Teoria kapitału intelektualnego
Z Encyklopedia Zarządzania
| Teoria kapitału intelektualnego |
|---|
| Polecane artykuły |
Teoria kapitału intelektualnego - z punktu widzenia teorii najciekawszym i najcenniejszym wyróżnikiem najlepszych przedsiębiorstw staje się zdolność pozyskiwania kapitału intelektualnego. Głównym pomysłodawcą teorii jest G. Hamel.
- Zgodnie z teorią przedsiębiorstwo jest to organizacja i instytucja, która z połączeniem kapitału rzeczowego, finansowego i intelektualnego, ale ten ostatni powoduje zmiany w relacji wartości przedsiębiorstwa do jego wartości księgowej czy odtworzonej (tzw. Współczynnik q-Tobina) oraz przyczynia się do aktywnej roli koordynującej przedsiębiorstwa w gospodarce. Dzięki kapitałowi przedsiębiorstwo odgrywa w koordynowaniu gospodarki konkurencyjną i kooperacyjną rolę w stosunku do rynku. Jego wkład w koordynacje dokonuje się nie tylko przez alokację (wzrost), ale przede wszystkim w kreacje, przyciąganie kapitału intelektualnego.
- Pozycję konkurencyjną kreuje kapitał intelektualny oraz pozycja przedsiębiorstwa na rynkach pozyskiwania wiedzy, talentu i kapitału.
- Ogólnogospodarcze korzyści rozwoju przedsiębiorstw wynikający z rozwoju w nich kapitału intelektualnego
- Priorytetowe znaczenie przedsiębiorcy w przedsiębiorstwie. Wszystkie podmioty (właściciel, menadżer, klient) staja się przedsiębiorcami w przedsiębiorstwie
- Zakładanie przedsiębiorstwa odbywa się głównie dzięki posiadanemu kapitałowi intelektualnemu, najczęściej pozyskiwanemu w pracy na rzecz wielkich firm czy w ośrodkach naukowo-badawczych, tzw. spin off, rozwój przedsiębiorstwa przez rozwój dostępu do rynków i kontrole rynków wiedzy, talentu i kapitału ryzyka, często w formie tzw. spin up czy spin out.
- Zarządzanie przedsiębiorstwem odbywa się przez kreowanie firm horyzontalnych, sieciowych, wirtualnych, konkurujących zespołach centrów motywacji i kompetencji, zarządzanie projektowe, przedsiębiorczego przywództwa, kultury innowacyjnej.
- Kluczowa rola kapitału intelektualnego we wzroście i rozwoju gospodarczym jest precyzyjnie opisywana modelami wzrostu endogenicznego.
Główni przedstawiciele teorii
- Becker (1964)
- Itami, Roehl (1987)
- Brynjolfsson (1994)
- Zenger (1994)
- Powell, Dent-Micallef (1997)
- Hamel, Prahalad (1999)
- Kwiatkowski (2000)
- Andriessen (2004)
- Dobija (2003)
- Valikangas (2003)
- Koźmiński (2004)
- Kasiewicz, Rogowski, Kicińska (2006)
Przykłady przedsiębiorstw najlepiej wyjaśnione przez teorie
- Sony
- Xerox
- BCG
- KPMG
- ATM
- Getin
- Kler
- V&S Luksusowa
- LG Electronics
Bibliografia
- Adam Noga, Teorie przedsiębiorstw, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, 2009 r.
- Tomasz Gruszecki, Współczesne teorie przedsiębiorstwa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002 r.
Autor: Piotr Włodarski
