Polecenie zapłaty: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (cleanup bibliografii i rotten links)
mNie podano opisu zmian
Linia 14: Linia 14:
}}
}}


'''Polecenie zapłaty''' (ang. direct debit) -zwane również poleceniem pobrania jest to forma pieniężnych rozliczeń bezgotówkowych, w Polsce popularna od 1998 roku, wprowadzona na podstawie Ustawy o prawie bankowym z dn. 29 VIII 1997 r. (Dz.U. 97.140.939 ze zm.) oraz porozumienia międzybankowego w sprawie stosowania polecenia zapłaty z dnia 1 czerwca 1998 r. Polecenie zapłaty jest realizowana w systemie [[ELIXIR]] przez [[Krajowa Izba Rozliczeniowa|Krajową Izbę Rozliczeniową]].<ref>Dobosiewicz Z., Marton-Gadoś K., (2008) ''Podstawy bankowości z zadaniami'', PWN, Warszawa, s. 132</ref>
'''Polecenie zapłaty''' (ang. direct debit) -zwane również poleceniem pobrania jest to forma pieniężnych rozliczeń bezgotówkowych, w Polsce popularna od 1998 roku, wprowadzona na podstawie Ustawy o prawie bankowym z dn. 29 VIII 1997 r. (Dz.U. 97.140.939 ze zm.) oraz porozumienia międzybankowego w sprawie stosowania polecenia zapłaty z dnia 1 czerwca 1998 r. Polecenie zapłaty jest realizowana w systemie [[ELIXIR]] przez [[Krajowa Izba Rozliczeniowa|Krajową Izbę Rozliczeniową]].<ref>Dobosiewicz Z., Marton-Gadoś K., (2008) , s. 132</ref>


==Charakterystyka polecenia zapłaty==
==Charakterystyka polecenia zapłaty==


Jest to [[instrument płatniczy]], w ramach którego dokonywane jest automatyczne [[obciążenie]] rachunku dłużnika kwotą wskazaną przez wierzyciela. Obciążenie rachunku odbywa się na podstawie wystawionego uprzednio przez klienta banku jednorazowego, pisemnego upoważnienia do obciążenia jego rachunku kwotami na określone [[cele]] (zwykle są to opłaty za prąd, gaz, telefon komórkowy, itp.).
Jest to [[instrument płatniczy]], w ramach którego dokonywane jest automatyczne [[obciążenie]] rachunku dłużnika kwotą wskazaną przez wierzyciela. Obciążenie rachunku odbywa się na podstawie wystawionego uprzednio przez klienta banku jednorazowego, pisemnego upoważnienia do obciążenia jego rachunku kwotami na określone [[cele]] (zwykle są to opłaty za prąd, gaz, telefon komórkowy, itp.).
Stroną aktywną przy poleceniu zapłaty jest [[wierzyciel]], jest więc to forma odwrotna do [[polecenie przelewu|polecenia przelewu]].<ref>Dobosiewicz Z., (2011), [[Bankowość]]. Wydanie III zmienione", Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, s 266</ref>
Stroną aktywną przy poleceniu zapłaty jest [[wierzyciel]], jest więc to forma odwrotna do [[polecenie przelewu|polecenia przelewu]].<ref>Dobosiewicz Z., (2011), s 266</ref>


[[Dłużnik]] posiada pełną kontrolę nad płatnościami realizowanymi za pomocą polecenia zapłaty. Otrzymuje on kopię rachunku lub zawiadomienie o pobraniu pieniędzy z konta. Może całkowicie zrezygnować z rozliczania się za pomocą polecenia zapłaty bądź też anulować pojedynczą [[płatność]] już dokonaną. Osoby fizyczne, nie prowadzące działalności gospodarczej mogą anulować płatność w ciągu 30 dni kalendarzowych od dnia dokonania obciążenia, pozostali dłużnicy do 5 dni roboczych od daty obciążenia rachunku. W przypadku odwołania polecenia zapłaty pieniądze niezwłocznie są zwracane na [[rachunek]] płatnika.<ref>Korenik D., (2006), ''Innowacyjne [[usługi]] banku, PWN'', Warszawa, s. 255</ref>
[[Dłużnik]] posiada pełną kontrolę nad płatnościami realizowanymi za pomocą polecenia zapłaty. Otrzymuje on kopię rachunku lub zawiadomienie o pobraniu pieniędzy z konta. Może całkowicie zrezygnować z rozliczania się za pomocą polecenia zapłaty bądź też anulować pojedynczą [[płatność]] już dokonaną. Osoby fizyczne, nie prowadzące działalności gospodarczej mogą anulować płatność w ciągu 30 dni kalendarzowych od dnia dokonania obciążenia, pozostali dłużnicy do 5 dni roboczych od daty obciążenia rachunku. W przypadku odwołania polecenia zapłaty pieniądze niezwłocznie są zwracane na [[rachunek]] płatnika.<ref>Korenik D., (2006), s. 255</ref>
<google>ban728t</google>
<google>ban728t</google>
==Strony kontraktu ==
==Strony kontraktu ==
Linia 27: Linia 27:
::::*[[wierzyciel]], czyli dostarczyciel usługi,
::::*[[wierzyciel]], czyli dostarczyciel usługi,
::::*[[płatnik]], czyli [[odbiorca]] usługi,
::::*[[płatnik]], czyli [[odbiorca]] usługi,
::::*[[bank]], w którym [[dłużnik]] ([[płatnik]]) posiada rachunek.<ref>[[Praca]] zbiorowa, (2005), ''Bankowość dla praktyków cz.I, Europejski [[Certyfikat]] Bankowca EFCB'', Instytut Badań nad Gospodarką rynkową - Gdańska Akademia Bankowa, Międzynarodowa Szkoła Bankowości i Finansów, [[Fundacja]] Warszawski Instytut Bankowości, Gdańsk-Katowice-Warszawa, s. 375,</ref>
::::*[[bank]], w którym [[dłużnik]] ([[płatnik]]) posiada rachunek.<ref>[[Praca]] zbiorowa, (2005), s. 375,</ref>


==Warunki korzystania z polecenia zapłaty==
==Warunki korzystania z polecenia zapłaty==
Linia 37: Linia 37:
::::#maksymalna kwota obciążenie nie może przekraczać:
::::#maksymalna kwota obciążenie nie może przekraczać:
::::::*1 tys. EUR - [[osoba fizyczna]],
::::::*1 tys. EUR - [[osoba fizyczna]],
::::::*50 tys. EUR - pozostali dłużnicy.<ref>''[http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU19971400939/U/D19970939Lj.pdf Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Prawo Bankowe]'', (Dz.U. 97.140.939 ze zm.), Art. 63d.</ref>
::::::*50 tys. EUR - pozostali dłużnicy.<ref>(Dz.U. 97.140.939 ze zm.), Art. 63d.</ref>


==Zalety polecenia zapłaty==
==Zalety polecenia zapłaty==
Linia 48: Linia 48:


==Polecenie zapłaty SEPA==
==Polecenie zapłaty SEPA==
'''Polecenie zapłaty [[SEPA]]''' (z ang. Single Euro Payments Area, SDD) tak jak inne polecenia zapłaty oparte jest na tym samym modelu, pozwalającym pobrać odbiorcy środki z rachunku płatnika pod warunkiem posiadania podpisanej zgody płatnika. Polecenie zapłaty SEPA pomiędzy bankami odbywa się zawsze w euro, w przypadku rachunków prowadzonych w innych walutach nastąpi [[przewalutowanie]] transferowe funduszy.<ref>Golec M. M. (2016) Instytucje i usługi bankowe Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu, Poznań, s. 164,</ref> Obszar SEPA będzie obszarem, gdzie obywatele, przedsiębiorcy i inne podmioty będą mogli dokonywać i otrzymywać płatności w euro, na obszarze Europy, zarówno transgranicznie, jak i w granicach państw członkowskich, według takich samych, prostych zasad, regulacji prawych i zobowiązań bez względu na położenie obywateli i przedsiębiorców.<ref>[https://ssl.nbp.pl/systemplatniczy/sepa/pl/03.pdf ''Rola Banku Centralnego we wprowadzeniu SEPA''], (2007), Seminarium BRE-CASE ''SEPA - bankowa rewolucja'', Warszawa,</ref>
'''Polecenie zapłaty [[SEPA]]''' (z ang. Single Euro Payments Area, SDD) tak jak inne polecenia zapłaty oparte jest na tym samym modelu, pozwalającym pobrać odbiorcy środki z rachunku płatnika pod warunkiem posiadania podpisanej zgody płatnika. Polecenie zapłaty SEPA pomiędzy bankami odbywa się zawsze w euro, w przypadku rachunków prowadzonych w innych walutach nastąpi [[przewalutowanie]] transferowe funduszy.<ref>Golec M. M. (2016), s. 164,</ref> Obszar SEPA będzie obszarem, gdzie obywatele, przedsiębiorcy i inne podmioty będą mogli dokonywać i otrzymywać płatności w euro, na obszarze Europy, zarówno transgranicznie, jak i w granicach państw członkowskich, według takich samych, prostych zasad, regulacji prawych i zobowiązań bez względu na położenie obywateli i przedsiębiorców.<ref>''Rola Banku Centralnego we wprowadzeniu SEPA'', (2007)</ref>


Polecenie zapłaty SEPA funkcjonuje w dwóch formach:
Polecenie zapłaty SEPA funkcjonuje w dwóch formach:
* SDD [[B2C]] - przeznaczonej do rozliczeń między firmami a konsumentami ([[B2C]]),
* SDD [[B2C]] - przeznaczonej do rozliczeń między firmami a konsumentami ([[B2C]]),
* SDD [[B2B]] - instrument przeznaczony do rozliczeń między firmami ([[B2B]]).<ref>Golec M. M. (2016) Instytucje i usługi bankowe Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu, Poznań, s. 164,</ref>
* SDD [[B2B]] - instrument przeznaczony do rozliczeń między firmami ([[B2B]]).<ref>Golec M. M. (2016), s. 164,</ref>


==Przypisy==
==Przypisy==

Wersja z 18:45, 27 paź 2023

Polecenie zapłaty
Polecane artykuły

Polecenie zapłaty (ang. direct debit) -zwane również poleceniem pobrania jest to forma pieniężnych rozliczeń bezgotówkowych, w Polsce popularna od 1998 roku, wprowadzona na podstawie Ustawy o prawie bankowym z dn. 29 VIII 1997 r. (Dz.U. 97.140.939 ze zm.) oraz porozumienia międzybankowego w sprawie stosowania polecenia zapłaty z dnia 1 czerwca 1998 r. Polecenie zapłaty jest realizowana w systemie ELIXIR przez Krajową Izbę Rozliczeniową.[1]

Charakterystyka polecenia zapłaty

Jest to instrument płatniczy, w ramach którego dokonywane jest automatyczne obciążenie rachunku dłużnika kwotą wskazaną przez wierzyciela. Obciążenie rachunku odbywa się na podstawie wystawionego uprzednio przez klienta banku jednorazowego, pisemnego upoważnienia do obciążenia jego rachunku kwotami na określone cele (zwykle są to opłaty za prąd, gaz, telefon komórkowy, itp.). Stroną aktywną przy poleceniu zapłaty jest wierzyciel, jest więc to forma odwrotna do polecenia przelewu.[2]

Dłużnik posiada pełną kontrolę nad płatnościami realizowanymi za pomocą polecenia zapłaty. Otrzymuje on kopię rachunku lub zawiadomienie o pobraniu pieniędzy z konta. Może całkowicie zrezygnować z rozliczania się za pomocą polecenia zapłaty bądź też anulować pojedynczą płatność już dokonaną. Osoby fizyczne, nie prowadzące działalności gospodarczej mogą anulować płatność w ciągu 30 dni kalendarzowych od dnia dokonania obciążenia, pozostali dłużnicy do 5 dni roboczych od daty obciążenia rachunku. W przypadku odwołania polecenia zapłaty pieniądze niezwłocznie są zwracane na rachunek płatnika.[3]

Strony kontraktu

Strony kontraktu

Warunki korzystania z polecenia zapłaty

Warunki korzystania z polecenia zapłaty:

  1. rachunki wierzyciela i dłużnika są prowadzone w bankach, które zawarły porozumienie międzybankowe w sprawie stosowania polecenia zapłaty,
  2. udzielenie pisemnej zgody przez dłużnika do obciążenia rachunku przez wierzyciela,
  3. zawarcie umowy w zakresie dokonywania polecenia zapłaty między wierzycielem a bankiem wierzyciela,
  4. płatności dokonywane są w polskich złotych,
  5. maksymalna kwota obciążenie nie może przekraczać:

Zalety polecenia zapłaty

Zalety dokonywania rozliczeń przy pomocy polecenia zapłaty:

  • terminowe opłacanie należności,
  • uproszczenie procedur księgowych i administracyjnych (eliminacja nadmiernej ilości dokumentów w formie papierowej),
  • oszczędność kosztów (uniknięcie karnych odsetek za nieterminowe spłaty zobowiązań),
  • bezpieczeństwo (możliwość odwołania już dokonanej płatności),
  • wygoda (to wierzyciel jest stroną aktywną, rola dłużnika kończy się na złożeniu pisemnej zgody do obciążenia rachunku).

Polecenie zapłaty SEPA

Polecenie zapłaty SEPA (z ang. Single Euro Payments Area, SDD) tak jak inne polecenia zapłaty oparte jest na tym samym modelu, pozwalającym pobrać odbiorcy środki z rachunku płatnika pod warunkiem posiadania podpisanej zgody płatnika. Polecenie zapłaty SEPA pomiędzy bankami odbywa się zawsze w euro, w przypadku rachunków prowadzonych w innych walutach nastąpi przewalutowanie transferowe funduszy.[6] Obszar SEPA będzie obszarem, gdzie obywatele, przedsiębiorcy i inne podmioty będą mogli dokonywać i otrzymywać płatności w euro, na obszarze Europy, zarówno transgranicznie, jak i w granicach państw członkowskich, według takich samych, prostych zasad, regulacji prawych i zobowiązań bez względu na położenie obywateli i przedsiębiorców.[7]

Polecenie zapłaty SEPA funkcjonuje w dwóch formach:

  • SDD B2C - przeznaczonej do rozliczeń między firmami a konsumentami (B2C),
  • SDD B2B - instrument przeznaczony do rozliczeń między firmami (B2B).[8]

Przypisy

  1. Dobosiewicz Z., Marton-Gadoś K., (2008) , s. 132
  2. Dobosiewicz Z., (2011), s 266
  3. Korenik D., (2006), s. 255
  4. Praca zbiorowa, (2005), s. 375,
  5. (Dz.U. 97.140.939 ze zm.), Art. 63d.
  6. Golec M. M. (2016), s. 164,
  7. Rola Banku Centralnego we wprowadzeniu SEPA, (2007)
  8. Golec M. M. (2016), s. 164,

Bibliografia

  • Dobosiewicz Z., (2011), Bankowość. Wydanie III zmienione", Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, s 266
  • Dobosiewicz Z., Marton-Gadoś K., (2008) Podstawy bankowości z zadaniami, PWN, Warszawa, s. 132-133
  • Golec M. M., (2016) Instytucje i usługi bankowe Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu, Poznań, s. 161-165
  • Grzywacz J., (2005), Współpraca przedsiębiorstwa z bankiem, Difin, Warszawa, s. 81-83
  • Rola Banku Centralnego we wprowadzeniu SEPA, (2007), Seminarium BRE-CASE SEPA - bankowa rewolucja, Warszawa
  • System płatniczy w Polsce, (2007), Narodowy Bank Polski, str 19-20
  • Korenik D., (2006), Innowacyjne usługi banku, PWN, Warszawa, s. 255-256
  • Praca zbiorowa, (2005), Bankowość dla praktyków cz.I, Europejski Certyfikat Bankowca EFCB, Instytut Badań nad Gospodarką rynkową - Gdańska Akademia Bankowa, Międzynarodowa Szkoła Bankowości i Finansów, Fundacja Warszawski Instytut Bankowości, Gdańsk-Katowice-Warszawa, s. 375
  • Praca zbiorowa, (2007), Elementy finansów i bankowości, pod red. S. Flejterskiego i B. Świeckiej, CeDeWu.Pl, Warszawa, s. 265-266
  • Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe. Dz.U. nr 140 poz. 939


Autor: Aleksandra Nowak, Patrycja Cios

Uwaga.png

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych.

Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.