Struktura organizacyjna a projekty: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Infobox update)
 
(LinkTitles.)
Linia 16: Linia 16:




[[Struktura organizacyjna]] firmy ma istotny wpływ na zdolność organizacji do zarządzania projektami. Omówimy tu trzy podstawowe rozwiązania: strukturę funkcjonalną, macierzową oraz projektową.
[[Struktura organizacyjna]] firmy ma istotny wpływ na [[zdolność]] organizacji do zarządzania projektami. Omówimy tu trzy podstawowe rozwiązania: strukturę funkcjonalną, macierzową oraz projektową.


Żaden z tych modeli nie występuje w praktyce w formie idealnie czystej. Zwykle firmy wybierają z każdego modelu to, co jest dla nich najkorzystniejsze.
Żaden z tych modeli nie występuje w praktyce w formie idealnie czystej. Zwykle firmy wybierają z każdego modelu to, co jest dla nich najkorzystniejsze.
Linia 23: Linia 23:
Pracownicy zatrudnieni w projekcie, realizują go obok swoich codziennych zadań. Nie ma [[pracownik]]ów wydzielonych z komórek wyłącznie na [[potrzeby]] projektu. [[Kierownik]] projektu nie posiada dodatkowych uprawnień, jedynie koordynuje pracę zespołu. Trudności komunikacyjne oraz [[podejmowanie decyzji]] na wysokich szczeblach zarządzania skutecznie utrudniają efektywne [[zarządzanie projektem]].
Pracownicy zatrudnieni w projekcie, realizują go obok swoich codziennych zadań. Nie ma [[pracownik]]ów wydzielonych z komórek wyłącznie na [[potrzeby]] projektu. [[Kierownik]] projektu nie posiada dodatkowych uprawnień, jedynie koordynuje pracę zespołu. Trudności komunikacyjne oraz [[podejmowanie decyzji]] na wysokich szczeblach zarządzania skutecznie utrudniają efektywne [[zarządzanie projektem]].


Model funkcjonalny jest wykorzystywany już wiele lat i jest modelem najstarszym. Uważa się, że struktura ta jest '''naturalną formą''' rozbudowy i rozwoju małych lub nowo utworzonych organizacji, kiedy na początku w realizację przedsięwzięcia zaangażowany jest na przykład jeden projektant, jeden programista itp. to ze wzrostem tej organizacji następuje zmiana nazw oraz odpowiedzialności pracowników tych najbardziej doświadczonych stanowisk na kierowników nowoutworzonych działów pochodzących z ich pierwotnie wykonywanych funkcji.
[[Model]] funkcjonalny jest wykorzystywany już wiele lat i jest modelem najstarszym. Uważa się, że struktura ta jest '''naturalną formą''' rozbudowy i rozwoju małych lub nowo utworzonych organizacji, kiedy na początku w realizację przedsięwzięcia zaangażowany jest na przykład jeden projektant, jeden programista itp. to ze wzrostem tej organizacji następuje [[zmiana]] nazw oraz odpowiedzialności pracowników tych najbardziej doświadczonych stanowisk na kierowników nowoutworzonych działów pochodzących z ich pierwotnie wykonywanych funkcji.
W takim modelu następuje rozdzielenie wszystkich pracowników według zajmowanych przez nich stanowisk. W taki sposób projektanci okazują się w dziale projektowania, programiści – w dziale programowania, testerzy – w dziale testowania. Może mieć miejsce także bardziej '''głęboki podział''' – programiści, które tworzą pojedyncze moduły tworzą osobne działy. Stopień '''złożoności''' oraz '''skomplikowania''' struktur może być dowolny i zależy od potrzeb przedsięwzięcia oraz decyzji kierownictwa.
W takim modelu następuje rozdzielenie wszystkich pracowników według zajmowanych przez nich stanowisk. W taki sposób projektanci okazują się w dziale projektowania, programiści – w dziale programowania, testerzy – w dziale testowania. Może mieć miejsce także bardziej '''głęboki podział''' – programiści, które tworzą pojedyncze moduły tworzą osobne działy. Stopień '''złożoności''' oraz '''skomplikowania''' struktur może być dowolny i zależy od potrzeb przedsięwzięcia oraz decyzji kierownictwa.
Jak już powiedziano wyżej, w przypadku zastosowania takiego modelu rola '''Kierownika Projektu''' jest znikoma lub całkiem żadna. Wszystkie decyzje, które dotyczą realizacji projektu zapadają w kolektywie kierownictwa każdego z zaangażowanych działów. Do najbardziej istotnych '''zalet''' tego modelu zalicza się:
Jak już powiedziano wyżej, w przypadku zastosowania takiego modelu rola '''Kierownika Projektu''' jest znikoma lub całkiem żadna. Wszystkie decyzje, które dotyczą realizacji projektu zapadają w kolektywie kierownictwa każdego z zaangażowanych działów. Do najbardziej istotnych '''zalet''' tego modelu zalicza się:
* łatwa możliwość zamiany lub zastąpienia pracowników zaangażowanych w zespół na innych w przypadku urlopów, chorób itd.,
* łatwa możliwość zamiany lub zastąpienia pracowników zaangażowanych w [[zespół]] na innych w przypadku urlopów, chorób itd.,
* kierownicy działów ponoszą odpowiedzialność za pracowników o podobnych zakresach obowiązków, a to znaczy, że planowanie pracy przy takiej strukturę jest o wiele łatwiejsze.
* kierownicy działów ponoszą [[odpowiedzialność]] za pracowników o podobnych zakresach obowiązków, a to znaczy, że [[planowanie]] pracy przy takiej strukturę jest o wiele łatwiejsze.
Do podstawowych '''wad''' tego modelu zalicza się to, że wiele osób jest zaangażowani w przyjęcie decyzji o rozwoju projektu, przy czym często osoby te mogą reprezentować sprzeczne interesy. Przykładem może być sytuacja, gdy kierownik działu programowanie chce żeby proces programowanie trwał jak najdłużej kosztem czasu testowania, na co nie może zgodzić się kierownik działu testowania. W ekstremalnych przypadkach zdarza się tak, że dla pojedynczych działów cel, jakim musi być wytwarzanie właściwego produktu, zostaje zamieniony na jakieś tymczasowe, okolicznościowe cele. (M. Trocki, E. Bukłaha 2016, s. 59)
Do podstawowych '''wad''' tego modelu zalicza się to, że wiele osób jest zaangażowani w przyjęcie decyzji o rozwoju projektu, przy czym często osoby te mogą reprezentować sprzeczne interesy. Przykładem może być sytuacja, gdy kierownik działu [[programowanie]] chce żeby [[proces]] programowanie trwał jak najdłużej kosztem czasu testowania, na co nie może zgodzić się kierownik działu testowania. W ekstremalnych przypadkach zdarza się tak, że dla pojedynczych działów cel, jakim musi być wytwarzanie właściwego produktu, zostaje zamieniony na jakieś tymczasowe, okolicznościowe cele. (M. Trocki, E. Bukłaha 2016, s. 59)


Struktura ta nie jest polecana do zarządzania projekami.
Struktura ta nie jest polecana do zarządzania projekami.
Linia 34: Linia 34:
<google>ban728t</google>
<google>ban728t</google>
==Struktura macierzowa==
==Struktura macierzowa==
W strukturze macierzowej można wyróżnić kilka poziomów jej rozwoju: słaba macierz, zbilansowana oraz silna. W zależności od charakteru firmy przyjmowane jest jedno z rozwiązań. W przypadku macierzy słabej i zbilansowanej kierownik projektu otrzymuje pewne uprawnienia. Część pracowników jest wydzialana ze swoich komórek i ma możliwość pracowania wyłącznie na [[cele]] projektu.
W strukturze macierzowej można wyróżnić kilka poziomów jej rozwoju: słaba macierz, zbilansowana oraz silna. W zależności od charakteru firmy przyjmowane jest jedno z rozwiązań. W przypadku macierzy słabej i zbilansowanej [[kierownik projektu]] otrzymuje pewne [[uprawnienia]]. Część pracowników jest wydzialana ze swoich komórek i ma możliwość pracowania wyłącznie na [[cele]] projektu.


W macierzy silnej dodatkowo powstaje oddzielny pion zarządzania projektami skupiający wykwalifikowanych kierowników [[projekt]]ów. Tu kierownicy mają znaczne uprawnienia, a liczba pracowników wykonujących oprócz projektu dodatkowe zadania w firmie zmniejsza się nawet do 15-30%.
W macierzy silnej dodatkowo powstaje oddzielny pion zarządzania projektami skupiający wykwalifikowanych kierowników [[projekt]]ów. Tu kierownicy mają znaczne uprawnienia, a liczba pracowników wykonujących oprócz projektu dodatkowe zadania w firmie zmniejsza się nawet do 15-30%.
Linia 56: Linia 56:


Struktura projektowa występuje całkowitą '''przeciwieństwem''' modelu funkcjonalnego, ponieważ w danym przypadku w ramach jednego działu czy też zespołu zebrani są pracownicy, które zajmują różne stanowiska, ale realizują ten sam projekt. Najważniejszą osobą tu jest '''Kierownik Projektu''', który uprawniony jest do przyjęcia wszystkich decyzji.  
Struktura projektowa występuje całkowitą '''przeciwieństwem''' modelu funkcjonalnego, ponieważ w danym przypadku w ramach jednego działu czy też zespołu zebrani są pracownicy, które zajmują różne stanowiska, ale realizują ten sam projekt. Najważniejszą osobą tu jest '''Kierownik Projektu''', który uprawniony jest do przyjęcia wszystkich decyzji.  
Do podstawowych '''zalet''' tego modelu zalicza się to, że wszystkie decyzje oraz osoby odpowiedzialne za ich wykonanie skupiają w '''jednym zespole'''. Kolejną zaletą jest to, że wszystkie decyzje, które dotyczą realizacji projektu lub też przeciwdziałania możliwym zagrożeniom zostają podejmowane o wiele szybciej, ponieważ informacje o występujących zagrożeniach znacznie szybciej nadpływa do osób zajmujących stanowiska kierownicze, a koncentracja osób, odpowiedzialnych za przyjęcie decyzji w ramach zespołu daje możliwość szybkiego reagowania. (M. Adamcyk, S. Trzcieliński 2013, s. 65)
Do podstawowych '''zalet''' tego modelu zalicza się to, że wszystkie decyzje oraz osoby odpowiedzialne za ich wykonanie skupiają w '''jednym zespole'''. Kolejną zaletą jest to, że wszystkie decyzje, które dotyczą realizacji projektu lub też przeciwdziałania możliwym zagrożeniom zostają podejmowane o wiele szybciej, ponieważ [[informacje]] o występujących zagrożeniach znacznie szybciej nadpływa do osób zajmujących stanowiska kierownicze, a koncentracja osób, odpowiedzialnych za przyjęcie decyzji w ramach zespołu daje możliwość szybkiego reagowania. (M. Adamcyk, S. Trzcieliński 2013, s. 65)


==Bibliografia==
==Bibliografia==
Linia 62: Linia 62:
* ''Project Management Body of Knowledge'', [[PMI]], Newtown Square 2000
* ''Project Management Body of Knowledge'', [[PMI]], Newtown Square 2000
* Trocki M., Bukłaha E., (2016), ''Zarądzane projektami - wyzwania i wyniki badań'', Oficyjna Wydawnicza Szkoła Główna Handlowa W Warszawie
* Trocki M., Bukłaha E., (2016), ''Zarądzane projektami - wyzwania i wyniki badań'', Oficyjna Wydawnicza Szkoła Główna Handlowa W Warszawie
* Halicki M. (2010), [http://www.wbc.poznan.pl/Content/170229/S4234HalickiMarcin.pdf Ogólna charakterystyka struktur organizacyjnych oraz prezentacja instytucjonalnych form realizacji projektów],"Zarządzanie projektami w procesie ewolucji struktur organizacyjnych przedsiębiorstw", nr 2
* Halicki M. (2010), [http://www.wbc.poznan.pl/Content/170229/S4234HalickiMarcin.pdf Ogólna charakterystyka struktur organizacyjnych oraz prezentacja instytucjonalnych form realizacji projektów],"[[Zarządzanie]] projektami w procesie ewolucji struktur organizacyjnych przedsiębiorstw", nr 2
* Klinowski M. (2015), [http://wir.bg.ue.wroc.pl/docstore/download.seam;jsessionid=1283E738343C2C44E54BAA3DF163EC6F?fileId=WUTe1e6e4af69d64870bd5922dbe7cdfa15 Struktury organizacyjne umożliwiające realizację projektów], "Controlling w strukturach zorientowanych na projektyControlling w strukturach zorientowanych na projekty", nr 2
* Klinowski M. (2015), [http://wir.bg.ue.wroc.pl/docstore/download.seam;jsessionid=1283E738343C2C44E54BAA3DF163EC6F?fileId=WUTe1e6e4af69d64870bd5922dbe7cdfa15 Struktury organizacyjne umożliwiające realizację projektów], "[[Controlling]] w strukturach zorientowanych na projektyControlling w strukturach zorientowanych na projekty", nr 2
* Krzos G. (2011), [http://www.dbc.wroc.pl/Content/36822/Krzos_Struktury_Organizacyjne_Wewnetrznych_Zespolow_Zarzadzaj%C4%85cych_2011.pdf Schematy struktur organizacyjnych zespołów projektowych i umiejscowienie kierownika projektu],"Struktury organizacyjne wewnętrznych zespołów zarządzających projektami europejskimi", nr 3
* Krzos G. (2011), [http://www.dbc.wroc.pl/Content/36822/Krzos_Struktury_Organizacyjne_Wewnetrznych_Zespolow_Zarzadzaj%C4%85cych_2011.pdf Schematy struktur organizacyjnych zespołów projektowych i umiejscowienie kierownika projektu],"Struktury organizacyjne wewnętrznych zespołów zarządzających projektami europejskimi", nr 3



Wersja z 03:13, 22 maj 2020

Struktura organizacyjna a projekty
Polecane artykuły


Struktura organizacyjna firmy ma istotny wpływ na zdolność organizacji do zarządzania projektami. Omówimy tu trzy podstawowe rozwiązania: strukturę funkcjonalną, macierzową oraz projektową.

Żaden z tych modeli nie występuje w praktyce w formie idealnie czystej. Zwykle firmy wybierają z każdego modelu to, co jest dla nich najkorzystniejsze.

Struktura funkcjonalna

Pracownicy zatrudnieni w projekcie, realizują go obok swoich codziennych zadań. Nie ma pracowników wydzielonych z komórek wyłącznie na potrzeby projektu. Kierownik projektu nie posiada dodatkowych uprawnień, jedynie koordynuje pracę zespołu. Trudności komunikacyjne oraz podejmowanie decyzji na wysokich szczeblach zarządzania skutecznie utrudniają efektywne zarządzanie projektem.

Model funkcjonalny jest wykorzystywany już wiele lat i jest modelem najstarszym. Uważa się, że struktura ta jest naturalną formą rozbudowy i rozwoju małych lub nowo utworzonych organizacji, kiedy na początku w realizację przedsięwzięcia zaangażowany jest na przykład jeden projektant, jeden programista itp. to ze wzrostem tej organizacji następuje zmiana nazw oraz odpowiedzialności pracowników tych najbardziej doświadczonych stanowisk na kierowników nowoutworzonych działów pochodzących z ich pierwotnie wykonywanych funkcji. W takim modelu następuje rozdzielenie wszystkich pracowników według zajmowanych przez nich stanowisk. W taki sposób projektanci okazują się w dziale projektowania, programiści – w dziale programowania, testerzy – w dziale testowania. Może mieć miejsce także bardziej głęboki podział – programiści, które tworzą pojedyncze moduły tworzą osobne działy. Stopień złożoności oraz skomplikowania struktur może być dowolny i zależy od potrzeb przedsięwzięcia oraz decyzji kierownictwa. Jak już powiedziano wyżej, w przypadku zastosowania takiego modelu rola Kierownika Projektu jest znikoma lub całkiem żadna. Wszystkie decyzje, które dotyczą realizacji projektu zapadają w kolektywie kierownictwa każdego z zaangażowanych działów. Do najbardziej istotnych zalet tego modelu zalicza się:

  • łatwa możliwość zamiany lub zastąpienia pracowników zaangażowanych w zespół na innych w przypadku urlopów, chorób itd.,
  • kierownicy działów ponoszą odpowiedzialność za pracowników o podobnych zakresach obowiązków, a to znaczy, że planowanie pracy przy takiej strukturę jest o wiele łatwiejsze.

Do podstawowych wad tego modelu zalicza się to, że wiele osób jest zaangażowani w przyjęcie decyzji o rozwoju projektu, przy czym często osoby te mogą reprezentować sprzeczne interesy. Przykładem może być sytuacja, gdy kierownik działu programowanie chce żeby proces programowanie trwał jak najdłużej kosztem czasu testowania, na co nie może zgodzić się kierownik działu testowania. W ekstremalnych przypadkach zdarza się tak, że dla pojedynczych działów cel, jakim musi być wytwarzanie właściwego produktu, zostaje zamieniony na jakieś tymczasowe, okolicznościowe cele. (M. Trocki, E. Bukłaha 2016, s. 59)

Struktura ta nie jest polecana do zarządzania projekami.

Sop1.jpg

Struktura macierzowa

W strukturze macierzowej można wyróżnić kilka poziomów jej rozwoju: słaba macierz, zbilansowana oraz silna. W zależności od charakteru firmy przyjmowane jest jedno z rozwiązań. W przypadku macierzy słabej i zbilansowanej kierownik projektu otrzymuje pewne uprawnienia. Część pracowników jest wydzialana ze swoich komórek i ma możliwość pracowania wyłącznie na cele projektu.

W macierzy silnej dodatkowo powstaje oddzielny pion zarządzania projektami skupiający wykwalifikowanych kierowników projektów. Tu kierownicy mają znaczne uprawnienia, a liczba pracowników wykonujących oprócz projektu dodatkowe zadania w firmie zmniejsza się nawet do 15-30%.

Macierz słaba

Sop2.jpg

Macierz zbilansowana

Sop3.jpg

Macierz silna

Sop4.jpg

Struktura projektowa

Sop5.jpg

Ta struktura jest dostępna tylko dla organizacji, które realizują projekty dla innych firm (np. biura projektowe, firmy konsultingowe, generalni wykonawcy). Nie zawiera ona pionów funkcjonalnych, składa się jedynie z zespołów projektowych. Uprawnienia kierownika projektu są tu bardzo duże. Ta struktura jest dostępna tylko dla organizacji, które realizują projekty dla innych firm (np. biura projektowe, firmy konsultingowe, generalni wykonawcy). Nie zawiera ona pionów funkcjonalnych, składa się jedynie z zespołów projektowych. Uprawnienia kierownika projektu są tu bardzo duże.

Struktura projektowa występuje całkowitą przeciwieństwem modelu funkcjonalnego, ponieważ w danym przypadku w ramach jednego działu czy też zespołu zebrani są pracownicy, które zajmują różne stanowiska, ale realizują ten sam projekt. Najważniejszą osobą tu jest Kierownik Projektu, który uprawniony jest do przyjęcia wszystkich decyzji. Do podstawowych zalet tego modelu zalicza się to, że wszystkie decyzje oraz osoby odpowiedzialne za ich wykonanie skupiają w jednym zespole. Kolejną zaletą jest to, że wszystkie decyzje, które dotyczą realizacji projektu lub też przeciwdziałania możliwym zagrożeniom zostają podejmowane o wiele szybciej, ponieważ informacje o występujących zagrożeniach znacznie szybciej nadpływa do osób zajmujących stanowiska kierownicze, a koncentracja osób, odpowiedzialnych za przyjęcie decyzji w ramach zespołu daje możliwość szybkiego reagowania. (M. Adamcyk, S. Trzcieliński 2013, s. 65)

Bibliografia

Autor: Kateryna Popova