  • dopasowanie wielkości dostaw do potrzeb odbiorcy
  • dostawa na czas
  • brak konieczności magazynowania zapasów towarów
  • obniżenie kosztów związanych z ich magazynowaniem, logistyką wewnętrzną itp
  • możliwość jednostkowania towaru

Rodzaje ładunków drobnicowych

  • opakowane: w balonach, bańkach, beczkach, bębnach, butlach, klatkach, koszach, skrzyniach i workach
  • nieopakowane

Funkcje opakowania:

  • Zabezpiecza towar przed szkodliwym wpływem czynników atmosferycznych
  • Zabezpiecza towar przed wpływami chemicznymi
  • Ułatwia przewóz
  • Ułatwia magazynowanie
  • Jest czynnikiem reklamowym (marketingowym)
  • Pomaga zidentyfikować produkt
  • Dostarcza informacje o zawarty w nim przedmiocie
  • Umożliwia łatwe i wygodne formowanie jednostek zbiorczych

Opakowanie powinno być odpowiednio oznakowane i ocechowane, co ułatwia orientację jaki ładunek jest przewożony i jak należy postępować w transporcie. Powinno także spełniać wymogi klimatyczne oraz uwzględniać obyczaje kraju, do którego wysyłamy towar. Brak właściwego oznaczenia opakowania może przyczynić się do uszkodzeń a nawet całkowitej utraty wartości użytkowej produktu - właśnie dlatego jest to bardzo ważne. Znaki te najczęściej są umieszczane na zewnętrznej stronie opakowania, w dobrze widocznym miejscu – tak, aby każdy kto bierze przesyłkę do ręki zwrócił na nie szczególną uwagę. [1]

Znaki na opakowaniach dzielimy na cztery grupy:

  1. Zasadnicze – służą identyfikacji towaru,
  2. Informacyjne – zapoznają nas z cechami towaru,
  3. Niebezpieczne – pozwalają zwrócić uwagę na cechy ładunku, które zagrażają ludziom i otoczeniu,
  4. Manipulacyjne – informują o sposobie obchodzenia się z ładunkiem. [2]

Transport ładunków drobnicowych

Ładunki drobnicowe są mniej podatne na transport niż ładunki masowe. Transportowanie tych ładunków jest raczej uciążliwe oraz niebezpieczne ze względu na duże ryzyko ich uszkodzenia lub zniszczenia. Bardziej pracochłonne i czasochłonne są też czynności załadunki i wyładunku. Z tego powodu ładunki jednostkowe podlegają jednostkowaniu, które polega na tym, że z kilku, kilkunastu lub kilkudziesięciu paczek czy skrzynek tworzy się jednostkę ładunkową. Aby usprawnić zmianę jednostek ładunkowych przy przemieszczaniu w łańcuchu dostaw dąży się do tego aby jednostka transportowa była również magazynową i sprzedażową.

Narażenia na jakie są wystawiane produkty podczas procesu składowania oraz przemieszczania:

  1. Fizyczne (mechaniczne) – najczęściej dochodzi do nich, w momencie nieodpowiedniego obchodzenia się (np. przez kurierów czy magazynierów) z przesyłkami. Uszkodzeniu mogą wtedy ulec zarówno opakowania jak i ładunek w nich zawarty. Trzeba pamiętać jednak, że nie zawsze winni są ludzie. Takie szkody mogą powstać nawet przez wzajemne oddziaływanie na siebie opakowań.
  2. Klimatyczne – jeśli opakowanie nie jest odpowiednie dla produktu to warunki atmosferyczne mogą go uszkodzić. Deszcz, śnieg, wysoka bądź niska temperatura oraz promienie słoneczne są w stanie nawet całkowicie zniszczyć towar.
  3. Chemiczne – zdarza się, gdy do przesyłki dostanie się niebezpieczny związek chemiczny.
  4. Biologiczne – mają miejsce gdy przez złe zabezpieczenie produktu, do jego środka dostaną się drobnoustroje bądź niewielkie zwierzęta (np. grzyby, insekty).
  5. Inne – są związane z ogniem, zalaniem czy zabrudzeniem. [3]


Rodzaje tworzenia zbiorczych jednostek ładunkowych

  1. Stropowanie - związanie kilku sztuk ładunku (np. łopaty, grabie)
  2. Paletyzacja - umieszczenie ładunków na palecie (Palety to płaskie, drewniane platformy o określonych wymiarach. Mogą być one różne. Najczęściej spotykaną jest paleta typu EUR (800 mm x 1200 mm). Innymi typami są palety niespełniające wymagań palety EUR oraz paleta przemysłowa (1000 mm x 1200 mm) [4]
  3. Konteneryzacja - umieszczenie ładunków w kontenerze
  4. Pakietyzacja - tworzenie z ładunków pakiet, paczek (np. pudelka od zapałek)

W przypadku gdy mamy do czynienia z większą liczbą sztuk ładunku, możemy je umieścić w kontenerze. Jest to urządzenie wielokrotnego użytku. Ze względu na różną masę kontenerów wyróżniamy małe (do 2500 kg), średnie (2500 – 10000 kg) oraz wielkie (powyżej 10000 kg). Mogą być przewożone różnymi środkami transportu wodnego, powietrznego i lądowego. [5]

Wady transportu ładunków drobnicowych

  • Niższa efektywność w porównaniu do przewozów całopojazdowych
  • najczęściej niepełne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej środka transportu i magazynu;
  • konieczność dowozu do terminalu i odwozu małych partii ładunku;
  • konieczność stosowania różnorodnych urządzeń przeładunkowych i różnorodnego oprzyrządowania,
  • czasochłonny proces przeładunku i wyładunku;
  • ze względu na niewielkie rozmiary przesyłek większa podatność na ich uszkodzenia.


Ładunek drobnicowy - przykłady

  • Odzież – ubrania, buty, kapelusze, itp.

Rozwinięty opis: Odzież to każdy przedmiot noszony na ciele jako część ubioru. Może to być ubranie, buty, kapelusze, rękawiczki, szaliki, biżuteria, okulary, torebki, parasole, itp. Ładunki drobnicowe z zakresu odzieży obejmują zarówno produkty gotowe, jak i produkty wykonane na zamówienie. Przykłady z życia: kupując nowy zestaw odzieży do pracy, kupując nowy płaszcz na zimę, zamawiając spersonalizowane buty na specjalną okazję.

  • Artykuły spożywcze – warzywa, owoce, mięso, nabiał, produkty mleczne, ryby, makarony, słodycze, itp.

Rozwinięty opis: Artykuły spożywcze to towary jadalne dostarczane do sklepów spożywczych w celu konsumpcji. Ładunki drobnicowe w tym segmencie obejmują produkty świeże, przetworzone i gotowe do spożycia. Przykłady z życia: zakup warzyw i owoców na lokalnym targu, zamówienie mięsa z zamrażarki, zakup nabiału i produktów mlecznych w supermarketach, zakup ryb w sklepie rybnym, zakup makaronu w sklepie spożywczym, zakup słodyczy w cukierni.

Ładunek drobnicowy - ograniczenia

Wprowadzenie: Przewóz ładunku drobnicowego wiąże się z ograniczeniami i słabymi stronami.

  • Wyższe koszty transportu: Ładunki drobnicowe wymagają szczególnej troski w trakcie transportu, co oznacza podwyższone koszty transportu w porównaniu do transportu ładunków masowych.
  • Większe ryzyko uszkodzenia lub utraty: Jako że ładunki drobnicowe są mniejsze i bardziej delikatne, istnieje większe ryzyko uszkodzenia lub utraty w czasie transportu.
  • Większe wymagania logistyczne: Przewóz ładunków drobnicowych wymaga zaawansowanego planowania i koordynacji działań logistycznych.
  • Dłuższy czas przeładunku: Ładunek drobnicowy wymaga czasu na jego wyodrębnienie w czasie przeładunku, co wydłuża czas przeładunku w porównaniu do ładunków masowych.
  • Większa ilość papierkowej roboty: Każdy ładunek drobnicowy wymaga dokumentacji, co zwiększa ilość potrzebnej pracy biurowej.

Ładunek drobnicowy - inne związane podejścia

W przypadku ładunku drobnicowego istnieje kilka podejść, które mogą zostać zastosowane w celu zapewnienia jego bezpiecznego i sprawnego transportu. Obejmują one:

  • Wybór odpowiedniego środka transportu: Wybór odpowiedniego środka transportu jest niezbędny do przewozu ładunku drobnicowego. Aby zapewnić bezpieczeństwo ładunku, należy wybrać odpowiedniego przewoźnika, który oferuje szybkie i bezpieczne przewozy.
  • Używanie odpowiednich opakowań: Aby zapewnić bezpieczeństwo ładunku, należy zastosować odpowiednie opakowania, które zabezpieczą ładunek przed uszkodzeniem w trakcie transportu.
  • Używanie specjalnych narzędzi przeładunkowych: Aby zapewnić bezpieczny i sprawny przeładunek, należy wykorzystać specjalne narzędzia, takie jak wózki widłowe, suwnice lub podnośniki, które pozwolą na szybkie i bezpieczne przeniesienie ładunku.
  • Zastosowanie właściwych procedur bezpieczeństwa: Przewoźnik powinien zastosować właściwe procedury bezpieczeństwa, aby zagwarantować, że ładunek zostanie bezpiecznie przewieziony do miejsca przeznaczenia.
  • Utrzymanie ścisłej kontroli: W przypadku przewozu ładunku drobnicowego należy utrzymywać ścisłą kontrolę w celu zapewnienia, że ładunek zostanie bezpiecznie przetransportowany.

Podsumowując, aby zapewnić bezpieczny i sprawny transport ładunku drobnicowego, należy wybrać odpowiedniego przewoźnika, zastosować odpowiednie opakowania, wykorzystać specjalne narzędzia przeładunkowe, zastosować właściwe procedury bezpieczeństwa oraz utrzymywać ścisłą kontrolę nad ładunkiem.

Bibliografia

Przypisy

  1. T. Truś i in. 2011, s. 180
  2. T. Truś i in. 2011, s. 180
  3. T. Nowakowski i in. 2010, s. 118 - 120
  4. S. Krzyżaniak i in. 2013, s. 25
  5. T. Truś i in. 2011, s. 179-180

Autor: Edyta Skóra, Małgorzata Pituch