Bezrobotny

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 07:53, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Bezrobotny
Polecane artykuły


Bezrobotny to osoba niezatrudniona i nie wykonująca pracy zarobkowej, zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym w danym zawodzie, służbie albo innej pracy zarobkowej, albo, jeżeli jest osobą niepełnosprawną, zdolną i gotową do podjęcia zatrudnienia w minimum połowie etatu. Bezrobotny to osoba nie ucząca się, pełnoletnia, w wieku produkcyjnym, nie odbywa kary pozbawienia wolności, która nie nabyła prawa do renty (i podobnych), oraz nie posiada więcej niż 2ha powierzchni rolnej. Liczbę bezrobotnych mierzy się w określonym punkcie w czasie, jest to zasób.

Poziom Bezrobocia

] W Polsce od lat poziom bezrobocia maleje, jednak w wielu branżach podaż pracowników jest zbyt mała. Brakuje w kraju wykwalifikowanych specjalistów takich jak hydraulicy, elektrycy czy kierowcy samochodów ciężarowych i autokarów. Polscy pracownicy chętnie korzystają z ofert firm z zachodu i tam podejmują się pracy zarobkowej. Zapotrzebowanie nie jest pokryte z wielu względów. Są nimi między innymi wysoka ilość pracowników chcących pracować umysłowo, czy brak doświadczenia wśród absolwentów szkół wyższych. Również prawo w ogranicza możliwość pracodawców poprzez reglamentacje czy Kodeks Pracy. Wprowadzone zmiany (2016-2018) odczuwalnie poprawiły prestiż pracy pracowników wymuszając na pracodawcach oferowanie kosztowniejszych warunków zatrudnienia co wpłynęło na przybycie pracowników ze wschodu gdyż wynagrodzenie jest atrakcyjniejsze, ale od pracownika wymaga się większego nakładu (skuteczności) pracy.

Kierunki przepływu osób na rynku pracy

Kierunki przepływów grup ludzi:

  • do grupy bezrobotnych napływają: osoby powracające na rynek pracy lub też nowo wchodzące (np. absolwenci), tracące pracę, czasowo zwolnione, rezygnujące z pracy
  • odpływające z tej grupy: zniechęceni pracownicy, osoby nowo bądź ponownie zatrudnione, czy też rezygnujące z poszukiwań i na stałe opuszczające zasób siły roboczej (np. odchodzące na emeryturę) (Begg D., 2007, s. 249-250)

Może wystąpić taka sytuacja, że dane osoby będą bez pracy i będą jej aktywnie poszukiwać jednakże nie zarejestrują się jako bezrobotni. Wówczas oficjalne statystyki nie uwzględnią ich mimo iż są faktycznie osobami bezrobotnymi i należą do zasobu siły roboczej z ekonomicznego punktu widzenia. Dlatego też wszystkie dane dotyczące wielkości zasobu siły roboczej oraz bezrobocia należy traktować jako zarejestrowanego bezrobocia, bądź też zasobu siły roboczej. (Begg D., 2007, s. 248-249)

Metody pomiaru bezrobocia

W Polsce w można wyróżnić dwie metody pomiaru bezrobocia, a co za tym idzie definiujące w odmienny sposób bezrobotnego.

Pierwsza metoda jest wykorzystywana w statystyce urzędów pracy. Wówczas bezrobotnymi są osoby (wg stanu prawnego na rok 1995, określonego w Ustawie o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu z dnia 14 grudnia 1994 r. Zob. Kwartalna informacja o rynku pracy, Główny Urząd Statystyczny, Warszawa, sierpień 1995 s. 1):

  • " zdolne do pracy i gotowe do jej podjęcia w ramach stosunku pracy,
  • pozostające bez pracy i nie uczące się w szkole z wyjątkiem szkół wieczorowych i zaocznych,
  • zarejestrowane w urzędzie pracy, jeżeli:
    • ukończyły 18 lat,
    • kobiety nie ukończyły 60 lat, a mężczyźni 65 lat,
    • nie nabyły prawa do emerytury,
    • nie są właścicielami lub posiadaczami gospodarstwa rolnego,
    • nie prowadzą pozarolniczej działalności gospodarczej." (Milewski R., 2003, s. 399)

Druga metoda jest wykorzystywana w badaniach aktywności ekonomicznej ludności (w skrócie: BAEL).

Bezrobotny musi spełniać równocześnie trzy warunki:

  • w okresie badanego tygodnia nie może pracować
  • aktywnie poszukuje pracy
  • jest gotowy do podjęcia pracy w badanym bądź następnym tygodniu (Milewski R., 2003, s. 399)

Bibliografia

Autor: Sawicka Karolina, Brzózka Adrian