Alfred Sloan
| Alfred Sloan |
|---|
| Polecane artykuły |
Alfred Sloan urodził się w 1875 r. w Hew Haven w stanie Connecticut i specjalizował się w elektrotechnice. Ukończył Massachusetts Institute of Technology w 1895 r. Następnie rozpoczął pracę w Hyatt Roller Bearing Company w Newark. Była to jedynie mała fabryka (łożysk tłocznych) więc ambity Sloan przeniósł się do firmy zajmującej się produkcją urządzeń chłodniczych. Po dwóch latach, nie widząc nadziei na rozkwit tejże firmy, powrócił do Hyatta. Po kilku miesiącach objął stanowisko dyrektora naczelnego. Sloan, jako kierownik wytwórni, doprowadził do jej zaistnienia na rynku dostawców łożysk samochodowych (miało to miejsce w pierwszej dekadzie XX w.). W konsekwencji doprowadziło to do poznania przez Sloana W.C. Duranta (twórcy General Motors), Waltera Chryslera i Henry'ego Forda.
W.C. Durant chcąc wykupić Hyatta, w 1916 r. postulował u Sloana utworzenie nowego przedsiębiorstwa United Motors Corporation, nad którym kierownictwo miałby objąć Sloan. W dwa lata później General Motors (GM), za zgoda obu zainteresowanych przedsiębiorstw, przejął aktywa United Motors Corporations powierzając Sloanowi posadę wiceprezesa i członka rady nadzorczej oraz komitetu wykonawczego GM.
Począwszy od 1919 roku Sloan zainicjował wprowadzenie zasad transakcji międzyzakładowych i dzięki temu stał się wiodącym twórcą koncepcji organizacji i zarządzania w GM. Tę inicjację Sloan oparł na tezie, iż stopa zysku jest dokładniejszym wskaźnikiem oceny działalności zakładu niż zysk netto. Nowy miernik miał zapewnić podwyższenie morale w organizacji, lepszą alokację kapitału inwestycyjnego i prawidłową statystykę miary efektywności firmy.
W rok później Sloan zaprezentował Studium o organizacji zawierające kolejne projekty odnoszące się do struktury organizacji. Myślą przewodnią była koordynacja funkcjonowania korporacji poprzez przyjęcie stosownego schematu organizacji (tj. znalezieniu równowagi pomiędzy skrajną decentralizacją i skrajną centralizacja). Obok niej znalazła się koncepcja zmniejszenia liczby kierowników będących bezpośrednio podporządkowanych prezesowi. Celem tejże inicjatywy było odciążenie prezesa od spraw bieżących i w konsekwencji umożliwienie sprawnego zajmowania się sprawami kluczowymi dla firmy. Według założeń prezesowi miały podlegać trzy komórki organizacyjne (do spraw finansowych i operacyjnych oraz wydział prawny) i dwóch wiceprezesów.
W 1923 Sloan awansował na stanowisko prezesa i przewodniczącego komitetu wykonawczego GM. Pierwszą inicjatywą Sloana, jako prezesa, było wprowadzanie koordynacji przez komitety. Pierwszy, obok np. komitetu techniki czy komitetu reklamy instytucjonalnej, został utworzony komitet zaopatrzenia. Dzięki temu rozwiązaniu obniżono poziom zapasów, a co za tym idzie, także oszczędności. Komitet ten miał pewien margines swobody odnośnie zaopatrywania w charakterystyczne materiały, jednakże centralne biuro zaopatrzenia nie ingerowało w decyzję komitetu tylko je realizowało. Komórka ta działała przez 10 lat, a jej sukces okazał się jednak być połowiczny. Do rozwoju doprowadziła normalizacja części i przejście na zakup znormalizowanych materiałów. Zaś czynnikiem hamującym były kontakty z dostawcami.
Ogniskiem zapalnym w GM było znajdowanie złotego środka pomiędzy centralizacją i decentralizacją. Była nim koordynacja przybierająca, w zależności od okresu, różnorodne formy. Rozwiązaniem zaproponowanym przez A.P. Sloana było powołanie grup doradczych. Grupy te analizowały sytuację firmy i na podstawie tychże informacji konstruowały opinię, która w następnym kroku miała ułatwić wybór optymalnej strategii operacyjnej. Efektywność tych grup odnotowano dopiero w trzy lata po ich utworzeniu, jednocześnie dokonano ich przemianowania na grupy polityki. W ten sposób powstała grupa polityki technicznej i grupa polityki dystrybucji, a zebrane w latach 1934-1937 doświadczenie z ich działalności doprowadziło do utworzenia im podobnych grup i oficjalnego dołączenia ich do struktury organizacji GM. Akt ten datowany na 1937 r. był dla Sloana dowodem pełnego wdrożenia jego koncepcji zawartych w Studium o organizacji.
C. Kennedy przypisuje Sloanowi manewr wzmacniający innowacyjność tzw. opozycja kreatywna. Zasada ta była zalecana dla kadry kierowniczej przez m.in. T. Petersa i R. Pascale.
Po latach doświadczeń Sloan opublikował "Moje lata w General Motors". Lektura ta zawiera burzliwą historię początków GM, jej ekspansję poza granicę Stanów Zjednoczonych, zasady organizacyjne Sloana, rozdziały o narzędziach kontroli finansowej, o dystrybucji i dealerach, o organizacji produkcji i zachętach płacowych oraz wiele innych spostrzeżeń Sloana opatrzonych jego komentarzami.
Sloan, jako kierownik uważany był przez swoich podwładnych za pełnego chłodu. Postawa Sloana wynikała z jego przekonania, że niemożliwa i niedopuszczalna jest przyjaźni w pracy. Obraz ten złagodził P. Drucker, autor wprowadzenia do książki Sloana, przedstawiając go jako pełną ciepła, hojną tak pod względem czasu jak i pieniędzy osobę. Za najistotniejszą naukę Sloana uważa on przesłanie: Zawodowy kierownik pełni służbę. Stanowisko nie daje przywilejów. Nie daje władzy. Nakłada odpowiedzialność (Drucker 1993, s. 13).
A.P. Sloan sprawował stanowisko prezesa GM do 1946 roku. Wtedy też został mianowany chairmanem. Od 1956 aż do śmierci w 1966 r. był on honorowym chairmanem w GM.
Patrz także:
TL;DR
Alfred Sloan, urodzony w 1875 r., był kluczową postacią w rozwoju General Motors. Jako prezes firmy, wprowadził innowacyjne koncepcje organizacji i zarządzania, takie jak zasady transakcji międzyzakładowych i koordynacja przez komitety. Sloan był również zwolennikiem opozycji kreatywnej i opublikował książkę "Moje lata w General Motors". Chociaż był uważany za chłodnego kierownika, Peter Drucker przedstawia go jako hojnego i oddanego służbie. Sloan pełnił funkcję prezesa GM do 1946 roku, a następnie został mianowany chairmanem. Zmarł w 1966 r.
Bibliografia
- Martyniak Z. (1993), Prekursorzy nauki organizacji i zarządzania, PWE, Warszawa
- Martyniak Z. (2002), Historia myśli organizatorskiej, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków
Autor: Magdalena Kowalska
