Broker ubezpieczeniowy
Broker ubezpieczeniowy |
---|
Polecane artykuły |
Broker ubezpieczeniowy - osoba fizyczna albo prawna posiadająca, wydane przez organ nadzoru, zezwolenie na wykonywanie działalności brokerskiej i wpisana do rejestru brokerów ubezpieczeniowych. W odróżnieniu od agenta ubezpieczeniowego broker ubezpieczeniowy jest niezależnym pośrednikiem, zawodowo podejmującym się, na zlecenie klienta i za odpowiednim wynagrodzeniem, zawarcia czy też pośrednictwa przy zawarciu umowy ubezpieczenia. Broker ubezpieczeniowy zawsze działa w interesie osoby pragnącej zawrzeć umowę ubezpieczenia. Działalność brokerska jako jedna z form pośrednictwa ubezpieczeniowego nie ma długich tradycji w Polsce. Prawną regulację tej działalności zawierało rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 października 1934 roku. Ustawa z dnia 22 maja 2003 roku o pośrednictwie ubezpieczeniowym w sposób istotny zajęła się regulacją działalności brokerskiej (Dz.U. 2003, nr 124, poz. 1154).
- Implementacja dyrektywy dystrybucji ubezpieczeń stała się bardzo ciekawą dyskusją na temat zasad wykonywania działalności brokerskiej.Funkcjonowanie 25 lat rynku udowodniło, że brokerzy są nieodłącznym elementem funkcjonowania procesami zarządzania rynkiem (S. Nowak, A.Z. Nowak, A. Sopoćko, 2016, s. 254).
- Broker ubezpieczeniowy działa na zlecenie poszukującego ochrony ubezpieczeniowej, czyli niejako przeciwko ubezpieczycielowi, jednak zazwyczaj to ubezpieczyciel wręcza mu wynagrodzenie (A. Borkowski, 2012, s. 48).
- Wynagrodzenie go za wykonanie pośrednictwa ubezpieczeniowego w pełni nie zagraża interesom osób ubezpieczonych, również nie powoduje znacznego pogorszenia warunków ochrony ubezpieczeniowej, ani zamknięcia roszczeń osób ubezpieczonych (M. Orlicki, 2016, s. 19).
Współpraca z klientem
Współpraca brokera ubezpieczeniowego z klientem rozpoczyna się od przeprowadzenia audytu ubezpieczeniowego. Broker zapoznaje się z dotychczas zawartymi umowami ubezpieczeniowymi i dokonuje oceny potencjalnego ryzyka. Następnie tworzy on program ubezpieczeniowy właściwy dla klienta. Uzgodniony zakres ubezpieczenia przenosi na tzw. "slip brokerski". Slip prezentuje firmom ubezpieczeniowym, które następnie przesyłają przygotowane oferty do brokera. Broker dokonuje oceny nadesłanych ofert kierując się przyjętymi przez siebie kryteriami (nie zawsze najtańsza oferta jest najlepsza). Raport z analizy trafia do klienta, który podejmuje decyzję o wyborze ubezpieczyciela. Dodatkowo klient może liczyć na pomoc brokera ubezpieczeniowego podczas likwidacji szkody.
Wymagania wobec brokera ubezpieczeniowego
Broker jako niezależny doradca ubezpieczeniowy może wykonywać swoje czynności brokerskie za pośrednictwem osoby fizycznej oraz osoby prawnej, Osoba fizyczna musi spełnić następujące wymogi prawne:
- posiada pełną zdolność do czynności prawnych,
- nie była prawomocnie skazana za umyślne przestępstwo,
- daje rękojmię należytego wykonania czynności brokerskich,
- posiada co najmniej średnie wykształcenie,
- zdała egzamin przed Komisją Egzaminacyjną dla Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych,
- posiada co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe w zakresie ubezpieczeń zdobyte w okresie 5 lat bezpośrednio poprzedzających złożenie wniosku o uzyskanie zezwolenia na wykonywanie działalności brokerskiej,
- zawarła umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywania działalności brokerskiej.
Obowiązki brokera ubezpieczeniowego
Do obowiązków brokerskich zalicza się:
- obowiązek lojalności,
- obowiązek działania,
- stosowania się do wskazówek ubezpieczającego,
- obowiązek zachowania tajemnicy,
- obowiązek udzielenia porady na piśmie przed zawarciem umowy ubezpieczenia (M. Serwach, 2014, s. 74).
Odpowiedzialność brokera wobec ubezpieczyciela
Podstawowa odpowiedzialność brokera wobec ubezpieczyciela wynika głównie z nałożenia na niego obowiązku ustawowego. Broker reprezentuje ubezpieczającego, dla jego interesu ma dokonać określonych czynności. Jako profesjonalista, jest zobowiązany by przekazać wszelkie informacje, o które zobowiązany był pytany w formularzu oferty.Broker ubezpieczeniowy nie powinien stawiać osoby ubezpieczanej w niekorzystnym świetle, a kwestię kurtażu nie powinny przekładać się na wybór konkretnego ubezpieczyciela (M. Serwach, 2014, s. 83).
Obowiązki informacyjne brokera ubezpieczeniowego
Aby w jak największym stopniu załagodzić konflikt interesów między pośrednikiem ubezpieczeniowym a poszukującym ochrony ubezpieczeniowej wprowadzono w dużym stopniu rozbudowane obowiązki informacyjne, które są oparte na:
- pisemnie lub za pomocą innego trwałego nośnika informacji dostępnego dla poszukującego ochrony ubezpieczeniowej albo klienta,
- w sposób jasny, dokładny i zrozumiały,
- w języku urzędowym państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym umowa ubezpieczenia jest zawierana lub innym języku, na który wyrażą zgodę strony umowy (A. Borkowski, 2012, s. 52).
Czego nie może broker ubezpieczeniowy?
- wykonywać działalności agencyjnej,
- pozostawać w żadnym stałym stosunku umowy z zakładem ubezpieczeń,
- być członkiem organów nadzorczych lub zarządzających zakładem ubezpieczeń,
- posiadać akcje zakładu ubezpieczeń, z wyjątkiem akcji dopuszczonych obrotu na rynku regulowanym (W. Ronka-Chmielowiec, 2011, s. 261).
Bibliografia
- Borkowski A.(2012), Wybrane zagadnienia związane z ochroną konsumentów na rynku pośrednictwa ubezpieczeniowego, Wiadomości Ubezpieczeniowe, nr 2.
- Nowak S., Nowak A.Z., Sopoćko A. (red.) (2016), Polski rynek ubezpieczeń na tle kryzysów społeczno-gospodarczych, Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
- Orlicki M. (2016), Kilka uwag o przepisach dotyczących ubezpieczeń na cudzy rachunek w nowej ustawie o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, Prawo Asekuracyjne, nr 1 (86).
- Pokrzywniak J. (2005), Broker ubezpieczeniowy - Ubezpieczający - Ubezpieczyciel, Wydawnictwo BRANT, Bydgoszcz.
- Ronka-Chmielowiec W.(2011), Ubezpieczenia wobec wyzwań XXI wieku, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław.
- Serwach M. (2014), Podstawy oraz zasady odpowiedzialności brokera ubezpieczeniowego, Prawo Asekuracyjne, nr 3 (80).
- Ustawa o pośrednictwie ubezpieczeniowym z dnia 22 maja 2003 roku, Dz.U. 2003, nr 124, poz. 1154.
- Wąsiewicz A. (red.) (1997), Ubezpieczenia w gospodarce rynkowe, Wydawnictwo BRANT, Bydgoszcz.
- Witkowska J. (2008), Kanały dystrybucji usług ubezpieczeniowych, Wydawnictwo TNOiK, Toruń.
Autor: Kamil Sordyl, Justyna Narkowicz
Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu. |