Srebrna reguła bilansowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
Nie podano opisu zmian
Linia 50: Linia 50:


{{a|Dominika Magusiak}}
{{a|Dominika Magusiak}}
[[Kategoria:Rachunkowość]]
[[Kategoria:Bilans]]


{{#metamaster:description|Srebrna reguła bilansowa pomaga ocenić sytuację finansową przedsiębiorstwa. Analiza bilansu i reguły pomagają ocenić finansowanie firmy. Spełnienie reguły oznacza większą niezależność finansową i maksymalizację zysku.}}
{{#metamaster:description|Srebrna reguła bilansowa pomaga ocenić sytuację finansową przedsiębiorstwa. Analiza bilansu i reguły pomagają ocenić finansowanie firmy. Spełnienie reguły oznacza większą niezależność finansową i maksymalizację zysku.}}

Wersja z 19:46, 7 lis 2023

Srebrna reguła bilansowa
Polecane artykuły

Srebrna reguła bilansowa mówi o tym, że trwałe składniki aktywów powinny być pokrywane kapitałem stałym, tzn. kapitałem własnym i kapitałem obcym długoterminowym. Reguła zostaje zachowana, gdy wskaźnik pokrycia aktywów trwałych kapitałem stałym przyjmuje poziom 100% albo jest większy od jedności.

Zastosowanie srebrnej reguły bilansowej

Srebrna reguła bilansowa jest jedną z reguł bilansowych pozwalających ocenić sytuację finansową i ekonomiczną przedsiębiorstwa. Wiąże się to często z dokładnym przeanalizowaniem sprawozdań finansowych. Analitycy, którzy badają sprawozdania najczęściej na początku skupiają się na analizie (poziomej i pionowej) bilansu danej spółki, a wykorzystywanie reguł pomaga ocenić sposób finansowania działalności firmy. Jedynie w spółkach kapitałowych nie pozwala ustalić kondycji i wartości maksymalizowanej dla akcjonariuszy (A. Gniadkowska-Szymańska, M. Bolek 2018, s. 16).

Zaistnienie sytuacji opisywanej regułą jest korzystne ze względu na swobodę oraz niezależność finansową przedsiębiorstwa. Do jej obliczenia wykorzystuje się wskaźnik pokrycia aktywów trwałych kapitałem stałym. Jeśli polityka finansowa w przedsiębiorstwie jest prowadzona prawidłowo to kapitał stały powinien przyjmować większą wartość niż majątek trwały. Dzięki temu może też zapewnić finansowanie aktywów obrotowych, natomiast w przeciwnym wypadku firma może stać się niewypłacalna. Spełnienie tej zasady staje się możliwe jeśli są spełnione dwa dodatkowe założenia, takie jak (A. Gniadkowska-Szymańska, M. Bolek 2018, s. 17):

  • 2/3 stałych aktywów jest finansowane kapitałem własnym,
  • kapitał stały jest finansowany 1/3 bieżących aktywów.

Działania naprawcze w przypadku naruszenia reguły

  • Zwiększenie kapitału własnego. Jednym z działań naprawczych, które przedsiębiorstwa mogą podjąć w przypadku naruszenia srebrnej reguły bilansowej, jest zwiększenie kapitału własnego. Przedsiębiorstwa mogą pozyskać dodatkowe środki finansowe poprzez emisję nowych akcji lub przyciągnięcie inwestorów zewnętrznych. Zwiększenie kapitału własnego pozwala na wzmocnienie struktury kapitałowej przedsiębiorstwa i zwiększenie wskaźnika pokrycia.
  • Restrukturyzacja zadłużenia. Kolejnym działaniem naprawczym jest restrukturyzacja zadłużenia. Przedsiębiorstwa mogą negocjować z wierzycielami w celu zmiany warunków spłaty długu, takich jak obniżenie oprocentowania lub przedłużenie okresu kredytowania. Restrukturyzacja zadłużenia pozwala na zmniejszenie obciążenia finansowego i poprawę wskaźnika pokrycia.
  • Ograniczenie inwestycji w aktywa trwałe. Kiedy przedsiębiorstwo napotyka trudności w osiągnięciu srebrnej reguły bilansowej, może być konieczne ograniczenie inwestycji w aktywa trwałe. Przedsiębiorstwo może zdecydować się na zmniejszenie nakładów na rozwój infrastruktury lub modernizację sprzętu. Ograniczenie inwestycji w aktywa trwałe pozwala na zachowanie płynności finansowej i zwiększenie wskaźnika pokrycia.

Ograniczenia i uzupełnienie srebrnej reguły bilansowej

Srebrna reguła bilansowa, choć jest ważnym narzędziem zarządzania finansami, ma swoje ograniczenia. Jednym z takich ograniczeń jest brak uwzględnienia zmienności rynkowej. Warunki rynkowe mogą się zmieniać, co wpływa na wartość aktywów i pasywów przedsiębiorstwa. Dlatego ważne jest, aby przedsiębiorstwa uwzględniały zmienność rynkową i dostosowywały swoje strategie zarządzania finansami do aktualnej sytuacji.

Innym ograniczeniem srebrnej reguły bilansowej jest możliwość manipulacji bilansem. Przedsiębiorstwa mogą próbować manipulować swoimi finansowymi wynikami, aby spełnić wymagane wskaźniki pokrycia. Dlatego ważne jest, aby analizować nie tylko same wskaźniki, ale również dokładnie analizować finansowe sprawozdania przedsiębiorstwa. Analiza finansowa pozwala na ocenę rzeczywistej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa i wykrycie ewentualnych manipulacji.

Znaczenie analiz rynku

Analitycy rynku zwracają większą uwagę na przeprowadzanie analizy przedsiębiorstwa. Analiza ta może być wykorzystywana przez inwestorów, ale także same firmy, ponieważ pozwala skorzystać ze zgromadzonych w ten sposób danych i realizować dzięki nim założone cele pozwalające zmaksymalizować zysk i usprawnić działanie całego przedsiębiorstwa. Na rynku kapitałowym oceniając sposób działania spółki i podejmując decyzje istotną rolę należy przypisać oczekiwaniom inwestorów i realizacji celu ustalonego przez przedsiębiorstwo.

W sytuacji kiedy firmie zależy na wzroście wartości dla akcjonariuszy to może realizować ten cel poprzez podejmowanie decyzji finansowych, które wiążą się z kształtowaniem struktury zainwestowanego kapitału, wpływem na ryzyko w prowadzeniu działalności oraz determinowaniem średniego ważonego kosztu kapitału. Podejście do badania sytuacji przedsiębiorstwa w sensie ekonomicznym powinno opierać się na ocenie efektywności w oparciu o oczekiwania inwestorów (A. Gniadkowska-Szymańska, M. Bolek 2018, s. 17).

Istota reguł finansowania

Reguły bilansowe obrazują zależność pomiędzy wybranymi zbiorami składników pasywów oraz aktywów. Pionowa struktura pasywów pozwala spojrzeć na zalecenia dotyczące kształtowania odpowiednich proporcji pomiędzy kapitałami własnymi i obcymi. Proporcje te stają się istotne w kontekście zachowania niezależności finansowej. Przedsiębiorstwo nie może dopuścić do zbyt dużego zadłużenia się i braku wpływu zarządu na podejmowane decyzje finansowe. Kontrahenci mogą mieć obawy dotyczące współpracy ze spółką, która utrzymuje zbyt niski poziom własnego kapitału i utrzymuje się w większości z innych źródeł finansowania, ponieważ sprawia to ryzyko utraty przez nich zaangażowanych środków. Kapitał własny odgrywa rolę gwarancyjną w odniesieniu do kapitału obcego. Relacja pomiędzy tymi dwoma rodzajami finansowania powinna utrzymywać się co najmniej w stosunku 1:1, a w firmie nie należy zadłużać się w większym stopniu niż 50% (S. Wrzosek 2011, s. 270-271).

Bibliografia


Autor: Dominika Magusiak