Negocjacje w ZZL - rodzaje: Różnice pomiędzy wersjami
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
||
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
Za podstawowe kryterium różnicowania omawianych [[negocjacje w ZZL|negocjacji]] można przyjąć ich środowisko, co pozwala na wyodrębnienie dwóch typów: | Za podstawowe kryterium różnicowania omawianych [[negocjacje w ZZL|negocjacji]] można przyjąć ich środowisko, co pozwala na wyodrębnienie dwóch typów: | ||
# Wewnętrzne (wewnątrz-organizacyjne), mające miejsce w danej organizacji, czyli pomiędzy [[kierownik|menedżerami]] jako reprezentantami [[pracodawca|pracodawcy]] a [[pracownik]]ami (pracobiorcami); | # Wewnętrzne (wewnątrz-organizacyjne), mające miejsce w danej organizacji, czyli pomiędzy [[kierownik|menedżerami]] jako reprezentantami [[pracodawca|pracodawcy]] a [[pracownik]]ami (pracobiorcami); | ||
Linia 21: | Linia 6: | ||
Zgodnie z przyjętym wcześniej założeniem omawiane [[negocjacje]] należy także rozpatrywać w dwóch wymiarach, tj. kooperacji i konkurencji. | Zgodnie z przyjętym wcześniej założeniem omawiane [[negocjacje]] należy także rozpatrywać w dwóch wymiarach, tj. kooperacji i konkurencji. | ||
# Wymiar kooperacji obejmuje w tym przypadku przede wszystkim działania zmierzające do zapewnienia zbieżności wysiłków poszczególnych jednostek, niezbędnych do realizacji celów organizacji jako całości. | # Wymiar kooperacji obejmuje w tym przypadku przede wszystkim działania zmierzające do zapewnienia zbieżności wysiłków poszczególnych jednostek, niezbędnych do realizacji celów organizacji jako całości. | ||
# Wymiar konkurencji natomiast dotyczy wszelkiego rodzaju konfliktów powstających pomiędzy nimi, przede wszystkim podczas realizacji działań. Powstają one zarówno z przyczyn obiektywnych, tj. zmian wewnętrznych i zewnętrznych warunków, jak i subiektywnych, czyli zależnych od pracowników. Konflikty takie mogą obejmować: | # Wymiar konkurencji natomiast dotyczy wszelkiego rodzaju konfliktów powstających pomiędzy nimi, przede wszystkim podczas realizacji działań. Powstają one zarówno z przyczyn obiektywnych, tj. zmian wewnętrznych i zewnętrznych warunków, jak i subiektywnych, czyli zależnych od pracowników. Konflikty takie mogą obejmować: | ||
Linia 38: | Linia 22: | ||
Reasumując należy podkreślić, iż [[skuteczność]] omawianych [[negocjacje|negocjacji]] wymaga zwykle wzajemnego zaufania partnerów wobec siebie, a przede wszystkim zmiany ich przyzwyczajeń i mentalności. | Reasumując należy podkreślić, iż [[skuteczność]] omawianych [[negocjacje|negocjacji]] wymaga zwykle wzajemnego zaufania partnerów wobec siebie, a przede wszystkim zmiany ich przyzwyczajeń i mentalności. | ||
<google>n</google> | |||
==Metody negocjacji w ZZL== | ==Metody negocjacji w ZZL== | ||
Linia 69: | Linia 55: | ||
Negocjacje w ZZL są nieodłącznym elementem zarządzania zasobami ludzkimi. Właściwe wykorzystanie różnych metod i technik, umiejętności komunikacyjnych oraz świadomość wyzwań i pułapek mogą przyczynić się do skutecznych negocjacji i osiągnięcia pozytywnych rezultatów. | Negocjacje w ZZL są nieodłącznym elementem zarządzania zasobami ludzkimi. Właściwe wykorzystanie różnych metod i technik, umiejętności komunikacyjnych oraz świadomość wyzwań i pułapek mogą przyczynić się do skutecznych negocjacji i osiągnięcia pozytywnych rezultatów. | ||
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Adaptacja pracowników]]}} — {{i5link|a=[[Konflikty w organizacji procesowej]]}} — {{i5link|a=[[Przesunięcia wewnętrzne]]}} — {{i5link|a=[[Dysfunkcja]]}} — {{i5link|a=[[Przemieszczenia pracowników]]}} — {{i5link|a=[[Trening]]}} — {{i5link|a=[[Humanizacja pracy]]}} — {{i5link|a=[[Negocjacje w ZZL]]}} — {{i5link|a=[[Stosunek pracy]]}} }} | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Linia 74: | Linia 62: | ||
* Armstrong M. (2011), ''Zarządzanie zasobami ludzkimi'', Wolters Kluwer, Warszawa | * Armstrong M. (2011), ''Zarządzanie zasobami ludzkimi'', Wolters Kluwer, Warszawa | ||
* Dąbrowski P. (1991), ''Praktyczna teoria negocjacji'' Sorbog, Warszawa | * Dąbrowski P. (1991), ''Praktyczna teoria negocjacji'' Sorbog, Warszawa | ||
* Fisher R., Ury W., Patton B., Dochodząc do | * Fisher R., Ury W., Patton B. (2000), ''Dochodząc do tak - Negocjowanie bez poddawania się'', Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa | ||
* Jurkowski R., Negocjacje zbiorowe. Kiedy, o czym i jak rozmawia pracodawca z przedstawicielstwem pracowników, Difin, Warszawa | * Jurkowski R. (2000), ''Negocjacje zbiorowe. Kiedy, o czym i jak rozmawia pracodawca z przedstawicielstwem pracowników'', Difin, Warszawa | ||
* Listwan T. (red.) (2004), ''Zarządzanie kadrami'', C.H. Beck, Warszawa | * Listwan T. (red.) (2004), ''Zarządzanie kadrami'', C.H. Beck, Warszawa | ||
* Nęcki Z. (2003), ''Negocjacje w biznesie'', Antykwa, Kraków | * Nęcki Z. (2003), ''Negocjacje w biznesie'', Antykwa, Kraków | ||
* Pocztowski A. (1998), ''Zarządzanie zasobami ludzkimi. Zarys problematyki i metod | * Pocztowski A. (1998), ''Zarządzanie zasobami ludzkimi. Zarys problematyki i metod'', Oficyna Wydawnicza ANTYKWA, Kraków | ||
* Stabryła A. (1997), ''Podstawy zarządzania firmą'', Antykwa, Kluczbork | * Stabryła A. (1997), ''Podstawy zarządzania firmą'', Antykwa, Kluczbork | ||
* Stoner J., Wankel C. (1992), ''Kierowanie'', Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa | * Stoner J., Wankel C. (1992), ''Kierowanie'', Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa |
Aktualna wersja na dzień 22:04, 20 lis 2023
Za podstawowe kryterium różnicowania omawianych negocjacji można przyjąć ich środowisko, co pozwala na wyodrębnienie dwóch typów:
- Wewnętrzne (wewnątrz-organizacyjne), mające miejsce w danej organizacji, czyli pomiędzy menedżerami jako reprezentantami pracodawcy a pracownikami (pracobiorcami);
- Zewnętrzne (zewnątrz-organizacyjne), tzn. pomiędzy reprezentantami organizacji (szefami jednostek) a innymi podmiotami otoczenia, niezbędnymi dla efektywnej realizacji funkcji personalnej. Ich uszczegółowieniem będzie wskazanie rodzajów możliwych partnerów, do których należą głównie: centrale związkowe, urzędy pracy i inne agendy rządowe, szkoły i inne instytucje edukacyjne, agencje doradztwa personalnego, inne firmy konsultingowe i eksperci, dostarczający specjalistycznej wiedzy i niezbędnych informacji, sądy pracy, sponsorzy i inwestorzy, podwykonawcy (kooperanci), itp.
Wymienione przypadki negocjacyjne istotnie się różnią ze względu na poruszane w nich problemy (kwestie), stanowiąc interesujące obiekty badań. W dalszych rozważaniach skupimy się jednakże na tych spośród omawianych negocjacji, które mają charakter wewnątrz-organizacyjny.
Zgodnie z przyjętym wcześniej założeniem omawiane negocjacje należy także rozpatrywać w dwóch wymiarach, tj. kooperacji i konkurencji.
- Wymiar kooperacji obejmuje w tym przypadku przede wszystkim działania zmierzające do zapewnienia zbieżności wysiłków poszczególnych jednostek, niezbędnych do realizacji celów organizacji jako całości.
- Wymiar konkurencji natomiast dotyczy wszelkiego rodzaju konfliktów powstających pomiędzy nimi, przede wszystkim podczas realizacji działań. Powstają one zarówno z przyczyn obiektywnych, tj. zmian wewnętrznych i zewnętrznych warunków, jak i subiektywnych, czyli zależnych od pracowników. Konflikty takie mogą obejmować:
- rozbieżności zadań i priorytetów,
- napięcia spowodowane występowaniem nowych i/lub pracochłonnych zadań,
- problemy powodowane przez nagłe przeszkody czy zagrożenia ich realizacji,
- napięcia wynikające z nierównomiernego obciążenia wykonawców,
- konflikty w związku z koniecznością dostępu do ograniczonych zasobów,
- problemy z występowaniem opóźnień w realizacji zadań,
- trudności w koordynacji w trakcie realizacji zadań (uzgodnień zakresu, terminów, itp.),
- subiektywne i obiektywne rozbieżności w ocenie efektów pracy,
- ścieranie się własnych, partykularnych interesów jednostkowych,
- różnice zdań, opinii czy poglądów między nimi,
- spory kompetencyjne pomiędzy różnymi szczeblami zarządzania,
- konflikty wynikające z różnic charakteru, osobowości ludzi oraz nawyków, spostrzeżeń i stereotypów w myśleniu i działaniu.
Reasumując należy podkreślić, iż skuteczność omawianych negocjacji wymaga zwykle wzajemnego zaufania partnerów wobec siebie, a przede wszystkim zmiany ich przyzwyczajeń i mentalności.
Metody negocjacji w ZZL
Negocjacje są nieodłącznym elementem zarządzania zasobami ludzkimi. Istnieje wiele różnych metod i technik negocjacyjnych, które można zastosować w ZZL (zarządzaniu zasobami ludzkimi). Przykłady takich metod to negocjacje integratywne, dystrybucyjne, konkurencyjne, kompromisowe itp. Każda z tych metod ma swoje zalety i ograniczenia, dlatego ważne jest, aby dostosować wybraną metodę do konkretnego przypadku.
W negocjacjach wewnętrznych i zewnętrznych często stosuje się różne metody. Na przykład, w negocjacjach wewnętrznych, które odbywają się między różnymi działami w organizacji, negocjacje integratywne mogą być bardziej odpowiednie, ponieważ dążą do osiągnięcia wspólnego celu i zadowolenia wszystkich stron. Z kolei w negocjacjach zewnętrznych, które odbywają się z partnerami biznesowymi lub dostawcami, negocjacje dystrybucyjne mogą być bardziej efektywne, ponieważ koncentrują się na podziale zasobów.
Umiejętności komunikacyjne odgrywają kluczową rolę w procesie negocjacji. Właściwe wykorzystanie komunikacji werbalnej i niewerbalnej, umiejętność słuchania i zadawania pytań oraz empatia mogą pomóc w zdobyciu informacji, zrozumieniu potrzeb drugiej strony i budowaniu zaufania. Ponadto, umiejętność rozwiązywania konfliktów i znajdowania kompromisów jest kluczowa w osiąganiu porozumienia.
Negocjacje są procesem dynamicznym i elastycznym, który wymaga dostosowania metody do konkretnej sytuacji. Warto korzystać z narzędzi i technik, które mogą pomóc w skutecznej negocjacji. Na przykład, analiza SWOT pozwala na ocenę mocnych i słabych stron własnej pozycji negocjacyjnej oraz szans i zagrożeń ze strony drugiej strony. Określanie BATNA (Najlepsza Alternatywa do Negocjowanych Porozumień) pomaga określić alternatywne rozwiązania, które mogą być podjęte w przypadku niepowodzenia negocjacji. Technika win-win stawia na znalezienie rozwiązania, które jest korzystne dla obu stron, a analiza kosztów i korzyści pozwala na ocenę wartości oferowanych przez drugą stronę w porównaniu do własnych kosztów.
Etapy negocjacji w ZZL
Negocjacje w ZZL składają się z kilku etapów, które są istotne dla osiągnięcia porozumienia i zadowolenia wszystkich stron.
Pierwszym etapem jest etap przygotowania. W tym etapie dokonuje się analizy sytuacji, ustala cele negocjacyjne oraz strategię negocjacyjną. Analiza sytuacji obejmuje ocenę siły pozycji własnej i drugiej strony, identyfikację interesów i potrzeb, jak również zrozumienie kontekstu negocjacji. Na podstawie tych informacji można ustalić cele, które chce się osiągnąć podczas negocjacji, oraz strategię, która umożliwi ich realizację.
Kolejnym etapem jest etap prowadzenia negocjacji. W tym etapie strony prezentują swoje argumenty, negocjują warunki i dążą do osiągnięcia porozumienia. Ważne jest posiadanie umiejętności słuchania, zadawania pytań i umiejętności komunikacyjnych, które umożliwią zrozumienie drugiej strony i skuteczne przekazywanie swoich argumentów. Podczas negocjacji mogą pojawić się trudności i konflikty, dlatego ważne jest budowanie relacji i zaufania, a także umiejętność radzenia sobie z trudnymi sytuacjami.
Ostatnim etapem jest etap zawierania umowy i monitorowania jej realizacji. W tym etapie konieczne jest sprecyzowanie warunków umowy i zapewnienie ich egzekwowania. Ważne jest, aby umowa była jasna i precyzyjna, aby uniknąć niejasności i nieporozumień. Po zawarciu umowy ważne jest również monitorowanie jej realizacji i ewentualne wprowadzenie korekt w przypadku jej naruszenia.
Wyzwania i pułapki w negocjacjach w ZZL
Negocjacje w ZZL mogą być trudne i pełne wyzwań. Warto zwrócić uwagę na kilka typowych trudności, które mogą wystąpić podczas negocjacji i znaleźć odpowiednie strategie, aby sobie z nimi poradzić.
Jedną z trudności jest osiągnięcie porozumienia. Często strony mają różne interesy i cele, co może prowadzić do konfliktów. Ważne jest, aby umiejętnie korzystać z technik negocjacyjnych i umiejętności komunikacyjnych, aby znaleźć rozwiązanie, które będzie satysfakcjonujące dla obu stron.
Innym wyzwaniem jest negocjowanie z trudnymi partnerami. Niektórzy partnerzy mogą próbować manipulować, stosować gry psychologiczne lub być nieuczciwi. W takich sytuacjach ważne jest, aby być świadomym takich zachowań i stosować odpowiednie strategie, aby sobie z nimi poradzić. Można na przykład odmówić negocjacji, jeśli partner jest nieuczciwy, lub skonfrontować go z nieprawidłowościami.
Warto również zwrócić uwagę na pułapki, które mogą wpływać na negocjacje w ZZL. Na przykład, nieuwzględnienie interesów wszystkich stron może prowadzić do niesatysfakcjonujących dla jednej ze stron rozwiązań. Brak jasnych celów negocjacji może prowadzić do nieporozumień i nieefektywności. Negocjowanie na zbyt niskim poziomie może prowadzić do utraty wartości dla obu stron. Ważne jest unikanie tych pułapek i dążenie do osiągnięcia pozytywnych rezultatów negocjacji.
Strategie, które mogą pomóc w radzeniu sobie z wyzwaniami i pułapkami, to aktywne słuchanie, szukanie rozwiązań win-win i budowanie długoterminowych relacji. Aktywne słuchanie umożliwia zrozumienie potrzeb i interesów drugiej strony, co ułatwia znalezienie kompromisu. Szukanie rozwiązań win-win polega na dążeniu do znalezienia rozwiązania, które będzie korzystne dla obu stron. Budowanie długoterminowych relacji opartych na zaufaniu jest kluczowe dla osiągnięcia porozumienia i kontynuacji współpracy.
Negocjacje w ZZL są nieodłącznym elementem zarządzania zasobami ludzkimi. Właściwe wykorzystanie różnych metod i technik, umiejętności komunikacyjnych oraz świadomość wyzwań i pułapek mogą przyczynić się do skutecznych negocjacji i osiągnięcia pozytywnych rezultatów.
Negocjacje w ZZL - rodzaje — artykuły polecane |
Adaptacja pracowników — Konflikty w organizacji procesowej — Przesunięcia wewnętrzne — Dysfunkcja — Przemieszczenia pracowników — Trening — Humanizacja pracy — Negocjacje w ZZL — Stosunek pracy |
Bibliografia
- Armstrong M. (2011), Zarządzanie zasobami ludzkimi, Wolters Kluwer, Warszawa
- Dąbrowski P. (1991), Praktyczna teoria negocjacji Sorbog, Warszawa
- Fisher R., Ury W., Patton B. (2000), Dochodząc do tak - Negocjowanie bez poddawania się, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
- Jurkowski R. (2000), Negocjacje zbiorowe. Kiedy, o czym i jak rozmawia pracodawca z przedstawicielstwem pracowników, Difin, Warszawa
- Listwan T. (red.) (2004), Zarządzanie kadrami, C.H. Beck, Warszawa
- Nęcki Z. (2003), Negocjacje w biznesie, Antykwa, Kraków
- Pocztowski A. (1998), Zarządzanie zasobami ludzkimi. Zarys problematyki i metod, Oficyna Wydawnicza ANTYKWA, Kraków
- Stabryła A. (1997), Podstawy zarządzania firmą, Antykwa, Kluczbork
- Stoner J., Wankel C. (1992), Kierowanie, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
- Winch A., Winch S. (1998), Techniki sprzedaży i negocjacji, Difin, Warszawa
- Zbiegień-Maciąg L. (1996), Marketing personalny. Czyli jak zarządzać pracownikami w firmie, Business Press, Warszawa
Autor: Andrzej Kozina, Małgorzata Tyrańska