RAMP

RAMP
Polecane artykuły
Metodyka PCM Planowanie MOCRA Zarządzanie komunikacją wg PMBOK Zarządzanie projektem zagrożonym Zarządzanie zakresem Etapu Metody kontroli w projekcie PCM - Etap formułowania Kontrola w projekcie

Metoda RAMP (Risk Analysis and Management for Project) jest to unormowany, wszechstronny proces, który polega na zdefiniowaniu, ocenie oraz zarządzaniu ryzykiem w projektach inwestycyjnych. Ryzyko jest analizowane w sposób kompleksowy, biorąc pod uwagę ryzyko występujące podczas całego czasu trwania inwestycji (zarówno podczas etapu przygotowania, jak i realizacji projektu), a nie tylko podczas jej realizacji. Metodyka ta została stworzona przez dwa instytuty z Wielkiej Brytanii - Institute of Civil Engineers oraz Institute of Chartered Actuaries i została po raz pierwszy przedstawiona w roku 2000 (W. Pellowski, D. Skorupka 2007, s. 73). Rodzaje ryzyka, które przy wykorzystaniu metody RAMP są wyróżniane najczęściej to: polityczne, ekonomiczne, społeczne, naturalne, finansowe oraz projektowe (L. Walaszczyk 2016, s. 37).

Struktura metody RAMP

W metodzie RAMP proces analizy ryzyka został podzielony na 4 etapy (D. Skorupka, D. Kuchta, M. Górski 2012, s. 65):

• fazę wstępną,
• przegląd ryzyka,
• zarządzanie ryzykiem,
• fazę zamykającą.

Faza wstępna, nazywana również uruchomieniem procesu, polega na ustaleniu celów oraz stworzeniu wstępnego (lecz dokładnego) planu przeprowadzanej inwestycji. Ten etap składa się z dwóch części (D. Skorupka, D. Kuchta, M. Górski 2012, s. 65):

• planowania, organizacji oraz uruchomienia procesu RAMP, w tym:

• akceptacja sposobu działania,
• wyznaczenie osoby odpowiedzialnej za zarządzanie ryzykiem oraz jej zespołu,
• zdefiniowanie inwestycji,
• wyznaczenie okresu w jakim ryzyko będzie monitorowane,
• określenie poziomu oraz zakresu wykorzystania metody RAMP,
• ustalenie budżetu metody RAMP,

• określenia kierunku działania oraz obszarów ochrony, w tym:

• ustalenie przedmiotu działania oraz najważniejszych parametrów inwestycji,
• stworzenie planu działania,
• ustalenie założeń działania.

Drugi etap, przegląd ryzyka zawiera w sobie, aż 7 elementów (W. Pellowski, D. Skorupka 2007, s. 73–74):

• stworzenie planu oraz wstępne rozpoznanie ryzyka,
• identyfikacja ryzyka,
• ocena ryzyka,
• przygotowanie metod łagodzenia ryzyka (w tym: redukcje, eliminacje, unikanie i transfer ryzyka, redukcje niepewności, ubezpieczenie od ryzyka oraz strategie łagodzenie ryzyka),
• ocena ryzyka w innych obszarach i podjęcie decyzji o kontynuacji,
• stworzenie planu reakcji na ryzyko w pozostałych obszarach,
• ogłoszenie wybranej strategii łagodzenia ryzyka oraz planu reakcji na niekorzystne wydarzenia.

Kolejny, trzeci etap – zarządzanie ryzykiem polega na (D. Skorupka, D. Kuchta, M. Górski 2012, s. 66):

• wdrożeniu opracowanej strategii oraz planów poprzez:

• połączenie strategii z zasadniczym nurtem zarządzania,
• utrzymanie poziomu łagodzenia ryzyka,
• monitorowanie zmian,

• kontrolowaniu ryzyka przy pomocy:

• monitorowania postępów,
• efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi,
• badaniu trendów,
• ciągłego rozpoznawania oraz oceny ryzyka, a także zmian w prowadzeniu projektu,
• w razie potrzeby przeprowadzenie pełnego przeglądu ryzyka.

Ostatni etap, faza zamykająca obejmuje (D. Skorupka, D. Kuchta, M. Górski 2012, s. 66):

• ocenę realizacji inwestycji, w tym:

• przeanalizowanie rezultatów inwestycji,
• porównanie rzeczywistego wpływu ryzyka na projekt z planowanym wpływem,

• analiza procesu RAMP poprzez:

• ocenę efektywności metody,
• wyciągnięcie wniosków na potrzeby przyszłych inwestycji,
• propozycje usprawnień procesu,
• końcowe wnioski.

Modele analizy ryzyka w metodzie RAMP

Pierwszym modelem analizy ryzyka w metodzie RAMP jest analiza SWOT (Strengths, Weaknesses, Opportunities, Threats). Polega ona na identyfikacji mocnych i słabych stron projektu oraz okazji i zagrożeń, które mogą na niego wpływać. Analiza SWOT pozwala na lepsze zrozumienie kontekstu, w jakim projekt się odbywa, oraz na identyfikację czynników ryzyka, które mogą mieć wpływ na jego powodzenie. Zaletą tego modelu jest prostota i intuicyjność, ale ograniczeniem może być subiektywność oceny czynników SWOT.

Kolejnym modelem analizy ryzyka w metodzie RAMP jest analiza scenariuszowa. Polega ona na identyfikacji i analizie różnych możliwych scenariuszy rozwoju projektu oraz ich wpływu na osiągnięcie założonych celów. Analiza scenariuszowa pozwala na uwzględnienie różnorodnych czynników ryzyka i ich oddziaływań, co umożliwia bardziej kompleksową ocenę ryzyka. Jednakże, analiza scenariuszowa może być czasochłonna i wymagać dużego zaangażowania zespołu projektowego.

Kolejnym modelem analizy ryzyka w metodzie RAMP jest analiza czynników ryzyka. Polega ona na identyfikacji i ocenie konkretnych czynników ryzyka, takich jak technologiczne, finansowe, organizacyjne, prawne, itp. Analiza czynników ryzyka pozwala na bardziej precyzyjną identyfikację zagrożeń i szans związanych z projektem, co ułatwia podejmowanie decyzji dotyczących zarządzania ryzykiem. Jednakże, analiza czynników ryzyka może być skomplikowana i wymagać specjalistycznej wiedzy z różnych dziedzin.

Zastosowanie tych modeli analizy ryzyka może być szczególnie przydatne w podejmowaniu decyzji dotyczących projektów inwestycyjnych. Dzięki nim, menedżerowie projektów są w stanie lepiej zrozumieć i ocenić ryzyko związane z projektem, co pozwala na podejmowanie bardziej świadomych decyzji dotyczących zarządzania ryzykiem.

Narzędzia i techniki zarządzania ryzykiem w metodzie RAMP

Jednym z narzędzi zarządzania ryzykiem w metodzie RAMP jest analiza wartości. Polega ona na określeniu wartości różnych elementów projektu oraz na ocenie wpływu ryzyka na tę wartość. Analiza wartości pozwala na lepsze zrozumienie, które elementy projektu są najbardziej narażone na ryzyko i jakie działania można podjąć, aby je zabezpieczyć. Zaletą analizy wartości jest jej wszechstronność i możliwość uwzględnienia różnych aspektów projektu, ale ograniczeniem może być trudność w ocenie wartości niektórych elementów.

Innym narzędziem zarządzania ryzykiem w metodzie RAMP jest analiza osiągania celów. Polega ona na określeniu celów projektu oraz na ocenie, w jaki sposób ryzyko może wpływać na ich osiągnięcie. Analiza osiągania celów pozwala na lepsze zrozumienie, które cele są najbardziej zagrożone i jakie działania można podjąć, aby je zabezpieczyć. Zaletą analizy osiągania celów jest jej skupienie na istotnych celach projektu, ale ograniczeniem może być trudność w ocenie wpływu ryzyka na cele.

Inną techniką zarządzania ryzykiem w metodzie RAMP jest analiza kosztów i korzyści. Polega ona na określeniu kosztów związanych z ryzykiem oraz na ocenie możliwych korzyści wynikających z zarządzania ryzykiem. Analiza kosztów i korzyści pozwala na lepszą ocenę rentowności działań zarządzania ryzykiem i podejmowanie decyzji dotyczących alokacji zasobów. Zaletą analizy kosztów i korzyści jest jej skoncentrowanie na ekonomicznych aspektach projektu, ale ograniczeniem może być trudność w ocenie niektórych kosztów i korzyści.

Wybór odpowiedniego narzędzia lub techniki zależy od specyfiki projektu inwestycyjnego. Istotne jest uwzględnienie celów projektu, dostępnych zasobów, stopnia skomplikowania projektu oraz innych czynników, które mogą mieć wpływ na efektywność danego narzędzia lub techniki.

Bibliografia

• Pellowski W., Skorupka D. (2007), Czynniki ryzyka występujące podczas wykonywania zadań poprzez podziały wojsk chemicznych w operacjach innych niż wojna, Zeszyty naukowe WSOWL, nr 3 (145), s. 73–74
• Skorupka D., Kuchta D., Górski M. (2012), Zarządzanie ryzykiem w projekcie, Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki, Wrocław, s. 65–66
• Walaszczyk L. (2016), Metodyka zarządzania ryzykiem wdrożeniowym innowacyjnych produktów technicznych, E-mentor, nr 2 (64), s. 37

Autor: Olga Marmuszewska