Mapa intensywności celów: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
(LinkTitles.) |
||
Linia 27: | Linia 27: | ||
Przykładowa lista celów: | Przykładowa lista celów: | ||
# Maksymalizacja [[zysk]]ów. | # Maksymalizacja [[zysk]]ów. | ||
# Optymalizacja [[koszt]]ów. | # [[Optymalizacja]] [[koszt]]ów. | ||
# Zwiększenie [[sprzedaż]]y. | # Zwiększenie [[sprzedaż]]y. | ||
# Poszerzenie oferty rynkowej. | # Poszerzenie oferty rynkowej. | ||
Linia 33: | Linia 33: | ||
# Współ[[praca]] ze społecznością lokalna. | # Współ[[praca]] ze społecznością lokalna. | ||
# Udoskonalenie systemu motywacyjnego. | # Udoskonalenie systemu motywacyjnego. | ||
# Zmiana organizacji przedsiębiorstwa. | # [[Zmiana]] organizacji przedsiębiorstwa. | ||
# Poprawa obsługi [[klient]]ów. | # Poprawa obsługi [[klient]]ów. | ||
# Efektywne inwestowanie. | # Efektywne [[inwestowanie]]. | ||
Następnie należy przeprowadzić analizę wzajemnego oddziaływania celów pomiędzy wszystkimi celami za pomocą grafów. Należy wykorzystać tablice z wypisanymi celami. Analizując kolejno wpływ jednego celu na kolejne należy łączyć strzałkami te cele, które maja oddziaływanie dodatnie lub ujemne. Procedurę tą należy przeprowadzić dla wszystkich celów. Następnie otrzymujemy wykres wzajemnych zależności wszystkich celów. Na następnym etapie podejmujemy próbę oceny siły wzajemnych zależności. Należy zdecydować, które z celów są pod silnym wpływem a które pod słabym wpływem pozostałych, które mają silny, słaby wpływ na pozostałe. Tabelę intensywności wypełniamy wartościami od 0 do 3 (0 wpływ nie występuje). Następnie należy zliczyć sumy punktów w kolumnach i wierszach. | Następnie należy przeprowadzić analizę wzajemnego oddziaływania celów pomiędzy wszystkimi celami za pomocą grafów. Należy wykorzystać tablice z wypisanymi celami. Analizując kolejno wpływ jednego celu na kolejne należy łączyć strzałkami te cele, które maja oddziaływanie dodatnie lub ujemne. Procedurę tą należy przeprowadzić dla wszystkich celów. Następnie otrzymujemy wykres wzajemnych zależności wszystkich celów. Na następnym etapie podejmujemy próbę oceny siły wzajemnych zależności. Należy zdecydować, które z celów są pod silnym wpływem a które pod słabym wpływem pozostałych, które mają silny, słaby wpływ na pozostałe. Tabelę intensywności wypełniamy wartościami od 0 do 3 (0 wpływ nie występuje). Następnie należy zliczyć sumy punktów w kolumnach i wierszach. | ||
Linia 206: | Linia 206: | ||
Ostatnim etapem metody jest wyznaczenie na podstawie tabeli map intensywności. Mapy te pozwalają zidentyfikować cele aktywne, reaktywne, krytyczne i leniwe. | Ostatnim etapem metody jest wyznaczenie na podstawie tabeli map intensywności. Mapy te pozwalają zidentyfikować cele aktywne, reaktywne, krytyczne i leniwe. | ||
Na oś x nanosimy intensywność poszczególnych celów, natomiast na oś y reaktywność. Wyznaczamy wartość środkową wśród wszystkich określonych intensywności i reaktywności i nanosimy ją na wykres. Wartość środkowa określa "granice" pomiędzy rodzajami celów. | Na oś x nanosimy intensywność poszczególnych celów, natomiast na oś y reaktywność. Wyznaczamy [[wartość]] środkową wśród wszystkich określonych intensywności i reaktywności i nanosimy ją na wykres. Wartość środkowa określa "granice" pomiędzy rodzajami celów. | ||
* Cele aktywne- charakteryzują się wysoką intensywnością i niską reaktywnością. Są pierwotne w stosunku do innych celów. Są to cele używane jako narzędzia, wykorzystywane w procesie zmian, realizowane jako pierwsze. | * Cele aktywne- charakteryzują się wysoką intensywnością i niską reaktywnością. Są pierwotne w stosunku do innych celów. Są to cele używane jako narzędzia, wykorzystywane w procesie zmian, realizowane jako pierwsze. | ||
* Cele krytyczne- cechuje je wysoki stopień intensywności i reaktywności, służą do identyfikacji innych celów, ale wykorzystywanie ich jako narzędzi jest utrudnione ze względu na pozostawanie pod silnym wpływem celów aktywnych. | * Cele krytyczne- cechuje je wysoki stopień intensywności i reaktywności, służą do identyfikacji innych celów, ale wykorzystywanie ich jako narzędzi jest utrudnione ze względu na pozostawanie pod silnym wpływem celów aktywnych. | ||
Linia 219: | Linia 219: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
* Białas T., Czapiewski M., ''Ustalanie zależności celów w procesie budowania strategii przedsiębiorstwa'', "Przegląd Organizacji" nr 10, 1995r. | * Białas T., Czapiewski M., ''Ustalanie zależności celów w procesie budowania strategii przedsiębiorstwa'', "[[Przegląd]] Organizacji" nr 10, 1995r. | ||
* ''[[Zarządzanie]] Strategiczne w teorii i praktyce firmy'', Adam Stabryła, PWN, Warszawa-Kraków 2000, s. 41-48 | * ''[[Zarządzanie]] Strategiczne w teorii i praktyce firmy'', Adam Stabryła, PWN, Warszawa-Kraków 2000, s. 41-48 | ||
* ''Podstawy ekonomiki przedsiębiorstw'', Jan Duraj, PWE, Warszawa 2004, str. 51-58 | * ''Podstawy ekonomiki przedsiębiorstw'', Jan Duraj, PWE, Warszawa 2004, str. 51-58 |
Wersja z 05:14, 20 maj 2020
Mapa intensywności celów |
---|
Polecane artykuły |
Kierownicy firmy po rozpoznaniu otoczenia, sformułowaniu misji, określeniu słabych i mocnych stron firmy stoją przed problemem określenia celów długookresowych firmy. Cele te wyrażają aspiracje i zamierzenia kierowników, które maja być wyrażone w pewnym horyzoncie czasowym. Poziom ambicji kierowników powinien być adekwatny do oceny silnych i słabych stron organizacji.
Najczęściej występuje kilka celów postawionych przez kierownictwo np.: wzrost zyskowności, zdobycie udziału w rynku. Należy rozważyć problem ich wzajemnej korelacji. Ważne jest ustalenie ich realistyczności, hierarchii, wzajemnego oddziaływania. Cele powinny być formułowane w sposób ilościowy. Ważne jest zapewnieni wewnętrznej spójności wiązki celów. Możliwe jest, że niektóre cele wzajemnie się wykluczają np.: wysoka marża i wysoki udział w rynku. Należy najpierw wyeliminować cele wzajemnie się wykluczające.
Zastosowanie
Celem jest znalezienie podstawowych zależności pomiędzy celami strategicznymi oraz identyfikacja instrumentalności i reaktywności poszczególnych celów.
Najpierw należy zidentyfikować najważniejsze dla przedsiębiorstwa cele. Można wykorzystać metodę heurystyczną np.: burze mózgów. Wybieramy 10 najistotniejszych celów.
Przykładowa lista celów:
- Maksymalizacja zysków.
- Optymalizacja kosztów.
- Zwiększenie sprzedaży.
- Poszerzenie oferty rynkowej.
- Integracja załogi z firmą.
- Współpraca ze społecznością lokalna.
- Udoskonalenie systemu motywacyjnego.
- Zmiana organizacji przedsiębiorstwa.
- Poprawa obsługi klientów.
- Efektywne inwestowanie.
Następnie należy przeprowadzić analizę wzajemnego oddziaływania celów pomiędzy wszystkimi celami za pomocą grafów. Należy wykorzystać tablice z wypisanymi celami. Analizując kolejno wpływ jednego celu na kolejne należy łączyć strzałkami te cele, które maja oddziaływanie dodatnie lub ujemne. Procedurę tą należy przeprowadzić dla wszystkich celów. Następnie otrzymujemy wykres wzajemnych zależności wszystkich celów. Na następnym etapie podejmujemy próbę oceny siły wzajemnych zależności. Należy zdecydować, które z celów są pod silnym wpływem a które pod słabym wpływem pozostałych, które mają silny, słaby wpływ na pozostałe. Tabelę intensywności wypełniamy wartościami od 0 do 3 (0 wpływ nie występuje). Następnie należy zliczyć sumy punktów w kolumnach i wierszach.
Tab.1. Tabela intensywności
Nr celu | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | Suma SI |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | X | ||||||||||
2 | X | ||||||||||
3 | X | ||||||||||
4 | X | ||||||||||
5 | X | ||||||||||
6 | X | ||||||||||
7 | X | ||||||||||
8 | X | ||||||||||
9 | X | ||||||||||
10 | X | ||||||||||
Suma SR | X |
Oznaczenia:
- SI- suma intensywności
- SR- suma reaktywności
Wykreślanie map intensywności
Ostatnim etapem metody jest wyznaczenie na podstawie tabeli map intensywności. Mapy te pozwalają zidentyfikować cele aktywne, reaktywne, krytyczne i leniwe.
Na oś x nanosimy intensywność poszczególnych celów, natomiast na oś y reaktywność. Wyznaczamy wartość środkową wśród wszystkich określonych intensywności i reaktywności i nanosimy ją na wykres. Wartość środkowa określa "granice" pomiędzy rodzajami celów.
- Cele aktywne- charakteryzują się wysoką intensywnością i niską reaktywnością. Są pierwotne w stosunku do innych celów. Są to cele używane jako narzędzia, wykorzystywane w procesie zmian, realizowane jako pierwsze.
- Cele krytyczne- cechuje je wysoki stopień intensywności i reaktywności, służą do identyfikacji innych celów, ale wykorzystywanie ich jako narzędzi jest utrudnione ze względu na pozostawanie pod silnym wpływem celów aktywnych.
- Cele reaktywne- to cele będące pod silnym wpływem innych celów, są wykorzystywane jako środki wczesnego ostrzegania i kontroli celów aktywnych i reaktywnych.
- Cele leniwe- cele, które nie wywierają silnego wpływu, ani nie są pod silnym wpływem, są to cele poboczne.
Zalety metody
- Umożliwia stwierdzenie kolejności wytyczonych celów,
- Stwarza warunki do dyskusji nad rozumieniem znaczenie sformułowanych wcześniej celów,
- Umożliwia wykrycie wzajemnych powiązań między celami,
- Identyfikacja celów mających charakter strategiczny i celów bardziej operacyjnych niż strategicznych.
Bibliografia
- Białas T., Czapiewski M., Ustalanie zależności celów w procesie budowania strategii przedsiębiorstwa, "Przegląd Organizacji" nr 10, 1995r.
- Zarządzanie Strategiczne w teorii i praktyce firmy, Adam Stabryła, PWN, Warszawa-Kraków 2000, s. 41-48
- Podstawy ekonomiki przedsiębiorstw, Jan Duraj, PWE, Warszawa 2004, str. 51-58
- Podstawy nauki o przedsiębiorstwie pod redakcją Jana Lichtarskiego, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu, 1997, str. 51-53
Autor: Barbara Krawczyk, Mateusz Bembenek