Podejście opisowo-ulepszające: Różnice pomiędzy wersjami
m (Czyszczenie tekstu) |
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
||
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Bycie pracowitym nie wystarcza do osiągnięcia sukcesu. Co więcej można pracować mniej niż inni i mieć z tego więcej korzyści. Kluczem do sukcesu jest [[organizacja]] pracy. Na organizację pracy składają się następujące cechy: analiza, [[planowanie]] i konsekwentność. Innymi słowy "nie ma działania bez przygotowania". | Bycie pracowitym nie wystarcza do osiągnięcia sukcesu. Co więcej można pracować mniej niż inni i mieć z tego więcej korzyści. Kluczem do sukcesu jest [[organizacja]] pracy. Na organizację pracy składają się następujące cechy: analiza, [[planowanie]] i konsekwentność. Innymi słowy "nie ma działania bez przygotowania". | ||
| Linia 26: | Linia 11: | ||
* wybór pracy, którą należy zbadać i usprawnić | * wybór pracy, którą należy zbadać i usprawnić | ||
* wstępne opisanie pracy przez określenie warunków zewnętrznych i cech, które muszą mieć jej wykonawcy | * wstępne opisanie pracy przez określenie warunków zewnętrznych i cech, które muszą mieć jej wykonawcy | ||
'''Faza podstawowa''' | '''Faza podstawowa''' | ||
* badanie orientacyjne (pokazanie stanu faktycznego) | * badanie orientacyjne (pokazanie stanu faktycznego) | ||
| Linia 41: | Linia 25: | ||
Przytoczone powyżej schematy badania opisowo-ulepszającego dwoma z wielu ujęć tego zagadnienia. Ich wspólną cechą jest rejestracja stanu obecnego oraz krytyczna analiza i ocena tego stanu. Stąd też wiele uwagi skupia się na metodach pozyskiwania informacji. Do źródeł pozyskiwania informacji zalicza się: funkcjonowanie, kierowniczy i wykonawczy personel oraz [[dokumentacja]] rozpatrywanego systemu organizacyjnego. Jako czwarte źródło można uważać wiedzę i doświadczenie prowadzącego badanie. | Przytoczone powyżej schematy badania opisowo-ulepszającego dwoma z wielu ujęć tego zagadnienia. Ich wspólną cechą jest rejestracja stanu obecnego oraz krytyczna analiza i ocena tego stanu. Stąd też wiele uwagi skupia się na metodach pozyskiwania informacji. Do źródeł pozyskiwania informacji zalicza się: funkcjonowanie, kierowniczy i wykonawczy personel oraz [[dokumentacja]] rozpatrywanego systemu organizacyjnego. Jako czwarte źródło można uważać wiedzę i doświadczenie prowadzącego badanie. | ||
<google>n</google> | |||
==Zastosowanie podejścia opisowo-ulepszającego w praktyce== | ==Zastosowanie podejścia opisowo-ulepszającego w praktyce== | ||
| Linia 55: | Linia 41: | ||
W podejściu opisowo-ulepszającym można wykorzystać różne [[metody statystyczne]] i matematyczne do analizy i oceny efektywności organizacji pracy. Przykłady takich metod to analiza przyczynowo-skutkowa, analiza trendów, [[analiza regresji]], analiza czasu pracy, analiza kosztów i wiele innych. Wykorzystanie tych metod pozwala na identyfikację zależności między różnymi czynnikami, ocenę wpływu poszczególnych czynników na wyniki, oraz [[prognozowanie]] przyszłych trendów i wyników. Zalety tych metod to obiektywność, precyzja i możliwość porównania wyników w czasie. Jednakże, ich zastosowanie wymaga odpowiedniej wiedzy i umiejętności, takich jak umiejętność analizy danych, znajomość statystyki i matematyki, oraz umiejętność korzystania z odpowiednich narzędzi i oprogramowania. | W podejściu opisowo-ulepszającym można wykorzystać różne [[metody statystyczne]] i matematyczne do analizy i oceny efektywności organizacji pracy. Przykłady takich metod to analiza przyczynowo-skutkowa, analiza trendów, [[analiza regresji]], analiza czasu pracy, analiza kosztów i wiele innych. Wykorzystanie tych metod pozwala na identyfikację zależności między różnymi czynnikami, ocenę wpływu poszczególnych czynników na wyniki, oraz [[prognozowanie]] przyszłych trendów i wyników. Zalety tych metod to obiektywność, precyzja i możliwość porównania wyników w czasie. Jednakże, ich zastosowanie wymaga odpowiedniej wiedzy i umiejętności, takich jak umiejętność analizy danych, znajomość statystyki i matematyki, oraz umiejętność korzystania z odpowiednich narzędzi i oprogramowania. | ||
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Analiza diagnostyczna]]}} — {{i5link|a=[[Podejście systemowe]]}} — {{i5link|a=[[Metoda prognostyczna]]}} — {{i5link|a=[[Analiza wartości]]}} — {{i5link|a=[[Szkoła systemów społecznych]]}} — {{i5link|a=[[Założenia koncepcji wariantowania]]}} — {{i5link|a=[[Badanie pracy biurowej]]}} — {{i5link|a=[[Development center]]}} — {{i5link|a=[[Benchmarking]]}} — {{i5link|a=[[Pakiet kontrolny akcji]]}} }} | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
<noautolinks> | <noautolinks> | ||
* Jakóbiec W., ''Służba organizatorska w przedsiębiorstwie'', Warszawa | * Jakóbiec W. (1982), ''Służba organizatorska w przedsiębiorstwie'', Warszawa | ||
* Martyniak Z., ''Organizatoryka'', | * Martyniak Z. (1987), ''Organizatoryka'', PWE, Warszawa | ||
* Mikołajczyk Z., ''Techniki organizatorskie w rozwiązywaniu problemów zarządzania'', PWN, Warszawa | * Mikołajczyk Z. (2002), ''Techniki organizatorskie w rozwiązywaniu problemów zarządzania'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa | ||
</noautolinks> | </noautolinks> | ||
{{a|Filip Łachwa}} | {{a|Filip Łachwa}} | ||
[[Kategoria: | [[Kategoria:Projektowanie organizacji]] | ||
{{#metamaster:description|Metoda opisowo-ulepszająca to ocena stanu pracy i projektowanie zmian. Badania obejmują aspekty czasu, psychologii i relacji między pracownikami. Sprawdź więcej o tej metodzie.}} | {{#metamaster:description|Metoda opisowo-ulepszająca to ocena stanu pracy i projektowanie zmian. Badania obejmują aspekty czasu, psychologii i relacji między pracownikami. Sprawdź więcej o tej metodzie.}} | ||
Aktualna wersja na dzień 18:54, 26 gru 2023
Bycie pracowitym nie wystarcza do osiągnięcia sukcesu. Co więcej można pracować mniej niż inni i mieć z tego więcej korzyści. Kluczem do sukcesu jest organizacja pracy. Na organizację pracy składają się następujące cechy: analiza, planowanie i konsekwentność. Innymi słowy "nie ma działania bez przygotowania".
Wyróżniamy trzy algorytmy usprawniania i projektowania organizatorskiego. Pierwszym jest podejście opisowo-ulepszające, drugim podejście funkcjonalno-wzorcujące, trzecim zaś podejście diagnostyczno-funkcjonalne.
Podejście opisowo-ulepszające charakteryzuje się oceną stanu obecnego, wytypowaniem jego wad i zaprojektowaniem zmiany ku lepszemu. Zwane jest też podejściem diagnostycznym właśnie ze względu na szukanie błędów i nieprawidłowości w celu ich usunięcia lub ulepszenia. U klasyków badano jedynie stosunki czasowo-przestrzenne pracy. Później badania zostały wzbogacone o aspekty psychofizjologiczne i psychosocjologiczne. Szczególnie dzisiaj zwraca się uwagę na relacje między pracownikami tego samego szczebla jak i między poszczególnymi szczeblami korporacji. Zauważono, że wcześniej nie poruszane, niematerialne warunki pracy stanowią istotną część ze składowych jej efektywności.
Fazy
Pierwszą w Polsce metodologię badania w podejściu opisowo-ulepszającym zaproponował J. Trzcieniecki. Składają się na nią dwie fazy.
Faza wstępna
- wybór pracy, którą należy zbadać i usprawnić
- wstępne opisanie pracy przez określenie warunków zewnętrznych i cech, które muszą mieć jej wykonawcy
Faza podstawowa
- badanie orientacyjne (pokazanie stanu faktycznego)
- analiza stanu i przedstawienie diagnozy
- określenie możliwych rozwiązań i wybranie optymalnego
Algorytm badania, według W. Jakóbieca składa się zaś z sześciu elementów:
- określeniu celu i przedmiotu badania
- zbieranie informacji szczegółowych
- krytyczna analiza i ocena
- projektowanie nowego rozwiązanie i próba
- przygotowanie warunków do wdrażania
- wdrożenie nowego rozwiązania do praktyki i utrzymanie go przez zanikającą kontrolę
Przytoczone powyżej schematy badania opisowo-ulepszającego dwoma z wielu ujęć tego zagadnienia. Ich wspólną cechą jest rejestracja stanu obecnego oraz krytyczna analiza i ocena tego stanu. Stąd też wiele uwagi skupia się na metodach pozyskiwania informacji. Do źródeł pozyskiwania informacji zalicza się: funkcjonowanie, kierowniczy i wykonawczy personel oraz dokumentacja rozpatrywanego systemu organizacyjnego. Jako czwarte źródło można uważać wiedzę i doświadczenie prowadzącego badanie.
Zastosowanie podejścia opisowo-ulepszającego w praktyce
W podejściu opisowo-ulepszającym korzystają przede wszystkim branże produkcyjne, usługowe oraz bankowo-finansowe. Jednakże, zastosowanie tego podejścia nie jest ograniczone tylko do tych sektorów. Może być wykorzystane w każdej organizacji, która chce poprawić swoje procesy i zwiększyć efektywność działania. Przykładowe obszary organizacji, na które można zastosować podejście opisowo-ulepszające, to produkcja, logistyka, obsługa klienta, zarządzanie zasobami ludzkimi, a także zarządzanie jakością i innowacjami. Przykłady konkretnych przypadków, w których zastosowanie podejścia opisowo-ulepszającego przyniosło korzyści, to optymalizacja procesów produkcyjnych, skrócenie czasu realizacji zamówień, zwiększenie satysfakcji klientów, redukcja kosztów operacyjnych i wiele innych.
Zastosowanie podejścia opisowo-ulepszającego przynosi wiele korzyści dla organizacji. Po pierwsze, umożliwia lepsze zrozumienie i opisanie obecnych procesów oraz identyfikację obszarów, które wymagają poprawy. Po drugie, pozwala na wprowadzenie zmian skierowanych na eliminację marnotrawstwa, optymalizację procesów i zwiększenie efektywności. W rezultacie możliwe jest osiągnięcie lepszych wyników finansowych, większej satysfakcji klientów i pracowników, oraz wzmocnienie konkurencyjności organizacji. Dodatkowo, podejście opisowo-ulepszające umożliwia monitorowanie i pomiar efektywności działań oraz ciągłe doskonalenie organizacji.
Wdrożenie podejścia opisowo-ulepszającego może napotkać na różne trudności. Jednym z wyzwań jest brak zaangażowania i akceptacji ze strony pracowników, którzy mogą obawiać się zmiany i obciążenia dodatkowymi obowiązkami. Innym wyzwaniem jest brak odpowiedniego know-how i umiejętności u pracowników i menedżerów, którzy będą odpowiedzialni za analizę i usprawnianie procesów. Dodatkowo, mogą wystąpić trudności związane z dostępem do odpowiednich danych i narzędzi, a także z koordynacją działań między różnymi działami i zespołami w organizacji. Aby skutecznie wdrożyć podejście opisowo-ulepszające, konieczne jest przeciwdziałanie tym trudnościom poprzez odpowiednie szkolenia, wsparcie ze strony kierownictwa oraz stworzenie odpowiednich struktur i procesów w organizacji.
Metody i narzędzia wspomagające podejście opisowo-ulepszające
W podejściu opisowo-ulepszającym wykorzystuje się różne technologie informacyjno-komunikacyjne, takie jak systemy informatyczne, narzędzia do zarządzania projektem, oprogramowanie do analizy danych, czy też systemy monitorowania i raportowania. Dzięki nim możliwe jest gromadzenie, przetwarzanie i analiza danych w sposób bardziej efektywny i precyzyjny. Technologie informacyjno-komunikacyjne pozwalają także na automatyzację procesów, usprawnienie komunikacji w organizacji oraz integrację różnych systemów i aplikacji. Korzyści wynikające z wykorzystania tych technologii to większa szybkość i dokładność analizy, lepsza współpraca między pracownikami, oraz łatwiejszy dostęp do informacji i raportów.
W podejściu opisowo-ulepszającym można wykorzystać różne narzędzia i oprogramowanie do gromadzenia i analizy danych. Przykłady takich narzędzi to arkusze kalkulacyjne, bazy danych, systemy do wizualizacji danych, czy też narzędzia do przeprowadzania analiz statystycznych. Te narzędzia umożliwiają skuteczne zbieranie danych, ich przetwarzanie i analizę w celu identyfikacji problemów i możliwości usprawnienia. Funkcje i możliwości tych narzędzi obejmują generowanie raportów, tworzenie wykresów i diagramów, przeprowadzanie analizy trendów i statystyk, oraz tworzenie modeli i symulacji. Wykorzystanie tych narzędzi przynosi korzyści w postaci lepszej jakości analizy, szybszego dostępu do danych, oraz łatwiejszej interpretacji wyników.
W podejściu opisowo-ulepszającym można wykorzystać różne metody statystyczne i matematyczne do analizy i oceny efektywności organizacji pracy. Przykłady takich metod to analiza przyczynowo-skutkowa, analiza trendów, analiza regresji, analiza czasu pracy, analiza kosztów i wiele innych. Wykorzystanie tych metod pozwala na identyfikację zależności między różnymi czynnikami, ocenę wpływu poszczególnych czynników na wyniki, oraz prognozowanie przyszłych trendów i wyników. Zalety tych metod to obiektywność, precyzja i możliwość porównania wyników w czasie. Jednakże, ich zastosowanie wymaga odpowiedniej wiedzy i umiejętności, takich jak umiejętność analizy danych, znajomość statystyki i matematyki, oraz umiejętność korzystania z odpowiednich narzędzi i oprogramowania.
| Podejście opisowo-ulepszające — artykuły polecane |
| Analiza diagnostyczna — Podejście systemowe — Metoda prognostyczna — Analiza wartości — Szkoła systemów społecznych — Założenia koncepcji wariantowania — Badanie pracy biurowej — Development center — Benchmarking — Pakiet kontrolny akcji |
Bibliografia
- Jakóbiec W. (1982), Służba organizatorska w przedsiębiorstwie, Warszawa
- Martyniak Z. (1987), Organizatoryka, PWE, Warszawa
- Mikołajczyk Z. (2002), Techniki organizatorskie w rozwiązywaniu problemów zarządzania, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
Autor: Filip Łachwa
